Een reisje door de wereld vanuit mijn huis

Er is even niks nieuws te melden niets is af en we blijven thuis. Het is vandaag Woningsdag en ik ging vanmorgen op pad om twee tompoucen te scoren. Ik was niet de enige....een enorme rij aan de ene kant van ons dorpje en een evenlange rij aan de andere kant door de lange winkelstraat met in het midden de bakkerij.... Wachttijd 2.5 uur wist een dame mij te vertellen, zo lang had zij gewacht op haar doosje met lekkers. Gelukkig had een grootgrutter nog mini pouce-jes in de vriezer...ook lekker :) Vandaag neem ik je mee op mijn handwerktochtje via Azië naar het hoge Noorden....

Het zijn maar kleine wereldbolletjes, maar de inhoud past precies bij mij:

Was ik in het begin van de Lockdown nog volop bezig met een Chinees rolletje

met stopjes hier en

stopjes daar....ineens was de 'lol' er een beetje af en schoot het niet op. Dat heb je soms en zeker in Corona-tijd. Ondertussen raakte ik in de ban van Zweedse wolletjes.

Toen het tasje af was ging ik nog even door met Zweden en begon een wollen doorstopwerkje. Ik heb al met veel materialen doorgestopt, maar nog nooit met wol. Het werkt niet helemaal lekker omdat je van onder naar boven en vice versa moet steken en met korte draadjes is er heel veel af te hechten. Toch is het een leuk experiment wat nog de nodige uurtjes werk gaat opleveren voor het af is. Deze vorm van doorstopppen heet Smoyg.

Net toen ik op het punt was dat ik zag hoe een en ander zou worden startte er op Facebook een groep Hitomezashi, een Japanse doorrijg techniek

En natuurlijk kon ik het niet laten, nieuwsgierig naar dit voor mij nieuwe techniekje....Gisteren begon ik en vandaag prijken er al heel wat kleine patroontjes op mijn lap....

Mijn ebay aankoopje, een rendierbotje met een naalden-etuitje binnenin bracht ook nog iets moois op. Het kwam per post en via een lezer van mijn blog: een benen bakje, wellicht gebruikt voor spelden, ook uit Noorwegen.

Ik ben er super blij mee en het past mooi in de verzameling....

De afdeling China had ook nog een tweetal verzamelmomentjes: een enorme garenwinder en een eveneens kolossale schaar.... Vanuit mijn huisje met tuin wil ik jullie veel handwerkplezier wensen en natuurlijk een goede gezondheid!

Genoeg wol in huis

We zijn alweer een covid-blijf-in-huis week verder. We bleven weer een week met zijn tweetjes in ons huisje met tuin. Dat laatste is wel een geweldig iets in Coronatijden. Lekker even naar buiten, genieten van de plantjes met vaak een zonnetje op je bol. In de vrije (haha) uurtjes borduurde ik lekker voort op mijn wolwerkje. Hoe meer mijn wollen tuintje groeide, hoe blijer ik er van werd.

In een eerder blogje liet ik jullie drie naalden'boekjes' zien, ook deze zijn van wol. Eentje kreeg een nieuw huis, de andere twee bleven hier. Aan een van de twee maakte ik aan de onderkant, waar je het naaldencompartimentje uittrekt een helft van een Noorse tinnen sluiting vast. Ik kreeg het ooit van een vriendin die helaas niet meer leeft. Echt handig was het niet daar, het was nogal zwaar. Al 'zaaiend' aan mijn wollen boeketje besloot ik het er af te halen en ergens anders opnieuw te gebruiken.

Het stukje tin ging er dus af en ik naaide aan het naaldenetuitje een vogeltje....De keus van het vogeltje was niet 'zomaar'.... Kijk maar eens hier :

Voor mijn tuintje in wording vond ik in de doos met Marker lintjes en lapjes een stukje machinaal kraaienlint. Prachtig, ik vind het zo mooi passen bij de bloemetjes. En het stukje tin? dat kreeg een eervol plekje aan de bovenkant van mijn tasje. Nu willen julie vast weten hoe mijn wolwerkje geworden is?

dit tasje is af en ik ben inmiddels gestart met een nieuw borduurwerkje. Er is immers......'Genoeg wol in huis' Blijf gezond en houdt het gezellig.......

Gezelligheid in huis

Het leven in lockdown begint een beetje te wennen. In de afgelopen week kwam er leuke post langs. Eerst op maandag in de mail toen ik een berichtje kreeg van Jessica Grimm met de mededeling dat ik als lezer van haar nieuwsbrief een van de winnaars was van een garenpakketje. Ik mocht zelf de kleur kiezen en ik koos....rood. Een dag later kwam er post van de postbode. Mijn lieve oudste kind stuurde haar moeder een lief kaartje met een gedichtje van Toon Hermans. Dank je wel, lieve dochter! vandaag kwam opnieuw de postbode langs, ditmaal met een dikke envelop uit Duitsland.

Wat een genoegen om dit mooie pakketje zomaar te krijgen. Héél hartelijk bedankt, Jessica Grimm.

Behalve een mooi Sajou kaartje (een die ik nog niet had in de kleine verzameling) vond ik een prachtige en diverse verzameling garens in de envelop. Sommige bekend voor mij en anderen niet. Er is zijden floss, ( ik zie daar wel een mooi Chinees projektje uit voort komen, Perlé garen in diktes die ik niet heb en van een merk waar ik nog niet eerder mee heb gewerkt, de allerzachtste merinowol van Langley in superzachte tintjes, Mouliné van DMC, van Mez en van Eva Rosenstand en mooie, fijne Broder spécial....in het pakketje vond ik ook nog een zakje met mooie kraaltjes....Een smulpakketje om eerst te koesteren en later lekker te gaan gebruiken... Ondertussen was ik nog niet uitgekeken op mijn wollen avontuurtje waar ik in het vorige blog over schreef. Na drie naaldengevalletjes ben ik het wolborduren wat groter aan gaan pakken.

Op een lapje zwarte wol borduur ik in Zweedse stijl bloemetjes. Yllebroderi heet dat, het is erg leuk om te doen al vergt het wel wat doorzettingsvermogen om van uittelbaar borduren nu opeens vrij te gaan borduren op stof waarop je geen patroon kunt overbrengen. Het werd dus een experiment uit de vrije hand en ik moet eerlijk zeggen: het gaat wennen na verloop van tijd.

Ik merk ook dat ik minder kritisch naar elke steek begin te kijken en dat het 'losse' er langzamerhand in begint te komen.

Zoals je ziet is er nog een heleboel vol te borduren op mijn lapje, maar dat geeft niet. Er is tijd genoeg voor op dit moment en mijn out of the box borduurwerk geeft een heleboel nuttige en fraaie afleiding

Huisspreuk: A Needlebook a day, keeps the doctor away

Hoe gaat het verder in Corona-land. Het gedwongen thuis zitten lijkt voorzichtig zijn vruchten af te werpen, maar echt aanleiding om te juichen is er nog niet. Gisteren en vandaag lekker in de tuin gewerkt, verse plantjes geplant en straks ga ik nog een rondje gieten, ook leuk! Veel tijd voor een handwerkje bleef er dus niet over, maar met een paar prachtige staaltjes wollen stof en wat wollen garen heb ik me naast de tv weer prima vermaakt. In het vorige blog vertelde ik over mijn leuke benen aankoopje uit Noorwegen, een naaldenkokertje gemaakt van een rendierbeen met wol en leer. Dat bracht me op het idee om dan eindelijk eens een Zweeds naaldenetuitje te maken van wollen garen geborduurd op wollen stof. Ik zag ze jaren geleden al eens en sindsdien stonden ze op mijn 'bucketlist'. Ik ging aan de slag en maakte onderstaand naaldenetuitje:

Ik vind het een schatje. Door het 'kokertje' schuift een tweetal wollen lapjes waarin de naaldjes kunnen worden opgeborgen.

op deze foto zie je de twee lapjes er al een beetje uit steken. Deze gaat binnenkort op de post en dus.....maakte ik er nog een. Ik vind dit een erg leuk en ontspannen werkje wat ik bij minder licht lekker gezellig beneden kan doen naast mijn lief.

Dag twee was nummer twee ook klaar en ik werkte deze niet af met een benen ringetje maar met de helft van een sluiting van (vermoedelijk) een Noors vest...Ik kreeg dit stukje sluiting ooit van een vriendin die er niet meer is. Fijn dat ik dit stukje tinnen sluiting nu een mooi plekje heb kunnen geven. Tot mijn plezier staat er op de achterzijde dat het uit Noorwegen komt. Dag drie kon ik er bijna niet meer mee ophouden, met mijn naaldenboekjes en zo ontstond nummer 3

Ik heb veel plezier gehad met mijn wollen avontuurtjes. Het is leuk om zo ook de oude voorraadjes wollen garen en lapjes eens aan te spreken.