Omdat vorige week onze borduurdames weer bij elkaar waren voor onze tweemaandelijkse bee had ik mijn lapje met kronen maar weer eens opgezocht. Tijdens de borduurdag heb ik nog wat steekjes kunnen maken alhoewel dat meestal erg moeilijk is omdat de steekjes klein en de afleiding groot is. Weer thuis ben ik er de afgelopen dagen druk mee in de weer geweest.
Zaterdag las ik zo hier en daar bij andere bloggers wat zij zoal te melden hadden en zo kwam ik bij Willy een verslag tegen van haar bezoek aan een merklappententoonstelling in Epe. Tot mijn grote verrassing ontdekte ik bij de foto's in het log, vlak onder de stoplapjes, een weeshuislapje uit Amsterdam, gemaakt in 1860. Op dat lapje staan dezelfde hertjes die onderaan mijn weeshuislapje pronken. Mijn lapje is een variant op een weeshuislapje dat ik vond in Handwerken zonder Grenzen nummer 1/1995 en is oorspronkelijk geborduurd in 1894, ruim dertig jaar nadat het lapje uit Epe gemaakt werd.
Het lapje wat in het blad staat en waarvan ik delen gebruik voor mijn eigen lapje heeft een vrijwel identiek patroon met drie "boompjes" en twee herten.
Hier zie je het nogmaals op een foto die ik voor een eerder logje gebruikte
Tot mijn verbazing blijken de "boompjes" in het lapje uit Epe bloemen te hebben, anjers om precies te zijn. Willy was zo lief om me haar foto's op te sturen en aan de hand daarvan borduurde ik dit weekend bloemen op mijn kale steeltjes'.
Het kwam me eigenlijk wel goed uit; omdat ik het patroon aanpas was er een klein open stukje ontstaan tussen de kronen en de steeltjes. Nu is dat mooi opgevuld.
Oorspronkelijk waren er twee kronen boven de bloemenmandjes geborduurd, aan weerszijden een. Daartussen stond het wapen van Amsterdam met aan beide kanten een leeuw. Nu heb ik niet zoveel met Amsterdam en meer met kronen omdat dat de opdracht binnen de borduurgroep is. In mijn versie komen er nu vier kronen die wat groter zijn dan de originele.
Sterk uitvergroot ziet het er zo uit. Het wordt – net als het origineel – maar een prutserig klein lapje, 21 cm in breedte en de hoogte zal niet veel meer bedragen.
Het is erg leuk om een oude Handwerken zonder Grenzen als inspiratiebron te nemen voor een eigen werkstukje en nog leuker is het als je dan bij toeval op zo'n mooie aanvulling stuit.
Met dank aan Willy
Geen opmerkingen:
Een reactie posten