Gisteren leek het een slechte grap: "ken je die van die handwerkster die naar Nijkerk wilde? Ze ging niet."
Om zeven uur liep ik door een halve centimeter vers gevallen sneeuw naar de bus die me naar Den haag zou brengen vanwaar uit ik met vriendin en auto verder zou rijden. Om kwart voor acht stond ik daar nog steeds en er hadden inmiddels al twee bussen voorbij moeten komen. Inmiddels lag er een aardig pak sneeuw, er was niet gestrooid en de weinige auto’s die voorbij kwamen hadden moeite de bocht goed te nemen op de rotonde. In overleg besloten we de reis niet te ondernemen.
Vandaag ben ik gelukkig mijn eigen chauffeur en het boemeltje naar het zuiden staat voor. Stap lekker in, het is heerlijk warm binnen en reis een stukje mee met Dijn en mij.
Een kleine samenvatting van het voorgaande: Dijn en ik maken allebei een eigen lap, Dijn een grote, die ze vol strooit met prachtige motieven en schitterende kleuren. Ik heb een heel oud linnen lapje, een krijgertje van Sanny de Zoete die me ruimhartig een stukje van haar 17e eeuwse laken afstond. Op dit kleine en zeer fijne lapje ( 20 cm breed en 33 cm in hoogte) borduur ik met dun zijden garen mijn patroontjes. Het zoompje aan de bovenrand is authentiek 17e eeuws, het mijne aan de onderrand is naar dit voorbeeld nagemaakt.
Wat de samenhang is tussen onze beide lappen, is aan jullie alhoewel ik vast kan verklappen dat enkele handwerksters dat allang begrepen hebben.
Omdat ik mijn lapje op de tentoonstelling wil leggen bij de andere Souvenir-lapjes heb ik er de afgelopen tijd wat harder aan gewerkt dan Dijn. Komende twee maanden haalt zij de "schade" vast weer ruimschoots in.
Ik ben inmiddels wel daar aan gekomen waar het mij uiteindelijk om te doen was: de prachtige opengewerkte letters aan de onderzijde van het lapje. De lap is nog lang niet af, maar dat geeft niet. Een dergelijk werkstukje maak je nu eenmaal niet in een paar weken of maanden.
Dit is hoe het lapje er nu uit ziet:
Ik borduurde rechts nog wat randjes. Achter de schermen kreeg ik de vraag of ik niet wat randjes met krulletjes aan mijn lap moest toevoegen. Omdat de krulletjes (ze zitten ook bij de letters onderaan) bij het onderwerp horen heb ik het tweede randje daarmee versierd. Daaronder komt nog een bredere rand met platsteken en nestelgaatjes en dan een randje in wording:
Van een motief heb ik de hokjes al opengeknipt en met spijltjes versierd. De andere zullen nog volgen.
Of dit randje precies aan de "criteria" voldoet weet ik niet, maar ik wilde hem toch graag in het lapje.
Ik kreeg namelijk van haar een jaar geleden een oud fragmentje toegestuurd, bijzonder lief en zeer gewaardeerd. Een van beide randjes op dat lapje besloot ik in mijn eigen sampler toe te passen. Het was nog een heel gepuzzel om een randje op zo’n vaak gewassen stukje linnen om te zetten in een bruikbaar patroontje.
links zie je het oude fragment, rechts het "nieuwe" lapje. Het oude lapje is zelfs nog wat fijner!
En dan zijn we alweer aan de onderrand van het witwerklapje aangekomen.
Op 6 cm hoogte over de hele breedte een levensboom (hij is nog niet af) met aan weerskanten een letter. Mijn letters.
Aan het levensboompje heb ik weken geborduurd, het is zo fijn en zo moeilijk om dit uit te tellen dat ik het niet heel lang volhoudt per borduur-sessie. Per vierkante cm zitten er ongeveer 169 kruisjes en het is een flink boompje ;)
De beide letters waren een feestje. Randje voor randje worden ze opgebouwd en als alles klopt mag je voorzichtig draadjes gaan knippen.
Er was niet heel veel weg te knippen, de hokjes zijn niet groter dan twee bij drie millimeter aan de binnenzijde, maar open moesten ze, om daarna weer met gefestonneerde spijltjes te worden gevuld. Ik ben er wel trots op eerlijk gezegd.
de letter M en de K
Vanavond werk ik het lapje af zodat het in de vitrine kan en ook ga ik dan op bezoek bij Dijn om haar Zuidwest-lap te bewonderen. Het boemeltje komt daar pas na achten aan volgens ons dienstrooster dus je moet nog even geduld hebben, net als ik :)
41 Reacties
Geen opmerkingen:
Een reactie posten