De keuze van Sophie, maar laten we het eerst hebben over de keuze van Sophie's oma.
Een tijdje geleden kreeg ik een berichtje van Gigi over de handwerkbeurs in Brussel, la Foirfil, en vooral wat daar te koop zou zijn: een klein boekje met twaalf patroontjes om een pinkeep - een soort speldenopbergertje- te maken. Nu ben ik natuurlijk gek op dit soort dingen dus ik ging even buurten ( wat is internet toch een héérlijke uitvinding) bij Gigi om te ontdekken wat voor heerlijks daar te zien zou zijn.
Het boekje Pinkeep Story is samengesteld door Sophie Prestrelle met patroontjes die grote namen op het gebied van de kruissteekpatronen hebben gemaakt. Wie in de borduurwereld kent Alla Allen van Blackbird Designs niet? Of Ellen Chester van With my needle, of de Française Marie Thérèse Saint Aubin ( bekend van de schetsmatige kruissteekpatroontjes)De maaksters van de kruissteekpatroontjes hebben hun patroontjes beschikbaar gesteld ten bate van Unicef dus met de aankoop steunen we ook nog eens een goed doel.
Omdat bestellen via Gigi niet heel eenvoudig leek en er ook nogal wat extra kosten met zowel de verzending als de betaling mee gemoeid waren stuurde ik een e-mailtje naar Lonneke van Kunst en Vliegwerk en natuurlijk kon zij mij aan zo'n boekje met pinkeeps helpen.
Gisteren viel het op de mat en ik ben er bijzonder blij mee.
Stuk voor stuk zijn het erg leuke patroontjes die bovendien relatief snel klaar zijn.
Kijk maar eens naar deze Brusselse tuin:gemaakt door Anne Regnier van 'Tournicoton'
of deze:ontworpen door Nathalie Cichon.
Het grappige is dat alle pinkeeps een andere vorm hebben zodat je een fraaie collectie bij elkaar hebt als je ze alle twaalf zou maken. Op de voorkant van het 'boekje' kun je dat zien.
Van Lonneke mocht ik vertellen dat ze nog een stuk of tien van deze Unicef patroontjes op voorraad heeft.
Mijn kleine Sophietje heeft ook heel wat te kiezen nu ze wat groter wordt. Op dit moment heeft ze een andere naam gekozen. Ze luistert nu naar de naam Roodkapje. Het is maar dat u het weet ;)
donderdag 28 oktober 2010
zaterdag 23 oktober 2010
Huiswerk en thuiswerk
Drie verschillende juffen heb ik op 't moment.
Ik geef toe dat het een beetje veel is, maar het is niet anders. En omdat er drie juffen zijn is er ook drie keer een berg huiswerk te maken.
En of dat nog niet genoeg is wordt ik ook met enige regelmaat door de theedoek rechts in beeld verwijtend toegesproken. In de doek zit Blanche namelijk, die altijd en eeuwig bang is dat ze vergeten wordt.
Over de "juf' van het Tuleborduren schreef ik al eerder een logje, twee dagen na het Tuleborduurwerk meldde ik me op deze locatienaast dit lieflijke kerkje'ergens' aan de rand van Amsterdam voor de eerste les Zaans Stikwerk. We 'kregen' een prachtig cursuspakket met een flink naslagwerk en patroontjes,verschillende soorten stof: batist, flanel, satijn, garens en naaldjesen na een uitgebreide lezing met mooie plaatjes gingen we aan de slag. Eerst tekenen. Nu zet ik normaal gesproken alleen lettertjes op papier bij gebrek aan fantasie maar op de manier waarop wij aan de slag gingen verliep het kunst-proces eigenlijk helemaal niet zo slecht. We tekenden namelijk rookworstjes en daar bleken we allen zeer bedreven in. Halverwege de middag begonnen we aan een klein 'proefje' op stof en spraken af elkaar de week daarop weer te ontmoeten met een opgevuld proeflapje.
Een week later gingen de tassen open en kwamen de proeflapjes ter tafelIedereen had een eigen motiefje getekend en daarbij zelf de stofjes gekozen.
Mijn lapje ziet er zo uit:Ook deze les had 'juf' Inge een heleboel voorbeelden van patronen, foto's, materialen, boeken en dergelijke meegenomen zodat we ideeën konden opdoen van wat er allemaal mogelijk is in deze techniek. Alhoewel ik al meer heb gedaan in zowel Boutis als Trapunto kon ik toch van deze lessen veel leren. Vooral van de vrije manier waarop de workshop gepresenteerd werd heb ik veel geleerd. We werden aangemoedigd om zoveel mogelijk verschillende garens te gebruiken uit de meegenomen voorraad en om te experimenteren met verschillende stoffen. De manier waarop zij patronen tekent en natekent was voor mij ook nieuw en leerzaam.
Omdat er ook nog een juf drie is - alweer eentje met huiswerk - ben ik op dit moment nog niet veel verder gekomen dan het eerste stukje van een driedelig 'iets'.
er moet nog veel aan 'gestikt' worden en daarna wordt het opgevuld en geborduurd. Komend voorjaar hebben we nog een bijzonder uitstapje met de groep. Dan wil ik toch wel heel graag minstens twee werkstukjes af hebben.
Met dank aan Inge voor de inspirerende lessen en Ineke voor de heerlijke catering.
Ik geef toe dat het een beetje veel is, maar het is niet anders. En omdat er drie juffen zijn is er ook drie keer een berg huiswerk te maken.
En of dat nog niet genoeg is wordt ik ook met enige regelmaat door de theedoek rechts in beeld verwijtend toegesproken. In de doek zit Blanche namelijk, die altijd en eeuwig bang is dat ze vergeten wordt.
Over de "juf' van het Tuleborduren schreef ik al eerder een logje, twee dagen na het Tuleborduurwerk meldde ik me op deze locatienaast dit lieflijke kerkje'ergens' aan de rand van Amsterdam voor de eerste les Zaans Stikwerk. We 'kregen' een prachtig cursuspakket met een flink naslagwerk en patroontjes,verschillende soorten stof: batist, flanel, satijn, garens en naaldjesen na een uitgebreide lezing met mooie plaatjes gingen we aan de slag. Eerst tekenen. Nu zet ik normaal gesproken alleen lettertjes op papier bij gebrek aan fantasie maar op de manier waarop wij aan de slag gingen verliep het kunst-proces eigenlijk helemaal niet zo slecht. We tekenden namelijk rookworstjes en daar bleken we allen zeer bedreven in. Halverwege de middag begonnen we aan een klein 'proefje' op stof en spraken af elkaar de week daarop weer te ontmoeten met een opgevuld proeflapje.
Een week later gingen de tassen open en kwamen de proeflapjes ter tafelIedereen had een eigen motiefje getekend en daarbij zelf de stofjes gekozen.
Mijn lapje ziet er zo uit:Ook deze les had 'juf' Inge een heleboel voorbeelden van patronen, foto's, materialen, boeken en dergelijke meegenomen zodat we ideeën konden opdoen van wat er allemaal mogelijk is in deze techniek. Alhoewel ik al meer heb gedaan in zowel Boutis als Trapunto kon ik toch van deze lessen veel leren. Vooral van de vrije manier waarop de workshop gepresenteerd werd heb ik veel geleerd. We werden aangemoedigd om zoveel mogelijk verschillende garens te gebruiken uit de meegenomen voorraad en om te experimenteren met verschillende stoffen. De manier waarop zij patronen tekent en natekent was voor mij ook nieuw en leerzaam.
Omdat er ook nog een juf drie is - alweer eentje met huiswerk - ben ik op dit moment nog niet veel verder gekomen dan het eerste stukje van een driedelig 'iets'.
er moet nog veel aan 'gestikt' worden en daarna wordt het opgevuld en geborduurd. Komend voorjaar hebben we nog een bijzonder uitstapje met de groep. Dan wil ik toch wel heel graag minstens twee werkstukjes af hebben.
Met dank aan Inge voor de inspirerende lessen en Ineke voor de heerlijke catering.
dinsdag 19 oktober 2010
Vriendinnenfeest
Herinneren jullie je het logje 'ontknoping' nog? Ik liet toen een zelfgemaakt 'oud' garenkaartje zien wat ik maakte van een vel PIP-cadeaupapier wat ik bij het tijdschrift FLOW cadeau kreeg.
Een tijdje geleden kreeg onze borduurgroep een uitnodiging om bij het vriendinnenfeest van een van de borduursters aanwezig te zijn. Het beloofde een groot feest te worden dus aan aantal van ons stak de koppen bij elkaar en kwam met een voorstel. Ieder van ons zou een lapje ter grootte van 15 x 15 cm borduren of patchen en die lapjes tesamen zouden een handwerktas gaan vormen.
Een enorme opdracht voor de maaksters van de tas want hoe krijg je al die ongetwijfeld zo verschillende lapjes op een smaakvolle manier bij elkaar?
Ik kan niet anders zeggen dat zij daar fantastisch in geslaagd zijn. Behalve mijn eigen lapje en de mededelingen van anderen wat zij gemaakt hadden, plus een enkel lapje wat ik achter de schermen toch mocht zien was ook voor mij het einddresultaat een enorme verrassingDit is een kant van de tas met vijf borduurwerkjes in kruissteek en eentje prominent in het midden met heel bijzonder zijdelint-borduurwerk.
Ik heb van het lintborduurwerk een uitsnede uit de foto gemaakt:Het mooie borduurwerkje in rood en blauw op grauw linnen rechts daarvan is gemaakt door Basje die hier niet onbekend is ;)
de andere kant van de tas ziet er eveneens prachtig uit:
met ook hier een combinatie van geborduurde lapjes en lapjes in andere technieken. Zelf maakte ik mijn lapje in een kruissteekpatroontje wat ik vond op hetzelfde cadeau-papier als het PIP-garenkaartje. Omdat er een bijzondere relatie is met PIP en de jarige leek het hertje me wel een toepasselijk patroon.
hier zie je de piepkleine afbeelding van het borduurwerkje op het cadeaupapier:en hier wat ik ervan gemaakt heb:ik heb geen patroon getekend maar het papiertje van 5 x 5 cm heb ik op mijn borduurlinnen vastgespeld, ik koos een flink aantal kleuren en ben gewoon aan de slag gegaan. Zelfs het 'speldje' waarmee het lapje vastgespeld lijkt op het papier heb ik nageborduurd. Omdat ik wat ruimte overhad borduurde ik de naam van onze borduurgroep Opmerkelijk rechtsboven en maakte ik van de gebruikte kleurtjes DMC een kleurenblokken-randje. Van Saskia leende ik tenslotte het idee de postzegel die linksboven is geborduurd.
Het was een heerlijk feest. We gingen met ongeveer 45 dames eerst aan de Indonesische lunchtafel en vervolgens per bus naar Rotterdam voor een uitgebreid bezoek met hapjes en drankjes aan boord van de SS Rotterdam.
Natuurlijk waren we niet de enige handwerkvriendinnen van de jarige, de quiltvriendinnen maakten onderstaande prachtige quilten ook de quiltvriendinnen uit de buurt kwamen met een enorme verzameling gepatchte blokjes waar alle aanwezigen hun naam op mochten schrijven. Deze blokjes worden nu verwerkt tot iets moois. Moet ik nog zeggen dat het een feestelijke en warme dag was waar we nog lang aan terug zullen denken?
Een tijdje geleden kreeg onze borduurgroep een uitnodiging om bij het vriendinnenfeest van een van de borduursters aanwezig te zijn. Het beloofde een groot feest te worden dus aan aantal van ons stak de koppen bij elkaar en kwam met een voorstel. Ieder van ons zou een lapje ter grootte van 15 x 15 cm borduren of patchen en die lapjes tesamen zouden een handwerktas gaan vormen.
Een enorme opdracht voor de maaksters van de tas want hoe krijg je al die ongetwijfeld zo verschillende lapjes op een smaakvolle manier bij elkaar?
Ik kan niet anders zeggen dat zij daar fantastisch in geslaagd zijn. Behalve mijn eigen lapje en de mededelingen van anderen wat zij gemaakt hadden, plus een enkel lapje wat ik achter de schermen toch mocht zien was ook voor mij het einddresultaat een enorme verrassingDit is een kant van de tas met vijf borduurwerkjes in kruissteek en eentje prominent in het midden met heel bijzonder zijdelint-borduurwerk.
Ik heb van het lintborduurwerk een uitsnede uit de foto gemaakt:Het mooie borduurwerkje in rood en blauw op grauw linnen rechts daarvan is gemaakt door Basje die hier niet onbekend is ;)
de andere kant van de tas ziet er eveneens prachtig uit:
met ook hier een combinatie van geborduurde lapjes en lapjes in andere technieken. Zelf maakte ik mijn lapje in een kruissteekpatroontje wat ik vond op hetzelfde cadeau-papier als het PIP-garenkaartje. Omdat er een bijzondere relatie is met PIP en de jarige leek het hertje me wel een toepasselijk patroon.
hier zie je de piepkleine afbeelding van het borduurwerkje op het cadeaupapier:en hier wat ik ervan gemaakt heb:ik heb geen patroon getekend maar het papiertje van 5 x 5 cm heb ik op mijn borduurlinnen vastgespeld, ik koos een flink aantal kleuren en ben gewoon aan de slag gegaan. Zelfs het 'speldje' waarmee het lapje vastgespeld lijkt op het papier heb ik nageborduurd. Omdat ik wat ruimte overhad borduurde ik de naam van onze borduurgroep Opmerkelijk rechtsboven en maakte ik van de gebruikte kleurtjes DMC een kleurenblokken-randje. Van Saskia leende ik tenslotte het idee de postzegel die linksboven is geborduurd.
Het was een heerlijk feest. We gingen met ongeveer 45 dames eerst aan de Indonesische lunchtafel en vervolgens per bus naar Rotterdam voor een uitgebreid bezoek met hapjes en drankjes aan boord van de SS Rotterdam.
Natuurlijk waren we niet de enige handwerkvriendinnen van de jarige, de quiltvriendinnen maakten onderstaande prachtige quilten ook de quiltvriendinnen uit de buurt kwamen met een enorme verzameling gepatchte blokjes waar alle aanwezigen hun naam op mochten schrijven. Deze blokjes worden nu verwerkt tot iets moois. Moet ik nog zeggen dat het een feestelijke en warme dag was waar we nog lang aan terug zullen denken?
woensdag 13 oktober 2010
Joehoe
Ik ben er weer na een paar weken van alleen thuis slapen en verder (bijna) alle dagen op pad. Het was druk maar leuk, een bonte mengeling van cursussen, vergaderdagen, een feest waarop ik nog terug kom vanwege het prachtige cadeau wat we met de borduurgroep maakten en ook mijn eigen verjaardag.
Ik heb veel geleerd deze weken en heb nog een heleboel huiswerk te maken waar ik jullie de komende tijd van laat meegenieten natuurlijk.
Voor mijn verjaardag kreeg ik diverse kaarten per post en felicitaties per e-mail en daar zaten vaak leuke linkjes bij of bijzondere patroontjes. ( super A, die van jou ga ik binnenkort maken!) Van Dijn kreeg ik deze link die ik niet kende en daarna nog een mailtje met deze. Echt wat voor mij natuurlijk dacht Dijn en daar heeft ze gelijk in. Ik heb het patroon namelijk al enige tijd in huis en ben zelfs al begonnen met de prachtige monogram lettertjes.Het gaat niet vlug, misschien één twee lettertjes per twee maanden voor als we weer met de souvenirgroep bij elkaar zijn maar ook in dat tempo moet het toch ooit lukken. Blanche de Valck trekt namelijk nogal aan mijn mouw de laatste tijd en ik laat me maar al te gemakkelijk verleiden om daar aan verder te werken. Mijn lettertjes beginnen steeds mooier te worden. Ik heb daar geen les in gehad maar zo nu en dan kijk in ik een boek hoe 't moet en doordat ik zo langzaam werk aan deze sampler kan de tekst ook goed tot me doordringen houd ik me zelf voor.
Het is wel een erg leuk werkje: heel veel steekjes -ook in 't voorwerk- en langzaam zie ik de letter zich vormen en in reliëf omhoog komen.Wat kent Dijn me goed inmiddels, deze lap is echt wat voor mij :)
Ik heb veel geleerd deze weken en heb nog een heleboel huiswerk te maken waar ik jullie de komende tijd van laat meegenieten natuurlijk.
Voor mijn verjaardag kreeg ik diverse kaarten per post en felicitaties per e-mail en daar zaten vaak leuke linkjes bij of bijzondere patroontjes. ( super A, die van jou ga ik binnenkort maken!) Van Dijn kreeg ik deze link die ik niet kende en daarna nog een mailtje met deze. Echt wat voor mij natuurlijk dacht Dijn en daar heeft ze gelijk in. Ik heb het patroon namelijk al enige tijd in huis en ben zelfs al begonnen met de prachtige monogram lettertjes.Het gaat niet vlug, misschien één twee lettertjes per twee maanden voor als we weer met de souvenirgroep bij elkaar zijn maar ook in dat tempo moet het toch ooit lukken. Blanche de Valck trekt namelijk nogal aan mijn mouw de laatste tijd en ik laat me maar al te gemakkelijk verleiden om daar aan verder te werken. Mijn lettertjes beginnen steeds mooier te worden. Ik heb daar geen les in gehad maar zo nu en dan kijk in ik een boek hoe 't moet en doordat ik zo langzaam werk aan deze sampler kan de tekst ook goed tot me doordringen houd ik me zelf voor.
Het is wel een erg leuk werkje: heel veel steekjes -ook in 't voorwerk- en langzaam zie ik de letter zich vormen en in reliëf omhoog komen.Wat kent Dijn me goed inmiddels, deze lap is echt wat voor mij :)
zondag 3 oktober 2010
Rustdag
Vorige week, net terug van vakantie schreef ik dat het een drukke week zou worden. Er zijn van die momenten dat alle workshops, ontmoetingen, feesten en leuke dagen met elkaar een geheim verbond sluiten om net in die éne week in de agenda te willen samenkomen.
Afgelopen week leek een extra vakantie week, maar wel een tussen mijn eigen lakens. Met de Elzasser zon nog op mijn wangen fietste ik maandagochtend naar het tuincentrum waar onze quiltgroep-in-ruste haar eerste reünie zou vieren. Er waren werkstukken, lekkere hapjes en drankjes, er werd heerlijk bijgepraat en de dag vloog om.
In de avond pakte ik gauw de tas in voor de souvenirgroep die toevallig deze keer op een verre locatie was. Dinsdag was dus souvenirdag en ook daar was veel om van te genieten. Woensdag was ik druk, druk, druk want donderdag was er overdag en een deel van de avond een feest. Een van de borduur- en quiltvriendinnen vierde haar verjaardag met een vriendinnenfeest. Met zo'n vijfenveertig vriendinnen waren we op stap langs bijzonder en leuke plekjes. Een dag met een gouden randje natuurlijk.
De Vrijdag stapte ik al heel vroeg de deur uit om naar Eemnes te gaan. Ook al zo'n mijl op zeven. Daar had ik een zeer nuttige en ook gezellige dag met mijn nieuwe "collega's".
Na zo'n hectische week kan het bijna niet anders dan dat de workshop tuleborduren die maanden geleden al geboekt is precies op die ene vrije (zater)dag valt.
Voor de zesde dag op rij de wekker op een zeer vroeg tijdstip gezet (er moesten ook nog boodschappen gedaan ;) maar wat heb ik genoten!
De cursus werd gegeven door Ina Blaas-Dhont via Needles4all. In twee lessen gaat Ina ons de kneepjes van het fijne tuleborduren uitleggen.
Oplettende lezers vragen zich waarom ik lessen tuleborduren ga volgen terwijl ik in mijn Souvenir al zoveel tuleborduurwerk heb laten zien. Ik zal proberen om dat uit te leggen. Wat ik tot nu toe heb gedaan is tule doorstoppen, in dit logje zie je daar een voorbeeld van. Deze manier zoals beschreven in o.a. de oude DMC boekjes is nogal statisch, alles wordt uitgeteld en er is weinig variatie in de steken. Ook al staat het prachtig als tussenzetseltjes in de Souvenir, het werk zelf vond ik niet heel spannend om te doen.
Het tule borduurwerk waar Ina zich mee bezig houdt is van een heel andere aard zoals onderstaande foto's laten zien.
zwierige, vaak ronde patronen op mutsenbollen, onderdeel van de kanten mutsen die we kennen uit de streekdracht. Deze patronen zijn zoveel verfijnder en gevarieerder dan de ietwat stijve randjes in mijn souvenir.Hierboven nog wat andere werkstukken die Ina meebracht en die direct al zo'n prachtig idee geven hoeveel mogelijkheden deze manier van tuleborduren heeft. De brede randen aan beide mutsen onderaan zijn gemaakt van kloskant. In veel mutsen zijn alleen de bollen van de muts voorzien van het - goedkopere - tuleborduurwerk.
Iedereen ging, na grondige bestudering van bovenstaande zowel oude - als nieuwe werkstukken aan de slag. We hadden een ijverig clubjeen ook de andere tafel zat zeer geconcentreerd te werken. "Het is een goep met allemaal priegelmensen" merkte mijn buurvrouw op en daar had ze gelijk in. Toevallig was dit een groep cursisten die gewend was om kleine steekjes te maken op fijn materiaal. We begonnen met een klein stekenlapje om de verschillende steekjes te proberen.
Mijn lapje zag er zo uit aan het eind van de dag:Er hoort ook nog een flinke hoeveelheid huiswerk bij de cursus. Behalve dit stekenlapje mogen we een patroon met bloemen en een vogeltje borduren en we maken ook een begin met een schattig zijden tasje wat bekleedt wordt met geborduurde tule. Gelukkig krijgen we een maand de tijd om ons voor te bereiden op les II.
Ina heeft een prachtig boekje geschreven over het tuleborduren. Het heet Omoogjes en Cornelenpootjes.
Ook maandag volg ik een workshop, in Amsterdam dit keer. Nieuwsgierig wat ik dan ga leren? Kijk even op de website van Needles, dan zie je het meteen ;)
Afgelopen week leek een extra vakantie week, maar wel een tussen mijn eigen lakens. Met de Elzasser zon nog op mijn wangen fietste ik maandagochtend naar het tuincentrum waar onze quiltgroep-in-ruste haar eerste reünie zou vieren. Er waren werkstukken, lekkere hapjes en drankjes, er werd heerlijk bijgepraat en de dag vloog om.
In de avond pakte ik gauw de tas in voor de souvenirgroep die toevallig deze keer op een verre locatie was. Dinsdag was dus souvenirdag en ook daar was veel om van te genieten. Woensdag was ik druk, druk, druk want donderdag was er overdag en een deel van de avond een feest. Een van de borduur- en quiltvriendinnen vierde haar verjaardag met een vriendinnenfeest. Met zo'n vijfenveertig vriendinnen waren we op stap langs bijzonder en leuke plekjes. Een dag met een gouden randje natuurlijk.
De Vrijdag stapte ik al heel vroeg de deur uit om naar Eemnes te gaan. Ook al zo'n mijl op zeven. Daar had ik een zeer nuttige en ook gezellige dag met mijn nieuwe "collega's".
Na zo'n hectische week kan het bijna niet anders dan dat de workshop tuleborduren die maanden geleden al geboekt is precies op die ene vrije (zater)dag valt.
Voor de zesde dag op rij de wekker op een zeer vroeg tijdstip gezet (er moesten ook nog boodschappen gedaan ;) maar wat heb ik genoten!
De cursus werd gegeven door Ina Blaas-Dhont via Needles4all. In twee lessen gaat Ina ons de kneepjes van het fijne tuleborduren uitleggen.
Oplettende lezers vragen zich waarom ik lessen tuleborduren ga volgen terwijl ik in mijn Souvenir al zoveel tuleborduurwerk heb laten zien. Ik zal proberen om dat uit te leggen. Wat ik tot nu toe heb gedaan is tule doorstoppen, in dit logje zie je daar een voorbeeld van. Deze manier zoals beschreven in o.a. de oude DMC boekjes is nogal statisch, alles wordt uitgeteld en er is weinig variatie in de steken. Ook al staat het prachtig als tussenzetseltjes in de Souvenir, het werk zelf vond ik niet heel spannend om te doen.
Het tule borduurwerk waar Ina zich mee bezig houdt is van een heel andere aard zoals onderstaande foto's laten zien.
zwierige, vaak ronde patronen op mutsenbollen, onderdeel van de kanten mutsen die we kennen uit de streekdracht. Deze patronen zijn zoveel verfijnder en gevarieerder dan de ietwat stijve randjes in mijn souvenir.Hierboven nog wat andere werkstukken die Ina meebracht en die direct al zo'n prachtig idee geven hoeveel mogelijkheden deze manier van tuleborduren heeft. De brede randen aan beide mutsen onderaan zijn gemaakt van kloskant. In veel mutsen zijn alleen de bollen van de muts voorzien van het - goedkopere - tuleborduurwerk.
Iedereen ging, na grondige bestudering van bovenstaande zowel oude - als nieuwe werkstukken aan de slag. We hadden een ijverig clubjeen ook de andere tafel zat zeer geconcentreerd te werken. "Het is een goep met allemaal priegelmensen" merkte mijn buurvrouw op en daar had ze gelijk in. Toevallig was dit een groep cursisten die gewend was om kleine steekjes te maken op fijn materiaal. We begonnen met een klein stekenlapje om de verschillende steekjes te proberen.
Mijn lapje zag er zo uit aan het eind van de dag:Er hoort ook nog een flinke hoeveelheid huiswerk bij de cursus. Behalve dit stekenlapje mogen we een patroon met bloemen en een vogeltje borduren en we maken ook een begin met een schattig zijden tasje wat bekleedt wordt met geborduurde tule. Gelukkig krijgen we een maand de tijd om ons voor te bereiden op les II.
Ina heeft een prachtig boekje geschreven over het tuleborduren. Het heet Omoogjes en Cornelenpootjes.
Ook maandag volg ik een workshop, in Amsterdam dit keer. Nieuwsgierig wat ik dan ga leren? Kijk even op de website van Needles, dan zie je het meteen ;)
Abonneren op:
Posts (Atom)