Huisvlijt 2

Het is nog niet eerder voorgekomen dat ik een repost geef van een ouder blogbericht maar deze is zo bijzonder dat ik het toch met jullie wil delen. Gisteren viel ik midden in het programma Tussen kunst en kitsch op NPO1 toen plotseling mijn aandacht getrokken werd door een kistje....Niet mijn kistje wat je hieronder ziet, maar een vrijwel identiek exemplaar. Mijn idee dat het Hindelooper volkskunst was blijkt te kloppen, de datering van het getoonde kistje is 1850. Ik heb het bewuste item nog drie keer bekeken en lette goed op de details: de klungelige scharniertjes zijn exact dezelfde als van mijn kistje, het ietwat klungelige houten beslag rondom met een soort goudverf beschilderd, de kwaliteit van het hout. Waaibomenhout zou mijn vader gezegd hebben( hij wist veel van houtsoorten ;) Ook de beschildering en de kleuren zijn op een enkel detail na identiek. Ik kan niet anders dan concluderen dat mijn kistje tenminste één tweelingzuster heeft. De uitzending terugzien? Vanaf 36.70 kun je het kistje zien langskomen, veel kijkplezier Gisteren was ik in Utrecht met mijn zus. We gaan al een paar jaar samen naar de Verzamelaarsbeurs waar zij meestal niets koopt maar mij liefdevol adviseert bij mijn aankoopjes. Als jongste en verzamelende zus mag de portemonnee toch best een beetje méér open staan. Over mijn eigen aankoopjes zal ik het nu niet hebben maar wel over het mooie kistje wat mijn zus voor mij kocht. Het is klein, loopt taps toe, het heeft 'pootjes' en het is beschilderd. Wacht, ik laat het even zien...

De beschildering doet denken aan Hindelooper schilderwerk maar dat was niet het enige wat mij opviel:

Op de voorkant staat de parabel, de vergelijking, van de vijf wijze en de vijf dwaze maagden afgebeeld.

en op de binnenzijde van het deksel nog een aardig scheepstafereeltje... Wie geínteresseerd is in het borduurwerk van Marken kent vast het spreitje waarop vijf van de maagden zijn afgebeeld. Hieronder zie je een foto van het spreitje uit het boekje van Marie van Hemert, de Handwerken op het eiland Marken.

Wie goed kijkt ziet hier wel iets vreemds aan de maagden, maar als je de tweede e-cursus Handwerken van het eiland Marken hebt kun je ook gewoon even lezen onder 0.16 Vijf maagden. Zuslief kocht het kistje dus voor mij en ik ging eenmaal thuis op zoek of ik 'iets' kon vinden over de afbeelding, het schilderwerk of gewoon het soort kistje. Al zoekend kwam ik bij Volkskunst op Ameland terecht en daar vond ik een paar maagden die op zijn minst enige gelijkenis toonden met de mijne.....

en vooral de rechterhelft van de schildering

inclusief de woeste golven aan de zijkant. Als je naar de witte kragen en manchetten kijkt, lijkt het er op dat er iemand op zijn minst goed naar deze afbeelding heeft gekeken. Er waren op Ameland schilderlessen in de jaren 60 van de vorige eeuw die gegeven werden door conservator en restaurateur J. Feenstra uit Franeker. Onder mijn kistje staat met inkt "17-2-71" geschreven. Wellicht is mijn kistje gemaakt door een van de cursisten of een leerling van een van hen. Als je nuttige informatie hebt die mijn info aanvullen of juist tegenspreken hoor of lees ik dat graag. Ik ga mijn doosje vullen met handwerkgereedschapjes

Veel in huis hebben

Je hebt het misschien al gemerkt, sinds de uitbraak van het covid virus en de lockdown hebben al mijn blogjes het woord huis in de aanhef. Nu hebben wij handwerksters natuurlijk veel in huis...niet alleen omdat we vaak veel verschillende technieken in de vingers hebben, maar we staan ook bekend om onze hamstervoorraden. Voor ons geen 1000 rollen toiletpapier, maar plastic kratten vol met garens en stukjes linnen en kasten vol boeken en patronen. Uit mijn eigen voorraden begon ik vanuit huis een tijdje geleden een reisje door Noorwegen en Zweden. Er was inderdaad genoeg wol in huis om ook een mooi Zweeds doorstopwerkstukje te maken. Het stopwerk komt uit het boek Smoyg van Yvette Stanton. In het boek staan heel veel doorstoppatronen in wol die in de Klederdracht gebruikt worden. Een aanrader,dat boek, al viel het doorstoppen met wol me niet mee.

Mijn handwerketuitje is klaar en ik heb het iets anders afgewerkt dan het boekje voorschreef. Ik gebruikte dun karton om het meer body te geven en het biedt niet alleen plaats aan naalden, maar ook aan een schaartje.

Voor de wol gebruikte ik dezelfde kleuren als in het eerder gemaakte tasje werden gebruikt. In het vrije werk komen de kleuren heel anders uit, dan in het aftelbare stopwerk. Ik ben heel blij met het resultaat....

Nog even een fotootje van de binnenkant en dan ga ik later vandaag weer terug naar mijn Chinese steekjes, met een vleugje Japan....

Geborduurde wegen naar mijn huis

Wie het nieuws rond Corona een beetje volgt weet dat onze agenda met textieluitjes-om-naar-uit-te-kijken inmiddels vrijwel leeg is. Had ik me op 7 maart bij de antiek textielmarkt van Kostuum enorm verheugd om de aangekondigde tentoonstelling van Ien Rappoldt in museum de kantfabriek te bezoeken, nog geen week later was alles anders.

Op 3 mei las ik via het textielplatform van het STIDOC dat de tentoonstelling Langs geborduurde wegen wordt uitgesteld maar.....dat het boek dat bij de tentoonstelling uitgebracht zou worden bij Ien Rappoldt te bestellen is. Ik heb er niet lang over na hoeven denken en bestelde mijn exemplaar. Niet lang daarna plofte het op de mat en ondertussen zijn er al vele uurtjes met het boek op schoot doorgebracht.

Het boek staat vol met prachtige foto's waarop veel te ontdekken is, regelmatig staan er kleine patroontjes in om even uit te proberen hoe het steekje moet, welke kleuren er gebruikt kunnen worden en soms ook met welke materialen het gemaakt wordt. Een schat aan nieuwe info voor mij als handwerkster maar ook voor wie geïnteresseerd is in de textielcultuur in Zuidwest-China. Een absolute aanrader en een must voor wie straks als het weer kan naar de kantfabriek gaat om de tentoonstelling te bezoeken. Inmiddels is bekend dat de expositie langs geborduurde wegen in museum de Kantfabriek is uitgesteld tot voorjaar 2022. Natuurlijk kan ik hier niet teveel foto's uit het boek laten zien dus voor de fotoliefhebbers van mijn blog een paar foto's waar ik zelf de rechten van heb.

een prachtige geborduurde doek op het boek van Ien en

mijn mini-verzamelingetje Chinees borduurwerk. Heb je net als ik belangstelling voor het mooie boek Langs geborduurde wegen dan kun je onder deze link vinden hoe je het boek kunt bestellen. Mijn Zweeds/Noorse uitstapje is achter de rug, het stopwerk(je) in wol is ook klaar ( je ziet het later) en met frisse zin ga ik me weer storten op het Miao borduurwerk...

Een reisje door de wereld vanuit mijn huis

Er is even niks nieuws te melden niets is af en we blijven thuis. Het is vandaag Woningsdag en ik ging vanmorgen op pad om twee tompoucen te scoren. Ik was niet de enige....een enorme rij aan de ene kant van ons dorpje en een evenlange rij aan de andere kant door de lange winkelstraat met in het midden de bakkerij.... Wachttijd 2.5 uur wist een dame mij te vertellen, zo lang had zij gewacht op haar doosje met lekkers. Gelukkig had een grootgrutter nog mini pouce-jes in de vriezer...ook lekker :) Vandaag neem ik je mee op mijn handwerktochtje via Azië naar het hoge Noorden....

Het zijn maar kleine wereldbolletjes, maar de inhoud past precies bij mij:

Was ik in het begin van de Lockdown nog volop bezig met een Chinees rolletje

met stopjes hier en

stopjes daar....ineens was de 'lol' er een beetje af en schoot het niet op. Dat heb je soms en zeker in Corona-tijd. Ondertussen raakte ik in de ban van Zweedse wolletjes.

Toen het tasje af was ging ik nog even door met Zweden en begon een wollen doorstopwerkje. Ik heb al met veel materialen doorgestopt, maar nog nooit met wol. Het werkt niet helemaal lekker omdat je van onder naar boven en vice versa moet steken en met korte draadjes is er heel veel af te hechten. Toch is het een leuk experiment wat nog de nodige uurtjes werk gaat opleveren voor het af is. Deze vorm van doorstopppen heet Smoyg.

Net toen ik op het punt was dat ik zag hoe een en ander zou worden startte er op Facebook een groep Hitomezashi, een Japanse doorrijg techniek

En natuurlijk kon ik het niet laten, nieuwsgierig naar dit voor mij nieuwe techniekje....Gisteren begon ik en vandaag prijken er al heel wat kleine patroontjes op mijn lap....

Mijn ebay aankoopje, een rendierbotje met een naalden-etuitje binnenin bracht ook nog iets moois op. Het kwam per post en via een lezer van mijn blog: een benen bakje, wellicht gebruikt voor spelden, ook uit Noorwegen.

Ik ben er super blij mee en het past mooi in de verzameling....

De afdeling China had ook nog een tweetal verzamelmomentjes: een enorme garenwinder en een eveneens kolossale schaar.... Vanuit mijn huisje met tuin wil ik jullie veel handwerkplezier wensen en natuurlijk een goede gezondheid!

Genoeg wol in huis

We zijn alweer een covid-blijf-in-huis week verder. We bleven weer een week met zijn tweetjes in ons huisje met tuin. Dat laatste is wel een geweldig iets in Coronatijden. Lekker even naar buiten, genieten van de plantjes met vaak een zonnetje op je bol. In de vrije (haha) uurtjes borduurde ik lekker voort op mijn wolwerkje. Hoe meer mijn wollen tuintje groeide, hoe blijer ik er van werd.

In een eerder blogje liet ik jullie drie naalden'boekjes' zien, ook deze zijn van wol. Eentje kreeg een nieuw huis, de andere twee bleven hier. Aan een van de twee maakte ik aan de onderkant, waar je het naaldencompartimentje uittrekt een helft van een Noorse tinnen sluiting vast. Ik kreeg het ooit van een vriendin die helaas niet meer leeft. Echt handig was het niet daar, het was nogal zwaar. Al 'zaaiend' aan mijn wollen boeketje besloot ik het er af te halen en ergens anders opnieuw te gebruiken.

Het stukje tin ging er dus af en ik naaide aan het naaldenetuitje een vogeltje....De keus van het vogeltje was niet 'zomaar'.... Kijk maar eens hier :

Voor mijn tuintje in wording vond ik in de doos met Marker lintjes en lapjes een stukje machinaal kraaienlint. Prachtig, ik vind het zo mooi passen bij de bloemetjes. En het stukje tin? dat kreeg een eervol plekje aan de bovenkant van mijn tasje. Nu willen julie vast weten hoe mijn wolwerkje geworden is?

dit tasje is af en ik ben inmiddels gestart met een nieuw borduurwerkje. Er is immers......'Genoeg wol in huis' Blijf gezond en houdt het gezellig.......

Gezelligheid in huis

Het leven in lockdown begint een beetje te wennen. In de afgelopen week kwam er leuke post langs. Eerst op maandag in de mail toen ik een berichtje kreeg van Jessica Grimm met de mededeling dat ik als lezer van haar nieuwsbrief een van de winnaars was van een garenpakketje. Ik mocht zelf de kleur kiezen en ik koos....rood. Een dag later kwam er post van de postbode. Mijn lieve oudste kind stuurde haar moeder een lief kaartje met een gedichtje van Toon Hermans. Dank je wel, lieve dochter! vandaag kwam opnieuw de postbode langs, ditmaal met een dikke envelop uit Duitsland.

Wat een genoegen om dit mooie pakketje zomaar te krijgen. Héél hartelijk bedankt, Jessica Grimm.

Behalve een mooi Sajou kaartje (een die ik nog niet had in de kleine verzameling) vond ik een prachtige en diverse verzameling garens in de envelop. Sommige bekend voor mij en anderen niet. Er is zijden floss, ( ik zie daar wel een mooi Chinees projektje uit voort komen, Perlé garen in diktes die ik niet heb en van een merk waar ik nog niet eerder mee heb gewerkt, de allerzachtste merinowol van Langley in superzachte tintjes, Mouliné van DMC, van Mez en van Eva Rosenstand en mooie, fijne Broder spécial....in het pakketje vond ik ook nog een zakje met mooie kraaltjes....Een smulpakketje om eerst te koesteren en later lekker te gaan gebruiken... Ondertussen was ik nog niet uitgekeken op mijn wollen avontuurtje waar ik in het vorige blog over schreef. Na drie naaldengevalletjes ben ik het wolborduren wat groter aan gaan pakken.

Op een lapje zwarte wol borduur ik in Zweedse stijl bloemetjes. Yllebroderi heet dat, het is erg leuk om te doen al vergt het wel wat doorzettingsvermogen om van uittelbaar borduren nu opeens vrij te gaan borduren op stof waarop je geen patroon kunt overbrengen. Het werd dus een experiment uit de vrije hand en ik moet eerlijk zeggen: het gaat wennen na verloop van tijd.

Ik merk ook dat ik minder kritisch naar elke steek begin te kijken en dat het 'losse' er langzamerhand in begint te komen.

Zoals je ziet is er nog een heleboel vol te borduren op mijn lapje, maar dat geeft niet. Er is tijd genoeg voor op dit moment en mijn out of the box borduurwerk geeft een heleboel nuttige en fraaie afleiding

Huisspreuk: A Needlebook a day, keeps the doctor away

Hoe gaat het verder in Corona-land. Het gedwongen thuis zitten lijkt voorzichtig zijn vruchten af te werpen, maar echt aanleiding om te juichen is er nog niet. Gisteren en vandaag lekker in de tuin gewerkt, verse plantjes geplant en straks ga ik nog een rondje gieten, ook leuk! Veel tijd voor een handwerkje bleef er dus niet over, maar met een paar prachtige staaltjes wollen stof en wat wollen garen heb ik me naast de tv weer prima vermaakt. In het vorige blog vertelde ik over mijn leuke benen aankoopje uit Noorwegen, een naaldenkokertje gemaakt van een rendierbeen met wol en leer. Dat bracht me op het idee om dan eindelijk eens een Zweeds naaldenetuitje te maken van wollen garen geborduurd op wollen stof. Ik zag ze jaren geleden al eens en sindsdien stonden ze op mijn 'bucketlist'. Ik ging aan de slag en maakte onderstaand naaldenetuitje:

Ik vind het een schatje. Door het 'kokertje' schuift een tweetal wollen lapjes waarin de naaldjes kunnen worden opgeborgen.

op deze foto zie je de twee lapjes er al een beetje uit steken. Deze gaat binnenkort op de post en dus.....maakte ik er nog een. Ik vind dit een erg leuk en ontspannen werkje wat ik bij minder licht lekker gezellig beneden kan doen naast mijn lief.

Dag twee was nummer twee ook klaar en ik werkte deze niet af met een benen ringetje maar met de helft van een sluiting van (vermoedelijk) een Noors vest...Ik kreeg dit stukje sluiting ooit van een vriendin die er niet meer is. Fijn dat ik dit stukje tinnen sluiting nu een mooi plekje heb kunnen geven. Tot mijn plezier staat er op de achterzijde dat het uit Noorwegen komt. Dag drie kon ik er bijna niet meer mee ophouden, met mijn naaldenboekjes en zo ontstond nummer 3

Ik heb veel plezier gehad met mijn wollen avontuurtjes. Het is leuk om zo ook de oude voorraadjes wollen garen en lapjes eens aan te spreken.