zondag 24 september 2006

Melkboer, ik ben op vakantie

Ik was een paar weken op vakantie. Mijn vertrek heb ik  hier natuurlijk niet groots aangekondigd, ik beschouw dat als een virtuele sleutel onder de mat en dus ongewenst.
Het was fantastisch! Een paar weken in een gîte de France in de Elzas, bij de boer waar we al zoveel jaren komen. Alle seizoenen hebben we daar inmiddels gezien en beleefd. Zeker als je zulk prachtig weer hebt als het  de afgelopen weken was is het leven daar heerlijk: er wordt geoogst. Veel fruit: appels, peren,  quetsen en  mirabellen en overal in de winkels liggen verse paddenstoelen: eekhoorntjesbrood en cantharellen en soms morilles.
De wijnoogst is inmiddels begonnen; in de tijd dat wij daar waren werd de Crémant d'Alsace geplukt, overal zag je een soort kliko's vol met druiven op mini wagentjes op de weg rijden. Bij de grote wijnboeren is het een enorme drukte: vrachtwagens rijden af en aan, de  kliko's worden aan de lopende band geleegd, de druiventrossen worden via een transportband naar de persen vervoerd en aan de achterkant van het gebouw rolt een droge pulp van stelen, pitten en velletjes via een transportband in een grote container. De most mag je proeven, het is nog troebel, erg zoet en zeer alcoholisch. "Onze" boer koopt altijd een fles bij de coöperatie en proeft iedere dag een glaasje om te keuren hoe de wijn zal worden.
Uiteraard hebben wij voldoende van de oogst van eerdere jaren mee naar huis genomen.
Ook bij onze boer werd geoogst: hij is onderhand een kleine boer geworden, door de  EU regels was het echte "boeren" voor hem niet meer lonend, er moest teveel geïnvesteerd worden in bijvoorbeeld  koelmachines en nu is hij alleen nog self-supporting: hij heeft wat koeien voor de melk en het vlees, er is een moestuin, fruitbomen ( hij stookt zelfs Eau de Vie voor eigen gebruik) er zijn konijnen en kippen. Bij onze aankomst liep er een prachtig koppel jonge hanen rond: een paar dagen later zat de diepvries vol met vijftig hanen van zo'n drie kilo per stuk. Een paar hennetjes blijven over voor de eieren en volgend jaar begint het weer opnieuw.
We waren daar natuurlijk niet om de oogst te bekijken: in de Elzas wordt ieder jaar een enorm leuke quilttentoonstelling georganiseerd: in Ste Marie aux Mines en omliggende dorpen zijn op diverse locaties tentoonstellingen te zien van zeer uiteenlopende aard: dit jaar was dat een prachtige toptentoonstelling uit Japan, antieke quilts uit Australië, quilts van gastgildes waaronder die uit Oostenrijk, Antieke Amish quilts, het locale patchwork en nog veel meer. Ook  is er een enorm winkelparadijs.
Op die laatste locatie zag ik de stand van haar gezellig naast de stand van haar. Behalve deze tentoonstelling was er ook nog een bezoek aan het Musée d'impression d'etoffes in Mulhouse gepland en kwamen we bij toeval (toeval?)  ook nog hier en daar andere voor mij interessante winkeltjes tegen. Er is dus buit en hoe ;) De foto's en de verhalen komen nog, ook van de vele quilts die ik heb kunnen fotograferen.
Ook voor mijn lief waren er hobby-hoogtepuntjes: een bezoek aan het  muziekautomaten museum in Seewen, Zwitserland en een bezoek aan diverse bekenden in museum en werkplaats in het Zwarte Woud. Wat dat betreft is de Elzas voor ons lekker centraal als uitvalsbasis.
We hebben het druk gehad, zijn veel weg geweest, hebben lekker gekookt en buiten de deur gegeten,  zijn voor "une verre" bij de boer uitgenodigd, dat is goed voor ons Frans en de zelfgemaakte tarte au Quetsches van de boerin was heerlijk. Dat ik ook nog tijd had voor mijn breiwerkje zo nu en dan mag een wonder heten.  Ik heb mijn wanten af, een paar reuzensokken gebreid, mijn eerste!  (ik zag bij Marianne nog veel kleinere exemplaren ;)  en ik heb De Sjaal uit HzG gebreid, hij is af en klaar om nat opgeprikt te worden voor de finishing touch.
hieronder nog een fotootje van mijn maaksels met daarbij een nagekomen deel van "de buit", een boek over de geschiedenis van de Franse textiel, ik vond het op onze laatste dag; de rest van de buit volgt later.


maandag 4 september 2006

Welkom

Gisteren liet Marianne'm op haar weblog chatelaine een speldenkussentje zien wat ooit ter ere van de geboorte van haar schoonmoeder gemaakt is.
Een dergelijk kussentje zag ik in het Nederlands Openlucht Museum in Arnhem in het depot. Ik vroeg me toen al af waarom de spelden er niet tot aan de kop ingestoken waren, terwijl dat bij andere kussentjes wel  het geval was.  Bij het kussentje in bezit van Marianne staan de spelden ook een beetje omhoog.
Ik vraag me af waarom. Is het misschien een streekgebonden gebruik?

aan de kleine schaduw kun je nog net zien dat de speldenkopjes een stukje boven de stof staan.
het kussentje links is vermoedelijk ter ere van de geboorte van een koningskind gemaakt.

Bij dit kussentje staan de spelden wel tot aan de kop in het kussentje gedrukt.
Ik hoop dat een van de web-log lezers een antwoord weet op mijn vraag.

zondag 3 september 2006

bijna één warme hand

Vrijdagavond laat  heb ik nog wat verder kunnen breien aan want een. Ik kwam tot hier:

Al heb ik dan de zaterdag tot breidag gebombardeerd, die vlieger gaat natuurlijk niet altijd op.
Ik was gisteren in Amsterdam. Even een paar uurtjes winkelen in de hoofdstad. Mijn eerste bezoekje was aan de winkel van den Haan en Wagemakers. Ik heb er onder anderen een aantal lapjes gekocht van de nieuwe collectie Borg Verhildersum. Hier te zien op hun website. Ook heb ik twaalf meter randstof gekocht om ter zijner tijd de achterkant van mijn Souvenir van te maken.
Daarna verder naar de Afstap waar ik drie bolletjes Rowan Kidsilk Haze heb gekocht en twee bamboe naaldjes 4.5. Ik was er eerder met Annette geweest en opnieuw viel het me op wat een mooie handwerkwinkel dit is. Ik mocht een sjaal passen die gebreid was met  Kidsilk Haze om te kijken of het kriebelde en ook  kreeg ik leuk kleuradvies. Als de wanten af zijn ga ik aan het Rowan-project beginnen.
Na veel zoeken - ik had vergeten een stadskaart mee te nemen- heb ik uiteindelijk- langs een heleboel leuke winkelstraten en grachten de winkel van TAA kunnen vinden. Het was reuze gezellig, mijn praatje met de mevrouw van de winkel. Alhoewel ik het altijd erg leuk vind om mooi handwerk te zien is er voor mij niet veel te koop. Ik heb op dit moment geen piepkleine kleertjes nodig en wie zelf merklappen maakt koopt ze niet gauw nieuw van een ander. Toch ging ik nog zeer tevreden met een muismatje met merklapje naar huis (alweer nep ;)  en een paar kaarten met hetzelfde merklapje. Kaarten heb je nooit genoeg!
Pas laat in de avond kwam ik aan handwerken toe. Eerst een klein stukje want en daarna het patroon van Carla.
tegen middernacht had ik dat laatste af; opnieuw een leuk patroontje toegevoegd aan De Rol


bijna één warme hand, alleen mijn duim heeft nog kippenvel

vrijdag 1 september 2006

Opgeprikt

Op diverse brei web-logs heb ik al fotoreportages gezien van sokken-in-wording die op locatie gefotografeerd zijn, aan de voet dus. Foto's van blote voeten met om de enkel een randje boord. Op de volgende foto een boord met stukje hiel enzovoort tot uiteindelijk slechts een vijftal teentjes uit het werk staken. Met wanten zag ik deze reportages nog niet, daarom hier de vermoedelijke primeur!
Begin maart heb ik wol gekocht en in mijn log van vijf maart staat een foto met de vorderingen van de want-in-wording. Ik ben gestart met de breinaalden die op dat moment beschikbaar waren: vier lange naalden. Een paar weken later kreeg ik van Basje een vijftal korte naaldjes. Om verschil in maat te voorkomen heb ik het stukje wat ik al had uitgehaald en ben opnieuw begonnen.
Met vijf korte naaldjes breit beslist prettiger dan met vier lange! Ook staat het patroon nu beter over de naalden verdeeld zodat het veel sneller breit.
na een uurtje breien was ik hier:

en nog wat later was ik weer bij de duim, precies even ver als ik in maart was.