maandag 20 februari 2006

Annie, hou jij me tassie effe vast

Het oudste kind gaat trouwen en dus moeten  er allerlei  dingen gekocht, gemaakt en geregeld worden. Voor haar droomjurk is ze heel goed geslaagd en zelfs moeder heeft  een vervanger voor haar geliefde spijkerbroek kunnen vinden. De ringen zijn gekocht en wachten - met inscriptie-  op een tijdelijk onderkomen op het ringenkussentje.  Dankzij mijn zus en haar oudste kind  is nu definitief besloten hoe ik het kussentje ga afmaken. Een dezer dagen ga ik aan de afwerking beginnen. Het jongste kind  van zus mag straks de ringen op het kussentje dragen, een hele eer waarbij uiteraard ook een feestelijke jurk past. Zus heeft het nog druk met winkelen.Het tasje voor de bruid is inmiddels ook klaar. Vanavond heb ik er de laatste hand aan gelegd. Het is precies groot genoeg voor een zakdoekje, een lippenstiftje en de sleutel van de linnenkast

14 opmerkingen:

Maaike zei

Dit zal je dochter ongetwijfeld jaren liefdevol bewaren, wat knap dat je zoiets kunt maken!

yvon zei

Wat is het mooi geworden maar eeehhhh past er ook een mobieltje in???? In deze moderne tijd heb je daar volgens mij meer aan dan de sleutel van de linnenkast, maar ik weet daarentegen niets van het verhaal over die bewuste sleutel.

marcella zei

Hoi Yvon,
Er past een mobieltje in, maar zou je dat nodig hebben op je trouwdag? Ze heeft een ceremoniejuffrouw ( of zou het meesteres zijn ? )
de sleutel van de linnenkast is een oud gebruik, daarmee was duidelijk dat de vrouw getrouwd was en verantwoordelijk was voor de huishouding. Je ziet ze vaak aan chatelaines hangen. Deze sleutel krijgt Elise zeker niet mee, hij is van mijn lapjeskast ;-)
Ik heb er aan de bovenkant een ritsje ingezet, dat kwam beter uit met de zijden stof.

ineke zei

Wat een prachtig tasje!!
Over de verantwoording voor de huishouding: mijn man en ik zijn in 1973 in Genève getrouwd, dus kregen een Zwitsers trouwboekje. Hier in Nederland was plaats om 12 kinderen in te schrijven, in Zwitserland "slechts" 9.
Verder staan er in ons boekje een serie regels, waaraan de gehuwden zich te houden hadden. De man is de "chef de famille", de vrouw "dirige le ménage". Over emancipatie gesproken.... We kibbelen nog wel eens over zaken, die toch "typisch ménage" danwel "zuiver famille" zijn; lekker afschuiven!
Mag ik het jonge stel (alvast) een lang en goed leven samen toewensen?!

basje winkel zei

wat een prachtig tasje De bruid boft met zo´n handige mamma en inventieve tante

Berthi zei

Wat een chique tasje!! Moet natuurlijk ook bij zo'n belangrijke dag!
Groetjes, Berthi

anneke zei

prachtig tasje! wat heerlijk toch als je zulke dingen uit je handen kunt krijgen... het aftellen is nu zeker echt begonnen?
spannend hoor, maar zo te zien is het niet je eerste die trouwt.

groetjes

marcella zei

Anneke, nou ben ik toch héél benieuwd waaraan jij denkt te zien dat het niet mijn eerste is die trouwt. Het is toch echt wel de eerste die trouwt. Het tasje is uit het boek Omiyage, een japans boek waarin een heleboel stoffen cadeauverpakkingen, zakjes en tasjes dus, staan. Ik heb het een beetje aangepast voor het doel en behalve het gepruts omdat ik halverwege pas het patroon heb aangepast is het eigenlijk heel eenvoudig te maken.
@ineke, wat een leuk verhaal, vooral het Chef de famille maakte indruk hier ;-)

Liesje zei

Nu is het tijd voor mij om te zeggen: "Mea Maxima Culpa", ik heb niet snel genoeg gereageerd werd mij gisteravond laat in het oor gefluisterd door moeder lief. Een goed kind leest braaf moeders log en reageert met regelmaat op de verhalen aldaar. Maar een goed kind is ook trots op moeders prachtige werken en laat regelmatig per telefoon weten dat alles goed gaat en bezoekt regelmatig de ouders. Op de laatste drie punten scoor ik uitmuntend, het eerste punt lukt ook goed, alleen op het punt reageren laat ik het soms afweten. Vandaar: Mea Maxima Culpa.
@ineke: dank voor de gelukwensen, ik zal ze ook laten lezen aan mijn aanstaande
@ yvon: ik geloof niet dat ik op die dag een mobieltje bij me ga houden, lipstick en zakdoek zijn denk ik voldoende....

marcella zei

@liesje,
;-)
geef mij dan maar een extra groot stukje bruidstaart
vanavond ga ik aan je kussentje beginnen.
xje

anneke zei

hoi marcella, te snel gelezen zie ik... 'jongste kind van zus' ging over jouw nichtje, ik dacht dat het over de zus van de bruid ging...
en je kunt nu wel zeggen dat het eigenlijk heel eenvoudig is om te maken, maar voor de een eenvoudig is voor de ander nog veel te moeilijk. denk ik.
maar spannend is het dus vast ook wel voor iedereen: dus sterkte ermee, maar geniet ook van de voor'pret', de plannen en voorbereidingen.
groetjes

marcella zei

@Anneke, ik zal je het patroon geven, kun je zelf bepalen hoe moeilijk of makkelijk het is. Het ritsje zou ik je niet aanraden, dat was inderdaad een gepriegel maar het oorspronkelijke model is eigenlijk een luxe knikkerzak. moet lukken toch? :D
@ elise, ik ben aan je kussentje begonnen, maar het was weer eens bel-avond. ( om 21.00 pas tijd voor 't eten) .'t is dus niet af :? maar 't wordt wèl erreg mooi. nog even geduld.

yvonnep zei

ja, dat is een prachtig tasje voor lipstick, een zakdoekje met een kanten randje (dan hoef je het niet zoals Maxima in de mouw van je jurk te proppen - wel aandoenlijk) en misschien een klein flesje eau de toilette?

marcella zei

O Yvonne, het tasje komt wel vol hoor ;-)
Ik zal mijn zakdoekje uitlenen, ik heb een echte van katoen met een borduurtje....als er bruidstranen opwellen tijdens het optreden van de bandoneonspeler ;-) kan ze tenminste in stijl snikken en deppen. ( het blijft een ontroerend fragment van Máxima)