DMC in Parc Wesserling

Behalve de tentoonstellingen in Ste Marie Aux Mines bezocht ik ook Parc Wesseling, een bezoek dat al jaren op mijn lijstje stond.
Parc Wesseling, gelegen in Husseren-Wesserling omvat een enorm complex met fabrieksgebouwen en een klein chateau waar, in de 18e en 19e eeuw, op grote schaal stoffen werden gefabriceerd en bedrukt. (La Manifacture de Wesserling)
Dit jaar is er een tentoonstelling over DMC en dat was de aanleiding om nu naar Wesserling af te reizen.
Behalve naar de reguliere tentoonstelling over het bedrukken van o.a. 'Les Indiennes' ging mijn belangstelling vooral uit naar de tentoonstelling over DMC.

Prachtige vitrines waarin de mooiste dingen waren uitgestald, garens, handwerkgereedschapjes, oude uitgaven van DMC en vooral...de oude en originele werkstukken, bij ieder zo bekend uit de vele DMC boekjes en uit de encyclopedie. Fijner dan ik me had voorgesteld en ongelofelijk precies en mooi gemaakt.
De firma DMC begon in 1746 toen Jean Henri Dollfus zijn stoffenfabriek begon in Mulhouse onder de naam Dollfus, Vetter & Cie (Compagnie). Rond 1800 neemt neef Daniel Dollfuss de directie over, samen met zijn vrouw Anne-Marie Mieg. Het wordt een SA onder de naam Dolfuss, Mieg & Cie ( DMC dus) (SA is een Société Anonyme, bij ons een Naamloze Vennootschap). In 1826 komt de zoon van Daniel en Anne-Marie, Jean in de directie van het familiebedrijf. Deze Jean geeft de fabriek een nieuwe impuls door het bedrijf te mechaniseren. Ook begint hij met het vervaardigen van naaibenodigdheden. Jean was tevens burgemeester van Mulhouse.

In 1843 leidt Frédéric Engel Dollfus de fabriek, samen met zijn schoonvader Jean. Als na 1870 de Elzas Duits grondgebied wordt, verplaatsen ze de fabriek naar Belfort, een stadje ten zuid-westen van Mulhouse. Op dat moment produceert DMC meer dan 200 verschillende soorten garens waaronder de allernieuwste: het gemerceriseerde garen. Vanwege het enorme succes van met name dit garen besluiten de heren Dollfus om te stoppen met de stoffenfabricage en zich uitsluitend te richten op de produktie van garens.

In 1880 ontmoet Jean Dollfus Thérèse de Dillmont. Jean onderkent onmiddellijk het grote talent van Dillmont en hij begrijpt wat zij voor DMC zou kunnen betekenen. Rond 1884 installeert Thérèse zich in Dornach, eveneens een plaatsje in de Elzas, en ze begint een textiel-atelier annex école de Broderie. Alle werkstukken uit de albums en uit de bekende encyclopédie zijn in dat atelier gemaakt. In datzelfde jaar ondertekent zij een contract met Dollfus dat haar verbiedt te trouwen. Het contract is overigens nooit meer teruggevonden.

Vervolgens worden overal winkels geopend, in Wenen, Parijs, Londen, Berlijn, Baden-Baden, allen onder de naam:"Comptoir Alsacien de Broderie". Ondanks haar contract trouwt Thérèse alsnog met de Duitse zakenman Joseph Friederich Scheuermann. Zes maanden later, op 22 mei 1890 overlijdt Thérèse op 44 jarige leeftijd tijdens een griep-epidemie. Haar nichtje Alice Morawski met wie ze sinds 1887 samenwerkt zet het atelier voort.
Tegelijk met de tentoonstelling is er ook een prachtig boek uitgekomen, ik liet het eerder al eens zien:

Een prachtig lees- en vooral kijkboek want het boek is rijk geïllustreerd:

Voor het lezen van de tekst moet je wel de Franse taal beheersen. Mocht dat niet het geval zijn dan is het alleen vanwege de vele foto's al een bijzonder en waardevol boek. De laatste 35 bladzijden van het boek zijn gereserveerd voor een heruitgave van een van de borduurboeken van Thérèse de Dillmont uit 1885.

Vijfendertig bladzijden met een schat aan patronen.

Il était une fois, DMC
Fabienne Bassang
ISBN 979-10-90336-05-6
prijs € 30,-

Het laatst verschenen 'oude' blogje is Een wijs besluit

tot slot nog een mooie link over DMC