Geen paniek, ik ben niet aan het stoppen (met bloggen). Dit blogje gaat kort over mijn verhuizing....Ik ben verhuisd, het plan lag er al voor samen, maar het werd alleen. Een heel gedoe, waar ik dankzij twee lieve kinderen en twee minstens zo lieve schoonkinderen fantastisch doorheen geloodst ben. Er zijn nog losse eindjes, er worden nog nieuwe meubels geleverd, er moeten nog Dingen opgehangen en het oude huis is op een haar na verkocht...nog even en ik ga tevreden achterover leunen en genieten.....
Dit was dus het 'over' deel van dit verhaal....
Ondertussen werd er ondanks de nog heersende covid toch weer steeds meer mogelijk en mijn eerste echte uitje sinds tijden was naar Maarn waar de Antiek textiel markt werd georganiseerd door de kostuumvereniging
En uit was ik. Eerst heerlijk snel bij de trein ( vier minuten) vanuit mijn nieuwe appartement waar ik al drie hele dagen woonde....onderweg nog gezellig met een bekende gekletst die ook naar Maarn ging en daarna alle kraampjes af om al het moois te bekijken.
Ik vond een klein geborduurd Miao dingetje, leuk voor mij om de steekjes te bestuderen. Aan de achterkant is het net weer anders:
de bovenkant is open dus het zou mij niet verbazen als het iets is wat aan een tasje heeft gezeten....of misschien is het op zichzelf wel een piepklein tasje waarvan wellicht het koordje ontbreekt. Ik kocht er twee en de andere gaf ik aan een liefhebber die het ook wel heel graag wilde hebben...het is ook daar in goede handen, weet ik.
Ik kocht een heel klein bandje voor een kindermutsje uit Marken...en daarna nog een Miao voorwerpje, Chinees Zilver, dus je moet er niet teveel op poetsen. :)
Het is volgens mij een handwerkgereedschapje.
er is een soort priempje aan, een pincet en een oorlepeltje. Dat laatste brengt me op het idee dat het voor handwerken is bedoeld. Met oorsmeer werd vroeger de draad glad gemaakt. Ik denk dat in China de bijenwas inmiddels ook wel gebruikt zal worden en nog een ander spulletje waarmee de zijden draad glad wordt gemaakt.
Dit is het hele dingetje. Ik heb me laten vertellen dat het aan de riem werd gedragen.
de meest opmerkelijke vondst was dit handwerkdoosje. Ik pakte het op en het bleek letterlijk loodzwaar. Dat kan kloppen want in de bodem is een plak lood verwerkt. Het is dus behalve een doosje ook een Plombe....
onderin het doosje zit een piepklein laatje, er kan net een flink plakje kaas in...
zowel in het deksel als in de onderkant zit een gaatje. In het doosje zit een pinnetje met een knopje wat precies tussen beide gaatjes past. Ik denk dat dit is om het werk omheen te leggen zodat je het onder spanning kunt houden tijden het werk.
In het doosje zit een minuscuul raamwerkje, het lijkt een beetje op een borduurraam maar dan een cm of 10 breed, het kan rechtopgezet worden met een haakje en het werkstukje kan opgespannen worden met een klein benen of ivoren tandwieltje.
en wat is nou de bedoeling van dit alles? Het is niet een gewoon naaidoosje maar eentje die speciaal bedoeld is om filetknoopwerk te maken. Dat verklaart de plombe, voor filetknoopwerk heb je wat spanning op je draad nodig, het 'borduurraampje en het kleine spijltje tussen doos en deksel die beiden die spanning kunnen geven zonder dat het zware doosje verschuift.
en het verklaart de inhoud in het kleine vakje boven: een frivolité schuitje, garenwindertjes en vooral naalden speciaal voor filetknopen, aan beide kanten zit een v-vormig uiteinde waar je garen om heen kunt wikkelen en waarmee je de knoop kunt maken. Er zitten een aantal verschillende diktes van die naalden in. Ook zijn er wat knooplatjes, nodig bij Filetwerk om de grootte van de steken gelijk te houden in het doosje...
LInks van het doosje bevindt zich ook nog een prachtig garenwindertje, het kan met een bodempje uit de doos genomen worden.
Ik vind het wel wat, mijn nieuwe aanwinst. Eerlijk gezegd ben ik nog niet eerder zo"n doosje tegen gekomen.....
