dinsdag 2 mei 2023

wie geduld heeft....

 Jaren geleden was ik met vriendin Annette Troost in Dordrecht en daar zag ik in een brocante winkeltje een eiken naaitafeltje, zo'n meubeltje met een bak er onder, deze had een stoffen bekleding. Er was maar één nadeeltje aan het meubel: ik was met de trein en de bus....Lang verhaal kort: het meubeltje bleef waar het was en mijn werkjes werden als altijd in theedoeken gerold

tot twee weken geleden....Ik liep op de verzamelaarsmarkt in Utrecht, ik was net binnen, gangpad één,  kraam zeven links en daar stond zo'n meubeltje....het riep me van verre toe....

Helaas was ik ook nu met de trein en ik zag me opnieuw niet met zo'n meubeltje door het land reizen. "Ik kom het wel brengen hoor", zei de vriendelijke meneer.... en ik?  ik wandelde rustig verder en liet andere kopers een heel uur lang aan de beurt om het meubeltje mee te nemen....Echt ontspannen winkelen was het niet meer, want steeds als ik vlak bij 'de plek' liep waar 'mijn meubeltje stond keek ik even stiekem of t al weg was. 

Het naaimeubeltje ging niet weg dus na een uur stond ik er weer als een verliefde kip om heen te drentelen... de meneer deed uit zichzelf nog wat van de prijs af en beloofde  het te komen  brengen....en dat was vandaag.... en blij dat ik er mee ben  


T is dan ook een erg mooi meubeltje, 

jaloersmakend mooi en ook nog van mahonie dus het past prima bij de rest


Onderop zit een grote bak, een soort lade waar je handwerk in past, nou ja, niet al het mijne want ik heb natuurlijk kasten vol maaksels, 

en dat kleine laatje is eigenlijk een miniatuur schrijftafeltje,  nog compleet met de twee originele glazen potjes met koperen dekseltjes, een voor de inkt en een voor zand om het geschrevene snel te kunnen drogen. 

de potjes passen precies in de daarvoor bestemde vakjes. Er achter is nog plek voor een pen of een bloknootje,


en dan is dit het naaidoos gedeelte;  er zit een flinke spiegel in de klep en een prachtig afgewerkt mahonie binnenwerk met benen ( of ivoren knopjes) . In de vakjes kun je van alles wegbergen en dat gaat ook gebeuren straks, zo leuk om alle vakjes te vullen met mooie oude handwerkgereedschapjes.

en als je het vakje in het midden vooraan  open doet floept er een nog heel gaaf speldenkussentje omhoog.

het tafeltje kwam met wat oude handwerkspulletjes en in een van de vakjes vond ik ook nog een papiertje....


Een vrijwel identiek naaimeubeltje wat ooit geerfd werd en waarover een vraag gesteld werd in een Tijdschrift. Dat was in 2001 en iemand van veilinghuis  Sotheby's gaf antwoord....

dat was 22 jaar geleden maar wat  ben ik blij dat de prijzen sindsdien flink gedaald zijn, voor deze prijs had ik het toch laten staan....

Dit was  mijn eerste aankoopje op de deze editie van de verzamelaarsmarkt....eerlijk gezegd verknoeide het wel een heel klein beetje de dag. Als je direct bij binnenkomst al dé aankoop doet,  winkel je natuurlijk niet gezellig meer verder, dan ben je al zo blij met wat je kocht.....Ik ben dus niet erg lang meer gebleven maar zat wel met een grote glimlach in de trein op weg naar huis....






maandag 13 februari 2023

Vlaggetjesdag - de uitbreiding

 Net als bij geslaagde spelletjes die na verloop van tijd een uitbreiding krijgen, was er hier bij Nuttig en Fraai ook sprake van een uitbreiding.... Zoon en Thaise schoondochter kregen hun eerste kindje. 


Een prachtig, gezond klein meisje dat later gaat luisteren naar de naam Jasmine. Voorlopig slaapt de kleine nog bijna de gehele dag dus van luisteren is nog weinig sprake ;) Natuurlijk werd dit heugelijke feit gevierd met een kraammand en op dag 1 kwam daar een klein koffertje uit met een lange slinger van mooie lapjes, uitgezocht en genaaid door grote nicht Sophie en mij.


 

 Afgelopen week was diezelfde Sophie zelf jarig en dus borduurde oma Nuttig een fraai  vlaggetje waar ze erg blij mee was. 


Maxident, het logo van haar favoriete boy band Stray Kids uit Zuid Korea. het bijbehorende cadeau was dan ook een CD in een doosje met allerlei ander spul aan boekjes en foto's van de heren uit Korea.

 

Cadeau viel in de smaak en het vlaggetje geloof ik het meest. De winkel waar ik de cd kocht is Sounds in Delft en daar zag ik ook een katoenen tasje met opdruk. Daar kon ik ook nog wel wat mee in de resterende twee dagen dacht ik. 


Met enige moeite kon van "Sounds" Sophie worden gemaakt, zo is het tasje ook écht van haar. 


de Rolling Stones mond, en nog een leuk vlechtje,

Daarna was de beurt aan Vermeer's 'meisje met de parel'  kompleet met een echte nepperd in haar oor,


op verzoek van https://www.philippa.nl/yvonnep/meesterlijk-zwart-borduren/  borduurde ik ook David Bowie als Ziggy Stardust....ik heb werkelijk geen idee hoe of wat, maar ik deed het ;) 


en natuurlijk mocht ook poes Derpy niet ontbreken, die stond  al voorbedrukt op t tasje.

Uiteraard  maakte ik tussendoor ook nog even tijd voor de handwerkbeurs in Zwolle, het was weer leuk, fijn om bekenden te zien, tijd voor een mini workshopje en natuurlijk.....


de aankoopjes. Mooi lapjes, lintjes garens en een pakketje bij https://www.blomsterstuga.nl/ en 


een stapeltje boeken, ook met Zweeds borduurwerk. Ik zal me de komende tijd vast niet vervelen.


vrijdag 13 januari 2023

dag 2022, welkom 2023

 Een nieuw jaar is nog geen nieuw jaar als er niet een zakje komt, of Trousse de mémoires zoals ik het ooit heel deftig noemde. Het heeft eventjes geduurd, dat nieuwe zakje, het moet altijd even 'broeden' en dat duurde deze keer wat langer. 


Vorig jaar maakte ik dit zakje in de kleuren van lichte rouw op Marken, ik gebruikte een broek van mijn man als 'basis'. Ondanks een verhuizing, een dipje, een kneuzing en een verkoudheid raakte het zakje in 2022 goed gevuld....



en omdat het een dierbaar zakje is, zo met die broekspijp,  mag het nog een tijdje goed gevuld in de boekenkast staan...maar ondertussen is 't wel tijd voor iets nieuws.

Plan A was om deze keer paarse lapjes in de rouw van Spakenburg te kiezen en daar een patchwork zakje van te maken...dat is me niet gelukt, enerzijds was het teveel werk omdat een van de door mij gestelde 'eisen' is dat het werk aan het zakje niet te lang mag duren. anderzijds bleef ik hangen in heel zware rouw. Dat was uiteraard niet de bedoeling, het mag inmiddels wel een onsje minder...

Voor Plan B bleef ik wel in Spakenburg maar ik ging iets subtieler te werk. Ik begon met de mooie sitsen en ruiten zonder rouwkleuren....


De voorkant, voor zover zichtbaar heeft aan de onderkant de ruiten van het schort, daarboven als omslag een mooie oude sits van de kraplap,  daarover een rood geruite strip. 

De blauwe ruit aan de achterkant is van een oud schort in de rouw.

Ook de mooie paars gebloemde stof is een rouwkleur. Dit stukje zit aan de voorkant boven het schortenbontje van uit de rouw. Als de omslag over het zakje is, is deze rouwkleur niet goed zichtbaar


en ook dat is een beetje symbolisch.  Het zakje sluit met de banden die ook in de dracht gebruikt worden om de kraplap vast te zetten. 

De eerste dingen mogen in mijn zakje, traditiegetrouw als eerste de kurk ( dit jaar kurken, oeps)  van de Crémant 'd Alsace fles(sen)  om het nieuwe jaar feestelijk in te luiden...

Het rode zakje mag naar de achtergrond en ik verwelkom 2023.