over kartonnetjes en een poppenmutsje

 Het was lang stil hier op mijn blog. even andere dingen aan het hoofd. Ondertussen postte ik op Facebook een verhaal over kartonnetjes die ik ooit kocht en waarvan ik niet wist waar ze vandaan kwamen. Dat verhaal kreeg een klein staartje, of liever gezegd mutsje. Een poppenmutsje, maar laat ik bij het begin beginnen.

Een paar jaar geleden kocht ik in Maarn op de antiek textielmarkt georganiseerd door https://kostuumvereniging.nl/ 

een tweetal kartonnetjes waarvan mij werd verteld dat ze van Marken kwamen. Het zijn kartonnetjes die tussen de ondermuts en tussenmuts werden gedragen om de muts meer vorm te geven. Dat ze niet van Marken afkomstig waren was me wel duidelijk, die kartonnetjes zijn daar echt anders. Toch besloot ik ze in mijn Marker babbekistje op te bergen. 

Hierboven zie je de beide kartonnetjes, op twee antieke stukjes uit Marken. Op Facebook kwam ik dit

leuke en leerzame stuk over het Zaans kostuum tegen en leerde ik dat mijn kartonnetjes een Pol genoemd worden. Zaans dus en niet van Marken. Omdat ook de Facebookwereld zijn eigen bubbeltjes kent werd ik door een vriendin nog weer wat wijzer gemaakt en zij stuurde me een paar foto's van de tussenmuts die over de ondermuts met pol gedragen wordt en onder de bovenmuts. 

 Ik herkende in die foto's onmiddellijk een poppenmutsje, prachtig gemaakt wat ik - mogelijk bij dezelfde gelegenheid in Maarn kocht. Er werd destijds een verzameling klederdrachtpoppen aangeboden en eenmaal aangekomen in het zaaltje waar deze werden verkocht restten alleen nog wat mutsjes en een paar schoentjes. Nu ben ik geen poppenverzamelaar maar twee mutsjes trokken wel mijn aandacht. Ze waren met zoveel oog voor detail en liefde voor textiel gemaakt dat ik ze voor het gevraagde mini bedrag echt niet kon laten liggen. Ook hier wist ik lange tijd niet  bij welke dracht deze mutsjes hoorden. 

Dit mutsje hoort ook bij de Zaanse dracht en dus ook bij mijn kartonnetjes. Zij het dat beiden een andere schaal hebben....Misschien moet ik ooit eens een miniversie maken voor onder het mutsje.

klaar met de haakproefjes

 Het was een leuk projekt, de haakproefjes. Ik maakte de meeste al jaren geleden en vond het nu tijd om er "iets" mee te doen.

Dat iets werd een lapje, oud en vrij grof linnen waar de randjes en rondjes mooi op uitkomen. Ik naaide ze met een klein steekje vast en versierde de boel met een lintje zo hier en daar. Er kwamen nog wat nieuwe randjes bij en zo groeide mijn proefjeslapje.

Ook haakte ik zo hier en daar wat mooie kraaltjes mee in, voor een extra glinsterende uitstraling. Leuk te zien dat in de Dubbelzijdige Haakrol, ons Fb projektje nu ook hier en daar wat kraaltjes verschijnen. Goed voorbeeld doet goed volgen ;)

Gisteravond maakte ik rondom een open zoompje en vanmorgen kwamen als laatste mijn initialen en het jaartal in kruissteekjes op het lapje. 

 Dit onderdeel van mijn haakwerk is klaar, op naar een volgend projekt!

over een haakrolletje en haakproefjes

 Het is niet nodig om elke kleine vordering van mijn petite haakrolletje te laten zien. Strikt genomen komt er maar een ieniemini klein stukje per week aan. Leuk is het wel, ons wekelijkse patroontje van de Dubbelzijdige haakrol.

Vandaag heb ik de antieke en oude haaktooltjes er maar eens bijgepakt. Hierboven zie je een inklapbaar haaksetje met vier piepkleine haaknaaldjes in verschillende diktes. De naaldjes zijn superfijn.  Of het lekker haakt, weet ik niet. 

Roestvrij stalen haaknaaldjes waren er vroeger ook al, soms zijn ze wel mooi gegraveerd met een patroontje. Ook benen houdertjes waarin je zelf het haaknaaldje van de gewenste dikte kon vastklemmen waren vrij algemeen.

Veel luxer en vast niet voor iedereen weggelegd is zo'n Tartanware setje. Alle bijbehorende naaldjes zijn er nog en ook het MOP ( mother of pearl), het paarlemoer houdertje voor de naaldjes is aanwezig. Tartanware heeft meestal een rode ruit, dus ik vond deze groene uitvoering wel heel bijzonder. De ondergrond van al mijn mooie haaknaaldjes is de lap uit het vorige logje die ik vul met zelfgemaakte kleine haakproefjes. In de afgelopen week is ook daar weer het een en ander aan toegevoegd. Net zoals aan het rolletje wat twee patroontjes meer heeft dan in het vorige blogje. 

Dit kindernaaietuitje van leer is ook een mooie ondergrond voor het kleine rolletje en natuurlijk 

zit ook in dit zilveren setje een haaknaaldje, al moet je wel héél goed kijken om dat te ontdekken op deze foto.

En met al deze mooie haakgereedschapjes is mijn verhaal nog niet klaar....Behalve de zelfgehaakte proefjes heb ik ook nog een doosje vol met andermans of -vrouws oude haakproefjes. Deze werden vaak in een schriftje genaaid met daarbij het patroontje. Zo had je uiteindelijk een prachtig patronenboek met gehaakte voorbeeldjes. 

Ik denk dat jullie vast wel een duik zouden willen nemen in mijn oude haakseltjes. Ze zijn zó leuk!

haken....of breien?

 Het was weer dinsdag en mijn haakrolletje vorderde weer een centimeter of wat. Eenmaal  klaar ging ik verder met het opnaaien van ooit gemaakte proefjes van gehaakte randjes uit mijn Franse boekje. 

Het boekje kocht ik rond 2012 ergens in Frankrijk en nog diezelfde vakantie begon ik aan mijn (kleine) proefjes met een haaknaaldje wat ik toevallig mee had genomen en een bolletje haakkatoen wat ik ter plekke kocht. Ik had er heel veel plezier mee tijdens de avonden in onze gite. Na thuiskomst  stopte ik de proefjes in een doosje en het boek verdween in de boekenkast. 

Ik kwam vorige week al een heel eind met mijn proefjes op een mooie lap vrij grof oud linnen en besloot dat er best nog wat meer bij kon. Ik aarzelde lang tussen verder gaan met nieuwe gehaakte proefjes of....gebreide randjes die ik in een ander boek heb staan. Er werd lang in de boekenkast gezocht en uiteindelijk had ik beide (Japanse) boeken boven water. Het worden toch  nog meer gehaakte randjes, besloot ik vanmiddag.

Er staan nog zoveel leuke - nooit geprobeerde - randjes in mijn haakboek. Hierboven een randje van feesthoedjes, zo leuk!

Ik heb er zelfs mooie glitterkraaltjes bijgezocht en haakte vanmiddag een paar randjes met kraaltjes..Dit gaat vast een erg mooi lapje worden. 

ondertussen is er ook nog een stoplapje in de maak.....

 

Haken.....

 Het is maar een klein verhaaltje deze keer en je hebt er geen vingerhoed voor nodig. 

Ik doe mee aan een wekelijks haakpatroontje bij de dubbelzijdige haakrol, een Facebook groepje waar ik sinds een paar weken een uurtje haakplezier per week beleef. Het is maar een klein haakrolletje en het past nog precies in mijn bolletje DMC haakkatoen. 

Het laat zich ook mooi fotograferen in mijn supergrote vingerhoed, bedoeld voor een klein glaasje van het een of ander, om het haken nog wat meer uitdaging te geven...

Hier staat het naast mijn bakje met kindervingerhoedjes, die zijn er ook, bedoeld voor priegelvingertjes van een jaar of zes, zeven. De grotere vingerhoed is erg oud en vermoedelijk van brons. Het kleine rieten mandje kwam vandaag. Het is voor 1920 gemaakt, mooi ambachtelijk gevlochten en bedoeld als opbergertje voor een vingerhoed. Na weken zwerven in een doosje tussen het VK en Nederland kwam het vandaag dan eindelijk met de post. Mijn rolletje wacht ondertussen geduldig op het volgende patroontje.

Alweer een logje

 Dat krijg je als er een blogpauze ontstaat: dan hopen de werkstukjes zich op. Deze week legde ik de laatste hand aan dit Miao stukje: 

 

 

het midden met de twee droedels maakte ik eerder naar aanleiding van een les gevouwen borduurwerk  (folded embroidery) in museum Rijswijk bij Mieke Gorter. Ik vond het erg leuk om te doen al is het een hele klus om evengrote, mooi gevormde knoopjes te krijgen die allemaal dezelfde kant op wijzen....

 

 

met hittegolfhandjes maakte ik een randje Chinees vouwwerk rondom mijn droedeltjes en ging in de weer met bandjes en lintjes. Er boven kwam een rand met een soort golfjes net zoals op de foto in mijn boek. 

Ook die werd gevuld met Chinese knoopjes en dat was nog een hele toer.  Hittegolf weg en een nieuwe handicap ingevoerd: een verbonden linker wijsvinger. Mijn eenmannige speldenkussenmannetje moet er nog van zuchten.

Vorig jaar kocht ik op een lokale brocante dit schuifdoosje van hout, net zo een als Mieke meebracht naar de workshop en precies zoals ze in China gebruikt worden om de restantjes zijde voor het vouwwerk in te bewaren. Reuze handig zo'n doosje met restjes, want om een beetje levendigheid te krijgen in het geheel gebruik ik soms een net ander tintje en dan is er in zo'n doosje keuze genoeg voorhanden...

Mijn doosje is niet Chinees, al voldoet het prima aan waar het voor nodig is. Het is een monsterdoosje van een glasfabriek uit Engeland met een kantoor in - vermoedelijk - Den Haag. Ik ben er super blij mee. 

Meer vouwwerk zie je op deze foto, een oud fragmentje van het echte werk, uit China dus...Ik denk dat het een stukje voor een kraag is. Fijn om ook wat echte Miao fragmentjes te hebben om goed het handwerk te kunnen bekijken. Een wat groter folded embroidery stukje staat in de planning voor mijn Chinese rolletje. Fijne zondag allemaal!

Toch niet stil gezeten

 Het was een rare zomer tot nu toe. Kleine hindernisjes, zoals een hittegolf en zo nu en dan een vinger in een verbandje maakten het qua handwerk niet tot een topseizoen. Ik heb wel lekker in de tuin kunnen werken, beetje schoffelen, wat snoeien ( het liefst niet in de vinger) om de thuisblijftijd van Covid 19 aangenaam te houden. Ik koos ook niet voor de gemakkelijkste onderwerpen om mijn naaldkunsten op bot te vieren.

Dit was een lekker patroontje, mooie kleurtjes, spannend hoe het zou worden en een goed stukje linnen wat niet al te fijn is. 

Een leuk stoprandje eronder en wat glimmertjes, het is tenslotte Chinees borduurwerk.

Het hele werkje ziet er zó uit en ik denk dat ik de sfeer van het Miao borduurwerk wel benader. Daarna ging ik verder met een veel rustiger borduurwerk, Prachtig zoals het in het kostuum daar wordt gebruikt maar niet zo eenvoudig om met warme handen midden in de zomer op  een gewoon katoentje te borduren. Niet aftelbaar bijna, al lukte dat uiteindelijk toch aardig.  Ik had me duidelijk wel verkeken op de hoeveelheid kruissteken die ik me op de hals had gehaald.

Ik heb het ooit nageteld, maar kan het papiertje niet meer vinden. 

Grappig vind ik de 'koffieboontjes' die steeds in het patroon terugkomen. Behalve fijn borduren was het ook heel goed op foto's turen in mijn boeken want heel veel patronen had ik niet.

De patronen varieeren van roze tot oranje en met de gele kruisjes die daar dichtbij geborduurd zijn krijg je verrassende combinaties. Ik vind dit zelf heel erg mooi.

En van super fijn naar gewoon lekker 16 draads. Ik borduurde dit met een rayonzijde, raar glijspul, maar ook wel fijn om daar eens wat van te gebruiken.

En zo lekker als het mooie blauwe lapje 16 draads linnen borduurde, zoveel priegeliger werd het onderste deel van dit werkstukje. Ik borduurde het op een lapje gewone dunne katoen wat ik vorig jaar zelf met indigo verfde....ook wel weer een leuk experiment al vielen de fijne kruisjes me in deze hoeveelheid ook niet altijd mee ;) 

Jullie weten weer een beetje waar mijn handwerkuurtjes in de afgelopen tijd aan zijn besteed. Op dit moment ben ik nog bezig om een ander werkstukje van randjes gevouwen driehoekjes te voorzien...Het wordt al een heel rolletje, mijn Miao borduurrol

stil hier....

Het is alweer even geleden dat ik een berichtje poste op Nuttig en Fraai. Blogger heeft een nieuwe layout en voor de tweede keer in mijn bijna 15 jaar bloggen ben ik de klos...Niet een leuke garenklos, maar Blogger werkt weer eens tegen. Een foto plaatsen lukt niet, ook niet in de oude setting. "door server geweigerd" zegt een nors bordje....

Mijn server staat wel toe dat ik dezelfde plaatjes op Fb plaats, aan mijn server zal het dus niet liggen....

De helpdesk is een ondoorzichtige brij aan berichtjes en niet erg toegankelijk, wel zie ik dat er meer mensen tegen dit  probleem aanlopen.  Voor nu geef ik het op...

als je me mist: ik ben ook op Fb te zien, met een korter verhaaltje en voorlopig met dezelfde foto's die ik hier ook geplaatst zou hebben. Je vindt me onder mijn eigen naam.  Wel even vriendjes worden als je dat nog niet bent ;) 

Huisvlijt 2

Het is nog niet eerder voorgekomen dat ik een repost geef van een ouder blogbericht maar deze is zo bijzonder dat ik het toch met jullie wil delen. Gisteren viel ik midden in het programma Tussen kunst en kitsch op NPO1 toen plotseling mijn aandacht getrokken werd door een kistje....Niet mijn kistje wat je hieronder ziet, maar een vrijwel identiek exemplaar. Mijn idee dat het Hindelooper volkskunst was blijkt te kloppen, de datering van het getoonde kistje is 1850. Ik heb het bewuste item nog drie keer bekeken en lette goed op de details: de klungelige scharniertjes zijn exact dezelfde als van mijn kistje, het ietwat klungelige houten beslag rondom met een soort goudverf beschilderd, de kwaliteit van het hout. Waaibomenhout zou mijn vader gezegd hebben( hij wist veel van houtsoorten ;) Ook de beschildering en de kleuren zijn op een enkel detail na identiek. Ik kan niet anders dan concluderen dat mijn kistje tenminste één tweelingzuster heeft. De uitzending terugzien? Vanaf 36.70 kun je het kistje zien langskomen, veel kijkplezier Gisteren was ik in Utrecht met mijn zus. We gaan al een paar jaar samen naar de Verzamelaarsbeurs waar zij meestal niets koopt maar mij liefdevol adviseert bij mijn aankoopjes. Als jongste en verzamelende zus mag de portemonnee toch best een beetje méér open staan. Over mijn eigen aankoopjes zal ik het nu niet hebben maar wel over het mooie kistje wat mijn zus voor mij kocht. Het is klein, loopt taps toe, het heeft 'pootjes' en het is beschilderd. Wacht, ik laat het even zien...

De beschildering doet denken aan Hindelooper schilderwerk maar dat was niet het enige wat mij opviel:

Op de voorkant staat de parabel, de vergelijking, van de vijf wijze en de vijf dwaze maagden afgebeeld.

en op de binnenzijde van het deksel nog een aardig scheepstafereeltje... Wie geínteresseerd is in het borduurwerk van Marken kent vast het spreitje waarop vijf van de maagden zijn afgebeeld. Hieronder zie je een foto van het spreitje uit het boekje van Marie van Hemert, de Handwerken op het eiland Marken.

Wie goed kijkt ziet hier wel iets vreemds aan de maagden, maar als je de tweede e-cursus Handwerken van het eiland Marken hebt kun je ook gewoon even lezen onder 0.16 Vijf maagden. Zuslief kocht het kistje dus voor mij en ik ging eenmaal thuis op zoek of ik 'iets' kon vinden over de afbeelding, het schilderwerk of gewoon het soort kistje. Al zoekend kwam ik bij Volkskunst op Ameland terecht en daar vond ik een paar maagden die op zijn minst enige gelijkenis toonden met de mijne.....

en vooral de rechterhelft van de schildering

inclusief de woeste golven aan de zijkant. Als je naar de witte kragen en manchetten kijkt, lijkt het er op dat er iemand op zijn minst goed naar deze afbeelding heeft gekeken. Er waren op Ameland schilderlessen in de jaren 60 van de vorige eeuw die gegeven werden door conservator en restaurateur J. Feenstra uit Franeker. Onder mijn kistje staat met inkt "17-2-71" geschreven. Wellicht is mijn kistje gemaakt door een van de cursisten of een leerling van een van hen. Als je nuttige informatie hebt die mijn info aanvullen of juist tegenspreken hoor of lees ik dat graag. Ik ga mijn doosje vullen met handwerkgereedschapjes

Veel in huis hebben

Je hebt het misschien al gemerkt, sinds de uitbraak van het covid virus en de lockdown hebben al mijn blogjes het woord huis in de aanhef. Nu hebben wij handwerksters natuurlijk veel in huis...niet alleen omdat we vaak veel verschillende technieken in de vingers hebben, maar we staan ook bekend om onze hamstervoorraden. Voor ons geen 1000 rollen toiletpapier, maar plastic kratten vol met garens en stukjes linnen en kasten vol boeken en patronen. Uit mijn eigen voorraden begon ik vanuit huis een tijdje geleden een reisje door Noorwegen en Zweden. Er was inderdaad genoeg wol in huis om ook een mooi Zweeds doorstopwerkstukje te maken. Het stopwerk komt uit het boek Smoyg van Yvette Stanton. In het boek staan heel veel doorstoppatronen in wol die in de Klederdracht gebruikt worden. Een aanrader,dat boek, al viel het doorstoppen met wol me niet mee.

Mijn handwerketuitje is klaar en ik heb het iets anders afgewerkt dan het boekje voorschreef. Ik gebruikte dun karton om het meer body te geven en het biedt niet alleen plaats aan naalden, maar ook aan een schaartje.

Voor de wol gebruikte ik dezelfde kleuren als in het eerder gemaakte tasje werden gebruikt. In het vrije werk komen de kleuren heel anders uit, dan in het aftelbare stopwerk. Ik ben heel blij met het resultaat....

Nog even een fotootje van de binnenkant en dan ga ik later vandaag weer terug naar mijn Chinese steekjes, met een vleugje Japan....