Het is alweer een hele tijd geleden dat ik mijn breirol voor het laatst liet zien, om precies te zijn was dat begin januari. Sinds die tijd zijn er zegge en schrijven twee patroontjes bijgekomen. Aanvankelijk ging het breien niet zo goed vanwege een blessure, het bleef pijnlijk en daarna was de rol uit beeld. Zo gaat dat.
Ik breide eerst een bloemetje in reliëf en daarna een fantasiesteekje.
Aangestoken door Dijn besloot ik de rol deze week weer eens tevoorschijn te halen. Eerst een eenvoudig patroontje geprobeerd en dat ging prima en daarna een wat moeilijker gevalletje.
In het bovenste patroontje zie je dat je met alleen recht en averecht breien ook aardige patroontjes krijgt: door de averechte steekjes te verspringen komt er een verticaal streepjespatroon te voorschijn, een grappig effect.
Hierop volgde een leuk ajour patroon en daarna ging het mis. Drie keer geprobeerd en drie keer hetzelfde resultaat en dat leek totaal niet op het mooie randje wat in het boekje stond. Ik denk dat het patroon ergens een foutje bevat. Al balend over de hoeveelheid tijd die er inmiddels in dat ene stukje breirol van nog geen tien centimeter was gaan zitten begon ik me de zin en de onzin van verder breien af te vragen.
Had ik inmiddels niet genoeg patronen verzameld? (mijn breirol is inmiddels ruim vijf en een halve meter lang en ook ligt er een andere rol in de kast van zo’n twee meter, de inmiddels beroemde Sampler M. Woog de hoeveelheid tijd die erin gaat zitten wel op tegen al die andere Dingen die in mijn hoofd opborrelen; techniekjes die ik nog wil leren of wil uitproberen, merklapjes die ik nog wil maken, mappen en boeken vol patronen weggelegd voor "later".
Ik mis eerlijk gezegd de verwondering die ik in het begin wel had als er weer zo’n vers breipatroontje voor me lag: hoe ziet het er straks uit, hoe voelt het als ik het brei (niet alle patronen breien even "lekker" ), waarom krijg je dit effect als de stekencombinatie zo is ( een steekje anders en je hebt ook wat anders ;), al piekerend begon het rolletjes breien een beetje op arbeidsvitaminen te lijken.
Dat kan beter. Ik ga me vanaf nu weer wijden aan al die andere handwerkjes die in mijn hoofd opkomen en laat de rol de rol. Ik kant hem af en stop hem in een doosje (eerst even een wasbeurtje kan ook geen kwaad).
Misschien brei ik ooit nog eens zo’n mooie sok of kous maar dat zien we dan wel weer.
Mijn foto’s waren ‘s avonds genomen maar bij een afscheid passen deze sfeerfoto’s toch prima?
33 Reacties
Geen opmerkingen:
Een reactie posten