gewoon leuk....

Het is best een eer als je wordt uitgenodigd om aan een Blog award mee te doen. Lees je graag iets Nuttigs of Fraais, stem dan op dit blog om aan te geven dat je mijn blog waardeert. Meedoen is belangrijker dan winnen, maar ik vind het natuurlijk wel fijn als je je stem even laat horen eh....zien! Klik

Harry Potter en het spook van Elf....

Hé, schrijft zij van Nuttig en fraai nu ook al boeken, vraag je je misschien af... Het antwoord is nee, maar mijn allerliefste kleindochter Sophie leest ze wel...eigenlijk verslindt ze alles op boekengebied. Zo heeft ze komplete series van 'het dagboek van'..., sinds vandaag alle edities van de dertien verdiepingen en ook Harry Potter moet er sinds kort aan geloven. Ze leest de Potters in het Engels en nu ook in het Nederlands. Dat laatste om beter mee te kunnen praten met de vriendinnetjes omdat de namen van karakters en plaatsen nogal eens een Nederlandse vertaling hebben....Ze is inmiddels fan van het karakter Luna Lovegood en liet zich portretteren op een bezem. Dat laatste inspireerde mij voor het vlaggetje voor haar elfde verjaardag.

Navraag leerde dat ze ook op haar elfde verjaardag heel erg graag een vlaggetje kreeg. Eigenlijk vindt ze dat altijd het mooiste cadeau, zei ze....en dus ging ik aan de slag, het werd Harry Potter en het spook van Elf.

De bril hoort bij haar favoriete karakter Luna Lovegood.

Ook de achterkant werd met een printje van een andere foto versierd. Met in de hoofdrol natuurlijk Sophia Lovegood en Derpy Cat. Dat laatste deed ik zomaar, omdat bij zo'n bezem ook wel een kat hoort en omdat de huiskat toevallig Derpy heet. Toen het vlaggetje klaar was zag ik op deze foto rechts van Sophie's hoofd een gekke schaduw....zou Derpy Cat dan toch aanwezig geweest zijn?

Voor de 'eeuwigheid' werd het vlaggetje ook nog gesigneerd...leuk voor 'later'...

Er is nog tijd.....

......om een Valentine puzzle purse te maken. Morgen is het Valentijnsdag en mocht je niet naar de winkel willen hollen om een commercieel ditje of datje voor je Lief te kopen, heb ik wat knutseltips voor jullie. Vorig jaar kwam ik dit leuks op het spoor en heb me er toen een tijdje mee geamuseerd. Waar heb ik het over? Vermoedelijk over een van de oudste manieren om met Valentine je geliefde te laten weten dat je aan hem of haar denkt, de Valentine puzzle purse.

Via internet kun je heel veel oude en nieuwe voorbeelden vinden. Door de link hierboven aan te klikken kom je heel wat te weten over de geschiedenis en hoe ze te maken.....

Mooie voorbeelden ter inspiratie vind je hier: klik Let ook eens op de bijzondere gedichtjes die je vaak langs de randen ziet staan. Er zitten juweeltjes tussen. Zelf ging ik aan de slag met een ouwetje als voorbeeld; ik moet hem nog inkleuren.

De voorbeelden die je op internet ziet kun je het beste zelf opnieuw intekenen omdat ze zich zelden nauwkeurig laten vouwen... Ik wens jullie heel veel liefde toe op Valentijnsdag en heel veel inspiratie met de Valentines Puzzle Purse

Folded embroidery

In het vorige blog liet ik mijn jaarzakje voor 2019 zien, het is op de Chinese manier geborduurd,over een knipselwerkje van papier zoals de Miao dat doen en verder afgewerkt op een manier zoals je ook bij de Miao zou kunnen tegenkomen. Inspiratie deed ik o.a. hier op. Het was mijn derde bezoek aan 'China' in korte tijd. Ik was bij de opening in november en dat smaakte beslist naar meer. In december bezocht ik het museum nogmaals; dit keer met een speciale rondleiding door Mieke Gorter. Je leert en ziet zoveel méér in zo'n toer door het museum met iemand die alle onderdelen, sieraden en kostuums zo goed kent en die zoveel verhalen heeft over de minderheden in het China. Het was een feestje, die rondleiding en daarom keek ik ook heel erg uit naar de workshop folded embroidery die ik gisteren met een klasje gelijkgestemden volgde in Rijswijk.

Zoals ik van Mieke gewend ben waren er heel veel voorbeelden te zien van hetgeen we zouden maken. De ochtenduren besteedden we aan het vouwen met papieren strookjes om ons de manier van werken eigen te maken. Na de lunch gingen we beginnen aan het echte werk met ienie-mienie stukjes geprepareerde zijde die we met naald en draad vastzetten op een speciaal ondergrondje.

Een voorbeeldje 'met een verhaal'; ik fotografeerde het nog voordat ik wist dat er een verhaal wás, maar het gaatje, zeg maar rustig gat intrigeerde me....Juist door zo'n onvolkomenheid kun je weer andere dingen zien aan zo'n voorbeeld. In dit geval hoeveel laagjes er boven elkaar waren gepropt.

Ook de achterkant werd gefotografeerd. Ook daar leer je van. Ter linkerzijde hoorde ik nog: je hoeft gelukkig niet steeds af te hechten..... Inderdaad een klein geluk in dit spinnenweb aan de achterkant...

We leerden van alles over de afwerking met bandjes en we kregen er een paar mee voor thuis...Kleine cadeautjes bij de toch al zo leuke workshop.

Na nog een tijdje prutsen op de zaterdagmiddag is dit mijn resultaat tot nu.....Het is leuk om er mee bezig te zijn. Hier ligt mijn zijden vouwwerkje op een Zhen Shu Bao, mijn Chinese garenboekje dat ik eerder maakte in een workshop bij Mieke.

Hier eindigt voorlopig mijn reisje China. Wie zin en tijd heeft om naar de tentoonstelling in Rijswijk te gaan is daar welkom tot en met zondag 27 januari. Er komt nog een workshop Folded embroidery daar op 18/1 en een workshop Shu Bao op 25/1. Ook is er nog een rondleiding op 15 januari. Of er nog plaats is weet ik niet, voor info kun je contact opnemen met het museum

Drie januari, tijd voor een zakje

Na de drukke kerstdagen ben ik snel begonnen aan mijn jaarzakje voor 2019. Ooit noemde ik mijn zakje heel chique een Trousse de mémoires in een artikeltje wat ik schreef voor het tijdschrift van merklapvereniging Merkwaardig. Eigenlijk is dat ook precies wat mijn zakjes zijn; zakjes met herinneringen. Herinneringen aan een mooi handwerkjaar, vol vriendschap, leuke werkjes en probeerseltjes. Zo nu en dan neuzel ik even in de eerdere jaargangen en ik word er blij van: zoveel gezellige dingen in een klein zakje.

Ik heb vandaag al mijn oude zakjes, zes in totaal eens voor jullie op een rij gezet. Het begon in 2013 en het te borduren patroontje kwam uit een boekje. Het bracht herinneringen naar boven aan onze kerstvakanties in de Elzas, waar de bûche de Noël ieder jaar flink voorzien was van plastic zaagjes, klavertjes, kabouters en hertjes...het tweede jaar ging ik nog even door op dat thema en maakte ik het slingertje net even anders. Daarna was Marken aan de beurt en ik vond nog een metalen visje en een ladder om aan mijn kruissteekjes toe te voegen. In 2015 overleed mijn moeder en ik maakte een rood merklapje. Een jeugdfoto van mijn moeder en het merklapje lagen nog op mijn tafel rond het oude jaar....Het werd een dierbaar zakje in 2016....Minder snel klaar was het in zwart en goud geborduurde exemplaar van 2017. Een prachtig patroon....ik kon er met moeite afscheid van nemen en dus...borduurde ik het eind van 2017 nogmaals, maar dan in kleur. Je ziet ook dat de zakjes vanaf 2017 wat groter zijn geworden....er was zoveel om erin te stoppen dat het kleine formaatje al lang niet meer voldeed.

Voor het nieuwe zakje voor 2019 koos ik weer een heel ander thema...misschien kun je het al een klein beetje raden als je de foto hierboven ziet.

Ik begon met het uitsnijden van een afbeelding van een Chinese voorstelling uit papier. Daarna borduurde ik over het papier heen met Chinese zijde.....Het was zowel wat betreft het papiersnijden als het zijdeborduren over het papier voor mij iets nieuws.

Over de klep naaide ik een klein strookje oude batik stof. Een restantje uit mijn lapjesverzameling uit Marken. Met twee rode pomponnetjes ziet het er best wel Chinees uit. Inspiratie haalde ik uit het boek Miao Embroidery.

Aan de achterkant loopt het blauwdrukje nog even door en aan de rand van het batikje komen er wat doorgestopte bandjes onder vandaan. Ook dat hoort bij de Miao kledingcultuur.

Het jaartal borduurde ik op een klein stukje linnen, kruissteekjes in rood. Je vindt het rechtsonder aan zijkant van het tasje. Op dit moment zit er alleen de oudjaarsavond kurk in mijn zakje, ook dat is een kleine traditie, maar ik hoop natuurlijk dat ik ook dit jaar mijn zakje met mooie en dierbare herinneringen mag vullen..... Mocht je ook zin hebben in een 'reisje' naar China om de kleding en sierraden van Miao en Dong te zien? Dat kan tot en met 27 januari in museum Rijswijk vergeet niet om op de website van het museum even bij de activiteiten te kijken, misschien heb je tijd voor een workshop of rondleiding van Mieke Gorter.

Kerstmis 2018

Mijn Facebooklezers zagen hem al voorbijkomen, mijn kerstwens aan jullie voor 2018. Al jaren probeer ik onze hobbies op de kerstkaart samen te brengen. Dat resulteerde vaak in plaatjes met een speeldoos, een orgeltje of een ander mechanisch muziekinstrumentje (of delen daarvan) in combinatie met een handwerkjes of een verzameld handwerkgereedschapje van mij. Dit jaar doen we het eens anders.... Ook een (klein) verzamelgebiedje van mijn lief: medische gereedschapjes. Zo heeft hij een indrukwekkende koffer met glazen buisjes die, als je ze op het elektrische net aansluit mysterieuze en griezelige stroomstootjes veroorzaken. Eerlijk gezegd, ik durf ze niet aan te raken als er stroom op staat :) Antikwak avant la lettre. Ook heeft mijn lief kleine mooie doosjes gevuld met bijvoorbeeld insuline spuitjes van roestvrij staal, ooit gebruikt door een huisarts in de tijden dat 'eenmalig gebruik' en disposible' nog niet in de mode was. Deze doos met optische glaasjes hoort ook bij de verzameling. Ooit gebruikt door een schoolarts om even snel te kijken of Marietje of Jantje een bril nodig had, waarna steevast een verwijzing naar een oogarts volgde. Ik ben ook op die manier aan een brilletje gekomen. Ik denk dat ik een jaar of acht, negen was. De oogarts was zeer vriendelijk maar zijn kaart waarop ik de door hem aangewezen letters moest voorlezen was altijd het zelfde. In mijn drift om goed te scoren wist ik al voor ik naar binnen ging welke letters ik straks ging voorlezen...zo moeilijk waren die kaarten nou ook niet :) Ter extra controle mocht ik dan ook altijd even uit het raam kijken met de nieuwe glazen om de huisnummers aan de overkant van de singel voor te lezen....Ook die wist ik het tweede jaar uit het hoofd.... De kerstwens met de oogartsenletters kreeg ik jaren geleden van een handwerkende (quiltende) vriendin. Sindsdien prijkt hij in de ogendoos en zo is het balletje weer rond, iets met een handwerkje en iets van mijn lief. Fijne tweede kerstdag en alle goeds voor een gezond en geweldig 2019, maak er wat moois van!

Tokens of love

Gisteren mochten jullie mijn post ervaringen meelezen, zonder mooie plaatjes en die blogpost is goed gelezen. Dat zal ze leren :) Om niet te lang bij die treurigheid stil te staan is het nu tijd voor iets vrolijkers. Vandaag heb ik wat van mijn oude 'quakertjes' opgezocht.

Het boekje maakte ik deze zomer op vakantie op wat 'grover' linnen dan ik gewend ben. Het patroontje kreeg ik ooit van een vriendin die er niet meer is. Zo'n werkje moet dan een keer gemaakt en dat paste naadloos bij de zomer van 2018. Ik ben er blij mee! De andere werkstukjes maakte ik overigens veel eerder, in 2003 en het hornbook een jaar of wat geleden. Zo bij elkaar is het een leuk geheel. Ik zocht niet voor niets naar mijn quakertjes, ik ben namelijk bezig met een breiproject.

Ik brei de leuke quaker pinballetjes uit het boek "tokens of Love" van Erica Uten. Toen het boekje net uit was breide ik er ooit twee en die maakte ik na het breien gelijk af en vormde ze tot balletjes. Ergens in dit jaar besloot ik er nog een te breien en van het één kwam het ander, ik spaar ze nu alle 13.

De gebreide lapjes zijn namelijk erg leuk gefotografeerd voor de cover van het boekje en die foto besloot ik ook te maken....zie hier mijn gekte....Het boekje in kruissteek maakte ik van hetzelfde garen in deels in dezelfde kleuren als de gebreide balletjes.

Hier mijn lapjes, mijn balletjes en mijn breiwerkje in wording...ik vind ze super!....En mijn "oude" quakertjes? die berg ik gewoon weer op.....