donderdag 29 juni 2006

wie wat bewaart

Een paar weken geleden waren we met onze quiltgroep bij 't quiltgebeuren  in Brielle. Behalve de quilts van onze groep  had ik op verzoek van Willy, de eigenaresse van de winkel ook nog de lapjes voor mijn Souvenir meegenomen. 's Middags stond er ineens een mooi houten doosje op tafel. Er in lag een donker grijze, wollen lap, volgens mij was het laken, die versierd was met allerlei borduurwerk. Willy vertelde dat haar moeder die ooit gemaakt had. Het was een erg leuke lap om te bekijken.

de lap was tussen 1,5 en 2 meter lang en een centimeter of 35 breed, onderaan een gestileerde bloem in platsteek en de initialen van de maakster. Daarboven diverse opgenaaide haakjes, oogjes en knoopjes en een applicatie van vilt in rood. Daarboven was een prachtige figuur gemaakt van zwarte glaskraaltjes die op de stof genaaid waren in patroon. Vervolgens  een aantal op genaaide koordjes en voorbeelden van franjes en bovenaan een aantal geborduurde randjes en bloemen.



De lap was ooit een keer gewassen helaas waardoor de wol hier en daar was gaan vervilten. Toch was het nog steeds een erg leuk werkstuk en voor Willy een mooie herinnering aan haar moeders handwerk.

woensdag 28 juni 2006

sampler M

Hoe het allemaal begon
Op 17 juni 2006 kocht mijn man Jan voor mij op een antiekmarktje in Delft een prachtige oude katoenen stekenlap en proefsok voor mij.
De breiwerken zijn waarschijnlijk door een schoolmeisje gemaakt tijdens de handwerkles in het begin van de twintigste eeuw. De katoen is ijzersterk gebleken en alles is nog puntgaaf en schoon. De ragfijne ongebleekte katoen lijkt sprekend op de ongebleekte breikatoen van Durable die nog steeds te koop is in de handwerkwinkels en via het internet zijn de dunne naalden (1 of 1,25mm) te bestellen.
Er stond in beide breisels een ingebreide initiaal of initialen, maar welke? Pas toen duidelijk was de deze op de stekenlap op z'n kop staat in verband met het muizentandje waarmee gestart werd en dat terug komt in de sok,werd duidelijk dat in beide breiwerkjes de letter M ingebreid is. Vandaar de naam van de knitalong:"Sampler M".
aldus Carla M in haar introductie over Sampler M in de pas opgerichte Yahoo groep
ondertussen loopt het als een trein. Ik heb een paar dagen niet  gelezen op de Yahoo groep en ondertussen was het ledenbestand gegroeid van zo'n 55 toen tot 357 een paar minuten geleden.
maar er kunnen er natuurlijk meer bij.
Heb je zin om Carla's antieke breirol na te breien van de patroontjes die ze vanaf 1 juli op de Yahoo groep post meld je dan aan bij Carla 
Dit is de Sampler M die we gaan breien


zelf ben ik sinds mei in het gelukkige bezit van Sampler TS


het lijkt me erg leuk om de patroontjes van beide samplers met elkaar te vergelijken. Misschien vertelt het ons iets meer over het brei-onderwijs.

dinsdag 27 juni 2006

Quakerfinale

Het laatste deel van de Quakermerklap in zes delen staat op internet.
Hier kun je het patroon vinden.
en zo ziet het er uit als alles geborduurd is

Iedere maand was het een verrassing hoe de merklap verder zou gaan. Tot mijn grote verrassing is het laatste deel een traditioneel quaker alfabet; doen we onbedoeld toch nog mee aan ABC-je mee ;)
Ik ben zeer tevreden over het project, het was leuk om mee te doen,  er was een klein ploegje enthousiast aan het werk en ook achter de schermen werd er druk over gepraat. Deze keer geen foto van Basje..zij heeft ons voor een paar weken verlaten en ik hoop dat ze veel plezier heeft "daar".
Nieuw bij het Quaker foto gebeuren hier is Ria, ook zij doet mee en stuurde me onderstaande foto.
die van haar is AF tot en met deel vijf  natuurlijk, zij wel ;)
Ik ga mijn merklapje nu snel helemaal afmaken, het wordt niet ingelijst maar afgewerkt met een open zoompje. Ondertussen staat er weer een nieuw project te gebeuren, de breirol van Carla.
daar komt een andere keer een logje over.

de merklap van Ria


mijn merklap
hier vind je nog meer Quakerlapjes

maandag 26 juni 2006

Sols

Door  de uitgebreide reactie van Gerrie kon ik met andere zoektermen verder met speuren naar Tenerife werk. Zij kende het onder de naam Nanduti kant, West-Indisch kantwerk, Zonnekant en Teneriffa Spitzen.
Hierdoor wist ik nu dat het bij de kantsoorten hoort en wel bij de naaldkant.
Googelend op Nanduti Lace kwam ik op een aantal foto's die ik hieronder plaats.
In mijn DMC encyclopedie staat het onder de naam Dentelle Brésilienne, "Sols",zonnekant.
Ik heb nu een beter idee hoe het eruit ziet en ook hoe het gemaakt wordt.
de bovenste foto toon een Nanduti-kantwerkster aan het werk met het resultaat daaronder.
Op de onderste foto's staat  Teneriffe lace, het lijkt inderdaad  min of meer op mijn spinnetjes.





zondag 25 juni 2006

Voor vier Euro geluk

Gistermiddag las ik bij Anneke een logje over haar mokjes met borduurwerk. Anneke liet al eerder leuke dingetjes zien die ze bij de kringloopwinkel had gekocht. Ik had toen al gedacht dat ik nodig eens een kijkje moest nemen in de pas vernieuwde kringloopwinkel in mijn woonplaats. De winkel ligt een een wijk waar je eigenlijk niets te zoeken hebt en om die reden was een bezoekje er nog steeds niet van gekomen.
De winkel is bovendien maar zeer beperkt open.
Achterin het pand trof ik een vrij grote boekenafdeling aan waar alles  netjes op onderwerp was gesorteerd.
Het was dus niet moeilijk om de handwerkboeken te kunnen vinden.
op onderstaande foto een overzicht van de buit, voor  vier Euro kun je een hoop plezier hebben.

bij Thuiskomst lag de nieuwe Marquoir in de brievenbus
er staat weer erg veel in, mooie foto's, leuke patronen een uitgebreid artikel over de Amish en de komende quilt-tentoonstelling in Val d'Argent waar France point de croix ook altijd aanwezig is. Ik ga lekker lezen vanmiddag in mijn "nieuwe" boeken en mijn tijdschrift en tussendoor borduur ik wat verder aan mijn quaker sampler

zaterdag 24 juni 2006

tenerife

Na een paar erg drukke dagen heb ik eindelijk  even tijd voor een nieuw logje. Vorige week  op de cursistenmiddag sprak een van mijn  lezers mij aan en vertelde mij over een apparaatje wat zij had. Het bleek te gaan om een zogenaamd Tenerife-wieltje. Ik had er nog nooit van gehoord. Ze stuurde me onderstaande foto's met een beschrijving. Het gaat om een techniek waarbij eerst met spandraden een vorm wordt gemaakt, meestal een cirkel, die daarna wordt opgevuld met een stopsteek zodat er een soort bloemetje ontstaat. er worden drie methoden beschreven om de spansteken te maken.
1 door de vorm direct op de stof te tekenen en daar de spansteken op te maken
2 door een Tenerife-wieltje te gebruiken, de vorm kan dan later op de stof worden genaaid
3 door spelden in een stevig kussentje ( bijvoorbeeld een met zand opgevuld kussentje) te steken of in een plaatje Styropor en de spandraden daar om heen te slaan. Ook hier wordt het bloemetje los gemaakt en kan later ergens op genaaid worden.
Voorzover ik de techniek goed heb begrepen komt het aardig overeen met de spinnetjes die ik in onderstaande werkjes heb geborduurd. Hier werden de spandraden rechtstreeks op de stof gemaakt en daarna opgevuld  door vanuit het midden steeds rondom steekjes te maken.  Bij deze spinnetjes  werden  er  langs de buitenlijn geen stiksteekjes geborduurd. Ik ben benieuwd of een van jullie Tenerife werk kent en er nog iets meer over kan vertellen.



spinnetje in mijn Candlewicking lapje


spinnetje in een gekocht patroontje van een scissor fob

dinsdag 20 juni 2006

rood onthuld

Op 12 juni schreef ik iets over een Redworkje wat ik gemaakt had naar een patroontje dat ik bij Berthi zag. Ik kon en wilde toen nog niets vertellen wat ik verder met mijn lapje zou doen. Nu kan ik dat wel.
Afgelopen zaterdag heb ik op een cursistendag van een bevriende lesgevende een demootje gegeven samen met een aantal anderen over het thema Fibermail. Omdat er veel van mijn webloglezers naar die middag zouden komen kon ik hier natuurlijk niets over verklappen. Dat bleek zaterdag ook weer; nadat ik mijn werkjes had uitgestald hoorde ik onmiddellijk iemand zeggen: "dus dáár had je dat Redworkje voor gemaakt". Je kunt niet voorzichtig genoeg zijn ;)
Een ander klein geheimpje was dat ik Berthi's patroontje als kaart wilde opsturen naar Basje, die inmiddels voor enige weken naar haar vakantiebestemming is vertrokken. Donderdag voor ze wegging vertelde ze nog dat ze zo nieuwsgierig was naar het verhaal achter het Redworkje en dat ze nu een maand moet wachten...Als ze thuiskomt ligt het bij haar op de mat. Het patroontje van Berthi is zo leuk dat ik inmiddels besloten heb om hem nogmaals te maken, niet als fibermail maar als techniekje voor in mijn souvenir, hij is precies groot genoeg en past qua stijl goed bij de andere werkjes.
Ondertussen had ik tijdens de voorbereidingen nog een ander patroontje bedacht, twee gansjes die een quilt vasthouden, het "bedrijfslogo" van de quiltjuf. Ook deze kaart heb ik inmiddels af en vindt via tante pos wel de goede deurmat. Daarna dacht ik klaar te zijn met mijn stoffen kaartjes...totdat....zij
gisteravond een weblogje schreef over haar kussertjes. Met patroontjes erbij natuurlijk..en weer kon ik het niet laten. Ook deze gaat op de post en daarna houd ik er mee op, het lijkt wel een verslaving.


bécassine

woensdag 14 juni 2006

Marquoir story

Enige tijd geleden schreef ik over een internet-borduurproject dat ik met mijn borduurgroep deed.
In mijn  logje  van 26 oktober schreef ik iets over het project van Isabelle Vautier, de ontwerpster van de merklap en later, op 13 februari schreef ik hier dat mijn merklapje inmiddels klaar was en bij de lijstenmaker lag. Anderhalf jaar lang heb ik iedere twee maanden de patroontjes gekopieëerd en uitgedeeld aan de twaalf leden van mijn borduurgroep. Op eenn na deed iedereen mee en had -tot mijn grote verrassing iedereen steeds  het "huiswerk" af. Omdat er een door omstandigheden niet kon borduren hebben we in januari bedacht om de twaalfde merklap dan samen voor haar te borduren. Kleuren uitgezocht en een stuk linnen was er ook nog op voorraad en daarna aan de slag. Ik heb het eerste deel geborduurd, midden-onder met de boom en daarna heb ik de lap doorgegeven aan de eerste van de groep die ik toevallig tegenkwam. Hierna heb ik lang weinig of niets meer over de lap gehoord, ik wist wel dat die vanzelf zijn weg zocht tussen de borduursters. Vorige week hadden wij  onze lappen klaar. Een overzichtsfotootje staat hieronder. Niet alle lapjes waren er,  Basje bijvoorbeeld had hem niet meegenomen maar zij stuurde later een foto en verder was ook niet iedereen aanwezig.
De lap met de donkerblauwe lijst is lap nummer twaalf. Wat was het leuk om de lap met z'n allen cadeau te mogen geven en degene die hem heeft gekregen is er uiteraard heel erg blij mee.


een overzicht van de lapjes

lapje nummer twaalf

Het rechter merklapje is van mij


Basjes merklap

maandag 12 juni 2006

Rood

Ik zag het ergens bij Berthi langskomen. maar waar?
Het was net op het moment dat ik zo'n plaatje "nodig" had.
Ik heb het met een steelsteekje geborduurd en het breiwerkje met een kettingsteek, het lijkt zo wel een sokje in wording. De rok is geborduurd met spansteken voor een echt ruitjes-effekt.
Wat ik ermee ga doen vertel ik (nog) niet.

Berthi liet inmiddels weten dat het hier was. Kunnen jullie nogmaals genieten van haar plaatje en voorpret hebben voor de SnB-dag, zet de datum in je agenda, het wordt léuk!

zaterdag 10 juni 2006

Quiltgebeuren

Vandaag zijn we met een gedeelte van onze quiltgroep een dag te gast geweest bij hen en dat was fantastisch leuk. Met tassen vol quilts, kleine werkjes en het  boek met foto's en verhalen uit ons  quiltgroepleventje hebben we laten zien hoe gezellig en inspirerend het kan zijn om met een groep te quilten. "We" zijn een vaste groep van 17 quiltsters  die sinds 2000 iedere twee maanden bij elkaar komt; we wisselen ideeën uit, we laten elkaar ons werk zien, verzorgen om beurten de avond en hebben vooral veel plezier en vriendschap gedeeld de afgelopen jaren. Het was bijzonder gezellig om  in het Quiltgebeuren te zijn, het is een prachtige winkel, de "meiden van het quiltgebeuren" zijn verschrikkelijk enthousiast en vooral.... de stofjes zijn schitterend (en dan heb ik het niet eens over het  ruime aanbod aan fournituren, boeken en hebbedingetjes). We zijn verwend met een heerlijke lunch, lekkere koffie en sapjes, zij kwam met twee quiltvriendinnen toevallig ook inkopen doen bij het quiltgebeuren dus dat was extra gezellig en we hebben kortom een heel fijne dag gehad.
"meiden van het quiltgebeuren" : BEDANKT!

vrijdag 9 juni 2006

merken op de vierkante milimeter

Mijn Souvenir de ma Jeunesse heeft weer een kleine uitbreiding. Onderstaande  merklapjes vond ik in het boekje "Les marquoirs d'école" van Muriel Brunot en Françoise Ritz. Het lapje van Mélanie Allard is omstreeks 1910 gemaakt en is een typisch voorbeeld van een eerste schoolmerklapje: eerst de stokjes letters oefenen en dan steeds moeilijker letters oefenen. Het alfabet heeft 25 letters, de W ontbreekt.

Het antieke lapje is 12 x 12 cm, mijn lapje is kleiner en meet 8.5 x 10.5 cm. Ik heb het op 12 draads linnen geborduurd over eenn draadje, dus 12 kruisjes per cm. Het effect is dat daardoor het linnen naar verhouding vrij grof lijkt en dus lijkt op het grove stramien waarop dergelijke merklapjes gemaakt werden. Om een zelfkant te suggereren heb ik alle draadjes linnen een voor een teruggestopt in het linnen, het effect van die zelfkant wordt nog versterkt door de gekleurde draadjes DMC die ik langs de rand heb geregen. Het was meer dan 8 uur werk alleen al om de rand van dit piepkleine merklapje af te werken, maar het ziet er nu ook wel erg leuk uit.


Het andere merklapje is van Madeleine en oorspronkelijk geborduurd in 1938. Het antieke lapje is 22 x 23 cm groot, mijn nagemaakte lapje is slechts 11 x 11.5 cm. Ik heb het geborduurd op 22 draads linnen.  Het had wel van haar kunnen zijn, maar deze is toch echt van Madeleine.( zie Marianne's  logje van 1 juni)
Beide lapjes komen onder elkaar in mijn Souvenir de ma Jeunesse omdat ik vind dat ook de schoolmerklapjes een plek verdienen in mijn proeve van bekwaamheid, dat ik nu juist voor Franse lapjes heb gekozen heeft eveneens een reden.

woensdag 7 juni 2006

oud merklapje

Niet "door mijn gedaen" dit merklapje, het is een ouwetje en  naar schatting negentiende eeuws.
Het linnen is vermoedelijk met twee verschillende draden geweven, er zijn wat kleurverschillen in banen op het linnen te zien.
Het lapje is geborduurd met zijde en katoen in twee kleuren groen, verder  rood, blauw, geel en beige op zestien draads linnen.
Ik vermoed dat het lapje uit Friesland komt.
Het lapje is niet afgemaakt. Linksonder is een begin gemaakt met de rand van kruissteekjes voor de onderrand. Waarom het lapje niet is afgemaakt is niet bekend.
De opbouw van het lapje is symmetrisch.
Ook dit lapje heb ik gekregen en het komt uit  uit hetzelfde bezit als het schoollapje en de breirol.
Ik wil het graag laten inlijsten; er is mij geadviseerd om het
1) af te knippen en het opnieuw af te werken of
2) het niet geborduurde stuk linnen om te slaan
Zoals ik er nu over denk wil ik het laten inlijsten zoals het nu is, dus met het "lege"stuk linnen. Ik hoef gelukkig nog niet te beslissen. Ik ben in ieder geval heel erg blij met mijn oude lapje

zaterdag 3 juni 2006

Een borduurmaschientje uit 1920

Borduren kan op een heleboel manieren, waarvan kruissteek er maar een is. Een andere manier is het borduren met wol. Daarbij werd een wollen draad van achter door de stof gestoken en teruggehaald, waarbij een lus achterbleef. Door de steken dicht bij elkaar te leggen ontstond zo een vrij vast borduurpatroon dat aan de voorkant uit een grote verzameling lusjes bestond. Deze werden op hun beurt doorgeknipt, uitgekamd en afgeschoren waarbij  ook nog een soort reliëf  in de voorstelling kon worden gemaakt. Om de afgeknipte draadjes vast te houden werd de achterkant soms ingesmeerd met lijm.
Dit werk werd gemakkelijk gemaakt met dit maschientje (wat onbeholpen vertaald door de Duitse fabrikant). Het heeft een naald met een doorboring zoals een naaimachinenaald, waardoor een draad in keurig gelijke lussen door de stof kan worden gevoerd en een soort knikverplaatsing, waardoor de volgende insteek een paar millimeter verder komt.
In Nederland werd het verkocht onder de naam Ideal en, blijkens de Duitse gebruiksaanwijzing, in Duitsland als Hansa. De gebruiksaanwijzing wijst erop dat het machientje niet alleen bij  dames, maar ook in doofstommeninstituten veel gebruikt werd.
Op rommel- en antiekmarkten komt men het apparaat nogal eens tegen, maar zelden met de originele gebruiksaanwijzing. Vorige week had ik het geluk om er een tegen te komen in de originele verpakking en wel voor 10 euro. Daarvoor kon ik het niet laten liggen en binnenkort gaat mijn lief ermee experimenteren. Jullie horen er dus misschien nog wel eens van!

het complete machientje met de Nederlandse en Duitse gebruiksaanwijzing.

Detail van de punt.
(Gastlog door Marcella's lief, met dank voor de toestemming)

vrijdag 2 juni 2006

C is van...

Een tijdje geleden ben ik met een textielerig-ABC gestart na een logje van haar, het heeft even geduurd maar nu komt dan eindelijk de C voorbij.
Cathedral Window, is een gevouwen patchwork  techniek die erg leuk is om eens te proberen.  Ik heb er een speldenkussen en een naaldenboekje van gemaakt 
Chintz, absoluut mijn favoriet om in quilts te gebruiken.  Het  is minder prettig om door te quilten, maar dat neem ik voor lief, ik vind de stoffen zo mooi. Den Haan en Wagemakers heeft komende zomer weer een nieuwe serie chintz, ik heb er al een voorbeeldje van gezien in de winkel.
Crazy Patchwork Dit schaar etuitje heb ik jaren geleden gemaakt. Het stofje voor de achterkant was een restant van het lapje dat ik bij mijn eerste les patchwork kreeg om het met de hand naaien van een blokje te oefenen. Zo denk ik altijd aan de juf . 
Charmquilt. Voor een echte charmquilt gebruik je  999 verschillende stofjes die allemaal maar een keer in de quilt voorkomen. Het duizendste stofje is hetzelfde als een van de andere 999.
Als een kind ziek is geweest en aan de beterende hand is het een leuke opdracht in de strijd om de verveling tegen te gaan om dat ene dubbele stofje te zoeken.
Counted Thread borduurwerk is alle borduurwerk die op aftelbare stof gemaakt wordt. 
Merk-en stoplapjes vallen daar onder maar ook bijv Blackwork.
Cordonsteek, borduren op niet-aftelbare stof heb ik heel lang vermeden, ik was nooit tevreden met het resultaat. Sinds mijn Candlewicking-avontuur durf ik. Het rode lettertje is een proefje wat ik maakte voor mijn Baltimore blok, ik bewaar het in mijn Doosje met Proefjes.   De cordonsteek kun je ook op aftelbare stof maken
Candlewicking,zie de logjes van  14 nov en 27 febr.
Countryquilten,dit wordt gedaan met een groter steekje en lijkt meer op rijgen dan op quilten.het geeft minder relief dan gewoon quiltwerk.Zie het logje van 21 nov.
Corded Trapunto, een techniek om extra reliëf te krijgen bij quiltwerk door middel van dikke katoenen draden
zie foto's logje 17 mei.

donderdag 1 juni 2006

een zakdoek op je bed

Vandaag viel het nieuwe nummer van de quiltvereniging  'Quiltnieuws' op de mat. Thema van het nummer is boeren zakdoeken.
In oktober 2004 maakte ik onderstaand quiltje. Behalve zakdoeken zijn er ook beddetijkjes, lakenstofjes, schortenbontjes en stukjes sits in verwerkt. Een bont geheel, maar dat mag ook wel in zo'n quilt.