vrijdag 31 augustus 2007

Hongaarse balletjes

Zoon ging met zijn meisje naar Hongarije en ik had graag mee gewild. Eerlijk gezegd was ik best een heel klein beetje jaloers. Hongarije lijkt me het summum van textielgenot en ik was dan ook erg benieuwd naar hun reisverhalen. Voor ze op reis gingen hebben zijn vader en ik nog een heerlijke Hongaarse maaltijd gemaakt want zoon had zijn meisje wijsgemaakt dat wij dat konden. Met een kookboekje erbij hebben we ons prima vermaakt in de keuken.
Deze week kwamen ze terug, met foto’s en verhalen en nog twee dingen die ik hier wil laten zien.

Bij binnenkomst viel me direct de prachtige ketting van vilten balletjes om haar hals op. Bij Tijm zag ik hem in rood-tinten, zij heeft hem in blauw. Ze vertelde dat er een demonstratie was waarbij je zelf mocht proberen om de vilten balletjes te maken maar de kant en klare kettingen waren er ook te koop. Natuurlijk mocht ik de ketting fotograferen.

Nadat mijn lief zijn cadeautjes had uitgepakt, hij was tenslotte jarig, bleek er ook voor mij een cadeautje te zijn:

dit boekje uit Hongarije. Ik kan het niet lezen maar wel de plaatjes bekijken en die zijn mooi: een bonte collectie met vingerhoedjes. Erg mooi en apart vind ik een viertal vingerhoedjes die beschilderd zijn met Hongaarse blauwdruk motieven, drie met blauwe ondergrond en de vierde met een heel lichtblauw- bijna witte ondergrond en de motieven in donkerder blauw. Een superlief cadeautje!

Ooit was ik in Hongarije, dat was in 1975 en ik zou graag nog eens terug willen. Voor nu kijk ik uit naar een workshop Hongaars borduren eind september van het NCH op deze mooie locatie.
27 Reacties

woensdag 29 augustus 2007

Handige hulpjes en Haagsche hopjes

Wat een hoeveelheid leuke reacties kwamen er op mijn vraag wat te doen met het handwerkapparaatje uit mijn vorige logje. De meeste mensen kenden dit handige hulpje op een of andere manier wel.
Op deze foto zie je het in uitgeklapte stand en dan wordt ook duidelijk waarom de centimeter erop lag, dat was eigenlijk om het woord "Daisy maker" te verhullen, alhoewel het ook een aardige indicatie gaf van het formaat. Een jaar geleden schreef ik dit logje over een soortgelijk apparaatje en kort daarop kon je hier zien en lezen welk handwerk je met dit soort apparaatjes kunt maken.

Jantiene wist te vertellen dat er in het boek 'Uit Kiep en Bazar' een afbeelding met uitleg staat en dat boek heb ik er natuurlijk even bij gepakt. Behalve mijn wieltje staan er ook afbeeldingen van de apparaatjes uit de eerdere logjes in, verder enkele kopieën van de oude bijgeleverde handleidingen en natuurlijk ook wat voorbeeldjes van wat er uiteindelijk mee gemaakt kan worden. Behalve dit vlakke werk kun je ook met wol werken en dan sla je de draden meer keren om de pennetjes heen. In het midden vastzetten en je hebt een fluffig 3D bloemetje.

Onder Jantiene’s naam bleek nog een leuk linkje verstopt en Margriet schreef dat ze in de winkel Pipoos een moderne versie van een dergelijk apparaatje zag, iedereen kan dus binnenkort zelf aan de slag.

Ik had beloofd zelf mijn apparaatje te proberen en dit rolde er na flink wat tijd en energie uit:

Om in de uitvindingensfeer te blijven: in april schreef ik een logje over mijn boek Waardevolle Vakrecepten van het Internationaal bureau voor uitvindingen en liet terloops los dat er ook recepten voor het maken van Haagsche Hopjes instaan. Achter de schermen heb ik Linda het recept doorgegeven en zij schreef er een logje over. Ze heeft het recept gemaakt en het is nu voor iedereen beschikbaar. Wie trek heeft in zoetigheid is welkom op haar weblog. Make life sweeter
10 Reacties

zondag 26 augustus 2007

Het best bewaarde idee van Nederland

Wat ik al weken geheim moest houden zal ik vandaag prijsgeven: gisteren was de eerste uitzending van het beste idee van Nederland en mijn kind doet mee.
Niet dochter Elise, want die creëert haar eigen wondertje, maar zoonlief met zijn Idee.
Ruim 2500 mensen hebben zich aangemeld voor het programma en 800 daarvan mochten hun idee in de studio laten zien, in een rood geverfd hokje voor een spiegel. Ieder kreeg een minuut om zijn of haar idee te presenteren en dat was voor een aantal mensen maar nauwelijks voldoende. De meeste mensen pasten zich snel aan de omgeving van het hokje aan maar een enkeling bleef hardnekkig naar het plafond praten of stond met de rug naar de spiegel.
Het was een bonte verzameling van uitvindingen die de revue passeerden; om een "uitvinding" heb ik vreselijk gelachen. Niet zozeer om de uitvinding zelf, want ik weet nu nog niet wat die inhoudt, maar wel om de presentatie ervan: een eindeloos en tenenkrommend gehannes met buizen,vallende voorwerpen en een presentatie-opstelling die op twee handen na buiten beeld werd vastgehouden door de lieftallige echtgenote. Tenenkrommend, maar wel amusement en dat hoort er bij dit soort programma’s natuurlijk ook bij. Hier kun je de uitzending (nogmaals) bekijken; mijn kind was niet in beeld.
Van de ruim 2500 kandidaten mocht slechts 10% door naar de volgende ronde en dat houdt in een presentatie voor een vakjury. Deze 250 kandidaten zien we de komende weken. Ik ben benieuwd naar zoonlief want hij is er nog steeds bij.

Ondertussen houd ik me bezig met handwerk-uitvindingen van weleer, je bent hier tenslotte bij nuttig en fraai en er zal dus gehandwerkt worden. Ik liet vorige week al een patentje op handwerkgebied zien en vorig jaar ook.

hierboven zie je nog zo’n gepatenteerd produkt. Ik kocht het een tijdje geleden en ik vraag me af of iemand weet wat je hier mee kunt doen?
Terwijl jullie erover nadenken en je idee hieronder opschrijven, zal ik proberen of het ook werkt.
22 Reacties

woensdag 22 augustus 2007

Oude wijn...

Ik geef het toe, het is een beetje oude wijn in nieuwe zakken want dit stoplapje is al een paar keer langs geweest in diverse stadia van afgemaaktheid.
Aan de andere kant: er werd ook gevraagd om het produkt nogmaals te laten zien na bezoek aan de lijstenmaker dus bij deze voldoe ik aan die wens:

Het kostte een heleboel overleg met de inlijst-mevrouw want ik wilde de beide stopjes op de hoeken rechtsonder en linksboven maar voor de helft in beeld. Al vouwend aan mijn lap heb ik het haar voorgedaan en zij deed het me na. Het resultaat vind ik zelf erg leuk: in de hoeken lijkt nu een zeer moeilijk te maken hoekstopje zichtbaar maar dat is natuurlijk nep, een beetje Haagse bluf als je ‘t mij vraagt. Geeft niks, maar vertellen jullie het niet verder?

een detail van mijn Listige Lijsttrucje:

en nog eentje van de andere hoek:

en hiermee stop ik mijn Pleister Project
26 Reacties

dinsdag 21 augustus 2007

Levend punnikklosje

Ik was blij verrast toen ik vannacht bij Marianne een uitgebreide voortzetting op mijn eerdere gepunnik las. Wat een leuk artikel en wat grappig dat wij beiden op het zelfde moment met het zelfde klosje in ons hoofd zaten. Natuurlijk gebeurt het mij ook regelmatig dat ik een log-onderwerpje in mijn hoofd heb en dat een ander me dan net voor is met een verhaal erover. We vissen nu eenmaal in een klein handwerkvijvertje. Toch vind ik het juist een verrijking als er dan toch opnieuw over geschreven wordt, juist omdat ieder zijn eigen invalshoek heeft en weer een ander stukje over het onderwerp kan vertellen. Ik neem het stokje dus weer over van Marianne en kom met nog een verhaaltje over

PUNNIKEN

Omdat ik vanwege een blessure even heel wat minder tijd kan besteden aan handwerken en de verveling nu en dan toeslaat, blader ik al een paar dagen mijn oude nummers van Handwerken zonder grenzen door (in de hoop op betere tijden). In het februarinummer van 1995 vond ik een erg leuk artikel over Gaitan, de versiering van traditionele Bulgaarse volksdrachten met een soort gebreid koord. Prachtige foto’s illustreren het artikel en laten verschillende details zien van mooie geometrische figuren die met dat Gaitan (het koord) worden versierd. Ook wordt het Gaitan gebruikt om naden in de (dikke) wollen kledingstof mee te verbinden. De twee stukken stof worden met de binnenkant naar boven naast elkaar gelegd met het koord ertussen. De stof wordt aan weerskanten een klein stukje omhoog geslagen tegen het koord aan en vervolgens wordt het koord tussen de beide zoompjes genaaid. Deze manier van naden maken geeft een minder dikke naad die ook nog eens erg buigzaam is.

Hoe het Gaitan gemaakt wordt, wordt uitvoerig beschreven in het stuk en daar kom ik weer bij Marianne terecht: een van die manieren om het koord te maken is door het te punniken op twee spijkertjes. Marianne liet dat gisteren zien met mooie voorbeeldjes van haar handwerk. In Bulgarije wordt kennelijk niet op een klosje met spijkers gepunnikt maar met behulp van een houten vork of een tak in een Y vorm. Een andere manier is om je eigen lichaam te gebruiken als punnikklosje, je "breit" dan op dezelfde manier als op het klosje of het Y vormige houtje maar gebruikt in plaats van die voorwerpjes de duim en wijsvinger van je linkerhand. Ik heb het geprobeerd en het gaat. Ik moet nog erg veel oefenen want het valt niet mee om daarmee een mooi regelmatig steekje te krijgen.
En zeg nou zelf, dit is toch weer eens iets heel anders dan een levend schaakspel of een levende kanonskogel :)

Een tweede methode om aan het vierkante breiseltje te komen is door middel van vlechten.
Je gebruikt daarvoor 8 draden. Ik heb hier vier rode en vier ecru draden gebruikt zodat je goed kunt zien wat je doet. Dit is het resultaat:

Dat is zoals je ziet gelijk ook een voordeel van deze methode: je kunt meerdere kleuren gebruiken en door de draden in een andere volgorde te leggen krijg je ook andere motieven.

het vlechten is niet moeilijk en het lukt vrij snel om een gelijkmatig koordje te maken:

De bovenste ecru draad wordt onder de drie ecru draden en de middelste twee rode draden gelegd. Daarna over de twee rode. Het blijft na aantrekken dan als onderste ecru draad liggen.

Nu doe je hetzelfde met de rode kant: bovenste draad onder drie rode en twee ecrudraden, daarna over de twee ecru draden heen en wordt dan de onderste rode draad.
Bij dit werk kun je steeds de draden goed aantrekken zodat het uiteindelijke koordje er mooi uit zal zien.
Voor het Bulgaarse werk heb je vreselijk veel meters koord nodig, kijk maar eens hoe prachtig de toepassing is op deze foto uit Handwerken zonder grenzen:

de mouwen en de voorkant van het jak zijn rijkelijk versierd met opgenaaid Gaitan in verschillende kleuren. Ook de bredere stukken met ecru aan de bovenkant van de mouw is opgebouwd uit rondingen en bloemen van opgenaaid koord. Bijzonder knap en heel bewerkelijk. Toch zie ik wel leuke toepassingen voor de gevlochten koordjes. Behalve vriendschapsbandjes zijn ze ook leuk om in borduurwerkjes zoals naaldenboekjes en speldenkussentjes te gebruiken. Ik heb nu dikke breikatoen gebruikt maar met dunner haakkatoen krijg je natuurlijk een fijner resultaat.
11 Reacties

maandag 20 augustus 2007

Polsbandhaak-bolhouder

Soms zie je op Ebay erg leuke, nuttige en/of fraaie handwerkgereedschapjes. Meestal is alleen kijken er naar al leuk. Wat zijn er enorm veel verschillende gereedschapjes in de loop van de tijd gemaakt. Kleine compacte setjes met naald, garen en vingerhoed - vaak niet groter dan enkele centimeters. Soms verkocht als souvenir maar ook gebruikt door soldaten om hun uniform te herstellen. Naaietuitjes van de heel eenvoudige tot de bijzonder verfijnde uitvoeringen, al dan niet compleet en met een zeer grote variatie qua inhoud. Mooi uitgesneden of gezaagde garenhoudertjes van been,ivoor,parelmoer,metaal of hout. Scharen in werkelijk alle vormen en maten passeren de revue. Het kleinste bruikbare schaartje wat ik ooit zag was slechts enkele centimeters groot en het knipgedeelte kleiner dan een cm. In Frankrijk noemen ze deze schaartjes "petit monstres" en deze ging weg voor ruim € 80. Veel meer dan ik er voor uit wilde geven.

Bijzonder leuk vind ik al die gereedschapjes die maar een kort verkoop-bestaan hebben gehad, geheimzinnige doosjes met een gepatenteerd "stopapparaat", mechaniekjes om nogg handiger de draad door de naald te halen en meer van dat soort rariteiten. In een eerder logje beschreef mijn lief ooit zo’n soort gereedschapje.
Ik had geloof ik destijds beloofd om het een keer te gebruiken en die belofte moet ik binnenkort maar eens nakomen.

Zelfs het bekende punnik-klosje is in veel verschillende gedaanten te vinden en kan op zich al een vreselijk leuk verzamelonderwerp zijn. Tijdens het zoeken op Ebay leer je en passant ook nog wat vreemde woorden erbij. Ons punnik-klosje bijvoorbeeld heet in Frankrijk een Tricotin. Wij kennen het woord tricot waarmee we een gebreide stof aanduiden, de Fransen beschouwen het klosje dus als een "breiertje" en dat klopt ook: het koordje dat ontstaat is een piepklein rondbreiwerkje van 4 of 6 steken. In Engeland heet het een knitting dolly, een breipopje.

Het WNT ( Woordenboek der nederlandse taal) meldt geen betekenis van het woord punnik-klosje. Alleen het werkwoord staat beschreven, punniken. De betekenis is in de eerste plaats "peuteren" of "pulken", de volgende omschrijving is "netten knopen" wat men kennelijk in vroeger tijden ook punniken noemde en pas daarna volgt de omschrijving: "een koordje breien op een houten garenklosje of doorboorde kurk waarop vier spijkertjes zijn aangebracht -> kurkjebreien"
In Nederland zijn we altijd een beetje zuinig geweest en werd er vaker op een oud houten garenklosje gepunnikt dan dat men er speciaal iets voor aanschafte. Dat laatste verklaart waarschijnlijk het ontbreken van het woord punnikklosje in het woordenboek.

Als kijken naar al die handwerkschatten niet voldoende is kun je natuurlijk ook een bod doen op het door jou begeerde apparaatje en hopen dat je het voor een redelijk bedrag mag hebben. Dat deed ik vorige week en ik had geluk: vrijdag kwam Het uit Engeland, keurig verpakt in een doosje.

Is het geen schatje, mijn polsbandhaakbolhouder?
Net groot genoeg om kleine bolletjes DMC cordonnet aan te hangen.

Links het in grootte verstelbare armbandje; met een muskettonhaakje klikt het vast aan het bolhoudertje.
Als je het haakje losmaakt kun je een bolletje garen op het houdertje schuiven.

met wat gewone haaknaaldjes erbij zie je pas hoe klein het houdertje is. Het bolletje groezelig garen kreeg ik erbij

let op: dit is een gepatenteerd ontwerpje.

En nu maar uitkijken naar een vrouwmens in bus, trein of metro met eenpolsbandhaakbolhoudertje in haar linkerhand en een haakwerkje in de rechter en heel misschien ben ik dat wel.
Geplaatst in oud handwerk | 13 Reacties

zaterdag 18 augustus 2007

Vol verwachting, geheimpje 1

Ik moet beslist een vooruitziende blik hebben gehad toen ik vorige zomer dit piepkleine hemdje op een brocante in Frankrijk kocht. In een kraam vol met antiek textiel zag ik het liggen, schattig afgewerkt met twee randjes zigzagband in verschillende breedte. Ik moest het gewoon hebben en sindsdien ligt het keurig opgeborgen in een van mijn Shakerdozen.

Via Marian’ne ontdekte ik bij Saartje schattige babyslofjes met het patroon. Ik heb ze in witte katoen gebreid en vanmiddag heb ik de knoopjes eraan genaaid. Het begin van oma’s uitzet voor het eerste kleinkind in wording is een feit. Ik heb nog maanden de tijd om al mijn plannetjes uit te voeren en die verklap ik niet hier; mijn kind (de aanstaande mama) leest mee dus ik ga hier natuurlijk niet alles onthullen.

De kaarten die op bovenstaand logje te zien waren heb ik uiteraard bewaard en Elise… ik ook van jou :)

31 Reacties

zondag 12 augustus 2007

Het is een beetje scheef

Terwijl ik mijn boekenkast afzocht op zoek naar publicaties over de pronkrol bedacht ik om ook mijn eigen lapjes die ooit een pronkrol moeten worden weer eens te voorschijn te halen.
Iedere keer als ik een stapje verder ben berg ik het laatst afgemaakte lapje op in een map. Daar ligt het dan totdat er weer een nieuw lapje bovenop mag.

Het is niet zo gek dat ik zo nu en dan het overzicht een beetje kwijt ben en me afvraag of ik nog wel op de goede weg ben.
Ik besloot de lapjes ergens in te leggen zodat er zo min mogelijk afleiding zou zijn van de verschillende maten van de onafgewerkte zijkanten. Met een lapje aan weerskanten zou het wat meer op een rol lijken dacht ik en wat minder op een verzameling willekeurig neergelegde lapjes.
Het enige wat ik zo gauw voorhanden had was mijn HzG shawl; die ligt vaak beneden omdat hij zo lekker warm is als het ‘s avonds afkoelt.
Nou dacht ik toch dat mijn shawl lang genoeg zou zijn.

Toen ik al mijn lapjes had uitgespreid had ik aan het eind van de rij shawl tekort. Na meting bleek ik al zo’n 2,20 meter souvenir bij elkaar te hebben. Dat is zonder de tussenzetseltjes die ik nog moet haken, breien, borduren en….

Dat viel me weer alles mee en ik was er een beetje beduusd van, ik dacht dat er niet meer dan zo’n anderhalve meter zou zijn. Ondertussen zijn ook deze lapjes nog in de maak en die staan niet eens op de foto. Bij elkaar is er, als ook deze lapjes klaar zijn, zo’n 2,5 meter Souvenir in de loop der tijd bij elkaar geprutst.

"Twaalf meter" zei ik ooit in mijn grootheidswaanzin. Of dat er echt van zal komen weet ik niet. Ik blijf gewoon lapjes maken totdat ik voor mijn gevoel "klaar" ben.
Misschien ga ik binnenkort al vast wat voorbereiden aan de achterkant en de omslagjes aan de voorkant, dan kan ik daar mijn lapjes in leggen, want het stimuleert natuurlijk wel als je een beetje een overzicht hebt waar je nu eigenlijk mee bezig bent. Voor de foto’s oogt dat ook wat beter dan de Shawl.

De lapjes liggen nu nog in willekeurige volgorde. Van boven naar beneden zie je de volgende technieken:

Schwälmer borduurwerk, stoppen en doorstopppen, Zaans stikwerk, tweekleurig alfabet in o.a. steelsteek, witborduurwerk uit Marken, Point de Saxe, Perzisch ajour, gebreid kantje, Candlewicking, redwork, en drie kleine schoolmerklapjes.

Hier liet ik al eerder een overzichtje van mijn souvenir zien en in diverse andere logjes staan duidelijker foto’s van de afzonderlijke onderdeeltjes.
16 Reacties

vrijdag 10 augustus 2007

Souvenir de ma Jeunesse

Beloofd is beloofd, eerst aan Tijm privé en daarna hier op het web-log: ik zou naast het literatuurlijstje met publicaties over de breirol ook een lijstje maken waar je nuttige informatie en/of fraaie voorbeelden van souvenirs kunt vinden. Bij deze dan, ik zal beide lijstjes regelmatig aanvullen, mocht ik dingen niet vermeld hebben die wel op de lijstjes horen dan hoop ik op een berichtje van jullie.

Even een korte inleiding over de Souvernir de ma Jeunesse.
Een souvenir de ma Jeunesse (zo genoemd in de zuidelijke Nederlanden en in Vlaanderen),Pronkrol (de Noord-Nederlandse benaming) of naai- en techniekenlap (de benaming in Noord- en Zuid-Holland) was een vaak meters lange stekenlap die door jonge meisjes op een pensionaat, kostschool of in het vervolgonderwijs werd gemaakt. Omdat niet alle meisjes even lang onderwijs genoten werden eerst de meer nuttige en praktische technieken geleerd zoals stoppen, naden en zomen en heel eenvoudig versierend borduurwerk en daarna kwamen pas de fraaie handwerktechnieken aan bod.
Deze handwerklappen dateren van ongeveer 1837 tot 1880. De afzonderlijke werkstukken van de meisjes werden aan het eind van de schoolperiode (in veel gevallen door de lerares) aan elkaar gevoegd tot een lange lap en meegegeven als het meisje de opleiding verliet. Op die manier had het meisje niet alleen een tastbare herinnering aan haar schoollessen maar kon ze ook aan de hand van haar stekenlap de geleerde trechnieken nog eens bekijken.
Soms werden de proefjes van bekwaamheid niet aan een lange lap genaaid maar werden ze in een album genaaid. Er is niet heel veel over de pronkrollen geschreven; dat komt mede doordat veel van die rollen nog steeds in particulier bezit zijn.
De laatste jaren is er een hernieuwde belangstelling voor de souvenirs. Er zijn her en der in het land groepjes handwerksters actief om een dergelijke rol te maken. Ik hoorde een jaar of drie, vier geleden voor het eerst van zo’n werkstuk. Ik was onmiddellijk gegrepen door de vele mogelijkheden die een dergelijk groot en gevarieerd handwerk biedt. Ik ben aanvankelijk in mijn eentje begonnen met kleine lapjes in technieken die ik daarvoor nog niet had gedaan. Sinds die tijd heb ik een aantal zeer goede handwerksters ontmoet en heb hun werk mogen zien. Ik kwam telkens met de nodige opwinding van zo’n bezoek weer thuis, met meer ideeën in mijn hoofd dan ik ooit zal kunnen maken.
Afgelopen jaar ben ik met een klein groepje samen gaan werken en dat gaat heel erg plezierig. Eens per twee maanden komen we bij elkaar, bespreken de techniek die we willen gaan doen en laten ons werk zien. We delen kopietjes uit van werkjes en technieken die we in boeken tegenkomen en bekijken samen welke materialen we kunnen gebruiken.
Vandaag heb ik al mijn kleine werkstukjes eens aan elkaar gelegd in mijn HzG shawl; door aan weerszijden een randje te creëren leidt het minder af dat de zijkanten niet afgewerkt zijn en kun je je beter voorstellen hoe de rol er uiteindelijk uit zal zien. Ik was een beetje beduusd, ik had veel meer dan ik dacht; morgen komen de foto’s maar nu eerst het beloofde lijstje:



Twee pronkrollen uit Groningen, Hennie Stevan-Bathoorn, uitgave museum voor naaldkunst 2003
proefstukken Fraaie handwerken en kunstnaaldwerk tussen 1880 en 1937 uit de collectie van het Museum voor Naaldkunst in Wedde

Souvenir de ma Jeunesse, Kosmos/Ariadne, Anne Rose Oosterbaan, 1976
beschrijving van een 4,5 meter lange lap met kleurenfoto’s en patronen

Nuttig en fraai, Zuid-Hollandse merk-en stoplappen, Annet Kipp, Bix Schipper van Lottem, Lydia van der Vlerk, 1987, H.J.W. Becht- Haarlem, ISBN 90 230 0649 6
ISBN 90 215 0591 6

Handwerken zonder grenzen nr 1/2002, Witborduren met een thema. Van proefjes van bekwaamheid tot fraai samengestelde lappen. Artikel van Margreet Beemsterboer.

Handleiding voor Vrouwelijke handwerken, Witborduren. De verschillende soorten van Handwerken voor School en Huis, de redactie van "de Gracieuse". 1978, Anne Rose Oosterbaan-Martinius. Kosmos, ISBN 90 215 0704 8 veel voorbeelden en uitleg van diverse technieken.

Fraaie handewerken, Een unieke collectie patronen uit 1900, Florentine Boer-Jantzen, 1985
ISBN 90 213 0922 x.Cantecleer

Samplers, Pamela Clabburn, Shire book, 2002 ISBN 0 7478 0365 X , afbeeldingen van Engelse Samplers.

Over merklappen gesproken, M.G.A. Schipper-van Lottum.
ISBN 90 284 14487

Points de Croix, motifs traditionels et Symboliques, Fabienne Bassang
ISBN 978-2-9148-5622-5

intussen is het museum voor de naaldkunst bezig met een nieuwe publicatie:

nieuw boek over Pronkrollen

"Inmiddelszijn Hennie en Sjoerd Stevan gestart met een nieuwe uitgave. Huncollectie handwerkrollen en andere proeven van bewaamheid uit deperiode 1875-1935 wordt momenteel gefotografeerd. Ook wordt, waarmogelijk, onderzoek gepleegd naar herkomst en achtergronden van ditinteressante aspect van de handwerkgeschiedenis. Naar verwachting neemthet geheel geruime tijd in beslag. U hoort t.z.t. meer over dit project"

aldus de aankondiging op hun website. Inmiddels kun je vooraf intekenen op het boek wat naar verwachting medio 2009 verschijnt. Bij betaling vóór 1 dec 2008 krijg je een flinke korting. Voor bijzonderheden: kijk op de website van Museum v naaldkunst, het linkje naar de website kun je vinden onder "borduren".
31 Reacties

woensdag 8 augustus 2007

Ha!

Ik moest nog maar een klein dingetje en toch is ‘t bijna een jaar blijven liggen voor ik de laatste steekjes aan mijn stoplap heb gemaakt. In dit logje schreef ik voor het eerst wat over mijn replica stoplap, hier schreef ik het vervolg en hier was ik op dat kleine dingetje na klaar. Dat was allemaal bijna een jaar geleden. Daarna belandde het lapje een hele tijd in de kast. Deze middag heb ik er eindelijk het – naar mijn idee – nog ontbrekende naaldkantje in gezet. Omdat ik links mijn initialen had geborduurd viel er aan de rechterkant een open plekje.
Daar zit nu dit:

een klein vierkantje met "spinnetjes". Soms heb je zin om aan iets nieuws te beginnen maar gelukkig heb ik ook zo nu en dan een "afmaak-bui".
Het totale lapje oogt nu zo:

en het enige wat nu nog "moet" is een bezoekje aan de lijstenmaker om een lijst uit te zoeken. Daar ga ik niet nog een jaar mee wachten!

Behalve de fotootjes hier heb ik ook nog een nieuwe foto geplaatst in het breirol-logje.
En deze middag heb ik nog meer dingetjes eindelijk eens afgemaakt, maar daarover later meer
16 Reacties