Nog meer breiwerk

Behalve het afkanten van een eerder gemaakte breirol maakte ik de afgelopen week nog een breiwerkje af.
In het vorige nummer van HZG stonden doopkousjes uit Noorwegen met een begeleidend artikel van de hand van Hadewych van der Werf. Zo op de foto zagen de kousjes er snoepig uit en ik besloot ze te maken voor Sophie, voor later. Na enig tekenwerk had ik de geboortedatum en jaar van Sophie voor het ene kousje in kruissteekpatroon op maat getekend. Op de andere sok had ik precies plek voor haar naam.
Ondanks dat ik de goede wol had en bovendien nogal vast brei werden de kousjes groot. Enorm! Veel groter dan voor een pasgeboren kindje nodig is en al snel had ik het idee dat ik een noorse trui voor mezelf aan het breien was en aan de mouw bezig was. Een tijdje had ik geen zin om de kousjes af te breien maar twee weken geleden pakte ik toch letterlijk de draad weer op en maakte eerst de ene en later de tweede kous af.

De kousjes zijn inmiddels klaar op een klein detail na: er moeten nog twee knoopjes aan de boord genaaid. Vermoedelijk werden de kousjes daarmee aan het broekje vastgemaakt.
Om te laten zien hoe groot de kousjes zijn heb ik ze voor de foto op een broekje maat 62 gelegd.

Daar is duidelijk te zien dat de kousjes voor een jonge dopeling wel wat aan de erg ruime kant zijn. Dat de kousjes geen kniekousjes zijn maar kennelijk bovenaan de broekspijpjes worden vastgemaakt maakt het geheel niet tot een erg draagbaar geheel voor een moderne baby. Als kraamcadeautje zijn ze dus ongeschikt.
Toch ben ik zelf wel blij met mijn historische kousjes ondanks mijn hierboven geuite bezwaren. Voor het doel waar ik ze voor heb gebreid is het resultaat erg leuk. Mijn sokjes hoeven niet gedragen te worden en zijn hopelijk ooit een leuke vondst op oma's zolder voor Sophie.