maandag 26 januari 2015

weeffout

In modern linnen zul je dit niet zo vaak aantreffen, een weeffout. Ik kwam er eentje tegen halverwege mijn borduurwerk voor les vijf van de cursus Doorborduren met handwerk van Marken. Onder het middelste rode steekje van het randje Spaansjes in wording worden mijn drie weefseldraadjes er opeens vijf, Help! Nu wordt er in het Marker bordurwerk veel gesjoemeld en bovendien ben ik niet voor één gat te vangen. Doorborduren dan maar en afwachten hoe het zich oplost. Het werkstukje is onderdeel van de februari les, misschien kun je straks ontdekken waar het weeffoutje zit.....

zaterdag 3 januari 2015

home alone

Op deze regenachtige zaterdagmiddag ben ik alleen thuis en er komt van alles uit mijn handen. Er is wat geborduurd en opgeruimd ( wat maakt een deze handwerkster toch een hoop rommel). Er werd het een en ander geprint en keurig opgeborgen in mapjes en daarna maakte ik foto's: voor de e-cursus Doorborduren op Marken en voor nuttig en fraai. Wat ik borduurde kan ik laten zien, het is geen lesonderdeel al zie je het staks wel terug in de e-cursus. De voorbereidingen voor een brede Marker Open Zoom met Sneewerk zijn klaar en straks mag ik beginnen met het openknippen van de vlakjes: het leukste werk, want daarna mag ik de open ruimtes weer opvullen met mooie steekjes. Heerlijk werk vind ik dat en omdat dit geen 'lesje' wordt kon ik extra fijn linnen kiezen: 22 draads wit linnen met een ragfijn zijden garen om mee te borduren. Ook op Marken werd voor 'de mooiste stukken' soms heel fijn geborduurd. In mijn kleine collectie heb ik een prachtige witte Boezel (schort) in superfijn linnen en met het prachtigste open zoompje wat je je maar kunt bedenken: Hier zie je een fragment van de zoom naast mijn borduurwerk; dan lijkt mijn linnen opeens weer een stuk minder fijn :) De witte boezel is al oud, later, omstreeks 1780 is er een nieuw 'bontje' aangezet, een bovenstukje van geruite stof. Het briefje in keurig handschrift wat bij de boezel was, toen ik deze kocht vermeldt dat de initialen LP die je op de laatste foto ziet behoorden aan Lijsje Pieter's: Lijsje de dochter van Pieter. Het schort werd gedragen als Pronkdracht op feesten en bruiloften, maar....niet naar de kerk. Jonge ongehuwde meisjes onder de 16 droegen dergelijke witte boezels ook, maar dan op 2e paasdag en ook hier: niet in de kerk! Ik ga weer lekker verder met mijn eigen Marker borduurwerkje...

donderdag 1 januari 2015

een nieuw begin.....

Herinneren jullie je dit nog? Ik maakte dit tasje op 30 december 2012 naar voorbeeld uit het boekje wat er naast ligt. Het lag in de bedoeling om gedurende het jaar 2013 van alles op handwerkgebied in dit zakje te stoppen als mooi afgekaderde herinnering aan het jaar wat op dat moment nog ongebruikt voor me lag. In dat jaar verzamelde ik toegangsbewijzen van handwerkbeurzen in binnen- en buitenland, treinkaartjes naar een textielbestemming, kleine presentjes van handwerkvriendinnen en zo meer, die allemaal een plekje vonden in mijn 2013 zakje. Op dezelfde dag precies een jaar later begon ik aan het zakje voor 2014 en ook daar mocht ik in het afgelopen jaar veel mooie herinneringen in stoppen. Inmiddels mag ik na drie jaar wel spreken van een beginnende traditie. Afgelopen dinsdagavond begon ik aan mijn derde 'jaar-zakje' en was er voor het eerst sprake van "Een Thema". In het afgelopen textieljaar stonden de handwerken van Marken nogal prominent vooraan in mijn linnen- en garenleven. Het jaar begon met de tweede helft van de e-cursus 'De handwerken van het eiland Marken' waar ook ik een klein steentje aan heb bij mogen dragen. De cursus werd afgesloten met een prachtige dag op Marken die door de cursisten erg goed bezocht en ook heel erg gewaardeerd werd. Daarna was het 'doorstomen' met de voorbereidingen voor de tweede e-cursus "doorborduren op Marken" die op dit moment precies halverwege is. Niet zo vreemd om van het jaarzakje voor 2015 een borduurwerkje in de geest van Marken te maken. Het was wat meer werk dan de voorgaande jaren, kruissteekjes op een oud en veelgebruikt stukje tafelkleed met 20 draadjes per cm gaat nu eenmaal niet snel, maar het zakje is uiteindelijk tussen de oliebollenbakkerij en de feestelijke oudejaarsavond toch afgekomen. De binnenkant kreeg een ruitje, het geborduurde vrouwtje een "gnappe bauw" en de verdere versiering kwam uit mijn bedeltjesdoos die ik bij ieder beursbezoek natuurlijk aanvul met wat nieuwe schatten. De champagnekurk waarmee wij het nieuwe jaar hebben ingeluid mag - ook alweer 'traditie' - als eerste in mijn zakje. Ik hoop dat ik ook in het nieuwe jaar weer veel dingetjes mag toevoegen! Ik wens jullie allen een heel mooi, gezond, fijn en memorabel 2015!