Een tijdje geleden hadden Mieke S en ik achter de schermen contact over De Anna-lap en ik bood haar aan om een gastlog te schrijven als haar lap klaar zou zijn.
Mieke S heeft erg veel veranderd aan het originele patroon en ze vertelde me dat ze dit verhaal schreef met telkens de originele lap naast de hare voor ogen. Daarom heb ik met enige moeite en wat hulp van mijn lief mijn lap (rechts op de foto) naast de hare gelegd (links) zodat duidelijk is hoeveel verschil er is tussen beide lappen.
Mijn lap wijkt overigens ook op onderdelen af van het origineel maar in zijn algemeenheid lijkt dit toch sterk op het Anna- patroon.
Hier komt het verhaal van Mieke:
Mijn Anna-lap.
Ik zag hem lang geleden bij Jeanny Cobben en ik was er weg van. Deze lap wilde ik maken! Jeanny, had het patroon zo bewerkt, dat alles overzichtelijk bij elkaar gekopiëerd stond met daarbij welk garen zij bij de randjes en motieven gebruikt had. Ik kon dus zo aan de slag. Nou kan ik best wel goed borduren maar ik houd absoluut niet van wat ik noem borduren in de vrije ruimte en daarmee bedoel ik naaldkant en wat daar op lijkt. Een paar steekjes in een Hardanger vulling gaat nog wel maar meer?, nou nee. Ik vind het prachtig maar laat de uitvoering graag aan anderen over! Ik kwam mezelf dus al tegen bij enkele van de bovenste randjes. Daar heb ik wat omheen gefoeteld maar dat moet kunnen. Het patroon hoeft tenslotte geen dictaat te zijn, ik kan daar best wat aan veranderen! Wat ik dus ook wilde veranderen was het middelste vierkant van de drie tamelijk bovenaan. Dat zou ik ook veranderd hebben als ik well graag naaldkant maakte. Ik vind het namelijk niet zo mooi.
Omdat ik na het bovenste deel genoeg had van Hedebo met de platsteekjes over 2 of 3 draadjes en dan ook nog stof wegknippen, ben ik in de Schwälmer techniek verder gegaan. Eerst een patroon voor het midden uitzoeken. Ik vond er een in het grote Anna tafellaken dat ook op de site van Jeanny te zien is. De vulling is eigen fantasie. En toen kreeg ik eigenlijk de smaak voor de lap pas goed te pakken. Omdat het toch niet iets is dat ik in de kamer zou ophangen besloot ik hem verder helemaal naar eigen inzicht af te maken. Links en rechts van het midden motief heb ik Schwälmer vullingen onder elkaar gezet en verder in het midden toch nog twee cirkeltjes uit de oorspronkelijke lap gemaakt ter grootte van een twee-euromuntstuk.
Daarna wilde ik de brede rand uit de oorspronkelijke lap maken en toen ging het fout, helemaal fout met het wegknippen van de draadjes. Dat was niet meer te herstellen en dus heb ik die rand ertussenuit geknipt. Voor een mooie naadverbinding, zoals Marcella suggereerde, had ik te weinig stof. Ik heb toen de buitenste draden vastgeplakt, laten drogen, over elkaar gelegd en met een platsteek op elkaar bevestigd. Daarna was er geen ruimte meer om de brede rand opnieuw te maken. Daarom heb ik ervoor gekozen, een stukje van de rand om bovengenoemd tafellaken te borduren.
Dat tafellaken laat me niet los. Wie weet in 2020?. Omdat het geheel al echt een proeflap van verschillende technieken was geworden, ben ik geëindigd met een Myreschka rand. Die techniek had ik nog nooit gedaan. Het is niet moeilijk, wel bewerkelijk.De lap is verder "tot in de puntjes" afgewerkt met een open zoompje. Voor de mooie friemeltjes die om de "echte" lap zitten, heb ik geen geduld!
Tot zover Mieke. Ik vind het een pracht lap geworden, Mieke en dat tafelkleed? Ik denk dat we elkaar daarbij ook nog wel eens zullen tegenkomen in de toekomst.
Mieke S bedankt voor je mooie verhaal en het laten zien van je prachtige lap en voor Luc Cobben mijn hartelijke dank voor de prachtige foto's bij dit log.
22 Reacties
Geen opmerkingen:
Een reactie posten