maandag 31 mei 2010

Vlijt Gedijt

Een tijdje geleden kreeg ik een e-mail van een mevrouw hier in de buurt. Ze was aan het opruimen en had een aantal handwerkboekjes van haar moeder. Was dat wat voor mij?
We maakten een afspraak en ik ging bij haar langs. Tot mijn grote verrassing waren er niet alleen een aantal oude handwerkboekjes aan mijn collectie toe te voegen maar ook een paar lapjes en wat handwerkgereedschap.
Eenmaal thuis bekeek ik "de buit" wat beter en zag een prachtig gemaakt schoollapje in open naaiwerk en een oefenlapje in smockwerk.
Op het lapje zie je een oud naaldenkokertje en een aantal gereedschapjes in been. Ook die hoorden erbij.
Het lapje is gemerkt KK.
hier zie je KK ondersteboven:) ook de open randjes zijn erg mooi uitgevoerd
Ook met het lapje in smockwerk was ik erg blij, ik had nog geen gesmockt werkstukje in 'de collectie'.
Dit alles was nog voor mijn vakantie in Parijs. Toen ik eenmaal thuis was, kreeg ik nogmaals een mailtje van de gulle gever: er waren nog wat oude tijdschriften gevonden.
Opnieuw ging ik op pad. Bij het begroeten kwam ik nog even terug op de beide lapjes. Ik vertelde de geefster dat haar moeder zulk mooi werk had gemaakt op school. Ze knikte instemmend en liet me een stapeltje tijdschriften en ander papier zien.
Het bleek dat zowel het diploma van de lagere school als dat van de naaischool waar mogelijk de beide lapjes gemaakt zijn ook daarbij waren.
Het bleek dat ik niet de enige was die vond dat Krijntje (want zo heette de maakster van de lapjes) goed haar best had gedaan.
Het getuigschrift van de lagere school is prachtig,
ook al heeft het de tand des tijds niet helemaal goed doorstaan.
Prachtig, waar vind je tegenwoordig nog zo iets?
We lezen dat Krijntje zich daar heeft onderscheiden door Vlijt, Gedrag en Vorderingen.
Het gedichtje helemaal onderaan luidt:

Het lezen voedt een schoon verstand
Waaraan niet licht iets goeds ontglipt;
het spreken maakt het bijdehand,
het schrijven net en stipt.

Bij de getuigschriften kreeg ik ook nog een boekje dat vermoedelijk op de naaiopleiding gebruikt is:
Met al deze papieren bijlagen is het lapje van Krijntje op een mooie manier gedocumenteerd. We weten nu wanneer ze naar school ging en waar. Ik ben heel blij dat ik dit aan mijn verzamelingetje mag toevoegen.

23 Reacties

donderdag 27 mei 2010

Om te huilen

De zaterdag voor ik naar Parijs ging was ik nog even in Delft bij Sanny de Zoete om haar plombe terug te brengen die we mochten lenen voor de tentoonstelling. Natuurlijk was er weer van alles nieuw in de winkel. Zo liet Sanny me een aantal lapjes zien met de vraag of ik wist wat het was. Het waren overduidelijk zakdoekjes maar meer wist ik er ook niet over te vertellen. Sommigen hadden een paarse rand en andere een zwarte.

Het bleken rouwzakdoekjes te zijn en natuurlijk mocht er eentje (de mooiste ;) mee naar huis, want zulke bijzondere dingetjes laat ik als "collectioneur" natuurlijk niet aan me voorbij gaan.

Het werd deze:

en ik was er zeer blij mee. Omdat het zaterdag was liep ik ook nog even langs de stalletjes van de markt en vond zowaar nog wat zakdoekjes van mijn gading:

zoals deze, die daarmee ook het grootste "stuk" in mijn verzameling werd; bijna 45 cm x 45 cm groot en aan een hoek mooi en fijn geborduurd. Wat het oranje slangetje in de hoek betekent weet ik niet.

Een dag later ging ik naar Parijs en tot mijn verbazing vond ik daar een tweede rouwzakdoekje

deze heeft een wat eenvoudiger zwart randje maar heeft er dan wel weer een monogram op.

Dit was niet het enige zakdoekje wat ik in Parijs vond, want – ook al zocht ik er niet naar – ik struikelde er bijna over, zoveel kwam ik er tegen.

zo kocht ik deze:

een exemplaar met prachtig en fijn kloskant en een mooi geborduurd monogram,

en daarna deze:

iets minder fijn kant maar wel handgeklost.

Daarna zag ik dit zakdoekje

ook een ragfijn gemaakt exemplaartje en daarna deze

en om heel eerlijk te zijn mochten er nog een paar van eigenaar wisselen ;)

Zoonlief vroeg deze week hoeveel zakdoekjes ik inmiddels had verzameld en dat blijken er na telling ongeveer 180 te zijn. Niet allemaal zo mooi als deze maar ik heb toch wel een klein verzamelingetje met erg mooie handgemaakte zakdoekjes bij elkaar gespaard.

Al begon ik mijn verhaal met de rouwzakdoekjes, dat is niet het enige dat om te huilen is.
Sinds anderhalf jaar is er Hankies4all: iedere twee maanden krijg je via internet een uitgebreide lesbrief met wetenswaardige dingetjes over zakdoekjes en een uitgebreide hand-out waarin een bepaalde techniek wordt uitgelegd aan de hand van tekst en foto’s. In oktober was er voor de leden een Hankies-dag die erg gezellig was en beslist naar meer smaakte.

Dat het maken van zo’n uitgebreide hand-out een dure aangelegenheid is laat zich raden, er gaan vele uurtjes werk in zitten voor alles netjes "op papier" staat. Ook de Hankiesdag die gratis was voor de leden kost uiteraard het nodige aan energie en tijd en dus aan geld. Het is enorm jammer dat Hankies4all niet genoeg leden kreeg om het voor Ineke en Margreet enigszins rendabel te maken.

Ik had me vooraf al verheugd op de tweede Hankies dag en maakte alvast een mini zakdoekje wat ik als "naamkaartje" op had willen spelden in oktober. Ik kan hem nu al laten zien en daarna mag het in de doos bij de grotere zussen

Ik wil Margreet en Ineke hartelijk danken voor de leuke afleveringen van Hankies4all. Ik heb in ieder geval nu de tijd om eindelijk eens een van de mooie technieken te gaan proberen.

26 Reacties

vrijdag 21 mei 2010

Nachtvlinder

Zoals gewoonlijk was ik het helemaal vergeten. Er zou vandaag een update zijn van de Albert Heyntjes en ik hoorde gisteren pas dat dit vandaag zou zijn.

Dom, dom, dom natuurlijk, want ik wilde nog een nieuw theedoekje maken als verjaarscadeautje voor de over-oma van Sophietje.
Zij heeft geen internet dus ik kan het hier zo maar opschrijven ;)

Ik besloot daarom – ondanks dat ik Dijn al een berichtje had gestuurd dat er bij mij niets te up-daten viel – vanavond halsoverkop aan Theedoek II te beginnen.

Het kronenproject schoof ik terzijde (in de lapjes-mand, jij) en ging op zoek naar een patroon dat bij de over-oma van Sophietje past.

Ik begon om zes uur met borduren en na een uurtje had ik dit:

klik,klik voor groter beeld:

een vlinder.

Ik kookte asperges en aardappeltjes en we dronken een glaasje, daarna was er espresso met een bonbonnetje, we praatten gezellig wat na en daarna ging ik weer verder.

Om kwart voor elf hield de merel die vanaf vanmorgen vroeg onafgebroken aan het zingen was geweest het voor gezien. Die ging naar bed en ik borduurde voort.

Na een uurtje borduren had ik dit erbij:

een Ding. Ik keek heel even televisie en ging weer door. Om kwart voor twaalf hield ik op, maakte de laatste foto en probeerde nog voor twaalven dit logje te schrijven.

Net niet gelukt, het is inmiddels vrijdag de 21e, maar Dijn kan trots op me zijn, er is een update!

20 Reacties

woensdag 19 mei 2010

Aan de rol

Nee, we gaan nu niet weer over de tentoonstelling beginnen, dat is geweest (al zit ik nog wel na te genieten zo nu en dan). Deze keer waren we echt aan rol. Het museum bood ons als dank voor het vele werk een prachtig dagje uit aan. Twee weken geleden gingen Annemie (bestuurslid van De Timmerwerf), Trijnie en ik al vroeg op pad.
Het einddoel was Horst waar wij museum de Kantfabriek zouden bezoeken.

Maar voor het zover was gingen we eerst naar Tilburg. De echte handwerkliefhebbers weten daar zo al een aantal mooie plekjes te vinden en daar gingen wij dan ook naar toe. Allereerst bezochten wij het Audax Textielmuseum waar wij ons eerst op de koffie met lekkers stortten (we hadden al een lange reis achter de rug) om vervolgens heerlijk te genieten van de tentoonstelling Kraakhelder. Daarna bezochten we de textielshop in het museum en ik vond er een prachtige theedoek voor in de mand met werkjes.

Inmiddels was het tegen twaalf uur en wilden wij op weg naar...

maar eerst kwamen we op nog geen 100 meter van het museum Dorry tegen in haar quiltwinkel Quilt it & Dotty. Die was niet moeilijk te vinden want de vlag hing al uit (zou zij geweten hebben dat wij kwamen ?

Het was gezellig om Dorry weer te zien en haar winkeltje is enig, mooie stoffen en erg veel bijzondere dingetjes zoals deze garens die ik bij haar kocht

Het prachtige lapje eronder is een krijgertje van een aardige mevrouw. Ik denk dat het ooit op school gemaakt is. Ook kocht ik bij Dorry een setje knopen die ik zelf met een stofje – of nog leuker, met een eigen borduurwerkje- kan bekleden.

Bij Dorry mocht ik een fotootje maken voor nuttig en fraai zodat jullie zelf ook eens kunnen kijken hoe gezellig het er uit ziet.

Na een hartelijk afscheid van Dorry gingen wij de auto weer in, aten onderweg een boterhammetje en stonden enige tijd later bij van de Moosdijk voor de deur. We "hadden" een uur want we wilden nog naar Horst, we kregen thee en ondertussen verzamelden wij stapeltjes boeken die mee naar huis mochten.

De keus was moeilijk want het is echt heel, heel veel wat daar aan handwerkboeken in de vele boekenkasten staat en op stapeltjes ligt. Ik heb nog wat van mijn eerste keus teruggezet want het werd anders te gek, maar dit vijftal wilde ik echt heel graag hebben:

Daarna was het opnieuw de auto in voor bestemming vier van deze dag, museum de Kantfabriek in Horst.

Alweer een verrassend museum, een prachtige opstelling over het reilen en zeilen van de kantfabriek van weleer en daarnaast ook een flink aantal prachtige souvenirs en ander schoolhandwerk uit de collectie van het NCH die daar eveneens is opgeslagen. Ook waren er diverse werkstukken van Tilleke Schwartz te zien.
Wat een pracht dit museum. Hier mocht ik ook foto’s maken.
Van deze souvenir bijvoorbeeld, ademloos mooi vind ik hem

en ook maakte ik foto’s van details zoals dit fragment:

Inmiddels was het zes uur en sloot de Kantfabriek haar deuren. We dronken een glaasje en aten een (borrel)hapje en daarna gingen we aan de Limburgse maaltijd: asperges met ham en krieltjes. Heerlijk

We kijken terug op een zeer feestelijk, gezellig en mooi dagje uit, Ik heb genoten van zoveel prachtigs op een dag.

Bij thuiskomst lag er ook nog een bijzondere en aardige brief van de museum-voorzitter op de mat. Een geweldige timing ;)

21 Reacties

vrijdag 14 mei 2010

Klein geluk

Vandaag een kleine update van mijn tapisserierolletje naar het voorbeeld van Rosina Luger. Ik ben er al een tijdje mee bezig. Het rolletje heeft weken in "de mand" gelegen omdat ik te veel andere dingen te doen had.
In de Timmerwerf lag een complete "Rosina" in de vitrine, gemaakt door Trijnie

en vervolgens kwam er een heel gezelschap Rosina’s op bezoek in de Timmerwerf.

De een nog mooier dan de ander en ik moet eerlijk zeggen dat ik zelf ook erg geniet van het borduren aan mijn eigen tapisserie-rolletje. Iedere keer is het weer een feestje om de oude kleuren op te bergen en het nieuwe "palet" uit de opbergdozen te halen en te bekijken hoe ik het borduren van het nieuwe patroontje ga aanpakken.

Afgelopen weekend begon ik met het Paars-bruine "behangetje" en daarna werd het iets met oranje en paarse zigzagjes. Gewaagd! Niet alleen de kleurencombinatie die bepaald niet tot mijn favorieten behoort maar ook in het werk zelf. Dit gezigzag heeft erg de neiging om scheef te trekken naar een kant dus ik ben uiterst voorzichtig aan het borduren geslagen. Het bleef recht, gelukkig. Een gewaarschuwd mens telt voor twee ;)

Daarna een spannend kruissteekpatroontje met zwarte vlakjes waarin een soort Paisley motiefje zit, eromheen alweer een ZigZag Ding maar deze vond ik wel mooi met het witte "parelrandje" aan weerszijden.

Gisteren was ook deze klaar en mocht ik opnieuw kleuren zoeken.

en ook dit behoort tot de kleine gelukjes (Petits Bonheurs) van Rosina: zo’n ringetje vol prachtige kleuren.
Een interessant borduurtje wordt het ook maar dat zien jullie later :)

Op de onderste foto zien jullie ook dat een Petit Bonheurtje ongeveer de grootte heeft van een DMC garenkaartje

18 Reacties

woensdag 12 mei 2010

Humor

We blijven nog even in Parijs waar natuurlijk ook gehandwerkt werd.
Vanwege het piepkleine koffertje, we reisden per Thalys, kon ik niet heel veel meenemen. Ik nam behalve een lapje linnen en wat garen ook een haaknaaldje, twee bolletjes garen, een dun boekje en een frivolitéspoeltje mee.
Ik wilde mezelf eens Frivolit;e gaan aanleren en daar leek eenzame opsluiting op een hotelkamer een uitstekend moment voor.
Een goede gedachte want als ik hier thuis aan begonnen was had ik het vermoedelijk snel opgegeven en was ik aan een ander handwerkje begonnen.
Nu was er weinig anders dan mijn Frivole werkje en dan blijk je toch ineens een doorzettertje te worden, een vastbijtertje want er moest en zou een kantje komen natuurlijk.

Na twee avonden ploeteren had ik een rondje met aan weerszijden een draadje

Het duurde daarna nog drie hele dagen voor ik in staat was om twee rondjes aan elkaar te maken. De pogingen daar voorafgaande strandden steeds omdat de beide rondjes twintig centimeter uit elkaar raakten bij het aantrekken van de draad.

Ik deed iets fout maar wat? ...hm...het oude boekje was ook al niet erg duidelijk en zoals gebruikelijk had ik lekker dun garen meegenomen voor een fijn resultaat. Hoogmoed komt voor den val :)

Toen ik eenmaal twee rondjes aan elkaar kreeg was het ook mogelijk om meerdere rondjes aan elkaar te maken.

Acht dagen Parijs leverde uiteindelijk dit fantastische resultaat op:

En toen was daar Hilly, die zich in een reactie wat vertwijfeld afvroeg : "Wat berg jij dat leuk op...alles in een grote mand, per theedoek een project?? Leuk idee, maar eh...met hoeveel projecten ben jij dan bezig?

Dit is ‘m dan Hilly, de grote mand en ik moet eerlijk bekennen dat er net weer een nieuwe theedoek bijgekomen is ;) Zojuist gekocht op een gezellig tripje en thuis gevuld met een nieuw project waarvan ik nog geen melding heb gemaakt op Nuttig en fraai. Het wordt een enorme roomwitte lap met rood geborduurd ;)

In de mand zit een complete theedoeken uitzet:

De mand heeft een keurig labeltje met de totale inhoud en ook iedere theedoek heeft een eigen labeltje.

En dan zijn hier nog niet eens de lapjes bij die ik voor mijn Souvenir onder handen heb, zoals de Zuid-Westlijn.

Ik berg de theedoeken maar weer snel op in de mand op een na, de theedoek waar het tapisserierolletje van Rosina Luger in zit, daar ga ik straks mee verder.

Vorige week was ik een dagje uit met Trijnie en Annemie van de Timmerwerf. Daar kocht ik de nieuwe theedoek. Toen we de dag afsloten met een gezellig dinertje kregen Trijnie en ik allebei een zakdoekje.
Ze waren gemaakt door een mevrouw hier uit de buurt, ze is ruim 90 jaar oud:

eromheen een fijn en bijna perfect Frivolitékantje. Ik moet nog een hoop leren, zucht ;)

22 Reacties

zondag 9 mei 2010

Terug uit Parijs, II

Het vorige logje over Parijs eindigde ik bij een prachtig chateau en de woorden "maar daarover een andere keer meer".

Wie er ooit geweest is herkende ogenblikkelijk het Musee de Toile de Jouy, gelegen in Jouy en Josas, een buitenstadje van Parijs. Het was een flinke reis ernaar toe met eerst een aantal Métro’s en daarna de trein, maar uiteindelijk kwamen we op bestemming. Wat een rust na het drukke leven in de Franse hoofdstad.
Het was een heerlijke wandeling er naar toe toen we uit het treintje stapten. Onderweg kwamen we een winkel tegen waar de bedrukte stoffen – waar Oberkampf rond 1760 zo’n enorm succes mee had – verkocht werden.

Het was een klein winkeltje maar het lag vol met stalenboeken en rollen stof. Leuk om er eens rond te kijken maar ik heb er niets gekocht. Het stofje wat ik graag wilde hebben kostte maar liefst € 107 per meter

Het museum was een belevenis. Ook voor manlief die met plezier het verhaal over het drukproces volgde.
Ook was er een museumwinkel met van allerlei op het gebied van Toile de Jouy spulletjes. Geen stofjes aan de meter en ook niet die éne...helaas ;)

Wel kocht ik de zeer uitgebreide tentoonstellingsgids (zie foto hierboven) en daar stond het motief van de stof die ik zo graag wilde hebben in afgedrukt:

Een lap waarop de geschiedenis van de bedrukte stoffen zoals dat in vroeger tijden bij Oberkampf geschiedde is afgebeeld.
Normaliter is de stof bedrukt met rood op wit. Hier is de totale stof als achtergrond gebruikt en sommige onderdelen zijn in rood naar voren geschoven. Zo kun je goed zien wat elk van de tekeningen voorstelt.
Helemaal boven in beeld zie je in het midden een man met een klein jongetje: dat is Christophe Philippe Oberkampf die met zijn zoontje Emile een rondgang langs het bedrijf maakt.

Later in de week kocht ik een andere Toile de Jouy lap bij een van de vele stoffenwinkeltjes op Montmartre:

Anderhalve meter, dubbelbreed voor nog geen € 15. Een leuke lap vol tafereeltjes met spelende kinderen omlijst door bloemenranken.

13 Reacties

woensdag 5 mei 2010

Zoek de verschillen

Het is alweer twee maanden geleden dat Dijn, Maria en ik onze Barokke Brokken introduceerden.

Zo zag het er toen uit: het moest allemaal een beetje met haastige spoed en snel, snel wegens een absoluut tijdgebrek. Direct na plaatsing van het log ben ik gaan schuiven met de kleuren. Een haalde ik er uit en verving hem voor een andere. Daarna zocht ik bij iedere kleur nog een paar tinten lichter of juist donkerder.

Ondertussen was ik van het geborduurde ook niet helemaal onder de indruk dus ook daar werd het een en ander weer uitgehaald en opnieuw geborduurd in een andere kleur of tint.

Ik borduurde er zelfs nog wat extra’s bij hier en daar en vervolgens


...belandde de Keurige Theedoek netjes in de mand met alle andere Keurige Theedoeken, mooi ingepakt, labeltje erop met Barokke Brokken en dat was dat.

zo..

Totdat Dijn kort voor de Parijse reis vroeg om twee dagen uitstel omdat ze nog niet heel veel had geborduurd. Zo kon het gebeuren dat ik daags voor de reis nog rap,rap aan het borduren ging, in de hoop dat ik de twee dagen na terugkeer ook nog wat steekjes zou kunnen maken.

Het liep allemaal anders natuurlijk en dus beginnen we vol goede moed aan deel twee van de Barokke brokken die vooral veel tekst laat zien en weinig wol :)

Oh, je was nieuwsgierig naar de nieuwe kleuren?

wacht, ik leg er even mijn favoriete schaartje van het moment bij, ik ben namelijk nog een klein beetje in Parijse sferen…

Een schaartje met de Eiffeltoren, ik zag hem ooit in een tijdschrift, liep er vervolgens half Parijs voor rond om er eentje te kunnen kopen en ben er al vele jaren erg blij mee. Hij knipt nog prima ook, die meneer Eiffel kon wel wat ;)

Wacht eens even...ik had Dijn beloofd om mijn naaidoosje - ik kreeg het van haar een tijdje geleden - ook eens mooi ingericht in beeld te brengen.

Het is zo'n mooi doosje. De nieuwe Franse spulletjes zitten er ook al in samen met de Barokke garens. Het kleine schaartje is nieuw, een "Petit Monstre" heet zo’n kleintje en ook daar ben ik reuze blij mee.

En dan moet ik toch eindelijk eens to the point komen met mijn enorme Barokke lap. Ik weet het, er is niet heel veel bij gekomen in die twee maanden, maar dat geeft niet. Het verhaal erom heen is toch leuk?

16 Reacties

dinsdag 4 mei 2010

Terug uit Parijs

Joehoe, ik ben d’r weer.
Mijn weekje "uitrusten" werd een heerlijk zonnige en bijna zomerse week in Parijs. Waar kun je beter zijn dan daar.

Boven op Montmartre; we gingen omhoog met de Funiculaire, het kabeltreintje dat je omhoog brengt naar de Sacre Coeur. Daar maakten we dit mooie plaatje. Eenmaal weer beneden kocht ik een flinke lap Toile de Jouy in een van de vele stoffenwinkeltjes.

We gingen ‘s avonds uit met onze Parijse vrienden. Een van die avonden bracht ons per taxi – dat was al een plezier op zich, zo ‘s avonds met de auto door een prachtig verlicht Parijs te rijden – naar een boot in de Seine, diep in het Bois de Boulogne.
Er was ons "food and music" beloofd en de avond bleek een hele belevenis. Na een glaasje Kir Royale met hapje werden we naar beneden gedirigeerd waar we een anderhalf uur durend concert kregen van een zanger die Parijse liedjes zong begeleid door een voortreffelijke spelende accordeonist. Paris pur sang.
Omdat dit Frankrijk is, kwam er daarna een flinke maaltijd in drie gangen, rijkelijk besproeid met wijn. Zelfs het kopje espresso na afloop ontbrak niet. Diep in de nacht werden we dwars door een nog steeds levendig Parijs teruggereden. Het was een mooie avond.

Ik bezocht een aantal handwerkwinkels. Ik kies bij ieder bezoek aan Parijs een paar andere uit en dit keer viel de keus onder andere op Ultramod, niet bepaald een aansprekende naam vind ik maar als je even op de naam zoekt zoals ik voorafgaande aan de reis deed weet je waarom deze winkel een absolute "must" is.
Even naar beneden scrollen voor adembenemende foto’s.

alleen al dit kleine stukje etalage deed me minutenlang zwijmelen

en dat was nog maar een klein deel van de prachtige etalage van Ultramod.

Voor ik de etalage fotografeerde ging ik eerst – langdurig – de winkel in. Het is een diepe winkel die van onder tot boven gevuld is met bandjes, kantjes, knoopjes, garens en nog veel meer. Ik kocht er verschillende soorten en kleuren zijden garen waarmee ik een antieke merklap die niet af is verder ga afmaken. Ik wil dat wel op een verantwoorde wijze doen zonder anti-datering en jullie gaan daar de komende tijd vast meer over zien en horen.
Aan de overkant van het straatje was de hoedjesafdeling van Ultramod. Daar fotografeerde ik deze machine waarmee je de hoedjes op maat kunt maken

Ook was er een antieke machine die vermoedelijk bedoeld was om de rand aan de hoed te naaien

Na Ultramod "deden" we die dag nog wat winkeltjes aan, lunchten op een terrasje en ‘s avonds aten we opnieuw lekker buiten op een terrasje een aantal gangen.

De volgende dag gingen we een heel eind met metro en trein naar een prachtig Chateau

maar daarover een andere keer meer.

23 Reacties