Tussen het quiltwerk door heb ik mijn druivendrager van een lief vriendinnetje voorzien. Het is een Frans of mogelijk Vlaams meisje dat in 1841 door ene Marie L met zijde op haar linnen lap werd geborduurd. Op diezelfde lap staat ook "mijn" druivendrager en net als bij mij staat het meisje rechts en de druivendrager links op de merklap.
Op de lap van Marie L was het een onmogelijke liefde want tussen de geliefden in is eerst een vos, daarna een blaffende hond en tenslotte een paard met ruiter in galop geborduurd. Veel meer dan af en toe een kushandje kan er niet gewisseld zijn tussen die twee.
Dat is anno 2008 wel veranderd: tussen haar en hem is nog een flinke ruimte over om iets te borduren.
Hier is mijn Marietje:
en hij heeft haar inmiddels ook gezien, het lijkt wel of hij steeds harder is gaan lopen.
Ik ga snel een kransje met bloemen tussen die twee borduren voordat hij de benen neemt en ineens aan de rechterkant van mijn lap staat. Voor je het weet is het ontwerp van mijn lap verknoeid ;)
24 Reacties
donderdag 28 februari 2008
woensdag 27 februari 2008
Zusjes
Afgelopen weekend heb ik heerlijk met kleine lapjes aan kleine projectjes gewerkt. Ik wilde een aantal cadeautjes maken en daarom heb ik het boek Omiyage geleend van Elise. Het boek was ooit van mij en omdat Elise het ook zo leuk vond gaf ik het aan haar en nu ligt het weer tijdelijk bij mij. Samen hebben we zo al heel veel plezier van dat ene boek.
Omiyage is het Japanse woord voor cadeautje en in dit boek staan dan ook een aantal kleurige en bijzondere cadeautjes gemaakt van stof.
Ik koos dit keer voor een klein zakje genaamd "Raindrops" dat ik een aantal jaren geleden al eens maakte voor mezelf en dat ik sindsdien met veel plezier gebruik om mijn vingerhoeden en het glazen buisje met quiltnaaldjes in op te bergen. Zo heb ik altijd alles bij de hand als ik ga quilten.
Na twee dagen knutselen was dit het resultaat:
Ieder zakje is gevoerd met een vrolijk stofje
en na nog een paar uur doorwerken waren de zusjes met z’n vieren:
Drie zusjes hebben inmiddels een ander thuis gevonden, het rode zusje blijft bij mij, waar ze hoort.
Nu de postbode ( naar ik hoop) alle cadeautjes heeft bezorgd kan ik mijn kleine geheimpje dus wel verklappen.
Eerder maakte ik dit tasje uit het boek Omiyage: hier in ‘t wit en later in kleur
Omiyage, Handmade gifts from Fabric in the Japanese Tradition, Kumiko Sudo
Isbn 0-8092-2909-9
24 Reacties
Omiyage is het Japanse woord voor cadeautje en in dit boek staan dan ook een aantal kleurige en bijzondere cadeautjes gemaakt van stof.
Ik koos dit keer voor een klein zakje genaamd "Raindrops" dat ik een aantal jaren geleden al eens maakte voor mezelf en dat ik sindsdien met veel plezier gebruik om mijn vingerhoeden en het glazen buisje met quiltnaaldjes in op te bergen. Zo heb ik altijd alles bij de hand als ik ga quilten.
Na twee dagen knutselen was dit het resultaat:
Ieder zakje is gevoerd met een vrolijk stofje
en na nog een paar uur doorwerken waren de zusjes met z’n vieren:
Drie zusjes hebben inmiddels een ander thuis gevonden, het rode zusje blijft bij mij, waar ze hoort.
Nu de postbode ( naar ik hoop) alle cadeautjes heeft bezorgd kan ik mijn kleine geheimpje dus wel verklappen.
Eerder maakte ik dit tasje uit het boek Omiyage: hier in ‘t wit en later in kleur
Omiyage, Handmade gifts from Fabric in the Japanese Tradition, Kumiko Sudo
Isbn 0-8092-2909-9
24 Reacties
Terug uit Sassendonk
Vorige logje is (Corrie merkte het al op) al een week geleden geschreven en toen "moest" ik nog naar Zwolle, oftewel Sassendonk want zo heet het daar tijdens het carnaval.
Zwolle was leuk. Ik moest heel vroeg weg, dat wel, maar de reis met mijn reisgenoot was erg gezellig en nuttig: wij kennen elkaar van de merklapjes en de Souvenirs dus we hebben genoeg stof om over te praten.
Op de handwerkbeurs heb ik gezellig even gebuurt bij Yvonnep en leerde ik Emile kennen die vorig jaar de lapjesdeken voor Y’s trouwerij organiseerde. Leuk om ook van hem eens "het gezicht achter" te leren kennen. Yvonnep en Emile gaven workshops sokjes breien.
Wij volgden een workshopje bij Needles4all, mijn vriendin leerde tamboereren van Margreet Beemsterboer en ik maakte keurige kruisjes, tweezijdig, dus de achterkant is precies hetzelfde als de voorkant. Ik kreeg les van Tammy van Stelt. Natuurlijk hebben we elkaar op de terugreis bijgepraat zodat we nu alle twee beide techniekjes kennen. Ik moet nog veel oefenen denk ik, om het mooie kruis-steekjeswerk onder de knie te krijgen.
Beide workshopjes stonden in het teken van Hankies4all en hadden te maken met aflevering twee waarin deze techniekjes op een zakdoekje gebruikt worden.(en daar is het wel mooi natuurlijk om ook aan de achterkant kruisjes te hebben)
Hennie Stevan was er ook en wij maakten kennis. Leuk om ook de schrijfster van het boek over pronkrollen wat komende zomer verschijnt eens te ontmoeten.
Aankoopjes waren er natuurlijk: wat mooie bandjes van een Franse winkel, een prachtig lapje 22 draads linnen geschikt voor Richelieu ( maar ik weet er vast nog een andere bestemming voor) en een mooi patroon voor een stoplapje. Ik ga het borduren met zijde, het garen wordt nog na geleverd dus ik kan er nog even niet mee beginnen.
Op de terugweg zaten we naast Noor en haar moeder (die van de prachtige merklapjes) en dat was erg gezellig.
Ondertussen zat ik ook thuis niet stil en dus...
is mijn merklapje af. Mijn lief vond het mooi. Het lapje was nog warm van de laatste steekjes toen hij aanbood dat we daar vrijdag (vandaag dus) een mooi lijstje voor zouden kopen. Dat hebben we vanmiddag gedaan: hij zocht het lijstje uit en ik was het volledig eens met zijn keuze. Volgende week halen we mijn lapje ingelijst weer op.
Mijn Souvenir de ma Vie lapje heeft nog een monogram gekregen en een mooi randje en daar is ook het eerste tussenzetseltje aan gezet. Het begin van een echte Souvenir de ma Vie. Er moeten nog heel wat lapjes aan elkaar gezet worden voor mijn rol de gewenste lengte heeft ;)
Ik maakte ook nog een heel nieuw lapje, want je blijft altijd bang dat je er te weinig hebt. Dit lapje maakte ik in schaduw borduurwerk met hier en daar een gaatje of een Frans knoopsteekje. Ik zie op de foto dat ik rechts nog een gaatje vergeten ben ;)
op de foto komt het niet helemaal goed uit, maar het effect van schaduw borduurwerk is dat je aan de voorkant van het lapje ziet doorschijnen wat je aan de achterkant hebt geborduurd.
Een derde souvenirwerkje was het innaaien van het gehaakte hartje wat ik eerder liet zien. Ik knipte eerst een gat in het lapje, werkte de rand om met een knoopsgatensteek en naaide daar het hart vervolgens losjes in. Ik ben nu bezig om nog wat ander borduurwerk op dat lapje te maken maar ik heb me weer eens een beetje in de nesten gewerkt. Het zal ooit wel een keer goed komen, maar voorlopig is het friemelig klein gepruts. ik leer het nooit geloof ik
23 Reacties
Zwolle was leuk. Ik moest heel vroeg weg, dat wel, maar de reis met mijn reisgenoot was erg gezellig en nuttig: wij kennen elkaar van de merklapjes en de Souvenirs dus we hebben genoeg stof om over te praten.
Op de handwerkbeurs heb ik gezellig even gebuurt bij Yvonnep en leerde ik Emile kennen die vorig jaar de lapjesdeken voor Y’s trouwerij organiseerde. Leuk om ook van hem eens "het gezicht achter" te leren kennen. Yvonnep en Emile gaven workshops sokjes breien.
Wij volgden een workshopje bij Needles4all, mijn vriendin leerde tamboereren van Margreet Beemsterboer en ik maakte keurige kruisjes, tweezijdig, dus de achterkant is precies hetzelfde als de voorkant. Ik kreeg les van Tammy van Stelt. Natuurlijk hebben we elkaar op de terugreis bijgepraat zodat we nu alle twee beide techniekjes kennen. Ik moet nog veel oefenen denk ik, om het mooie kruis-steekjeswerk onder de knie te krijgen.
Beide workshopjes stonden in het teken van Hankies4all en hadden te maken met aflevering twee waarin deze techniekjes op een zakdoekje gebruikt worden.(en daar is het wel mooi natuurlijk om ook aan de achterkant kruisjes te hebben)
Hennie Stevan was er ook en wij maakten kennis. Leuk om ook de schrijfster van het boek over pronkrollen wat komende zomer verschijnt eens te ontmoeten.
Aankoopjes waren er natuurlijk: wat mooie bandjes van een Franse winkel, een prachtig lapje 22 draads linnen geschikt voor Richelieu ( maar ik weet er vast nog een andere bestemming voor) en een mooi patroon voor een stoplapje. Ik ga het borduren met zijde, het garen wordt nog na geleverd dus ik kan er nog even niet mee beginnen.
Op de terugweg zaten we naast Noor en haar moeder (die van de prachtige merklapjes) en dat was erg gezellig.
Ondertussen zat ik ook thuis niet stil en dus...
is mijn merklapje af. Mijn lief vond het mooi. Het lapje was nog warm van de laatste steekjes toen hij aanbood dat we daar vrijdag (vandaag dus) een mooi lijstje voor zouden kopen. Dat hebben we vanmiddag gedaan: hij zocht het lijstje uit en ik was het volledig eens met zijn keuze. Volgende week halen we mijn lapje ingelijst weer op.
Mijn Souvenir de ma Vie lapje heeft nog een monogram gekregen en een mooi randje en daar is ook het eerste tussenzetseltje aan gezet. Het begin van een echte Souvenir de ma Vie. Er moeten nog heel wat lapjes aan elkaar gezet worden voor mijn rol de gewenste lengte heeft ;)
Ik maakte ook nog een heel nieuw lapje, want je blijft altijd bang dat je er te weinig hebt. Dit lapje maakte ik in schaduw borduurwerk met hier en daar een gaatje of een Frans knoopsteekje. Ik zie op de foto dat ik rechts nog een gaatje vergeten ben ;)
op de foto komt het niet helemaal goed uit, maar het effect van schaduw borduurwerk is dat je aan de voorkant van het lapje ziet doorschijnen wat je aan de achterkant hebt geborduurd.
Een derde souvenirwerkje was het innaaien van het gehaakte hartje wat ik eerder liet zien. Ik knipte eerst een gat in het lapje, werkte de rand om met een knoopsgatensteek en naaide daar het hart vervolgens losjes in. Ik ben nu bezig om nog wat ander borduurwerk op dat lapje te maken maar ik heb me weer eens een beetje in de nesten gewerkt. Het zal ooit wel een keer goed komen, maar voorlopig is het friemelig klein gepruts. ik leer het nooit geloof ik
23 Reacties
zondag 24 februari 2008
Waar ze níet mee bezig was
We gaan het eens anders doen; ik vertel jullie eens waar ik niet mee bezig ben.
Ik had nog wat foto'tjes in de wachtrij met dingen van toen. Zoals bijvoorbeeld dit voorproefje in tapisserie.
Daar zijn "wij", het Souvenir-groepje al een tijdje mee bezig. We kregen twee kleine doosjes met mooie wol en een stukje fijn stramien. Het bleef een tijdje liggen want met mijn schouder wilde dat niet zo lukken om op dat stijve stramien te borduren. Ook was ik er niet helemaal zeker van dat ik wel op de goede weg was, het stramien is een beetje hard om in een souvenir te verwerken. Misschien ga ik het dus straks wel helemaal anders doen, even broeden over het nieuwe ideetje wat ik heb en dan komt het vast goed.
Wat ook min of meer blijft liggen is dit:
Ik doe af en toe een klein stukje ( ik bouw het quilten voorzichtig weer op ) maar echt opschieten doet het niet. Toch heb ik al met al bijna de eerste van acht ruiten af. Ik denk wel dat het quilten van de vierkanten en driehoeken, de stukken zonder naadjes wel wat sneller zullen gaan.
Wat deed ik dan wel dit weekend ? Om te beginnen borduurde ik verder aan de merklap, het Franse meisje staat inmiddels stevig met beide benen tussen de struiken. Nog even en er zit een hoofdje op en pas dan...mogen jullie het zien.
Ook maakte ik Dingen... maar die zijn nog geheim. Even geduld en kom vooral nog eens terug ;)
14 Reacties
Ik had nog wat foto'tjes in de wachtrij met dingen van toen. Zoals bijvoorbeeld dit voorproefje in tapisserie.
Daar zijn "wij", het Souvenir-groepje al een tijdje mee bezig. We kregen twee kleine doosjes met mooie wol en een stukje fijn stramien. Het bleef een tijdje liggen want met mijn schouder wilde dat niet zo lukken om op dat stijve stramien te borduren. Ook was ik er niet helemaal zeker van dat ik wel op de goede weg was, het stramien is een beetje hard om in een souvenir te verwerken. Misschien ga ik het dus straks wel helemaal anders doen, even broeden over het nieuwe ideetje wat ik heb en dan komt het vast goed.
Wat ook min of meer blijft liggen is dit:
Ik doe af en toe een klein stukje ( ik bouw het quilten voorzichtig weer op ) maar echt opschieten doet het niet. Toch heb ik al met al bijna de eerste van acht ruiten af. Ik denk wel dat het quilten van de vierkanten en driehoeken, de stukken zonder naadjes wel wat sneller zullen gaan.
Wat deed ik dan wel dit weekend ? Om te beginnen borduurde ik verder aan de merklap, het Franse meisje staat inmiddels stevig met beide benen tussen de struiken. Nog even en er zit een hoofdje op en pas dan...mogen jullie het zien.
Ook maakte ik Dingen... maar die zijn nog geheim. Even geduld en kom vooral nog eens terug ;)
14 Reacties
zaterdag 23 februari 2008
Opmerkelijk
Op diverse weblogs zag ik vandaag berichtjes over de komende tentoonstelling in het Nederlands Openlucht Museum georganiseerd door Merkwaardig. Omdat mijn merklap-groep Opmerkelijk sinds vorig jaar met een nieuw eigen ontwerp-project is gestart en ik mijn lapje vul met echte en zelf verzonnen Biedermeierpatronen is het hoog tijd voor een up-date van de vorderingen. Vorige maand heb ik mijn lapje aangevuld met een druivendrager, een allerliefste jongeman die een enorme tros druiven met zich mee torst aan een stok en de foto’s daarvan lagen al een tijdje klaar.
Zo ziet het totale lapje er nu uit:
Dat is toch alweer een klein beetje meer dan op de vorige foto.
iets dichter bij ziet hij er zo uit en met de neus er boven op zo
hm, fotograferen is niet helemaal mijn Ding ;)
Wat de jongeman niet weet is dat er straks een allerliefste Hollandse Franse Maagd aan de overkant langs komt. Ook haar vond ik in het boek Les Marquoirs Anciens van Catherine Pouchelon. Dit boek is een leuke bron om patronen van Franse origine uit die periode in te vinden. Er is nog een hoop werk te doen aan mijn borduurlap, vooral de rozenrand – hoe mooi ik hem ook vind – kost een heleboel borduuruurtjes.
Gelukkig hoeft de merklap dit jaar nog niet af.
Mijn linnen is zestien draads roomwit van Kunst en Vliegwerk en ik borduur met een draadje DMC
17 Reacties
Zo ziet het totale lapje er nu uit:
Dat is toch alweer een klein beetje meer dan op de vorige foto.
iets dichter bij ziet hij er zo uit en met de neus er boven op zo
hm, fotograferen is niet helemaal mijn Ding ;)
Wat de jongeman niet weet is dat er straks een allerliefste Hollandse Franse Maagd aan de overkant langs komt. Ook haar vond ik in het boek Les Marquoirs Anciens van Catherine Pouchelon. Dit boek is een leuke bron om patronen van Franse origine uit die periode in te vinden. Er is nog een hoop werk te doen aan mijn borduurlap, vooral de rozenrand – hoe mooi ik hem ook vind – kost een heleboel borduuruurtjes.
Gelukkig hoeft de merklap dit jaar nog niet af.
Mijn linnen is zestien draads roomwit van Kunst en Vliegwerk en ik borduur met een draadje DMC
17 Reacties
donderdag 21 februari 2008
Breien met één naald
Ik dacht toch echt dat mijn Souvenir de ma Jeunesse wat betreft het stopwerk wel redelijk volledig was. Een paar weken geleden mocht ik bij iemand van mijn Souvenirgroep een verzameling prachtige handwerken bekijken. Alles gemaakt door een enkel paar handen tijdens een opleiding voor nuttige en vooral fraaie handwerken. Wat een prachtig handwerk zag ik voorbij komen. Te midden van de meest prachtige stukjes fraai handwerk ontdekte ik een stoplapje. Het was gemaakt op fijn linnen en was niet op de gebruikelijke manier gestopt zoals men linnengoed herstelt maar zoals men sokken en ander breiwerk herstelt. Zoals men leerde mazen en stoppen op een lapje breiwerk maar dan in plaats van in breiwerk was dit uitgevoerd op linnen.
Als ik zoiets zie ben ik verkocht, ik móet het even proberen. Snuffelen in boeken leverde een wel erg summiere beschrijving op hoe ik zoiets kon aanpakken en dus ging ik zelf maar wat experimenteren.
Eerst prutste ik op een klein reepje linnen de eerste steekjes om het een beetje onder de knie te krijgen
Daarna ging ik echt aan de slag. Op een lapje 19 draads linnen van K&V zette ik vier vakjes uit met een open zoompje. Daarna zette ik de spandraadjes uit waar ik de breisteekjes om heen wilde maken. Eerst "breide" ik zo een vierkantje recht, daarna een vierkantje in averecht.
Zo was de stand van zaken voor de komst van Sophie, de afgelopen week ben ik in de weinige uurtjes verder gegaan met mijn broddellapje.
en is dit het resultaat.
Hier zie je het het rechtbreiwerk nog wat duidelijker:
en hier het averecht:
Het averechte lapje zat in eerste instantie een beetje te strak en dat heb ik er toen voorzichtig weer uitgeknipt. Daar hield ik een prachtig miniatuurbreiwerkje aan over met aan de achterkant keurig rechte steekjes. Daarna probeerde ik het opnieuw en trok de draad wat minder strak aan.
Na de oefening in recht en averecht moest het ook mogelijk zijn om beide steken te combineren in een lapje; dat werd eerst een lapje in 1R-1A
dat zie je hierboven en daarna nog een boordsteekje in 2R-2A
Tot slot kregen alle vier de "breiwerkjes" nog een (verschillend) randje rondom.
Alweer een lapje meer aan mijn Souvenir
17 Reacties
Als ik zoiets zie ben ik verkocht, ik móet het even proberen. Snuffelen in boeken leverde een wel erg summiere beschrijving op hoe ik zoiets kon aanpakken en dus ging ik zelf maar wat experimenteren.
Eerst prutste ik op een klein reepje linnen de eerste steekjes om het een beetje onder de knie te krijgen
Daarna ging ik echt aan de slag. Op een lapje 19 draads linnen van K&V zette ik vier vakjes uit met een open zoompje. Daarna zette ik de spandraadjes uit waar ik de breisteekjes om heen wilde maken. Eerst "breide" ik zo een vierkantje recht, daarna een vierkantje in averecht.
Zo was de stand van zaken voor de komst van Sophie, de afgelopen week ben ik in de weinige uurtjes verder gegaan met mijn broddellapje.
en is dit het resultaat.
Hier zie je het het rechtbreiwerk nog wat duidelijker:
en hier het averecht:
Het averechte lapje zat in eerste instantie een beetje te strak en dat heb ik er toen voorzichtig weer uitgeknipt. Daar hield ik een prachtig miniatuurbreiwerkje aan over met aan de achterkant keurig rechte steekjes. Daarna probeerde ik het opnieuw en trok de draad wat minder strak aan.
Na de oefening in recht en averecht moest het ook mogelijk zijn om beide steken te combineren in een lapje; dat werd eerst een lapje in 1R-1A
dat zie je hierboven en daarna nog een boordsteekje in 2R-2A
Tot slot kregen alle vier de "breiwerkjes" nog een (verschillend) randje rondom.
Alweer een lapje meer aan mijn Souvenir
17 Reacties
woensdag 20 februari 2008
Een stukje en het gehele lapje, IV
Nog een symbool van de merklap hadden jullie tegoed en dat is
een boot, niet het slagschip wat je doorgaans op merklappen aantreft maar een klein beginnersbootje, zo eentje waar Elise zelf toen ze een jaar of zes was in leerde zeilen. Met nog maar net haar twee zwemdiploma’s op zak mocht de kleine Liesje bij haar oom op zeilles in een Optimist.
Het Oranjezonnetje staat hoog aan de hemel dus het belooft een mooie dag te worden. Het zeiltje van Sophie's bootje wappert terwijl de ooievaar langs vliegt om een nieuw vrachtje op te halen. Ik hoop dat Sophietje een mooie reis in het leven mag maken in de MPL 78.
Het schip wordt gezien als symbool voor de (behouden) vaart en met name in de middeleeuwen was het ook het symbool van de hoop. In merklappen wordt het veelal gebruikt als huwelijksmotief en worden ook vaak de kinderen naast de ouders op de boot afgebeeld.
Dit zijn alle afzonderlijke lapjes en motieven. Inmiddels heb ik van Elise een nieuwe foto van het totale wandkleedje gekregen dus hier is ie dan eindelijk…
Het patroon voor dit wandkleedje komt oorspronkelijk uit een Libelle van 1998. Een paar jaar geleden maakte een vriendin uit mijn quiltgroep dit voor haar eerste kleinkind. Inmiddels is zij nu bezig aan een nieuwe variatie voor haar tweede kleinkindje dat over een paar maanden geboren wordt en dit tweede kleedje wordt echt verrassend anders.
In de tussenliggende tijd is het `bij ons` een hele rage geworden en start de ene groep na de ander bij een van de (lesgevende) quiltsters om met veel plezier en vooral creativiteit aan dit wandkleedje te werken. Al met al inspireert het enorm om te kijken welke lapjes, kantjes, bandjes, knoopjes en frutsels er door de anderen gebruikt worden en ook om te zien welke `creatieve grapjes` er in ieders quilt verschijnen. Hoeveel plezier we daarmee met elkaar hebben is wel duidelijk denk ik.
Het oorspronkelijke quiltje was (plat) geappliceerd en met de machine geborduurd. Gaandeweg zijn we steeds meer de 3D kant opgegaan met los zittende onderdelen en vooral veel knoopjes en lint en kantjes.
en dan op verzoek nog een plaatje van dit pláátje
28 Reacties
een boot, niet het slagschip wat je doorgaans op merklappen aantreft maar een klein beginnersbootje, zo eentje waar Elise zelf toen ze een jaar of zes was in leerde zeilen. Met nog maar net haar twee zwemdiploma’s op zak mocht de kleine Liesje bij haar oom op zeilles in een Optimist.
Het Oranjezonnetje staat hoog aan de hemel dus het belooft een mooie dag te worden. Het zeiltje van Sophie's bootje wappert terwijl de ooievaar langs vliegt om een nieuw vrachtje op te halen. Ik hoop dat Sophietje een mooie reis in het leven mag maken in de MPL 78.
Het schip wordt gezien als symbool voor de (behouden) vaart en met name in de middeleeuwen was het ook het symbool van de hoop. In merklappen wordt het veelal gebruikt als huwelijksmotief en worden ook vaak de kinderen naast de ouders op de boot afgebeeld.
Dit zijn alle afzonderlijke lapjes en motieven. Inmiddels heb ik van Elise een nieuwe foto van het totale wandkleedje gekregen dus hier is ie dan eindelijk…
Het patroon voor dit wandkleedje komt oorspronkelijk uit een Libelle van 1998. Een paar jaar geleden maakte een vriendin uit mijn quiltgroep dit voor haar eerste kleinkind. Inmiddels is zij nu bezig aan een nieuwe variatie voor haar tweede kleinkindje dat over een paar maanden geboren wordt en dit tweede kleedje wordt echt verrassend anders.
In de tussenliggende tijd is het `bij ons` een hele rage geworden en start de ene groep na de ander bij een van de (lesgevende) quiltsters om met veel plezier en vooral creativiteit aan dit wandkleedje te werken. Al met al inspireert het enorm om te kijken welke lapjes, kantjes, bandjes, knoopjes en frutsels er door de anderen gebruikt worden en ook om te zien welke `creatieve grapjes` er in ieders quilt verschijnen. Hoeveel plezier we daarmee met elkaar hebben is wel duidelijk denk ik.
Het oorspronkelijke quiltje was (plat) geappliceerd en met de machine geborduurd. Gaandeweg zijn we steeds meer de 3D kant opgegaan met los zittende onderdelen en vooral veel knoopjes en lint en kantjes.
en dan op verzoek nog een plaatje van dit pláátje
28 Reacties
maandag 18 februari 2008
Lapjes voor Sophie
Het lelijke jonge eendje stond model voor de zwaan in mijn wandkleed. Als ik het patroon volgde was het maar een lelijk ding eigenlijk. Eerst heb ik een en ander aan de anatomie van Zwaan veranderd zodat het wat meer op een natuurlijk uitziende zwaan begon te lijken. Nu ben ik niet zo’n enorm tekentalent dus het kostte wel wat velletjes papier voor het naar mijn zin was.
Daarna kon ik aan de slag met de versieringen. Een beetje zwaan heeft een knobbel op zijn of haar neus dus ging ik met een zwart draadje DMC aan de slag: zelfs het gaatje in de snavel ontbreekt niet ( alhoewel ik geen idee heb waar dat voor dient eigenlijk ;) Ook kreeg Zwaan een mooie losse vleugel om lastige lieden van zich af te slaan.
De kleine eendjes zijn knoopjes en die kreeg ik van Basje. Op de terugweg van ons busreisje naar Waalre in oktober drukte ze mij die in de hand. Wat Basje niet wist is dat Elise dol is op bad-eendjes en zelfs even het plan heeft gehad om de babykamer in bad-eendjesstijl in te richten. En zo kregen Basjes knoopjes een mooi plekje op de quilt. Met een rood lintje en wat overhemdknoopjes dacht ik "klaar" te zijn met dit blokje. Totdat ik bij het opruimen de zwart-wit geblokte knoopjes tegenkwam. Mijn Zwaan kreeg dus wielen, net zoals haar zusters die bij het toneel en de opera werken.
Over de zwaan is in de merklap-symboliek veel te vertellen: zo is de zwaan het dier van de minne; het dier dat Amor en Venus vergezelt. In de Germaanse mythologie is de zwaan de drager van het licht en het leven. Zwanen komen vaak op Friese merklappen voor en worden dan zowel afgebeeld als enkele zwaan of als symmetrisch geplaatst zwanenpaar.
Naast de zwaan een mandje met bloemen en een kroon. Zowel de bloemen als de kroon zijn losse onderdeeltjes van dubbele stof die slechts hier en daar op het quiltje zijn vastgenaaid. Ook de bloemenmand en de kroon zijn motieven die vaak op merklappen voorkomen. Bij het fotograferen kwam ik er achter dat ik nog vergeten had om de tweede een van elf februari te borduren. Dat kon ik nog net veranderen voor we op kraambezoek gingen.
en dan is er nog dit buitenbeentje in de merklap:
Natuurlijk, ook het hart is een bekend symbool maar dat bedoel ik natuurlijk niet.
Toen Elise mij belde dat er een Sophietje (of Keesje, want dat wisten wij toen nog niet )op komst was, was er nog niet meer dan een klein klompje celletjes, minder dan een doperwtje te beleven. En omdat we in de 8 maanden die volgden niet steeds "het" wilden zeggen noemden wij het liefdevol "Ertje" (zonder W ).
Je kunt je voorstellen hoe leuk ik het vond toen er in mijn lapjeskast ook een lapje erwtenstof bleek te liggen. Als snel had ik daarvan een hartje gemaakt – aan de linker binnenkant zit nog een piepklein babyhoofdje, zo uit een lapje geknipt en daarna achter het hartje geappliceerd en omdat er nog "iets" naast moest verzon ik het peultje van vilt, gevuld met groene kralen die toevallig ook in mijn laatje lagen. Met een zwierige krul van borduurzijde steelsteekte (steelstak? ;) ik het peultje via een lapje rode rozen aan het hartje vast.
Zelf vind ik dit het meest geslaagde hoekje van het wandkleedje.
wordt vervolgd
16 Reacties
Daarna kon ik aan de slag met de versieringen. Een beetje zwaan heeft een knobbel op zijn of haar neus dus ging ik met een zwart draadje DMC aan de slag: zelfs het gaatje in de snavel ontbreekt niet ( alhoewel ik geen idee heb waar dat voor dient eigenlijk ;) Ook kreeg Zwaan een mooie losse vleugel om lastige lieden van zich af te slaan.
De kleine eendjes zijn knoopjes en die kreeg ik van Basje. Op de terugweg van ons busreisje naar Waalre in oktober drukte ze mij die in de hand. Wat Basje niet wist is dat Elise dol is op bad-eendjes en zelfs even het plan heeft gehad om de babykamer in bad-eendjesstijl in te richten. En zo kregen Basjes knoopjes een mooi plekje op de quilt. Met een rood lintje en wat overhemdknoopjes dacht ik "klaar" te zijn met dit blokje. Totdat ik bij het opruimen de zwart-wit geblokte knoopjes tegenkwam. Mijn Zwaan kreeg dus wielen, net zoals haar zusters die bij het toneel en de opera werken.
Over de zwaan is in de merklap-symboliek veel te vertellen: zo is de zwaan het dier van de minne; het dier dat Amor en Venus vergezelt. In de Germaanse mythologie is de zwaan de drager van het licht en het leven. Zwanen komen vaak op Friese merklappen voor en worden dan zowel afgebeeld als enkele zwaan of als symmetrisch geplaatst zwanenpaar.
Naast de zwaan een mandje met bloemen en een kroon. Zowel de bloemen als de kroon zijn losse onderdeeltjes van dubbele stof die slechts hier en daar op het quiltje zijn vastgenaaid. Ook de bloemenmand en de kroon zijn motieven die vaak op merklappen voorkomen. Bij het fotograferen kwam ik er achter dat ik nog vergeten had om de tweede een van elf februari te borduren. Dat kon ik nog net veranderen voor we op kraambezoek gingen.
en dan is er nog dit buitenbeentje in de merklap:
Natuurlijk, ook het hart is een bekend symbool maar dat bedoel ik natuurlijk niet.
Toen Elise mij belde dat er een Sophietje (of Keesje, want dat wisten wij toen nog niet )op komst was, was er nog niet meer dan een klein klompje celletjes, minder dan een doperwtje te beleven. En omdat we in de 8 maanden die volgden niet steeds "het" wilden zeggen noemden wij het liefdevol "Ertje" (zonder W ).
Je kunt je voorstellen hoe leuk ik het vond toen er in mijn lapjeskast ook een lapje erwtenstof bleek te liggen. Als snel had ik daarvan een hartje gemaakt – aan de linker binnenkant zit nog een piepklein babyhoofdje, zo uit een lapje geknipt en daarna achter het hartje geappliceerd en omdat er nog "iets" naast moest verzon ik het peultje van vilt, gevuld met groene kralen die toevallig ook in mijn laatje lagen. Met een zwierige krul van borduurzijde steelsteekte (steelstak? ;) ik het peultje via een lapje rode rozen aan het hartje vast.
Zelf vind ik dit het meest geslaagde hoekje van het wandkleedje.
wordt vervolgd
16 Reacties
Even wat anders
De rest van de Sophietje-lap moet even wachten bij gebrek aan foto’s. Morgen zal ik nieuwe maken als ik bij Elise ben.
Tussen mijn eigen handwerkjes door heb ik deze week ook nog een lakentje gepimpt.
Maandag bij het allereerste kraambezoek kreeg ik van Elise een tasje mee met een meter Delftsblauwe tegeltjes stof en twee witte lakentjes: "hier mam, misschien kun jij daar nog wat mee, ik heb daar voorlopig vast geen tijd voor".
Op de markt kocht ik wat bandjes en twee lapjes ruitstof er bij, de een in lichtblauw/wit de ander in rood/wit.
Het eerste lakentje is inmiddels af en neem ik morgen mee. Op deze foto zie je het lakentje en het is ook gelijk een fotoprimeur! Deze heb ik voor het eerst helemaal zelf vanuit mijn fototoestel op mijn weblog gekregen. We leren het wel ;)
25 Reacties
Tussen mijn eigen handwerkjes door heb ik deze week ook nog een lakentje gepimpt.
Maandag bij het allereerste kraambezoek kreeg ik van Elise een tasje mee met een meter Delftsblauwe tegeltjes stof en twee witte lakentjes: "hier mam, misschien kun jij daar nog wat mee, ik heb daar voorlopig vast geen tijd voor".
Op de markt kocht ik wat bandjes en twee lapjes ruitstof er bij, de een in lichtblauw/wit de ander in rood/wit.
Het eerste lakentje is inmiddels af en neem ik morgen mee. Op deze foto zie je het lakentje en het is ook gelijk een fotoprimeur! Deze heb ik voor het eerst helemaal zelf vanuit mijn fototoestel op mijn weblog gekregen. We leren het wel ;)
25 Reacties
zaterdag 16 februari 2008
Het kleedje van Sophie
In het vorige logje liet ik al wat details zien van het wandkleedje voor Sophie en hier komen er nog wat meer:
links van de boom naaide ik deze haan, het vleugeltje, de kam en de snavel naaide ik van een dubbel lapje stof zodat ze een beetje 3D naar buiten flappen, het zonnetje is een yoyo, genaaid van een rond lapje wat met een klein rijgdraadje erin aangetrokken wordt. Ook het rode flapje aan de rechterkant zit los tussen het naadje uit gestikt. Al bordurend verzin je steeds meer dingetjes dus deze haan kwam al gauw in dienst van TNT post en kreeg daar een belangrijke functie als postbesteller. Dat krijg je ervan als je tussen je lapjes een stukje stof met postzegels, poststempeltjes en handschriften vindt. Later zag ik nog een lapje met varkentjes en werd de bestelling voor Sophietje uitgebreid met een varkentjeskaart. Als Sophietje wat groter is kan haar mama aan haar vertellen wat ze zelf als klein meisje zo leuk vond aan varkentjes.
Tussen de haan en de boom zie je dit:
een kleine medaille met een bedeltje "made with love"; zo weet kleine Sophie straks met hoeveel plezier haar oma aan dit kleedje heeft gewerkt.
Recht boven de haan naaide ik een tulp, het blaadje is er los aangenaaid en de tulp staat in een stapel potjes. Ook dit stukje van de merklap is rondom geborduurd met verschillende steekjes. Nu hield ik toch al wel van tulpen, ik vind het zo’n heerlijke voorbode van de lente maar zoekend in "Meulenbelt" kwam ik een erg mooi stukje tegen over de symboliek van de tulp. Dit is wat ze erover schrijft:
"De tulp is in Perzië een in het wild groeiende bloem. Een Oosterse legende vertelt dat een Perzische jongeling, Ferhad verliefd werd op een meisje Shirhan dat zijn liefde afwees. Ferhad trok de woestijn in om aan een gebroken hart te sterven. Wanneer hij huilde vielen de tranen in het droge zand en veranderden in bloemen. Deze bloemen werden het symbool van de volmaakte liefde"
en bij de volmaakte liefde mogen natuurlijk ook de bijtjes niet ontbreken.
De bij is voor een quiltster natuurlijk het meest bekende symbool: we noemen onze gezellige bijeenkomsten niet voor niets een "Bee". De Amish hebben deze benaming bedacht omdat het geklets van de quiltende vrouwen wel wat op het gezoem van bijen lijkt. Gelukkig had ik een stofje waar de bijtjes al op gedrukt waren. Een paar daarvan heb ik voorzichtig uitgeknipt en op het blauwe ruitje geappliceerd, de voelsprietjes die daarbij verloren gingen heb ik er toen weer zelf bijgemaakt met een zwart draadje DMC
het wordt weer een lang verhaal zie ik, volgende keer deel 3 dan maar ;)
19 Reacties
links van de boom naaide ik deze haan, het vleugeltje, de kam en de snavel naaide ik van een dubbel lapje stof zodat ze een beetje 3D naar buiten flappen, het zonnetje is een yoyo, genaaid van een rond lapje wat met een klein rijgdraadje erin aangetrokken wordt. Ook het rode flapje aan de rechterkant zit los tussen het naadje uit gestikt. Al bordurend verzin je steeds meer dingetjes dus deze haan kwam al gauw in dienst van TNT post en kreeg daar een belangrijke functie als postbesteller. Dat krijg je ervan als je tussen je lapjes een stukje stof met postzegels, poststempeltjes en handschriften vindt. Later zag ik nog een lapje met varkentjes en werd de bestelling voor Sophietje uitgebreid met een varkentjeskaart. Als Sophietje wat groter is kan haar mama aan haar vertellen wat ze zelf als klein meisje zo leuk vond aan varkentjes.
Tussen de haan en de boom zie je dit:
een kleine medaille met een bedeltje "made with love"; zo weet kleine Sophie straks met hoeveel plezier haar oma aan dit kleedje heeft gewerkt.
Recht boven de haan naaide ik een tulp, het blaadje is er los aangenaaid en de tulp staat in een stapel potjes. Ook dit stukje van de merklap is rondom geborduurd met verschillende steekjes. Nu hield ik toch al wel van tulpen, ik vind het zo’n heerlijke voorbode van de lente maar zoekend in "Meulenbelt" kwam ik een erg mooi stukje tegen over de symboliek van de tulp. Dit is wat ze erover schrijft:
"De tulp is in Perzië een in het wild groeiende bloem. Een Oosterse legende vertelt dat een Perzische jongeling, Ferhad verliefd werd op een meisje Shirhan dat zijn liefde afwees. Ferhad trok de woestijn in om aan een gebroken hart te sterven. Wanneer hij huilde vielen de tranen in het droge zand en veranderden in bloemen. Deze bloemen werden het symbool van de volmaakte liefde"
en bij de volmaakte liefde mogen natuurlijk ook de bijtjes niet ontbreken.
De bij is voor een quiltster natuurlijk het meest bekende symbool: we noemen onze gezellige bijeenkomsten niet voor niets een "Bee". De Amish hebben deze benaming bedacht omdat het geklets van de quiltende vrouwen wel wat op het gezoem van bijen lijkt. Gelukkig had ik een stofje waar de bijtjes al op gedrukt waren. Een paar daarvan heb ik voorzichtig uitgeknipt en op het blauwe ruitje geappliceerd, de voelsprietjes die daarbij verloren gingen heb ik er toen weer zelf bijgemaakt met een zwart draadje DMC
het wordt weer een lang verhaal zie ik, volgende keer deel 3 dan maar ;)
19 Reacties
vrijdag 15 februari 2008
Het lapje van Sophietje
Eindelijk kan ik het lapje waar ik maandenlang aan geprutst heb en wat ik hier op een klein
stukje na zorgvuldig verborgen heb gehouden laten zien. Nog niet alles, want door de hectiek van maandag zijn niet alle fotootjes zo gelukt zoals ik wil.
Het quiltje hangt inmiddels in Sophie’s kamertje en is een soort merklap in lapjeswerk. "Alles" wat je op de gemiddelde merklap tegenkomt is er op te zien: van de diverse motieven tot een geborduurd alfabet en natuurlijk ontbreken ook de cijfers niet. Maandag kort na het blije nieuws ben ik snel begonnen met het borduren van de namen en op een ander lapje de preciese geboortedatum. Het viel nog niet mee om dat tussen de vele telefoongesprekjes in te doen. Omdat wij zondag al het idee hadden dat de bevalling op komst was, had ik vast een klein beginnetje gemaakt met 1...februari. Zodoende hoefde ik daar dus alleen nog maar een cijfer 1 aan toe te voegen om ook dat stukje klaar te hebben.
Alle motieven heb ik eerst op aparte lapjes samengesteld. Toen ik zo alle "eilandjes" klaar had ben ik ze gaan rangschikken, vastnaaien met kleine steekjes en pas daarna ben ik ze gaan versieren met knoopjes en geborduurde steekjes.
In het midden van het lapje staat een boom
met aan de voet van de stam een klein picknickmandje, een van de vele charms die ik in de loop der tijd heb verzameld. In de boom hangen dik gevulde appeltjes van stof. Binnenkort gaan we een klein fruitboompje planten voor Sophie net zoals we indertijd voor Elise hebben gedaan. De 8 van 2008 heb ik er pas na 1 januari op durven naaien. Ik heb het op een klein lapje van de gele stof gedaan waarop ook de naam en de datum zijn geborduurd. Rondom de boom een peer, een citroen, een perzik en een appel. De appel wordt bewoond door rupsje nooitgenoeg. De vogeltjes rechts en links lijken wel nichtjes van de krullevaar, de vleugeltjes zijn dubbelgestikte hartjes. Rondom de boom is een alfabet in rode steelsteekjes met onderaan de cijfers.
Links onder de boom is het lapje met de naam Sophie Elisabeth, opgebouwd uit een aantal verschillende lapjes die met siersteekjes op elkaar zijn geborduurd. Erboven zie je drie hartjes die ik met dit apparaatje heb gemaakt en ook rechts naast het naambordje zijn hartjes te vinden,dat zijn de hartjes die je bovenaan dit logje ziet.
helemaal rechtsonder staat een huisje;
de groene ondergrond is een lapje stof met erwtjes motief, maar daarover later meer. Het huisje heeft een bloementuintje in borduursteekjes en op de hoek staat oma al te wachten op de komst van haar kleinkind. Ook "oma" is een knoopje uit mijn rijk gevulde knopendoos.
13 Reacties
stukje na zorgvuldig verborgen heb gehouden laten zien. Nog niet alles, want door de hectiek van maandag zijn niet alle fotootjes zo gelukt zoals ik wil.
Het quiltje hangt inmiddels in Sophie’s kamertje en is een soort merklap in lapjeswerk. "Alles" wat je op de gemiddelde merklap tegenkomt is er op te zien: van de diverse motieven tot een geborduurd alfabet en natuurlijk ontbreken ook de cijfers niet. Maandag kort na het blije nieuws ben ik snel begonnen met het borduren van de namen en op een ander lapje de preciese geboortedatum. Het viel nog niet mee om dat tussen de vele telefoongesprekjes in te doen. Omdat wij zondag al het idee hadden dat de bevalling op komst was, had ik vast een klein beginnetje gemaakt met 1...februari. Zodoende hoefde ik daar dus alleen nog maar een cijfer 1 aan toe te voegen om ook dat stukje klaar te hebben.
Alle motieven heb ik eerst op aparte lapjes samengesteld. Toen ik zo alle "eilandjes" klaar had ben ik ze gaan rangschikken, vastnaaien met kleine steekjes en pas daarna ben ik ze gaan versieren met knoopjes en geborduurde steekjes.
In het midden van het lapje staat een boom
met aan de voet van de stam een klein picknickmandje, een van de vele charms die ik in de loop der tijd heb verzameld. In de boom hangen dik gevulde appeltjes van stof. Binnenkort gaan we een klein fruitboompje planten voor Sophie net zoals we indertijd voor Elise hebben gedaan. De 8 van 2008 heb ik er pas na 1 januari op durven naaien. Ik heb het op een klein lapje van de gele stof gedaan waarop ook de naam en de datum zijn geborduurd. Rondom de boom een peer, een citroen, een perzik en een appel. De appel wordt bewoond door rupsje nooitgenoeg. De vogeltjes rechts en links lijken wel nichtjes van de krullevaar, de vleugeltjes zijn dubbelgestikte hartjes. Rondom de boom is een alfabet in rode steelsteekjes met onderaan de cijfers.
Links onder de boom is het lapje met de naam Sophie Elisabeth, opgebouwd uit een aantal verschillende lapjes die met siersteekjes op elkaar zijn geborduurd. Erboven zie je drie hartjes die ik met dit apparaatje heb gemaakt en ook rechts naast het naambordje zijn hartjes te vinden,dat zijn de hartjes die je bovenaan dit logje ziet.
helemaal rechtsonder staat een huisje;
de groene ondergrond is een lapje stof met erwtjes motief, maar daarover later meer. Het huisje heeft een bloementuintje in borduursteekjes en op de hoek staat oma al te wachten op de komst van haar kleinkind. Ook "oma" is een knoopje uit mijn rijk gevulde knopendoos.
13 Reacties
Abonneren op:
Posts (Atom)