zondag 30 december 2012
Al het goede voor 2013
De kerst was heel gezellig en in alle opzichten geslaagd. Zoonlief bleef nog even hier en ging vrijdagmiddag weer terug naar zijn huis. Daarna deden wij boodschappen en kocht ik drie klavertjes-vier in pot. Een traditie. Twee om cadeau te doen en eentje voor ons zelf. Plannen had ik ook: zaterdag zou mijn lief niet thuis zijn en had ik een heerlijke vrije dag in het verschiet om - zo stelde ik het me voor - nog een klein en laatste borduurwerkje te maken in het oude jaar.
Het liep allemaal anders, laat op de avond brak manlief zijn pols en zaten we een groot deel van de nacht op de spoedeisende hulp. Tegen vijven waren we weer thuis, een rode klomp gips rijker.
Vandaag rende ik heen en weer tussen de kerstboom en het borduurtje. De kerstboom wordt vervroegd afgetuigd omdat ik morgen een hulpje heb om alles weer op de zolder te krijgen. Het borduurwerkje, een buideltje om handwerkspulletjes in te bewaren is sinds een kwartiertje klaar!
Op het zakje zijn allerlei gelukssymbolen geborduurd in verschillende steekjes. Het patroon komt uit het boekje Porte-Bonheur, motifs de broderie traditionelle.
Morgen komt Elise met Sophietje en dan gaan we oliebollen bakken. Opa mag voorproeven en Sophie brengt altijd het eerste oliebolletje naar hem toe. Gelukkig kan opa nog wel oliebolletjes eten met één hand. Twee van de drie geluksklavertjes ben ik dan al 'kwijt', de derde is voor zoonlief.
Ik wens jullie een heel gezellige oudejaarsavond en een heel goed,
gezond en mooi 2013
dinsdag 25 december 2012
Kerstmis 2012
Ik wil alle lezers van Nuttig en Fraai een warme en gloedvolle Kerst wensen. Geniet met familie en vrienden van een feestelijke maaltijd en vooral van het met elkaar samen zijn
maandag 17 december 2012
Af in 2012, naaldkant in je hempje
Het "Travaille" in gouden letters op mijn Souvenir heb ik goed in mijn oortjes geknoopt. Zo kon het gebeuren dat ik met een flinke eindspurt nog voor de kerst mijn lap met hemdensplitjes als "Af Produkt" kan wegstrepen van mijn lijstje.
Dit was genieten! Met als enige voorbeeld een aantal foto's in een oude Handwerken zonder grenzen over het Stickmustermuseum in Celle ben ik aan de slag gegaan met de eerste beginselen van naaldkant. Op een fijn lapje linnen en met broder spécial van DMC heb ik eerst vier vierkantjes gevuld met verschillende naaldkantsteken. Ik stel me voor dat ook voor de meisjes die destijds hun hemdensplitjes oefenden, de vierkanten wat makkelijker waren dan de splitten. Eerst wordt een vierkant gat gemaakt en afgewerkt, daarna wordt er een stukje geplastificeerd karton achter geregen en kun je aan de slag met de vulsteekjes. In het museum in Celle zijn maar liefst een twaalftal van deze oefenlapjes te zien. Het wordt hoog tijd dat ik daar eens heen ga om te kijken of mijn lapje er net zo uit ziet als de oefenlapjes van die daar tentoon gesteld worden. De hemdensplitten werden geoefend als nuttig handwerk al zijn ze ook rijkelijk en fraai versierd met allerlei verschillende borduursteekjes. Het naaldkant in het split is een van de manieren om de zwakste plek van het split, daar waar de ronding van het zoompje op z'n smalst is te verstevigen. Door het naaldkant verplaats je de trekkracht die anders onderaan het split zou zijn, en waar de stof al vrij snel zou inscheuren naar boven waar er wel houvast is in de rolzoom. Het is dus niet alleen een bijzonder fraaie versiering maar bovenal een nuttige. De negen splitjes in mijn oefenlapjes kregen allemaal een ander patroontje in het naaldkant, een kroon, een initiaal, een hart,een kruis... Op die manier werd er net zoals bij merklappen gebruikelijk was, symboliek gebruikt in het handwerk.
Hier zie je nog een detail van het borduurwerk en het naaldkant. In het midden is een kransje in kruissteek geborduurd, net zoals op een aantal lappen in Celle het geval is.
Zowel links als rechts is de lap niet afgewerkt, dat valt straks netjes onder de rode stof van mijn Souvenir de ma Vie. Aan de bovenrand zitten er drie splitjes die ik straks aan een lapje tule moet vastnaaien, hoe ik dat ga doen weet ik nog niet al heb ik wel enkele ideetjes daarover.
De onderzijde is recht afgewerkt met...een halsboord geborduurd met Fries witwerk en afgewerkt met een rand van 'tandjes'. Die laatste werden veel toegepast om de zoom van het linnen te beschermen tegen slijtage. Hierbij kwam het boek Letter voor Letter goed van pas.
Ik heb met bijzonder veel plezier aan dit lapje gewerkt.
zondag 16 december 2012
Af in 2012, een tulerandje voor mijn Souvenir
Alweer een af werkstukje te melden en nog eentje dat binnenkort ook klaar zal zijn.
Het frommelige lapje is een oefening in hemdensplitjes, ik schreef er eerder over. Het is bijna klaar en dan wordt het eerst gewassen voor ik het hier durf te laten zien ;)
Daaronder zie je een geborduurd randje in tuledoorstopwerk.
Voor mijn Souvenir de ma Vie heb ik gekozen voor eenheid van de kantjes die tussen de afzonderlijke werkstukjes worden genaaid. Alle randen zijn geborduurd op tule. Dit randje was vrij bewerkelijk en bleef uiteindelijk liggen.
woensdag 12 december 2012
Prie et Travaille
Een paar weken geleden kocht ik op een beurs een kleine bijzondere Souvenir de ma Jeunesse. Dit keer niet aan een rol maar als een klein maar fijn boekwerkje. Op een formaat niet groter dan 12x16 centimeter zijn er een 24-tal mooie werkstukjes verzameld.
De omslag moet ooit prachtig geweest zijn: In gouden letters is de tekst "Prie et Travaille" geborduurd, een tekst die verwijst naar de Regula Benedicti (de regel van Benedictus van Nursia) uit de zesde eeuw. De oorspronkelijke tekst was in Latijn en luidt: "Ora et Labora", een van de belangrijkste leefregels die een monnik moest volgen volgens Benedictus. Vooral de Benedictijnen en Cisterciënzers leefden volgens dit motto.
Het zou mij dan ook niet verbazen als dit kleine boekje met handwerk in een klooster, hetzij in België dan wel in Frankrijk is gemaakt.
Het goudwerk heeft veel van zijn oorspronkelijke glans verloren, maar hoe vakkundig en verfijnd de tekst is geborduurd is nog altijd goed waar te nemen.
Binnenin het boekje zijn op breed blauw lint diverse werkstukjes vastgenaaid. Zo zien we hier een kantje wat gehaakt is aan een soort band wat eind 1800 te koop was.
Het werkstukje daaronder is gemaakt met naaldkant aan een dergelijk gekocht bandje.
Een 'bladzijde' verder zien we een viertal kantjes die gehaakt zijn rond Minardise. Dat is een dun koordje waar aan weerszijden kleine lusjes aan zitten. Die lusjes worden op bepaalde plaatsen gebruikt om het haakwerk aan vast te zetten. Je krijgt er heel sierlijke gehaakte kantjes mee en de variatie mogelijkheden zijn enorm. Gelukkig heb ik zelf ook een klein stukje Minardise waarmee ik eens kan proberen hoe het werken met Minardise aanvoelt.
Daarna volgen twee fijne gehaakte kantjes
gevolgd door een zestal anderen op de volgende twee bladzijden. Daarna volgt nogmaals een bladzijde met een viertal kantjes, ditmaal heel smalle exemplaren waarvan er een gehaakt is rond zigzagband. Ook een techniek die vroeger veel gebruikt werd.
Hierna is het borduurwerk aan de beurt, te beginnen met monogrammen:
Een prachtige letter L in verschillende steken, het lapje is aan drie zijden afgewerkt met verschillende schulpjesranden in festonsteek en de rand is verder versierd met Broderie Anglaise.
Het volgende monogram laat eveneens de letter L zien, klein met daarbij een grote letter W. Ook hier zeer fijn werk en verschillende steeksoorten.
Een takje blauwe bloemetjes, misschien vergeet me nietjes, geborduurd met zijde op flanel, siert het volgende 'blad'.
Het volgende borduurwerkje is een oefening in tule doorstopwerk in blauw en wit, ook hier weer kleine blauwe bloemetjes. De achtergrond achter het tule is wit satijn.
Het laatste borduurwerk in dit boekje is een adembenemend mooi en fijn stukje Richelieu borduurwerk:
Tot zover het deel over het werken maar hoe zit het nu met het bidden?
Dat zie je als je het boekje weer dicht doet; aan de achterkant van de omslag is een oud portret in de stoffenbekleding meegenomen. Rondom de foto is de stof uitgesneden en als een lijstje geborduurd
Het boekje sluit met een zachtgroen zijden lint
maandag 10 december 2012
Af in 2012, merklapje op oud linnen
Dit merklapje liet ik in oktober zien onder de naam 'vakantiewerk'. Ik borduurde het grotendeels in de Elzas toen wij daar in September waren. Twee weken na teurgkomst van vakantie was het lapje klaar. Bijna dan want ik vroeg me in hetzelfde log af of ik het zou laten inlijsten of dat ik het zou afwerken met een zoompje zodat ik het nog eens mee kon nemen ter leering ende vermaeck.
Ik koos voor het laatste en deed vervolgens....niets.
Bij het December afmaak-plan paste het wel om ook dit lapje keurig en netjes gezoomd straks het nieuwe jaar in te laten roetsjen.
tot later!
zaterdag 8 december 2012
Af in 2012, Bal en Balletje
Mijn tweede afmaakklusje in de decembermaand was aan de beide Quaker Pinball's.
Pinball een zagen jullie eerder, maar die had toen nog geen lintje. Op de foto in dit log waarin ik mijn eerste balletje opgooide was het lintje er nog provisorisch met een paar speldjes tegenaan geprikt. De bal is nu een heuse Pinball geworden, compeet met lintje en lusje en ze ligt tegenwoordig lekker warm in dit wollepotje:
Balletje twee was nog niet eerder in beeld op nuttig en fraai want dat moest eerst nog gebreid. Ik nam hiervoor een ander garen van Venne, dit keer katoen in ongeveer dezelfde dikte als de zijde van balletje een. Wel nam ik de naalden nog een beetje dunner, 0.6
Een handwerkster moet zo nu en dan een sportieve uitdaging hebben, nietwaar?
Al vrij snel merkte ik bij het breien dat het tweede exemplaar veel kleiner zou uitvallen dan verwacht. Ik gokte op 'een maatje' kleiner maar het werd meer dan dat
Ach, je kunt zo het verschil niet goed zien? Dan moeten we bal en balletje maar even naast elkaar leggen voor de foto
De grootste Quaker Pinball heeft een doorsnede van ongeveer vijf centimeter, de kleinste moet het met drie-en-een-halve centimeter doen.
Ook voor de kleine bal vond ik een mooi plekje:
In het speldenbakje van deze antieke garenwinder.
vrijdag 7 december 2012
Af in 2012
Helemaal onderaan in de rechterkolom vind je allerlei onderwerpjes die je met enige regelmaat hier voorbij ziet komen. Begin dit jaar startte ik een nieuw onderwerp onder de naam Af in 2012. Ik dacht dat dat reuze makkelijk zou zijn bij het schrijven van mijn jaarlijkse oudejaarsblog over de nuttige en fraaie zaken die er in het bijna voorbije jaar van mijn hand zijn verschenen.
Afgelopen weekend ben ik begonnen met het afmaken van allerlei dingen en dingetjes die zich de laatste maanden op hinderlijke wijze op mijn werktafel hebben verzameld.
Van die werkstukjes die maar blijven zeuren en die in de weg liggen,al was het maar geestelijk.
Zondagavond heb ik mezelf toegesproken en gemaand om die stapel nu eindelijk eens een beetje weg te werken zodat ik tevreden het oude jaar kan uitzwaaien en met een bijna lege tafel het nieuwe jaar kan inluiden. Een voornemen wat nu al tot grote tevredenheid over mezelf heeft geleid...Er zijn al enkele onaffe zaken weggewerkt en er zullen er nog meer volgen. Wachten jullie maar eens af
Ik begon de week met een mini kralentasje, een grapje...
Half augustus was ik in Roermond, in de Caroluskapel bij de tentoonstelling van Naald en draad. Daar zag ik 'juf' Elma, bij veel van jullie bekend, die een aantal van deze kleine tasjes bij zich had en ook de beugeltjes met daarbij een patroontje verkocht. Natuurlijk mocht er eentje met mij mee en eenmaal thuis reeg ik enthousiast met het o zo handige naaldje, ook van Elma, de kraaltjes aan de draad. Daarna heb ik ongeveer een week als een paniekerig kipje al mijn laadjes afgezocht naar de breinaaldjes 0.8. Ik had namelijk net opgeruimd en kon me niet meer herinneren waar ik nu juist die naaldjes had gelaten. Jullie begrijpt het al...het tasje bleef liggen.
Later vond ik alsnog mijn breinaaldjes terug (natuurlijk in de la die ik al drie keer had doorzocht) maar inmiddels was de brei-hype verschoven naar de Quaker pinball's van Erica. Het breien van het tasje was een paar uurtjes genieten, het resultaat vind ik erg leuk. Hier blogt een tevreden mens ;)
Fijn weekend allemaal
donderdag 6 december 2012
de kip of het ei?
De goedheiligman is nog niet officieel uit het land vertrokken, de schaaltjes met pepernoten staan nog op tafel en daar is zij van nuttig en fraai alweer met een niet op te lossen vraag: 'wat was er eerder, de kip of het ei?'
Het omgehaakte kippenbotje zagen jullie eerder, het ei is nieuw...
maar wacht even, het (ivoren)eitje waarin precies een vingerhoedje past is gemaakt rond 1850
Tsja, nu weet ik het ook niet meer...
dinsdag 4 december 2012
einde van mijn muizenverhaal
Zondag vierden wij het sinterklaasfeest en konden Sam en Julia in hun koffertje samen met het boek Het Muizenhuis 2, Sam en Julia in het Theater aan een dolgelukkig Sophietje worden overhandigd.
Op schoot bij 'oom Basje' die wij gewoon Sebastiaan noemen priegelde ze met haar mini-vingers eerst het papier eraf en daarna het slotje van het koffertje open...
wat zou dáár nu inzitten?
Met in elke hand een muis keek ze vol spanning wat er verder nog in het koffertje zat: een zakje knikkers ( kleine kraaltjes), een jurkje, een diamant...en....
allemaal attributen die ze straks tegenkomt als het boek door haar mama wordt voorgelezen.
Hé zo'n mandje heeft oma ook...en oma kijkt zowaar een beetje schuldbewust want oma's poppenhuismandje zit nu bij de muizen in het muizenhuiskoffertje :)
En dan vindt ze de step... samen met oom Basje bekijkt ze die...
want oom Basje heeft kennis van zaken, die maakt zijn eigen 'step'.
Ik ben voorzichtig aan de kerst aan het denken, de adventsquilt hangt en komende week ga ik mijn boompje optuigen.
Fijne pakjesavond gewenst voor wie het allemaal nog tegoed heeft.
zaterdag 1 december 2012
je kunt ze geen seconde alleen laten...
Even had ik het boek van Sam en Julia op de tafel laten liggen. Heel even maar, alleen om Julia's ballettas te kunnen pakken. Op zaterdagmiddag gaat ze altijd naar ballet. Terwijl ik boven was hoorde ik een raar gebonk op de trap gevolgd door een luide bons...even was het stil en daarna hoorde ik huilen en de sussende woorden van Sam. Stil maar Julia...
Toen ik naar beneden keek zag ik Julia al liggen in haar balletpakje, onder haar step met haar beentje in een rare houding.
Nu moet ze een nachtje in het ziekenhuis blijven en haar been zit in het gips.
Sam oefent ondertussen met de krukken die we alvast hebben meegekregen.
meer over de boeken van Sam en Julia en over het muizenhuis vind je hier
Abonneren op:
Posts (Atom)