zondag 20 februari 2011

Oud Goed

Het is alweer een maand geleden, de laatste 'Oud goed' en dus tijd voor de update die iedere twintigste van de maand bij Betty, Monica, Joke en mij te zien is.
Het gebruikelijke ritueel van enorme dozen met lapjes en stukjes, kantjes en breiseltjes die over de tafel uitgestort worden. Dan kijken, kijken en kijken wat ik allemaal heb. Enkele 'oh ja's' bij stukjes die al aan elkaar zaten en dan maar weer proberen om uit deze veel te omvangrijke snoepwinkel een keus te maken van wat en hoe en waarom en hoeveel.
Ik geloof niet dat ik er erg handig in ben om uit zo'n overdaad aan Dingen iets aardigs te fabriceren. Toch weet ik dat het uiteindelijk allemaal goed komt. Met enige tijd en rust om alles te laten bezinken.
Gisteren spreidde ik e.e.a. op mijn bed uit, vandaag ging ik verder en op de foto lijkt het warempel nog heel wat:
het is echter schone schijn want veel is alleen maar voor de foto naast elkaar gedrapeerd en zit dus nog bij lange na niet vast aan elkaar.
Voor de liefhebber zal ik e.e.a. in detail laten zien, want details zijn belangrijk bij deze quilt:
Een mooi oefenstukje van A ( Annie? Antje of Aletje?) Tuyl Schuitemaker. Een 'dure' naam en in keurig handschrift met inkt op het lapje geschreven. Zou Anneke of Aliesje dat zelf gedaan hebben of was het haar juf?
Het bovenstaande lapje is één van de redenen om niet alle lapjes te wassen, ik ben veel te bang dat daarmee het handschrift op het lapje verdwijnt. Dan maar liever een iets vergeeld exemplaar wat ook nog wat 'kleur' geeft daarmee aan de verder zo witte quilt.
Een proefje nuttig handwerk wat ik heb aangevuld met een klein borduurwerkje wat ik ooit maakte en niet gebruikte.
Nog een stukje tekst, dit keer in potlood en overduidelijk door Juf geschreven. De Tekst:
"knoopsgat niet mooi, overslag en zoom zijn voor dit kleine sloopje te breed". Ondanks deze kritiek kreeg Elsje, Truusje of Miesje toch nog een zeven van de juffrouw. Ook een stukje wat ik niet graag zou wassen omdat dan vast en zeker de tekst niet meer leesbaar is.
Ik legde de lapjes bij elkaar, naaide hier en daar wat van de vele kantjes aan elkaar,vond nog een beschreven nuttig handwerkje
ditmaal was de juf minder tevreden want ze honoreerde het werkje met een vijf. De tekst: "de verkeerde zijde overh. dichtgen." Zien jullie ook het kleine paarse stempel met GEZ erop ten teken dat het lapje door juf gezien was?
Mijn kleine merklapje van M. Allard kwam af
en een ander lapje aan dat zelfde 'eilandje' krijgt straks nog een mooi gemerkt en met rood doorgeregen lapje met knoopsgaten. Ik ga nog even bedenken hoe ik dat daarop bevestig.
Ik begin dus aardig op dreef te raken met de lapjes, al heb ik ze voor dit moment weer in de doos terug gelegd. Over een paar weken komt er weer een nieuwe ronde van kijken, sorteren en aan elkaar zetten, tot dan!
Vergeten jullie niet om een kijkje te nemen bij bovengenoemde "mede-Oud-Goeders" ?

maandag 14 februari 2011

Door met stopppen, Blanche de valck

De afgelopen tijd ben ik lekker verder gegaan met de 24 stopjes van Blanche. De meeste daarvan zijn niet al te moeilijk wat betreft het patroon. Stoppen op 22 draads linnen is natuurlijk toch wel een beetje turen zo nu en dan dus uitdagend blijft het!
Vorige week zag ik Hilly en haar lap groeit ook flink. Ik denk dat ook zij afgelopen week heel wat uurtjes stopwerk achter de rug heeft.
Zoals je ziet ben ik met vier randen tegelijk bezig. Soms moet je om de plaats te bepalen even verder met de staande randen omdat daar nu eenmaal de liggende randen op aan moeten sluiten. Die liggende randen heb ik weer nodig om de plek van de stopjes-rijen te bepalen.
Het wordt een indrukwekkende lap, die van Blanche. Omdat zulke grote, fijn geborduurde en uitgebreide lappen niet vaak aan worden geboden zit er niets anders dan een replica te maken als je toch zelf graag zo iets fraais in bezit wilt hebben.
Natuurlijk toon ik de stopjes ook nog wat groter voor de tuurders onder u :) Een beetje vervelend aan het patroon is, dat de stopjes niet in zijn geheel zijn uitgetekend; ze moeten aan de onderzijde nog verlengd worden. Bij de meeste stoppen is dat geen probleem maar stop nr 5 was een echte hersenkraker.
Op de foto hierboven is hij wat beter te zien. Het is dan ook een tamelijk ingewikkelde damast stop. Wel leuk als hij uiteindelijk na enig uithalen en opnieuw beginnen dan toch gelukt is.
Op dit moment ben ik bezig met stop 11 van de eerste rij. Een niet zo'n moeilijk stopje
Vandaag zag ik bij Willy haar net ingelijste vernaaide linten van Marken. Ook zo'n prachtige lap. Ik heb alle ingrediënten al klaar liggen om die lap ook te gaan maken, het linnen, het garen en het patroon. Wat zou ik die lap ook graag onder handen nemen. Maar eerst...... nog een heleboel stopjes van Blanche ;)

donderdag 10 februari 2011

Jarig Jetje II

Een maand geleden fluisterde ze: "oma, wil jij een vlaggetje maken?" en ik begreep dat ze voor haar verjaardag van mij het liefst een vlaggetje krijgt. Voor haar eerste verjaardag maakte ik een hele slinger, gewoon met een malletje en een stapel lapjes uit de quiltmand.
Die eerste verjaardag ging vrolijk aan Sophietje voorbij.
Haar tweede verjaardag was al wat meer 'haar' dag. Ze had belangstelling voor de knisperende cadeaupapiertjes, vond alles mooi wat ze kreeg en ze snoepte er heerlijk op los. Ik maakte voor haar een vlaggetje,een Hello Kitty special, want 'Titty" was op mama en de oma's na haar grootste vriendin.
Drie wordt ze en dat kan ze met enig gepriegel met haar garnalenvingers aan ons laten zien: kijk, zó en omdat ze regelmatig Roodkapje is, was het kiezen van een thema voor haar vlaggetje niet moeilijk
Dochterlief had nog een leuk Roodkapje stofje voor de achterkant en ik startte op een wit lapje met een tekeningetje wat ik deels op internet vond en wat ik verder aanpaste aan mijn eigen idee.
Ik heb altijd maar een vaag plan in mijn hoofd als ik aan zo'n projectje begin. Nadat ik het rode manteltje had geappliceerd kon ik de op de witte stof getekende armpjes niet meer zien. Ik besloot het witte lapje aan de achterkant weg te knippen en daarna bleek nu juist dat opgetekende lapje zo leuk te staan. Plannetje aangepast en ik tekende de dunne potloodlijntjes over met een permanent-pen en appliceerde het witte lapje op de stof. Daarna hield ik weer een mandje over wat ik uit de roodkapje-stof had geknipt. Ik besloot het er maar naast te naaien. Mandjes heeft ons kleine kapje nooit genoeg. Vervolgens vond ik een tas in de doos met knoopjes en bedeltjes. Ook die kreeg juf Kapje in haar hand want tas was zo ongeveer het eerste woordje dat Sophie kon zeggen en met oma's tas mogen spelen is nog altijd een zeer groot genoegen.
Heb ik ooit verteld dat ik eens een hele avond in een theater heb gezeten met een tas waarin een mini- ovenwant en twee kleine pannenlapjes zaten ? Die waren door Sophie in een zijvakje gestopt om ook iets 'eigens' aan mijn tas toe te voegen ;)
Het cijfer drie mocht natuurlijk ook niet ontbreken op het vlaggetje en dat knipte ik uit een stukje vilt.
Bij het oprijgen van het biesje en de striklintjes vond ik het aan de bovenkant nog een beetje witjes.
o wacht, ik had nog een rood-wit-blauw lint. Ik naaide ze zowel als Nederlandse- en Franse vlag op en bedacht halverwege dat ik ook nog een haring had in mijn knopendoos. Ook die kreeg een plekje tussen de vlaggetjes op de vlag.
Ze heeft een kalender met stickertjes, iedere avond mag ze een stickertje plakken en als alle stickertjes op zijn is ze jarig. Eergisteren vergat mama dat bij het naar bed brengen. Na een uurtje hoorde papa een zacht gesnik uit het kamertje komen:" huuuuuhhh, ik moet nog sticker plakken, huuuhhhh ik moet nog...."
Het gaat vast een heel feestelijke dag worden.