vrijdag 30 september 2011

Vierlande merklap

Een tijdje geleden had ik achter de schermen contact met Phebe en Jane, ik weet niet meer met wie van beiden ik e-mailde :). Op de een of andere manier kwamen de Vierlande merklappen ter sprake en ik vertelde dat ik er al jaren een op de stapel had liggen maar dat ik er nog niet aan toe was gekomen om hem te borduren. Jane,of was het Phebe, was wel aan haar Vierlande sampler begonnen maar had hem niet afgemaakt. Ze stelde voor om een klein Salletje te organiseren zodat wij beiden onze lap daadwerkelijk konden(af)maken. Een goed plan vond ik en we spraken af na mijn Elzas vakantie onze eerste beginnetje te laten zien.
Ik had een koffer vol handwerkspulletjes en onafgemaakte werkstukken mee maar een verbrand vingertje en slecht licht (mijn daglichtlamp stond nog thuis) deden mij besluiten om vooral aan de Vierlande lap te werken. Ik gebruik hiervoor 16 draads roomwit linnen en dat is voor mij, zelfs met minder licht prima te zien. Ik ben dus ondanks de hobbeltjes lekker opgeschoten in de uurtjes dat wij niet op pad waren.
Prachtige motieven vind ik dit en ik heb vele uurtjes met plezier aan mijn lap gewerkt.
Net als bij de lap van Marian heeft deze Vierlande Sampler een alfabet en een cijferreeks bovenaan de lap. De originele lappen werden geborduurd op ongebleekt linnen met zwarte zijde. Ik gebruik een zeer donkerblauw, wat mat garen op een roomwit linnen. Het resultaat bevalt me wel.
Het patroon had ik al lang in huis wat je op deze foto ook kunt zien. Na een bezoekje in het NCH, toen nog in Breda, was ik helemaal weg van het patroon, dat helaas uitverkocht bleek. Na veel zoeken vond ik toen een adres in de VS, Homespun Samplar waar mijn lief het patroon voor mij bestelde. Ik vertel dit natuurlijk met het schaamrood op mijn wangen, zoveel moeite doen en de lap dan niet borduren. Het wordt wel een prachtige lap straks,
Het origineel is te zien in het Stickmustermuseum in Celle. Behalve onze Salle à deux is ook Annelies met een Vierlande Sal bezig. Ook die belooft prachtig te worden.

Het oude logje wat ik deze keer online heb gezet staat hier, en vertelt het verhaal van de twee prachtige Noorse Doopkousjes die ik voor Sophie breide

woensdag 28 september 2011

Joke Visser

Behalve quilts biedt de Carrefour ook altijd een presentatie van kruissteekvereniging France Point de Croix, de Franse "merkwaardig". Viel vorig jaar nog de beurt aan Marie Thérese de Saint Aubin van wie ik o.a. dit werk fotografeerde:
dit jaar was onze eigen Joke Visser ter plaatse om een prachtige tentoonstelling neer te zetten met school-merklapjes vanaf 1800 tot nu. Als liefhebber van juist dit werk moest ik daar natuurlijk heen. In de Presbytère van Ste Croix aux Mines troffen wij Joke aan omringd door een groot aantal merklappen uit haar omvangrijke verzameling.
Mij viel vooral ook op hoe mooi Joke haar lapjes in verschillende 'categorieën' bij elkaar op prachtig beklede paneeltjes had gezet. Veelal bijeengezocht op jaartal maar dan ook soms met meerdere lapjes van één schoolmeisje, uit één gezin of uit een bepaalde streek of dorp bij elkaar.
Natuurlijk was ik weg van het prachtige nuttige lapje met naden, splitjes en borduurwerk bovenaan op het paneel. Een mooie inspiratiebron voor mijn eigen nuttige en fraaie lappen. Leuk ook de beide lapjes van de meisjes Hoppenbrouwers.
Tussen al deze veelal Nederlandse pracht ontdekte ik dit lapje van Andrea Privar die tijdens de Eerste Wereldoorlog, La Grande Guerre, haar lapje borduurde. Joke zou Joke niet zijn als ze niet de geschiedenis achter dit lapje zou weten te achterhalen.
Ik mocht de lijst omdraaien en het verhaal bij het lapje lezen èn fotograferen.
Een prachtig verhaal bij een gedenkwaardige lap. Om het beter te kunnen lezen kun je op de foto klikken voor een groter beeld.

Bij ieder nieuw blogje zet ik ook een oud blogje terug op mijn nieuwe weblog. Dit keer kun je hier het verhaal teruglezen wat ik op 16 augustus 2011 schreef over mijn antieke kindernaaidoosje.

maandag 26 september 2011

Ste marie aux Mines 2011

De quiltmanifestatie in Ste Marie aux Mines was ook dit jaar weer een waar genoegen. Vier dagen lang waren er op twintig locaties verdeeld over vier steden en dorpen verschillende, verrassende en vaak prachtige quilts te zien. Meer dan 1000 antieke, eigentijdse en traditionele quilts, ingezonden door individuele quilters, gilden of op een andere manier bij elkaar gebracht, zorgden voor een afwisselend geheel.
Erbij hoorde een verkoopgebeuren met 150 standhouders uit diverse landen die een gevarieerd aanbod aan boeken, quilt- en handwerkmateriaal aanboden.
In het Musee textile in Ste Marie was een expositie van de Franse Martine Apaolaza die kleine gepatchte en geborduurde juweeltjes liet zien. Hierboven zie je een straatje in Parijs, de rue Mouffetard,ik heb er vaak gegeten. Met veel oog voor detail schetst zij kleine stukjes stads- of plattelandsleven met stof en draad. Knap! Hieronder zie je een paar Elzasser vakwerkhuizen in een besneeuwd landschap van haar hand.
De tentoonstelling uit Australië in Ste Croix aux Mines was van een bijzondere schoonheid. Antieke Australische quilts, soms heel eenvoudig, soms met een ingewikkeld patroon maar stuk voor stuk prachtig.
Geen moeilijk patroon maar door de vele verschillende oude lapjes erg interessant.
Deze quilt vergde heel wat meer werk en niet alleen door het formaat. Prachtig applicatiewerk en een mooi geheel.
Ieder jaar mag een Europees land zich presenteren op de Carrefour, dit jaar was de eer aan België. Deze schitterende wedding-ring was een van mijn favorieten van deze tentoonstelling:
kijk maar eens naar dit detail, hoe fijn en secuur hier gewerkt is:
Behalve quilts van leden van het Belgische quiltersgilde waren er ook quilts van een wedstrijd door het gilde uitgeschreven. Iedere deelnemer kreeg een halve meter van dezelfde stof (er waren een aantal kleuren verkrijgbaar) die in de quilt verwerkt moest worden.Het was geen gemakkelijke stof en het was daarom heel verrassend om te zien hoe men deze stof tot ware kunstwerken wist te verwerken.
In deze quilt is het de stof van de grote blauwe vlinder. Natuurlijk is een blog te klein om alle foto's te laten zien. In een volgend logje zal ik nog het een en ander laten zien van al het moois wat er te zien was.

zondag 25 september 2011

weer thuis


Gisteravond kwamen wij thuis na twee heerlijke weken in Frankrijk.  Het weer was zalig, het was fijn weer in onze vertrouwde gîte te zijn bij de boer waar wij al bijna dertig jaar vele vakanties hebben doorgebracht en met wie we inmiddels lief en leed gedeeld hebben. Hoogtepunt was natuurlijk de tentoonstelling in Ste Marie aux Mines, zoals elk jaar afwisselend en prachtig. Ieder jaar weer leuk om zoveel handwerksters daar te ontmoeten, zowel nieuwe als bekende.

Mijn liefste schoonzoon ( ik heb er één) hield mij zo nu en dan op de hoogte van de verhuizing van web-log. Het blijkt dat ik rustig twee weekjes weg kan gaan :) Hier op mijn nieuwe web-plekje was het bijzonder druk. Ik vond het hartverwarmend de vele reacties van jullie te lezen en  de e-mailtjes achter de schermen. Heel hartelijk dank daarvoor. Dankzij de enorme support van jullie lezers houd ik plezier in het bloggen.

In de Elzas zat mevrouw ooievaar weer op haar nest. Iets te vaak en te lang dacht ik zo maar het leverde uiteindelijk wel een mooi plaatje op.
De Carrefour in Ste Marie was zoals gezegd weer een schitterend feest:
In een volgend logje zal ik daar meer over vertellen. Ook gingen we dit jaar naar Parc Wesserling waar we nog net de tentoonstelling over het huis DMC konden zien. Ook daar zal ik in een komend logje meer aandacht aan besteden.
Er ging een koffer vol handwerkjes mee waar ik iedere dag een keuze uit kon maken. In zo'n Frans huis is het licht niet altijd even goed en ik had mijn handwerklamp ) niet meegenomen omdat er altijd wel een werkje is wat ik met minder licht toch kan maken. Ook van de handwerkjes zal ik natuurlijk nog het een en ander laten zien.
Ik verbrandde een vinger (niet voor het eerst dit jaar) en dat gaf heel wat gedoe met verbandjes en gaasjes uit de "Pharmacie". Wel grappig dat ik met mijn allerbeste Frans met de juiste spulletjes thuiskwam :) Gelukkig was het niet een heel belangrijke vinger om te kunnen borduren.
Japie Krekel bracht ons ook een bezoek:
Eerst probeerde hij in de serre omhoog te klimmen en viel dan telkens met een plof naar beneden. Mijn lief wees hem de deur en zette Jaap in de hortensia's. Even later zag ik hem langs het raam (het was gelukkig dicht :) naar boven klimmen. Sindsdien hebben wij niets meer van Japie vernomen.(gelukkig)
De foto is niet erg geslaagd want ik nam hem zonder bril (ik zat heerlijk te borduren toen Jaap in volle glorie langs mijn raampje klom) en met mijn mobieltje. Dat Japie een hele Jaap was, is echter wel goed te zien.
Vandaag heb ik de koffers uitgepakt en opnieuw mijn daar gekochte schatten uitgestald. Ook daar hoor je meer over. Nu eerst de keuken in en kijken of er nog iets te eten is.

donderdag 8 september 2011

Blanche de Valck VIII

Ik ben een beetje de tel kwijt geraakt hoeveel Blanches er al bij Nuttig en fraai de revue hebben gepasseerd. Zo even uit het blote hoofd zouden we nu bij Blanche VIII moeten zijn.

Een paar weken geleden kreeg ik van Hilly recente foto's van haar Blanche. Intussen heeft zij misschien al ik weet niet hoeveel mooie stopjes aan de galerij toegevoegd. Mijn foto's dateren van vandaag.

De lap van Blanche de Valck is gemaakt in 1893 door...Blanche de Valck die destijds bij de Soeurs du Sacré Coeur de Jesus in het convent te Anvers (Antwerpen) deze lap maakte. De originele lap is in bezit van mijn verzamelende vriendin Trijnie die een aantal jaren geleden de lap in bruikleen gaf in Antwerpen ter gelegenheid van een tentoonstelling gegeven door vereniging Het Vingerhoedskruid. Een van de leden zette de lap destijds op patroon. Het formaat van de lap is groot, met haar 56,5 cm in breedte en 68 cm hoogte bij linnen van 22 draden in de breedte en 26 in de lengte is het een lap van ongebruikelijke afmeting. Mijn lap wordt even breed als het origineel en zal een fractie langer uitvallen omdat mijn linnen in beide richtingen 22 draadjes per cm telt. Een unevenweave van die fijnheid heb ik niet kunnen vinden. De lap telt 14 alfabetten en twee rijen met elk 12 stopjes. Verder zijn er maar liefst zeven verschillende randen en is de lap rondom afgewerkt met vier verschillende open zomen. Die laatste staan niet op het patroon vermeld maar ik ga daar een beschrijving van maken zodat ieder de lap tot in de puntjes kan verzorgen.

Zoals gezegd stuurde Hilly me haar foto's voor de update van Blanche:
Omdat Hilly aanvankelijk nog weinig ervaring had met stoppen hebben we elkaar in het voorjaar bij de Bijenkorf in Rotterdam ontmoet voor een klein lesje in stopwerk. Ik heb haar toen aangeraden om eerst de gemakkelijke stoppen te maken om een beetje handigheid in het doorstoppen te krijgen. Ook heb ik haar uitgelegd hoe ik de vakjes heb geregen om alle stopjes netjes op rij en onder elkaar te krijgen.
Hilly schrijft:" 't gaat bij lange niet zo snel als 't begin van even een lettertje en nog een en nog een. Voor een stopje moet ik echt gaan zitten.
en Hilly gaat verder:"heb ook 't nodige uitgehaald en snap nu niet dat ik de eenvoudige stopjes in het begin moeilijk vond, dus het gaat goed vooruit nu.
Hilly vond ook nog een zeer handig hulpmiddeltje voor bij 't stopwerk.
Ik op mijn beurt zou van Hilly wel een lesje willen krijgen om zo'n mooie foto-collage te maken. Prachtig vind ik dat! Hilly, dank voor je bijdrage!

Ondertussen ging mijn Blanche natuurlijk ook haar eigen gangetje. Na een warm voorjaar (veel te warm om onder een daglicht lamp te zitten) pakte ik de draad weer op en stopte zo nu en dan ook een paar uurtjes of langer.
Ook borduurde ik zo nu en dan aan de randen want met dit fijne linnen gaat dat niet heel snel en in dit formaat is het toch een flinke hoeveelheid min of meer eentonig werk.
Zo wordt Blanche vooral een oefening in geduld...

maandag 5 september 2011

Uit de school geklapt


Uit de school geklapt, van naaischool tot naaldkunst.
Onder deze naam is er van 17 september tot en met 13 november een tentoonstelling in Muzee Scheveningen.
De tentoonstelling geeft een beeld van het handwerkonderwijs vanaf 1832 tot nu. Naast oude merklappen, pronkrollen en een scala aan schoolhandwerk uit verschillende perioden wordt ook aandacht besteed aan de handwerktechnieken van nu.
Souvenirgroep de Pronkvrouwen waar ik ook deel van uitmaak neemt een deel van het hedendaagse handwerkjes voor haar rekening. Daarnaast hebben we ook enkele bekende en minder bekende handwerksters bereid gevonden om hun mooiste stukken in bruikleen te geven.


Meer informatie over de tentoonstelling is te lezen op de website van Muzee Scheveningen

Voor de leden van Merkwaardig is er zelfs nog een extra bezoek aan de tentoonstelling gepland waarbij je ook een lezing krijgt.

Muzee Scheveningen
Neptunusstraat 90-92
Den Haag
telefoon: 070 350 08 30

zondag 4 september 2011

bij de vernaaide linten


Mijn lap met vernaaide linten van Marken gaat binnenkort op reis. Van half september tot half november ligt hij - of zou het een zij zijn? - te samen met andere mooie lappen van mij en andere handwerksters in museum Muzee in Scheveningen.
Een tijdje geleden maakte ik met onderdelen van het patroon een biscornu.
Een vogeltje aan de bovenkant

en mijn initialen aan de andere kant, gelukkig had ik er precies vier. Als je naar de zijkanten kijkt zie je hoe leuk het vernaaide lint op de hoekpunten samenkomt met de gele ornamentjes aan de ander kant van de biscornu.


vrijdag 2 september 2011

nuttig en fraai



Bijna zes jaar geleden, op 25 oktober 2005 begon ik mijn weblog Nuttig en fraai. Sindsdien is er een tamelijk vaste groep lezers die mijn blog dagelijks bezoekt. Zelfs als ik een tijdje niet blog komen de lezers langs en lezen mijn oude logjes. Ook komen er achter de schermen de nodige vraagjes om hulp bij een of ander handwerkproject of het vinden van een materiaal of boek. Het was heerlijk als ik dan kon verwijzen naar een ouder blog waarin ik dat ooit eens beschreven had.
Nu web-log aan het verhuizen is en er de komende tijd niet geblogd kan worden vanaf die plek heb ik besloten een tweede plekje aan te maken, natuurlijk onder de naam waarmee ik inmiddels zoveel bekendheid heb: Nuttig en fraai

Natuurlijk gaat mijn handwerk gewoon door. Op dit moment is dat voor de tentoonstelling in Muzee Scheveningen die over enkele weken wordt geopend en daarnaast ben ik ook met allerlei oude en nieuwe werkstukjes bezig.