een ander materiaal

 We waren met de borduurschool een lang weekend in Maastricht. Het thema van het weekend was goudborduurwerk. de eerste dag waren we te gast in De schat van Simpelveld waar we na een heerlijke lunch verwend werden met een rondleiding langs de mooiste en fijnste goudborduurwerken. Het was genieten van zoveel moois!

in onze koffers hadden we allemaal een zakje uienschillen, daarmee zouden we de tweede en derde dag aan de slag. Zelf had ik ook wat voorbereid. Met goedkope materialen heb ik geprobeerd om het goudborduurwerk na te botsen. Een beetje zoals Repelsteeltje goud kon spinnen uit stro. 

mijn eerste poging maakte ik met raffia. Mijn strootjes lagen nog in de week om wat zachter te worden, dus ondertussen kon ik mooi aan de slag met het raffia. 

Het borduurt best makkelijk, ik heb vooral draadjes opgelegd en vastgezet met een 'gewoon' draadje DMC en het resultaat is best leuk om eens te proberen.

 hier mijn fantasie insect met raffia op zijde. Ik heb hier en daar voor wat meer glans effect wat kraaltjes en een enkel gouddraadje toegevoegd. 

Na twee dagen waren mijn strootjes zacht genoeg om te bewerken. Ik vond een oud voorbeeld van een Stomacher in Or nué dat met stro was geborduurd. De stomacher bevindt zich in het V&A museum in Londen.  

Op naar schatting dezelfde schaal maakte ik mijn voorbeeldje met, net zoals in het antieke voorbeeld,   geborduurde korenbloemen.  De reepjes stro die ik oplegde en vastnaaide zijn ongeveer een halve milimeter breed. Nog een hele toer om ze heel te houden tijdens het vastzetten. 

ik hoef vast niet te vertellen dat het heel wat uurtjes werk was, voordat alle strootjes op hun plek zaten. 

Van een ander antiek stroborduurwerkje, een prachtig envelop tasje ook rond 1750 geborduurd, net zoals de stomacher maakte ik ook een klein voorbeeldje. Ditmaal door iets bredere strookjes om en om  te klappen en vast te zetten. 

Een van de bloemetjes in dit voorbeeld stond model. Niet goed te zien op de foto's maar wel in het echt is dat door het omklappen steeds om en om de glanzende kant van het stro en de doffe kant, de achterkant zichtbaar is. Dat geeft wel een apart effect

En de uienschillen hoor ik jullie denken? Daar hebben we dag twee en drie wat verfproefjes mee gedaan. Een erg leuke  voor mij eerste verf-ervaring die beslist naar meer smaakt. Uit die verschillende meegebrachte schilletjes kwamen heel veel verschillende tinten van geel tot groen. Met het geverfde materiaal wil ik ook nog eens wat gaan maken.

en alweer verzamelen

 Liet ik in het voor vorige blog mijn verzamelaarsbeurs aankoop zien, een prachtig oud mahonie naaimeubeltje met een schrijftafeltje, ook dit jaar ontbrak ik natuurlijk niet op de verzamelaars jaarbeurs.  Wat mij opviel dit jaar, was dat er weer wat meer textiel werd aangeboden. Het was een gezellige beurs, wat ruimer opgesteld tussen de rijen met kramen en bijzonder was ook dat ik steeds dezelfde bevriende textielzoeker tegen kwam, ondanks dat we ons eigen weg gingen....

Net als in 2023 vond ik de 'dure' aankoop al aan het begin van mijn strooptocht....ook nu liet ik het even liggen en ging eerst verder jagen en verzamelen.  Na een tijdje had ik mijn keus gemaakt, ik ging niet kiezen tussen twee sets antieke scapuliertjes in goudwerk en in blik. Ik hield mijzelf voor dat ze op deze manier bij elkaar bleven wat natuurlijk beter is voor het behoud van mooie Dingen. 

Dit viertal lag bij een mij bekende handelaar naar mij te knipogen.  Nu was ik twee weken geleden met De Handwerkers een lang weekend in Maastricht met een extra uitstapje naar  de schat van simpelveld en ik was nog helemaal in de ban van fijn goudborduurwerk.  Zo'n klein goudborduurwerkje aankopen leek me dus wel wat.

Dit zijn de beide met goud geborduurde scapuliertjes. Ze zitten aan elkaar vast met twee lintjes. 

de een met een palmboompje,

de andere met een soort schildje.  Naast dit prachtige tweetal lag nog een tweede stel, daarvan waren de lintjes ooit los van elkaar geraakt, vermoedelijk versleten en daarna recht afgeknipt. 

De verkoper wist te vertellen dat het viertal vermoedelijk uit Hongarije afkomstig was., waarschijnlijk 19e eeuws. 

Geen goud of dure materialen, maar deze kleurrijke 'bedeltjes' vond ik aandoenlijk leuk. 

ze zijn alle vier gedragen door Orthodox Christelijke geestelijken en gevonden op een Franse 'Vente" in de oorlogsjaren 1939-1945 of mogelijk daar voor nog. Van de verkoopster kreeg ik een labeltje erbij met informatie over de herkomst

er waren nog meer - kleine-  aankoopjes, ditmaal voor de kleine beurs en niet klein in formaat. De vier scapuliertjes zijn ongeveer 5 x 5.5 cm groot. 

verder nieuws is dat mijn gevlochten bandje af is. Het hangt bij de broertjes en zussen op mijn bandjesrek

zoveel te vertellen

 Het is ruim anderhalf jaar geleden dat ik mijn laatste blogje hier schreef. Waar zijn de tijden gebleven dat ik er bijna iedere dag eentje schreef? Nou ja, sindsdien is er natuurlijk Facebook waar ik ook onder te vinden ben, niet als zij van nuttig en fraai maar gewoon onder mijn eigen naam, Marcella van Oost. Daarna volgde insta en ook dat bleek een leuk medium te zijn om mijn verhaaltjes kwijt te kunnen. Wat natuurlijk tegen zat is dat ik een nieuw leven zonder hem moest beginnen, daarbij kwam een verhuizing en een nieuw email adres waardoor dat bloggen ineens een stukje ingewikkelder werd. 

Deze week lanceerde de Koninklijke Bibliotheek een nieuwe webcollectie met daarin bijna 500 websites die te maken hebben met handwerken. Ook mijn blog en vele anderen uit ons vroegere kringetje van bloggers zijn er in te vinden. De lijst vindt je op 

https://www.kb.nl/nieuws/speciale-webcollectie-handwerken-gelanceerd

daarna geprobeerd om toegang te krijgen tot mijn weblog....ik schrok een beetje...zoveel honderden dagelijkse bezoekers op visite terwijl ik niets heb laten horen. 

ik ga mijn leven beteren. 

Deze week bezocht ik met De Borduurschool, onderdeel van Crafts council het depot van het wereldmuseum Rotterdam. Op dit moment is in het wereldmuseum een prachtige tentoonstelling over makers in China, ook handwerk, maar dan in de ruimste zin van het woord. Ik was daar in oktober. 

 en komend jaar wordt er nog een mooie tentoonstelling verwacht daar en daarom mochten wij vast een kijkje nemen in de collectie.

genieten van zoveel moois. 

Binnenkort heb ik ook weer een nieuwtje te melden over

het handwerk van het eiland Marken, maar daarover later meer.

Nu eerst verder oefenen op mijn Estlandse bandje

 

 

 

 

 

wie geduld heeft....

 Jaren geleden was ik met vriendin Annette Troost in Dordrecht en daar zag ik in een brocante winkeltje een eiken naaitafeltje, zo'n meubeltje met een bak er onder, deze had een stoffen bekleding. Er was maar één nadeeltje aan het meubel: ik was met de trein en de bus....Lang verhaal kort: het meubeltje bleef waar het was en mijn werkjes werden als altijd in theedoeken gerold

tot twee weken geleden....Ik liep op de verzamelaarsmarkt in Utrecht, ik was net binnen, gangpad één,  kraam zeven links en daar stond zo'n meubeltje....het riep me van verre toe....

Helaas was ik ook nu met de trein en ik zag me opnieuw niet met zo'n meubeltje door het land reizen. "Ik kom het wel brengen hoor", zei de vriendelijke meneer.... en ik?  ik wandelde rustig verder en liet andere kopers een heel uur lang aan de beurt om het meubeltje mee te nemen....Echt ontspannen winkelen was het niet meer, want steeds als ik vlak bij 'de plek' liep waar 'mijn meubeltje stond keek ik even stiekem of t al weg was. 

Het naaimeubeltje ging niet weg dus na een uur stond ik er weer als een verliefde kip om heen te drentelen... de meneer deed uit zichzelf nog wat van de prijs af en beloofde  het te komen  brengen....en dat was vandaag.... en blij dat ik er mee ben  

T is dan ook een erg mooi meubeltje, 

jaloersmakend mooi en ook nog van mahonie dus het past prima bij de rest

Onderop zit een grote bak, een soort lade waar je handwerk in past, nou ja, niet al het mijne want ik heb natuurlijk kasten vol maaksels, 

en dat kleine laatje is eigenlijk een miniatuur schrijftafeltje,  nog compleet met de twee originele glazen potjes met koperen dekseltjes, een voor de inkt en een voor zand om het geschrevene snel te kunnen drogen. 

de potjes passen precies in de daarvoor bestemde vakjes. Er achter is nog plek voor een pen of een bloknootje,

en dan is dit het naaidoos gedeelte;  er zit een flinke spiegel in de klep en een prachtig afgewerkt mahonie binnenwerk met benen ( of ivoren knopjes) . In de vakjes kun je van alles wegbergen en dat gaat ook gebeuren straks, zo leuk om alle vakjes te vullen met mooie oude handwerkgereedschapjes.

en als je het vakje in het midden vooraan  open doet floept er een nog heel gaaf speldenkussentje omhoog.

het tafeltje kwam met wat oude handwerkspulletjes en in een van de vakjes vond ik ook nog een papiertje....

Een vrijwel identiek naaimeubeltje wat ooit geerfd werd en waarover een vraag gesteld werd in een Tijdschrift. Dat was in 2001 en iemand van veilinghuis  Sotheby's gaf antwoord....

dat was 22 jaar geleden maar wat  ben ik blij dat de prijzen sindsdien flink gedaald zijn, voor deze prijs had ik het toch laten staan....

Dit was  mijn eerste aankoopje op de deze editie van de verzamelaarsmarkt....eerlijk gezegd verknoeide het wel een heel klein beetje de dag. Als je direct bij binnenkomst al dé aankoop doet,  winkel je natuurlijk niet gezellig meer verder, dan ben je al zo blij met wat je kocht.....Ik ben dus niet erg lang meer gebleven maar zat wel met een grote glimlach in de trein op weg naar huis....

Vlaggetjesdag - de uitbreiding

 Net als bij geslaagde spelletjes die na verloop van tijd een uitbreiding krijgen, was er hier bij Nuttig en Fraai ook sprake van een uitbreiding.... Zoon en Thaise schoondochter kregen hun eerste kindje. 

Een prachtig, gezond klein meisje dat later gaat luisteren naar de naam Jasmine. Voorlopig slaapt de kleine nog bijna de gehele dag dus van luisteren is nog weinig sprake ;) Natuurlijk werd dit heugelijke feit gevierd met een kraammand en op dag 1 kwam daar een klein koffertje uit met een lange slinger van mooie lapjes, uitgezocht en genaaid door grote nicht Sophie en mij.

 

 Afgelopen week was diezelfde Sophie zelf jarig en dus borduurde oma Nuttig een fraai  vlaggetje waar ze erg blij mee was. 

Maxident, het logo van haar favoriete boy band Stray Kids uit Zuid Korea. het bijbehorende cadeau was dan ook een CD in een doosje met allerlei ander spul aan boekjes en foto's van de heren uit Korea.

 

Cadeau viel in de smaak en het vlaggetje geloof ik het meest. De winkel waar ik de cd kocht is Sounds in Delft en daar zag ik ook een katoenen tasje met opdruk. Daar kon ik ook nog wel wat mee in de resterende twee dagen dacht ik. 

Met enige moeite kon van "Sounds" Sophie worden gemaakt, zo is het tasje ook écht van haar. 

de Rolling Stones mond, en nog een leuk vlechtje,

Daarna was de beurt aan Vermeer's 'meisje met de parel'  kompleet met een echte nepperd in haar oor,

op verzoek van https://www.philippa.nl/yvonnep/meesterlijk-zwart-borduren/  borduurde ik ook David Bowie als Ziggy Stardust....ik heb werkelijk geen idee hoe of wat, maar ik deed het ;) 

en natuurlijk mocht ook poes Derpy niet ontbreken, die stond  al voorbedrukt op t tasje.

Uiteraard  maakte ik tussendoor ook nog even tijd voor de handwerkbeurs in Zwolle, het was weer leuk, fijn om bekenden te zien, tijd voor een mini workshopje en natuurlijk.....

de aankoopjes. Mooi lapjes, lintjes garens en een pakketje bij https://www.blomsterstuga.nl/ en 

een stapeltje boeken, ook met Zweeds borduurwerk. Ik zal me de komende tijd vast niet vervelen.

dag 2022, welkom 2023

 Een nieuw jaar is nog geen nieuw jaar als er niet een zakje komt, of Trousse de mémoires zoals ik het ooit heel deftig noemde. Het heeft eventjes geduurd, dat nieuwe zakje, het moet altijd even 'broeden' en dat duurde deze keer wat langer. 

Vorig jaar maakte ik dit zakje in de kleuren van lichte rouw op Marken, ik gebruikte een broek van mijn man als 'basis'. Ondanks een verhuizing, een dipje, een kneuzing en een verkoudheid raakte het zakje in 2022 goed gevuld....

en omdat het een dierbaar zakje is, zo met die broekspijp,  mag het nog een tijdje goed gevuld in de boekenkast staan...maar ondertussen is 't wel tijd voor iets nieuws.

Plan A was om deze keer paarse lapjes in de rouw van Spakenburg te kiezen en daar een patchwork zakje van te maken...dat is me niet gelukt, enerzijds was het teveel werk omdat een van de door mij gestelde 'eisen' is dat het werk aan het zakje niet te lang mag duren. anderzijds bleef ik hangen in heel zware rouw. Dat was uiteraard niet de bedoeling, het mag inmiddels wel een onsje minder...

Voor Plan B bleef ik wel in Spakenburg maar ik ging iets subtieler te werk. Ik begon met de mooie sitsen en ruiten zonder rouwkleuren....

De voorkant, voor zover zichtbaar heeft aan de onderkant de ruiten van het schort, daarboven als omslag een mooie oude sits van de kraplap,  daarover een rood geruite strip. 

De blauwe ruit aan de achterkant is van een oud schort in de rouw.

Ook de mooie paars gebloemde stof is een rouwkleur. Dit stukje zit aan de voorkant boven het schortenbontje van uit de rouw. Als de omslag over het zakje is, is deze rouwkleur niet goed zichtbaar

en ook dat is een beetje symbolisch.  Het zakje sluit met de banden die ook in de dracht gebruikt worden om de kraplap vast te zetten. 

De eerste dingen mogen in mijn zakje, traditiegetrouw als eerste de kurk ( dit jaar kurken, oeps)  van de Crémant 'd Alsace fles(sen)  om het nieuwe jaar feestelijk in te luiden...

Het rode zakje mag naar de achtergrond en ik verwelkom 2023.

En hoe ging het nu verder met die Blogster die niet naar Warmond ging?

Daar kan ik heel kort over zijn... ze ging alsnog....in juni was er een tweede leuke markt daar en Marcella was er bij. Ze kocht zelfs "leuke Dingen voor Weinig".

 

 Sophie kwam logeren en dat was reuze gezellig, er waren wat Barbecues, er kwam nog een Warmond en voor de rest was het (te) warm....Den Haag kende twee 

edities van grote brocante- en antiekmarkten, de laatste was afgelopen weekend en ik kwam beide keren terug met Buit! 

 Verdere leuke dingen waren Le Marie Marché, een leuk marktje op een mooie locatie in Den Haag en gezellig om op de zondagmiddag even naar toe te gaan.

Ik ging héél ver weg om mijn laatste vrij reizen dagen op te maken. Ik was in Hoevelaken bij het diabetesfestijn  

 ( en kwam terug met tássen vol materialen), ik ging naar Horst om de tentoonstelling van Ien Rappoldt te zien, Chinese Miao kostuums. Dat laatste was weer op een andere manier genieten....er kwamen geen goederen mee terug maar wel een hoofd vol inspiratie.

 

 Er werd flink geborduurd aan een zakdoekje in opdracht. Het is voor een theatergroep die het zakdoekje gaat gebruiken voor posters en flyers e.d.. Op dit moment borduur ik aan een replica van mijn eigen ontwerpje omdat ik het origineel natuurlijk heb verkocht...

Ik volgde een Masterclass bij Merlijne Marell in het Drents museum in Assen en kwam ook daarvan terug met een hoofd vol inspiratie 

wat uiteindelijk leidde tot een mooi handwerkje...

Ik heb daar alleen de foto nog van, ik gaf het met een lijstje erom aan mijn dochter. Een tweede workshop over een heel ander onderwerp staat inmiddels in de agenda, ergens in september.

Een volgend reisje ging naar Hoorn, naar de weversmarkt, gezellig met een gelijkgestemde met lekker warm weer en gelukkig niet te heet, langs de vele kramen gestruind en allebei  wat mooie dingetjes meegenomen voor thuis.

 

 Er kwamen regelmatig vriendinnen langs om mijn nieuwe huis te bekijken, alleen of in groepjes...reuze leuk en er werd - met toestemming - flink in mijn Kasten gesnuffeld....het is ook een snoepwinkel :) 

Er kwamen meubelen en nieuwe lampen, een vloerkleed en een droger ( de oude nam ik niet mee met de verhuizing) en alles kreeg zijn plekje..

Sophie kwam weer logeren, ze heeft een eigen kamer hier met bed, kastjes en een bureautje...gezellig! 

en ondertussen kwam er ook nog heel erg leuk en spannend nieuws:  zoonlief en zijn vrouw verwachten hun eerste kindje....begin volgend jaar word ik opnieuw oma, dit keer van een stamhouder. Wat zou mijn lief dat leuk gevonden hebben dat zijn naam weer een generatie mee mag gaan.  

Afgelopen zaterdag vierden we zijn geboortedag met het gezin in een restaurantje in Delft, op ons 'oude, vertrouwde plekje"  waar we al zoveel verjaardagen vierden. Het was gezellig en ook een beetje feestelijk vanwege het nieuwe kindje wat op komst is.....