Terwijl ik niet verder kwam dan de opsomming van wat er aan onafgemaakte zaken in de kast lag vond kindlief een quiltje in wording in haar eigen kast. Omdat ze inmiddels met verlof is en wat meer tijd voor zich zelf te besteden heeft kwam ze met haar quiltje op bezoek.
Het meeste werk was een paar jaar geleden al gedaan toen ik een workshop redwork heb gegeven op haar werk. Wat er nog restte was het quiltwerk in de rand
en dat heeft ze erg handig opgelost door het werk te knopen met kleine x-steekjes.
Het quiltje blijkt ook nog eens uitstekend te passen bij mijn babyquiltje dus deze heeft inmiddels een mooi plekje in de babykamer en de mijne? ... die laat nog even op zich wachten.
15 Reacties
dinsdag 29 januari 2008
maandag 28 januari 2008
Tot in de puntjes verzorgd
Ik schreef het al: zaterdag was de tweede Stitch In workshop, georganiseerd door Needles4all, gegeven door Margreet Beemsterboer en ik was erbij.
De opzet van de Stitch In’s vind ik erg leuk. In de ochtend mag je vragen stellen over je eigen handwerk. Dat houdt in dat er ook een enorme variatie aan handwerken van anderen de revue passeert en dat is bijzonder leerzaam. Er was voor mij nieuw werk bij deze keer, maar ook zag ik de vorderingen van cursisten die de eerste Stitch In ook van de partij waren. Ook dat is erg leerzaam om te zien hoe het werk in de afgelopen maanden verder gegroeid is.
Omdat ik de komende maanden wil besteden aan de nuttige handwerken voor mijn Souvenir had ik Margreet vooraf gevraagd eens na te denken over de tussenrandjes en -kantjes om straks al die lapjes op een mooie manier te verbinden. Ik was niet de enige met een Souvenir vraag en Margreet had zich bijzonder goed voorbereid.
Ze bracht voorbeelden mee om met zigzagband een randje te vormen, naadjes te versieren en ze deed voor hoe een gevouwen tussenzetseltje met linnenband genaaid kan worden. Ook liet ze een stukje oud bruidshemd zien waar gehaakte tussenzetseltjes als naadverbinding waren gebruikt. Behalve de geschreven informatie bracht ze ook een hoeveelheid kleine lapjes en bandjes mee die we mochten kopen. Ik ben nu de gelukkige bezitter van linnen battist, katoenen battist, fijn antiek linnen, dicht geweven 16 draads linnen, nog fijner linnen, een lapje tule, een stukje erg mooie zijde, heel smal kant, band om door te stoppen, allemaal materialen waar ik zelf moeilijk aan kan komen en zeker niet in zulke kleine hoeveelheden.
Niet nodig te vertellen hoe blij ik met deze kleine stukjes textiel ben!
Na een heerlijk Marokkaans soepje en ons eigen boterhammetje was het tijd voor het Marokkaanse avontuur. Na een stukje geschiedenis aan de hand van een prachtig boek met handwerken uit Marokko gingen we aan de slag met het werkje: een geurzakje in de techniek uit Tétouan, een stad in de buurt van Tanger.
De Brodéries de Tétouan zijn heel herkenbaar door de gebruikte geometrische figuren, afgekaderd met een donker randje.
Hieronder zie je mijn werkje wat deze keer meer een "Werk" was; ik heb flink door moeten werken om het nu al in een logje te kunnen laten zien.
Behalve de afwerking met het gehaakte randje zoals op de foto hieronder liet Margreet nog twee andere manieren zien om het lapje af te werken. Ook die heb ik in mijn hoofd opgeslagen om ooit ergens te kunnen toepassen. Al met al was het een heerlijke dag die tot in de puntjes (eh...schulpjes) verzorgd was.
12 Reacties
De opzet van de Stitch In’s vind ik erg leuk. In de ochtend mag je vragen stellen over je eigen handwerk. Dat houdt in dat er ook een enorme variatie aan handwerken van anderen de revue passeert en dat is bijzonder leerzaam. Er was voor mij nieuw werk bij deze keer, maar ook zag ik de vorderingen van cursisten die de eerste Stitch In ook van de partij waren. Ook dat is erg leerzaam om te zien hoe het werk in de afgelopen maanden verder gegroeid is.
Omdat ik de komende maanden wil besteden aan de nuttige handwerken voor mijn Souvenir had ik Margreet vooraf gevraagd eens na te denken over de tussenrandjes en -kantjes om straks al die lapjes op een mooie manier te verbinden. Ik was niet de enige met een Souvenir vraag en Margreet had zich bijzonder goed voorbereid.
Ze bracht voorbeelden mee om met zigzagband een randje te vormen, naadjes te versieren en ze deed voor hoe een gevouwen tussenzetseltje met linnenband genaaid kan worden. Ook liet ze een stukje oud bruidshemd zien waar gehaakte tussenzetseltjes als naadverbinding waren gebruikt. Behalve de geschreven informatie bracht ze ook een hoeveelheid kleine lapjes en bandjes mee die we mochten kopen. Ik ben nu de gelukkige bezitter van linnen battist, katoenen battist, fijn antiek linnen, dicht geweven 16 draads linnen, nog fijner linnen, een lapje tule, een stukje erg mooie zijde, heel smal kant, band om door te stoppen, allemaal materialen waar ik zelf moeilijk aan kan komen en zeker niet in zulke kleine hoeveelheden.
Niet nodig te vertellen hoe blij ik met deze kleine stukjes textiel ben!
Na een heerlijk Marokkaans soepje en ons eigen boterhammetje was het tijd voor het Marokkaanse avontuur. Na een stukje geschiedenis aan de hand van een prachtig boek met handwerken uit Marokko gingen we aan de slag met het werkje: een geurzakje in de techniek uit Tétouan, een stad in de buurt van Tanger.
De Brodéries de Tétouan zijn heel herkenbaar door de gebruikte geometrische figuren, afgekaderd met een donker randje.
Hieronder zie je mijn werkje wat deze keer meer een "Werk" was; ik heb flink door moeten werken om het nu al in een logje te kunnen laten zien.
Behalve de afwerking met het gehaakte randje zoals op de foto hieronder liet Margreet nog twee andere manieren zien om het lapje af te werken. Ook die heb ik in mijn hoofd opgeslagen om ooit ergens te kunnen toepassen. Al met al was het een heerlijke dag die tot in de puntjes (eh...schulpjes) verzorgd was.
12 Reacties
zaterdag 26 januari 2008
Werk aan de winkel
Vandaag volgde ik een workshop in Maassluis, het was de tweede Stitch In, met als middagwerkje "iets" uit de rijke Marokkaanse handwerkgeschiedenis.
Over de eerste workshop met als onderwerp het Hongaarse Matyó borduurwerk schreef ik al eerder een logje ( in de rubriek "categorieën" te vinden onder "workshops" .
Dat was eind september en ondertussen stond mijn Matyó-borduurwerk, hoe mooi ik de techniek ook vond op een zeer laag pitje.
Deze week besloot ik na het afwerken van mijn witwerklapje dat ik op de valreep nog een klein Hongaars projectje wilde maken. Het werd een hartje, ontworpen door Kis Jankó Bori, die het kleurrijke Matyó borduurwerk wereldwijd bekend heeft gemaakt. Dit patroontje stond eveneens in het cursuspakketje wat wij tijdens de Stitch in van Margreet (Beemsterboer) kregen.
Op een lapje gebroken wit katoen en met een katoenen garen van Venne, Colcoton ging ik aan de slag.
Onder de borduurring zie je het speldenkussentje wat we tijdens de vorige workshop maakten.
en het ontwerpje nogmaals uitvergroot. Nog een paar steekjes en dan is het af en kan ik gaan nadenken hoe ik dit in mijn souvenir verwerk.
Over de workshop van vandaag komt een ander logje, het werkstukje is nog zo weinig gevorderd dat ik op dit moment niet genoeg kan laten zien. Ik kan wel alvast verklappen dat het een zeer geslaagde en leerzame dag was!
10 Reacties
Over de eerste workshop met als onderwerp het Hongaarse Matyó borduurwerk schreef ik al eerder een logje ( in de rubriek "categorieën" te vinden onder "workshops" .
Dat was eind september en ondertussen stond mijn Matyó-borduurwerk, hoe mooi ik de techniek ook vond op een zeer laag pitje.
Deze week besloot ik na het afwerken van mijn witwerklapje dat ik op de valreep nog een klein Hongaars projectje wilde maken. Het werd een hartje, ontworpen door Kis Jankó Bori, die het kleurrijke Matyó borduurwerk wereldwijd bekend heeft gemaakt. Dit patroontje stond eveneens in het cursuspakketje wat wij tijdens de Stitch in van Margreet (Beemsterboer) kregen.
Op een lapje gebroken wit katoen en met een katoenen garen van Venne, Colcoton ging ik aan de slag.
Onder de borduurring zie je het speldenkussentje wat we tijdens de vorige workshop maakten.
en het ontwerpje nogmaals uitvergroot. Nog een paar steekjes en dan is het af en kan ik gaan nadenken hoe ik dit in mijn souvenir verwerk.
Over de workshop van vandaag komt een ander logje, het werkstukje is nog zo weinig gevorderd dat ik op dit moment niet genoeg kan laten zien. Ik kan wel alvast verklappen dat het een zeer geslaagde en leerzame dag was!
10 Reacties
vrijdag 25 januari 2008
De week van...
Na het web-uitje in Polmans vorige week zaterdag viel ik even stil. De hele vorige week was ook nogal hectisch verlopen en na de enorme explosie aan prachtige handwerken wilde ik eigenlijk nog maar een ding: aan de slag. Omdat ik morgen een workshop heb en ook nog wat nieuws mee wil nemen besloot ik eerst "even" mijn witwerk lapje af te maken. Ook dit is een souvenir-werkstukje met een aantal verschillende technieken in witwerk zoals verschillende open zomen, Marker sneewerk en een naaldkantrandje aan de onderkant.
de open zoompjes aan de bovenkant, met daaronder een brede rand in
Marker sneewerk,
met een dikke oeps!
ik heb per ongeluk de achterkant gefotografeerd ;) Nou ja, geeft niet, die is bijna hetzelfde als de voorkant op een aantal kleine aan- en afhechtplekjes na en die had ik vanmiddag even niet gezien toen ik de foto’s maakte.
Dat heb je er van met zo’n symmetrische letter: ook hier de achterkant van Marcella’s werkje ;) Maar ach, die mag toch ook gezien worden ?
Voor mij waren dit de eerste stapjes in deze technieken en ik vond het leuk! Zowel het naaldkantgebeuren als het sneewerk. Ik ga hier zeker nog eens wat meer mee doen.
Andere Dingen van deze week waren een W.I.P-je dat Elise in haar kast vond en wat ze hier thuis afmaakte, wat aankoopjes in een quiltwinkel, een gekregen zakdoekje en een klein nieuw Souvenir-werkje wat ik nog voor morgen klaar wil hebben, dan kan ook dat mee in de tas. De andere dingen krijgen jullie nog te zien, ik heb ook daar foto’s van gemaakt.
Dit was dus al met al een nuttig weekje ook al verkeerde ik niet zo vaak in web-logkringen.
12 Reacties
de open zoompjes aan de bovenkant, met daaronder een brede rand in
Marker sneewerk,
met een dikke oeps!
ik heb per ongeluk de achterkant gefotografeerd ;) Nou ja, geeft niet, die is bijna hetzelfde als de voorkant op een aantal kleine aan- en afhechtplekjes na en die had ik vanmiddag even niet gezien toen ik de foto’s maakte.
Dat heb je er van met zo’n symmetrische letter: ook hier de achterkant van Marcella’s werkje ;) Maar ach, die mag toch ook gezien worden ?
Voor mij waren dit de eerste stapjes in deze technieken en ik vond het leuk! Zowel het naaldkantgebeuren als het sneewerk. Ik ga hier zeker nog eens wat meer mee doen.
Andere Dingen van deze week waren een W.I.P-je dat Elise in haar kast vond en wat ze hier thuis afmaakte, wat aankoopjes in een quiltwinkel, een gekregen zakdoekje en een klein nieuw Souvenir-werkje wat ik nog voor morgen klaar wil hebben, dan kan ook dat mee in de tas. De andere dingen krijgen jullie nog te zien, ik heb ook daar foto’s van gemaakt.
Dit was dus al met al een nuttig weekje ook al verkeerde ik niet zo vaak in web-logkringen.
12 Reacties
donderdag 17 januari 2008
Tripwip
Dacht ik dat ik er was met het opzoeken van mijn werkjes in uitvoering en toen vond ik er in een ander kastje toch nog eentje.
Op zoek naar een lap Jip en Janneke stof dook deze 'trip around the world' ineens op. Helemaal vergeten dat ik die ooit maakte op een workshop in een snelle techniek. Hij heeft een beetje te lang opgevouwen gelegen en dat is te zien op de foto. Het is niet zo’n grote top dus die moet ik toch eens in een verloren uurtje of twee, drie, vier af kunnen maken.
Hiermee eindigt mijn tour de W.I.P. ‘s
26 Reacties
Op zoek naar een lap Jip en Janneke stof dook deze 'trip around the world' ineens op. Helemaal vergeten dat ik die ooit maakte op een workshop in een snelle techniek. Hij heeft een beetje te lang opgevouwen gelegen en dat is te zien op de foto. Het is niet zo’n grote top dus die moet ik toch eens in een verloren uurtje of twee, drie, vier af kunnen maken.
Hiermee eindigt mijn tour de W.I.P. ‘s
26 Reacties
woensdag 16 januari 2008
Wip,wip
Vandaag nog twee werkjes in uitvoering. De benaming UFO vind ik niks. Een UFO in de quiltwereld betekent een Un-Finished Object en het lijkt daarmee een definitief stadium bereikt te hebben: het is niet af en dat komt het niet meer ook.
Werk in uitvoering of in het Engels: Work In Progress klinkt al een stuk aardiger: je bent er mee bezig en straks is het misschien af. In mijn W.I.P-jes lijst vind je daarom die handwerkjes die even langs de kant zijn geraakt en straks gewoon weer opgepakt gaan worden.Zoals dit quiltje.
Ik schreef er hier en hier al een logje over en op dit moment ziet het quiltje er zo uit:
Een beetje rechter dan op de foto, maar dat komt door het onthoeken van de foto. Eerst had ik niet zoveel met dit ontwerp en deze zoete kleuren maar nu ik overspoeld wordt met a.s. oma-hormonen vind ik het ineens prachtig: dit wordt niet een quiltje voor mij maar voor ons nieuwe mensje! Gelukkig wil Elise het graag hebben dus ik ga het voor haar in een handig baby-formaatje afmaken.
Another cup of tea is dit onaffe Dingetje:
Het was een quiltmystery en we hebben er een avond lang veel plezier mee gehad. Bij een mystery weet je van te voren niet wat je gaat maken maar je volgt allerlei aanwijzingen op en aan het eind van de rit valt alles dan ineens op zijn plaats. Omdat ik een van de drie was die de avond voor onze quiltgroep organiseerde was ik bij de voorbereidingen betrokken: voor zeventien mensen elk tien enveloppen nummeren en vullen met een instructie plus een aantal op maat gesneden lapjes. Bij elkaar hebben we ruim 1100 lapjes precies op maat aangeleverd. Daarna zaten we een avond lang allemaal met een naaimachine voor onze neus heel hard te werken. Het resultaat was zeventien topjes ter grootte van een flinke placemat met als kers op de appelmoes een "echt" theezakjes labeltje met het logo van onze quiltgroep.
Eigenlijk vond ik het maken leuker dan het resultaat, want dat is niet helemaal "my cup of tea"
12 Reacties
Werk in uitvoering of in het Engels: Work In Progress klinkt al een stuk aardiger: je bent er mee bezig en straks is het misschien af. In mijn W.I.P-jes lijst vind je daarom die handwerkjes die even langs de kant zijn geraakt en straks gewoon weer opgepakt gaan worden.Zoals dit quiltje.
Ik schreef er hier en hier al een logje over en op dit moment ziet het quiltje er zo uit:
Een beetje rechter dan op de foto, maar dat komt door het onthoeken van de foto. Eerst had ik niet zoveel met dit ontwerp en deze zoete kleuren maar nu ik overspoeld wordt met a.s. oma-hormonen vind ik het ineens prachtig: dit wordt niet een quiltje voor mij maar voor ons nieuwe mensje! Gelukkig wil Elise het graag hebben dus ik ga het voor haar in een handig baby-formaatje afmaken.
Another cup of tea is dit onaffe Dingetje:
Het was een quiltmystery en we hebben er een avond lang veel plezier mee gehad. Bij een mystery weet je van te voren niet wat je gaat maken maar je volgt allerlei aanwijzingen op en aan het eind van de rit valt alles dan ineens op zijn plaats. Omdat ik een van de drie was die de avond voor onze quiltgroep organiseerde was ik bij de voorbereidingen betrokken: voor zeventien mensen elk tien enveloppen nummeren en vullen met een instructie plus een aantal op maat gesneden lapjes. Bij elkaar hebben we ruim 1100 lapjes precies op maat aangeleverd. Daarna zaten we een avond lang allemaal met een naaimachine voor onze neus heel hard te werken. Het resultaat was zeventien topjes ter grootte van een flinke placemat met als kers op de appelmoes een "echt" theezakjes labeltje met het logo van onze quiltgroep.
Eigenlijk vond ik het maken leuker dan het resultaat, want dat is niet helemaal "my cup of tea"
12 Reacties
dinsdag 15 januari 2008
Jarremix
Voordat mijn schoonzoon besloot mijn schoonzoon te willen worden hebben zijn Elise en ik een quiltje voor hem gemaakt. Hij is al sinds ik hem ken liefhebber van de muziek van de Franse componist Jean Michel Jarre en een van zijn cd-hoesjes inspireerde ons voor een quiltje.
Hier zie je de afbeelding van het hoesje en hieronder onze quilt
Het quiltje moet voor het grootste deel nog gequilt worden. Linksboven zie je – met enig turen op het beeldscherm – de contouren van een horloge. Op die plek kan het indertijd speciaal uitgebrachte Jarre horloge van Swatch vastgemaakt worden. Rechtsonder staan namen van de nummers uit de CD.
Elise en ik hebben uren gepuzzeld aan dit eigen ontwerp en later nogmaals om de stoffen bij elkaar te zoeken. We hebben zoveel mogelijk geprobeerd de kleuren van de cd te gebruiken en hebben ook een aantal verschillende muziekstofjes in zwart-wit toegevoegd. De piano-toetsen zijn zelf samengesteld uit witte en zwarte stof. Het gezicht van de lichtblauw maan hebben we zelf ingetekend. Het naaiwerk hebben we samen gedaan en ik heb aangeboden om het quiltje daarna te quilten.
15 Reacties
Hier zie je de afbeelding van het hoesje en hieronder onze quilt
Het quiltje moet voor het grootste deel nog gequilt worden. Linksboven zie je – met enig turen op het beeldscherm – de contouren van een horloge. Op die plek kan het indertijd speciaal uitgebrachte Jarre horloge van Swatch vastgemaakt worden. Rechtsonder staan namen van de nummers uit de CD.
Elise en ik hebben uren gepuzzeld aan dit eigen ontwerp en later nogmaals om de stoffen bij elkaar te zoeken. We hebben zoveel mogelijk geprobeerd de kleuren van de cd te gebruiken en hebben ook een aantal verschillende muziekstofjes in zwart-wit toegevoegd. De piano-toetsen zijn zelf samengesteld uit witte en zwarte stof. Het gezicht van de lichtblauw maan hebben we zelf ingetekend. Het naaiwerk hebben we samen gedaan en ik heb aangeboden om het quiltje daarna te quilten.
15 Reacties
zondag 13 januari 2008
Mijn handwerkjuf
Sinds een paar dagen woont ze hier in huis, mijn handwerkjuf. Ze kwam via de brievenbus en sindsdien vertelt ze me onvermoeid over alle mooie handwerktechnieken die ik maar wil leren. Duur was ze niet, mijn juf, voor € 20 blijft ze altijd bij me.
Mijn juf vertelt me prachtige verhalen over het gebruik van een bepaalde techniek en over de herkomst. Ze laat me mooie foto’s zien en eigenlijk zou ik het liefst meteen aan de slag willen. Zodra ze dat merkt gaat ze het voordoen, ze vertelt welke materialen ik nodig heb en doet de steekjes rustig en duidelijk, steek voor steek voor. Ik denk dat ik nog veel van haar kan leren.
Als je ook zo’n ideale handwerkjuf wilt kijk dan eens hier, bij de digitale handwerkjuf
Het heeft even geduurd voordat deze uitgave te koop was, maar nu is hij er
Zestien verschillende steken vormen de basis voor de 33 technieken die nu nog het meest worden beoefend in Nederland. Deze 33 technieken vind je terug in kleding, met name in de streekdracht maar ook in textiel dat we in huis gebruiken, zoals tafellakens, beddegoed en dergelijke.
In de cassette zit een klein maar handzaam boekje met een uitleg en een trefwoordenlijst waarmee je alles kunt vinden op de afzonderlijke DVD’s en verder een erg praktische literatuurlijst. Veel van de boeken op die lijst heb ik in de kast.
Toch heeft de digitale handwerkjuf een groot voordeel naast de bestaande boeken: Door de duidelijke demonstraties en de vele tips, trucs en uitlegjes wordt het ineens een stuk eenvoudiger en "bereikbaarder" voor velen.
Ik vind het in ieder geval een verrassende aanrader!
Mijn hartelijke dank aan alle vrijwilligers die zoveel tijd en energie hebben besteed aan het doorgeven van een uniek stukje van onze handwerkgeschiedenis, want uiteindelijk hebben zij deze digitale juf tot leven gebracht!
18 Reacties
Mijn juf vertelt me prachtige verhalen over het gebruik van een bepaalde techniek en over de herkomst. Ze laat me mooie foto’s zien en eigenlijk zou ik het liefst meteen aan de slag willen. Zodra ze dat merkt gaat ze het voordoen, ze vertelt welke materialen ik nodig heb en doet de steekjes rustig en duidelijk, steek voor steek voor. Ik denk dat ik nog veel van haar kan leren.
Als je ook zo’n ideale handwerkjuf wilt kijk dan eens hier, bij de digitale handwerkjuf
Het heeft even geduurd voordat deze uitgave te koop was, maar nu is hij er
Zestien verschillende steken vormen de basis voor de 33 technieken die nu nog het meest worden beoefend in Nederland. Deze 33 technieken vind je terug in kleding, met name in de streekdracht maar ook in textiel dat we in huis gebruiken, zoals tafellakens, beddegoed en dergelijke.
In de cassette zit een klein maar handzaam boekje met een uitleg en een trefwoordenlijst waarmee je alles kunt vinden op de afzonderlijke DVD’s en verder een erg praktische literatuurlijst. Veel van de boeken op die lijst heb ik in de kast.
Toch heeft de digitale handwerkjuf een groot voordeel naast de bestaande boeken: Door de duidelijke demonstraties en de vele tips, trucs en uitlegjes wordt het ineens een stuk eenvoudiger en "bereikbaarder" voor velen.
Ik vind het in ieder geval een verrassende aanrader!
Mijn hartelijke dank aan alle vrijwilligers die zoveel tijd en energie hebben besteed aan het doorgeven van een uniek stukje van onze handwerkgeschiedenis, want uiteindelijk hebben zij deze digitale juf tot leven gebracht!
18 Reacties
zaterdag 12 januari 2008
Ons ben zuunig
Ik heb op te grote voet geleefd deze maand. Niet met de eurootjes maar met de bandbreedte. Kwistig strooide ik logjes en foto’s rond en schrok me vervolgens een hoedje: mijn 0.5 gig waren nu al op en de maand is nog lang. Ik ben vanmorgen naar de weblog dokter geweest en die heeft me een dieet geadviseerd. Het kostte me nogal wat moeite om zijn bijsluiter te ontcijferen maar ik ben er uit geloof ik, want zeker weten doe ik het niet.
Klein logje nu en maar een foto, want wie zijn billen brandt…..
Deze vergeten top vond ik: prachtige rozenstoffen en ander moois, o.a. van Lecien.
een top van ruim 2 m² met een mooie randstof. Hoe ik het quiltwerk op ga lossen weet ik nog niet.
16 Reacties
Klein logje nu en maar een foto, want wie zijn billen brandt…..
Deze vergeten top vond ik: prachtige rozenstoffen en ander moois, o.a. van Lecien.
een top van ruim 2 m² met een mooie randstof. Hoe ik het quiltwerk op ga lossen weet ik nog niet.
16 Reacties
donderdag 10 januari 2008
Een gegeven paard
Dit is een quilt met hindernissen. Ooit het resultaat van een maandelijkse blokkenruil.
Het moeilijke van zo’n ruil is dat je vrij precies moet kunnen bedenken en daarna beschrijven wat je bedoeling is om niet na afloop met een stapel blokken te zitten waarmee je geen mooie quilt kunt maken. De eerste ruil waaraan ik meedeed verliep perfekt, de tweede ruil had helaas nogal wat hindernisjes te overwinnen.
Het grootste probleem was de maat van de blokken. Vooraf geef je een beschrijving aan elk van de deelnemers waarbij ook de preciese maat van het blok met naadtoeslag wordt gegeven. De blokken die ik terugkreeg varieerden onderling ruim vijf centimeter in grootte: een aantal blokken was vele centimeters kleiner dan de opgegeven maat en een aantal was groter. Gelukkig had ik een blok gekozen waarbij een randje eraf snijden geen onoverkomelijk probleem was.
Een ander minder fraai gegeven was de naam van de maakster die op het blok geschreven zou worden met een zwarte of rode pigma pen of met een dun vulpotloodlijntje. Dat niet iedereen zo’n permanent pen in huis heeft bleek al snel: de blokken werden beschreven met een dik grafietpotlood, blauwe(!) balpen, viltstift en ander 'fraais'.
Uiteindelijk heb ik de blokken toch aan elkaar gezet – daarna weer weggelegd- toch de top maar gesandwiched en vervolgens alles weer een hele tijd onder in de kast gepropt.
de stand van zaken is nu als volgt:
Er is ongeveer een kwart van de quilt gequilt. Dat quiltwerk maakt overigens een hoop goed want uiteindelijk wordt het toch een leuke quilt. Hij is alleen niet af ;)
Ik heb hem zo gevouwen dat ie wel af lijkt en ik heb hem bij het stapeltje met quilts die wel allemaal af zijn gelegd. Ik heb me voorgenomen om deze quilt binnen tien jaar af te ronden, ik heb daar nog bijna twee jaar de tijd voor.
26 Reacties
Het moeilijke van zo’n ruil is dat je vrij precies moet kunnen bedenken en daarna beschrijven wat je bedoeling is om niet na afloop met een stapel blokken te zitten waarmee je geen mooie quilt kunt maken. De eerste ruil waaraan ik meedeed verliep perfekt, de tweede ruil had helaas nogal wat hindernisjes te overwinnen.
Het grootste probleem was de maat van de blokken. Vooraf geef je een beschrijving aan elk van de deelnemers waarbij ook de preciese maat van het blok met naadtoeslag wordt gegeven. De blokken die ik terugkreeg varieerden onderling ruim vijf centimeter in grootte: een aantal blokken was vele centimeters kleiner dan de opgegeven maat en een aantal was groter. Gelukkig had ik een blok gekozen waarbij een randje eraf snijden geen onoverkomelijk probleem was.
Een ander minder fraai gegeven was de naam van de maakster die op het blok geschreven zou worden met een zwarte of rode pigma pen of met een dun vulpotloodlijntje. Dat niet iedereen zo’n permanent pen in huis heeft bleek al snel: de blokken werden beschreven met een dik grafietpotlood, blauwe(!) balpen, viltstift en ander 'fraais'.
Uiteindelijk heb ik de blokken toch aan elkaar gezet – daarna weer weggelegd- toch de top maar gesandwiched en vervolgens alles weer een hele tijd onder in de kast gepropt.
de stand van zaken is nu als volgt:
Er is ongeveer een kwart van de quilt gequilt. Dat quiltwerk maakt overigens een hoop goed want uiteindelijk wordt het toch een leuke quilt. Hij is alleen niet af ;)
Ik heb hem zo gevouwen dat ie wel af lijkt en ik heb hem bij het stapeltje met quilts die wel allemaal af zijn gelegd. Ik heb me voorgenomen om deze quilt binnen tien jaar af te ronden, ik heb daar nog bijna twee jaar de tijd voor.
26 Reacties
Abonneren op:
Posts (Atom)