Gisteren was Sophie hier met haar mama om oliebollen te bakken. Rond het middaguur stond het beslag te rijzen en ging Sophie onder belofte dat ze na het slapen een oliebol zou krijgen naar haar bedje op de logeerkamer. Eenmaal wakker schoof ze na twee hapjes bol haar bordje weg en zei: "ik vind niet lekker".
Goed. Smaken verschillen natuurlijk en de volwassen hapten heerlijk wat van de bolletjes en beignets weg.
Sinds enige tijd schrijf ik in één van de "Rafel"boeken
de uitspraken van Sophie op. Na het vertrek van Sophie en haar paps en mams duurde het niet lang of mijn telefoon kondigde een SMS-je aan:
Sophie zingt op de achterbank:"Lalala, oliebollen zijn vies, lalala, ik hou niet van oliebollen"
Behalve het traditionele bollen bakken kijk ik ook altijd aan het eind van jaar terug op mijn handwerkjaar.
Dat jaar begon met het tapisserierolletje van Rosina Luger, 40 petits bonheurs die sindsdien met enige regelmaat langskwamen hier. Op dit moment wordt de laatste hand gelegd aan gelukje nummer 37.
Ook ging ik in januari flink aan de slag met het Zuidwestlijn lapje, een heel fijn lapje in Fries witwerk. Komende tijd ga ik als eerste Souvenir project dit lapje afmaken zodat ook dat "Aan de rol" kan.
Ik maakte een vlaggetje voor de tweede verjaardag van Sophie. Binnenkort moet ik aan de slag om een vlaggetje met een 3 te maken. Ik heb al een ideetje ;)
Februari was ook de maand waarin de tentoonstelling "Aan de Rol" van start ging na een lange periode van plannen maken. Twee maanden lang vulden mijn nieuwe lapjes samen met de oude van Trijnie museum De Timmerwerf. De tentoonstelling bleek een groot succes met een ongekend aantal bezoekers, vele extra rondleidingen, hordes bezoekende bloggers en zelfs bezoekers uit het buitenland.
Ik begon aan een monogrammenlapje in wit borduurwerk en aan een klein kronen-merklapje.
In maart won ik een boek van Kaffe Fasset bij Handwerken zonder Grenzen, vanwege mijn inschrijving op de nieuwsbrief. Het was de maand van de High tea's in De Lier, ontmoetingen met andere "rollen" die mee kwamen met hun maaksters en ik startte de lap Barokke Brokken gevolgd door een lap met scharen, beide projecten deed ik met Dijn.
In April gingen we allemaal aan de theedoek, ook met Dijn, en wist De Grootgrutter niet waaraan de enorme afzet van hun eenvoudige witte theedoek te danken was.
Mevrouw Rafel verscheen ten tonele en toverde kleurrijke logjes en ik spaarde door aan mijn zakdoekjes verzameling. Ik maakte een mini Hankie om als 'naamkaartje' te dragen op de eerstvolgende Hankiesdag die er nooit kwam.
Daarna was er de uitnodiging voor een gesprek bij Handwerken zonder Grenzen dat diezelfde middag resulteerde in mijn toezegging mee te gaan werken aan een nieuwe website met daarin een HZG-blog, geschreven door mij.
Ik leerde Frivolité in een Parijse hotelkamer en begon aan theedoek twee.
Blanche de Valck verscheen ten tonele en daar werd onder enthousiaste leiding van Hilly zeer hard aan gewerkt. Er kwamen nieuwe boeken en mooie oude handwerkgereedschapjes en -etuitjes. Ik kocht en kreeg oud handwerk en boekjes en spulletjes. Zelfs afgelopen week nog, maar daarover later...
Ik maakte een handwerkmapje in Dentelle Ruskin
en begon aan een nieuwe uitdaging: ik werd eindredacteur van Handwerken zonder Grenzen.
Er kwamen cursussen, drie in totaal en het was hard werken om al het huiswerk klaar te hebben voor de volgende les. Ik volgde een cursus tuleborduren
en ongeveer tegelijkertijd een cursus Zaans Stikwerk
Zaans Stikwerk gevolgd door een cursus van drie lessen Casalguidi waarvan de laatste les volgende week is.
De Hankies kwamen terug, dit keer als vaste rubriek in HZG.
Ik vierde feest met de borduurgroep
en Sinterkerst en bij die laatste gelegenheid was mijn beginnende verzameling "Rafels" een feit (zie foto 1)In het grote boek links, wat ik in december kreeg tijdens Sinterkerst schrijf ik allerlei opmerkingen van Sophietje en daar probeer ik dan - geheel in de stijl van mevrouw Rafel een tekeningetje bij te maken. Zo goed als zij kan ik dat niet, maar oefening baart kunst verzekert zij mij met enige regelmaat.
En zo is mijn eerste blogje van 2011 weer netjes 'rondgebreid'.
Rest mij nog jullie allen een heel goed, gezond en bijzonder jaar toe te wensen. Een jaar waarin al jullie (handwerk-)wensen uit mogen komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten