elke dag een draadje.......

.......maakt een hemdsmouw in een jaar. Ik ben elk jaar weer verbaasd wat ik in het afgelopen jaar zoal geproduceerd heb. Op quiltgebied was dat dit jaar  niet echt veel. Twee kleine quiltjes, een daarvan, de hexagonquilt heeft al eerder op dit weblog gestaan. Verder heb ik een aantal merklappen gemaakt en een kleine hoeveelheid kleine dingetjes zoals naaldenboekjes en schaar-etuitjes. In een jaar waarin ik het heel erg druk gehad heb en zo weinig tijd en energie over had voor mijn hobbies valt het me achteraf nog mee...nu ik alles zo eens bij elkaar op de vloer zie liggen is het best veel eigenlijk....en vermoedelijk kom ik later nog dingen tegen waarvan ik me bedenk: die heb ik ook in 2005 gemaakt!ik ben een klagende Nederlander geworden geworden....het laatste wat ik zou willen zijn...ik ga dus tevreden met al mijn "hemdsmouwen" en losse draadjes  het jaar  uit ( met een klein blosje van schaamte) en begin vol nieuwe energie aan 2006. Ik wens alle bloglezers een goed, gelukkig, gezond en creatief 2006

Victoriaans, dus mooi!

Op veler verzoek mijn nieuwste aanwinsten voor de tussen-kunst-en-kitsch-boom.
achter spaarvarken en babouchka is de bruidstaart uit 2004 nog zichtbaar

kerstwens

Ik wens ieder heel fijne kerstdagen en alle goeds voor 2006De engel spreekt voor zich, het  (gratis) patroon is te vinden op http://www.tiag.com   ( free Christmas angels - 2000)

tussen kunst en kitsch

Eens per jaar laat ik alle gevoel voor esthetiek varen. Er wordt een kerstboom -met kluit - aangeschaft en moeder verdwijnt naar de zolder om even later met twee rijk gevulde dozen weer tevoorschijn te komen. De inhoud van de dozen bestaat uit een bonte verzameling kerstboomversieringen van glas, in de loop van tientallen jaren bij elkaar verzameld en bevat behalve de gebruikelijke kerstballen ook een complete dierentuin, een orkest en verder alles wat je in je ergste dromen niet kunt bedenken.
Het uitpakken van die dozen is ieder jaar weer een feest der herkenning.....daar is de slak... en oh ja het krokodilletje...ik had toch ook een kikker? Héeee het badeendje..de tuinkabouter, het kerkje, de viool, de mandoline en het trompetje. Twee goudvissen sieren mijn boom, een aardbei en een braampje, nòg een kikker, een aap, een ridder die zoonlief ooit heeft uitgezocht, een een klein meisje met pruillip, een viertal oldtimers waaronder een racewagen en een brandweerauto. Het "pronkstuk" in de collectie is de enorme bruidstaart, vorig jaar door dochterlief met vooruitziende blik aan ons geschonken. Het ding is ruim twee keer zo groot als de andere ornamenten en schreeuwt ons in hardblauw toe..Komend jaar komt er een echte bruidstaart, dochter Liesje (Elise) trouwt in het voorjaar met haar Tijn
Mijn boom staat er weer. Ik weet nu al dat ik op 1 januari niet weet hoe snel ik al die overdaad aan kitsch weer in de dozen zal opbergen. Tot die tijd is het genieten

een Roomse Doos

Het is nuttig èn fraai en vooral: het is handwerk, redenen genoeg om er een blogje over te schrijven. Ik heb het over manliefs bezigheden van de afgelopen weken. Een tijdje geleden hebben wij op een veiling in Frankrijk een platenspeeldoos gekocht. De speeldoos heeft kennelijk in een klooster of kerk gestaan want het repertoire bestaat uit 13 platen met, aan de titels te zien,  een onmiskenbaar religieus karakter zoals Procession Dansante d'Echternach, C'est le mois de Marie en Pitié mon Dieu.
De speeldoos werkt op muntinworp...kennelijk was in het klooster de commercie ook al doorgedrongen.
Het mechaniek en de speelkam waren in prima staat, van de houten doos kon dat niet gezegd worden; het fineer was behoorlijk beschadigd, het politoerwerk in zeer slechte staat, het deksel sloot niet optimaal en het slotje en de sleutel ontbraken. De afgelopen weken is manlief dus druk bezig geweest om de speeldoos te restaureren; in de werkplaats van een meubelrestaurateur heeft hij de kneepjes van fineerrestauratie en politoeren geleerd en vandaag kwam de doos na al die weken weer thuis.
Het resultaat is prachtig. Op onderstaande foto's is de speeldoos in oude - en in gerestaureerde staat te zien.

.

de nijvere huisvrouw

Ik hoop  niet  dat ik de indruk gewekt heb dat al het linnengoed door mij met een stempeltje gemerkt wordt. Niets is minder waar. Wel heb ik mijn stoplapje af.  Vlak voor ons tochtje naar  Parijs ben ik daar aan begonnen met de bedoeling om 's avonds in het hotel "iets" te doen te hebben. Het doorstoppen viel daar  niet mee: het licht in de kamer was uiterst sfeervol en dus ongeschikt om op 14 draads linnen een lapje door te rijgen. Toch ben ik nog aardig ver gekomen. Deze week heb ik het lapje verder af gemaakt. Omdat het lapje straks in mijn souvenirrol  komt heb ik geprobeerd zoveel mogelijk verschillende stopjes en doorstopjes uit  te proberen. Het doorstoppen is niet zo moeilijk, het is een kwestie van tellen. Het stoppen zelf valt nog niet mee. Achteraf bezien was het waarschijnlijk gemakkelijker geweest als ik met twee kleuren had gewerkt. Ik heb  bewondering gekregen  voor die kleine vingertjes die al op zo'n jonge leeftijd al die keurige stopjes hebben gemaakt. Vaak waren die meisjes niet ouder dan een jaar of elf! Ook dat is een leuk aspect van het maken van zo'n souvenir. Wat ik zelf niet eerder in Nederlandse stoplapjes heb gezien is een stopje in maassteken. Ik heb die stopjes wel  gezien in gebreide lapjes. In het boek  "Les marquoirs d'école" staan afbeeldingen van Franse schoollapjes. Op een van die merklapjes zijn ook wat stopjes  te zien waaronder eentje  in maassteek. In ieder geval ben ik weer een stukje dichter bij mijn zes meter Souvenir de ma Jeunesse.   Ik houd jullie op de hoogte.

voor de luie huisvrouw

Berthi  http://www.berthi.web-log.nl  schreef in haar weblog  "Coton a Marquer"  over het merken van linnengoed.  In vroeger  tijden werd het linnengoed gemerkt door met kleine kruissteekjes de initialen op het linnengoed te borduren. Voor het maken van monogrammen werden later ook malletjes gebruikt waarmee de letter op de stof kon worden aangebracht die daarna geborduurd kon worden.In de jaren 70 heb ik in Londen bij Selfridges een doosje gekocht met een stempel en speciale inkt om linnengoed permanent te merken. De bijgeleverde inkt moest op het stempelkussentje worden gedruppeld en vervolgens kon men zeer snel al het linnengoed van een -zwart-  monogram voorzien. Echt gebruikt heb ik het indertijd niet. Ik kan me nog herinneren dat het een kliederige bedoening was en dat de -uiteraard niet wasbare inkt- overal aanzat waar het niet moest. Het stempel kan ook gebruikt worden voor het aanbrengen van lakstempels. De tekst in het doosje luidt: "Permet linen marking outfit. Directions: spread a little of the ink on the pad with small brush or cork, then moist the stamp lightly on the pad. When used with sealing wax moisten stamp with water." De inkt in het buisje is inmiddels ingedroogd en de inhoud bestaat uit scherfjes erg geconcentreerde inkt; ik kreeg  opnieuw zwarte vingers. Ik geef  de voorkeur aan de ouderwetse methode met rode draad en kruissteekjes. gemerkt linnen, foto HzG

ouvrages de dames

In mijn vorige blogje schreef ik over mijn boek met Franse rode schoollapjes. Een ander boek wat ik op de beurs in Parijs kocht is de catalogus "Ouvrages de Dames". Het is een lekker dik boek met 240 pagina's, rijk geï­llustreerd en het beschrijft van alles op het gebied van handwerkbenodigdheden. Als je de Franse taal kunt lezen is het een leuk "leesboek" met allerlei aardige achtergrond informatie. Voor wie het Frans niet beheerst is het een prachtig kijkboek.
Zo las ik bijvoorbeeld bij het hoofdstuk scharen dat het bekende borduurschaartje in de vorm van een ooievaar oorspronkelijk geen scherpe punten had maar juist ronde. Ze werden namelijk gebruikt om de navelstreng mee door te knippen.
Ook wordt er een schaartje beschreven waar de fabel van de vos en de raaf van Fontaine op is uitgebeeld. Op het ene been van het schaartje staat de vos samen met de raaf, het andere been bevat de ooivaar.
Een ander hoofdstuk gaat over de albums met patronen van o.a. DMC en Sajou
Het is een erg leuk boek om heerlijk in te kijken, af en toe in te snuffelen en echt een aanrader voor wie in oude handwerkspulletjes geï­nteresseerd is.

Op http://www.sajou.fr staat meer informatie over het boek en andere leuke hebbedingetjes van Sajou.
Op http://www.lamaisondanael.com/livrets_nouveaux/anciens.htm vind je een collectie oude Sajou patronenboekjes. De patronen kunnen bladzijde voor bladzijde bekeken worden.

even naar Parijs

Omdat mijn echtgenoot Dingen te doen had in Parijs hebben  we huis, haard, kroost en weblog voor een weekje verlaten.De Dingen van manlief  bestonden  uit het langdurig snuffelen in les Archives de Paris. Nu wil ik hem in veel dingen volgen maar om me in Parijs vrijwillig af te zonderen in een archief ging me net  iets te ver. We hebben de reis daarom zo gepland dat die samenviel met de Créations Savoir-faire, een enorme beurs met erg veel handwerken, workshops, culinaire dingen en andere creatieve hobby-uitingen. Ik heb schitterend borduurwerk gezien, kleine merk-lapjes van niet groter dan 5 cm2 , nieuwe garens, prachtig  linnen, leuke inlijst-ideetjes opgedaan, de nieuwste borduurtrends gezien, ontzettend veel mooie knoopjes en bandjes bewonderd, de dames van de  Franse kruissteek-club ontmoet en gekeken wat het Franse patchwork-gilde zoal doet. Er waren workshops, ik heb dames zien haken, breien,  borduren met spannende garens, ik heb lang in de rij gestaan voor een broodje en aan het eind van de dag was ik versleten!Ik had natuurlijk mijn portemonnee meegenomen. Gezien de enorme hoeveelheid leuke dingen die er te koop waren vind ik dat ik me heus erg netjes heb gedragen. De oogst bestaat uit een aantal boeken, wat bandjes en knoopjes, twee piepkleine lijstjes waar nog een piepklein borduurwerkje in komt,  een aantal verschillende kantklosjes ( niet dat dat mijn hobby is maar ik vond het zulke mooie houtjes) en nog wat andere kleine  hebbedingetjes.Dit voorzover dag twee van de reis. Gisteravond zijn we thuisgekomen. Ik heb mijn zelf gekochte cadeautjes weer uitgepakt en we hebben samen geluisterd naar manliefs nieuwste speeltje....'s avonds op de rand van het bed bij het licht van een schemerlampje een begin gemaakt aan een stoplapje voor mijn Souvenir. Het boek beschrijft een aantal oude Franse rode  schoollapjes. de patronen staan er ook in.