vrijdag 13 januari 2023

dag 2022, welkom 2023

 Een nieuw jaar is nog geen nieuw jaar als er niet een zakje komt, of Trousse de mémoires zoals ik het ooit heel deftig noemde. Het heeft eventjes geduurd, dat nieuwe zakje, het moet altijd even 'broeden' en dat duurde deze keer wat langer. 


Vorig jaar maakte ik dit zakje in de kleuren van lichte rouw op Marken, ik gebruikte een broek van mijn man als 'basis'. Ondanks een verhuizing, een dipje, een kneuzing en een verkoudheid raakte het zakje in 2022 goed gevuld....



en omdat het een dierbaar zakje is, zo met die broekspijp,  mag het nog een tijdje goed gevuld in de boekenkast staan...maar ondertussen is 't wel tijd voor iets nieuws.

Plan A was om deze keer paarse lapjes in de rouw van Spakenburg te kiezen en daar een patchwork zakje van te maken...dat is me niet gelukt, enerzijds was het teveel werk omdat een van de door mij gestelde 'eisen' is dat het werk aan het zakje niet te lang mag duren. anderzijds bleef ik hangen in heel zware rouw. Dat was uiteraard niet de bedoeling, het mag inmiddels wel een onsje minder...

Voor Plan B bleef ik wel in Spakenburg maar ik ging iets subtieler te werk. Ik begon met de mooie sitsen en ruiten zonder rouwkleuren....


De voorkant, voor zover zichtbaar heeft aan de onderkant de ruiten van het schort, daarboven als omslag een mooie oude sits van de kraplap,  daarover een rood geruite strip. 

De blauwe ruit aan de achterkant is van een oud schort in de rouw.

Ook de mooie paars gebloemde stof is een rouwkleur. Dit stukje zit aan de voorkant boven het schortenbontje van uit de rouw. Als de omslag over het zakje is, is deze rouwkleur niet goed zichtbaar


en ook dat is een beetje symbolisch.  Het zakje sluit met de banden die ook in de dracht gebruikt worden om de kraplap vast te zetten. 

De eerste dingen mogen in mijn zakje, traditiegetrouw als eerste de kurk ( dit jaar kurken, oeps)  van de Crémant 'd Alsace fles(sen)  om het nieuwe jaar feestelijk in te luiden...

Het rode zakje mag naar de achtergrond en ik verwelkom 2023.


9 opmerkingen:

Annette Koolmees zei

Mooi hoe je hier werkt met de rouwkleuren! Rouwen is zó persoonlijk, er staat geen tijd voor al willen de mensen om je heen vaak sneller dan dat jij wilt. Blijf je herinneringen aan je man delen zo blijft hij er nog steeds een beetje bij. Dikke knuffel

Twink Hoeksema zei

het is weleen heel mooie manier om de jaren welkom te heten en te verwerken. ik geloof dat ik ook nog heel wat lapjes hebt liggen.
weer een spannend jaar. het beste

Anoniem zei

Mooie herinnering ,ben benieuwd waar dit soort lapjes nog te koop zijn !?

Vr.gr Femke.

Lida zei

Weer een heel bijzondere persoonlijke creatie voor een heel nieuw jaar. Ik hoop dat je het mag vullen met mooie momenten en lieve ontmoetingen en bijzondere mensen!
Groetjes
Lida

marcella zei

@Femke, ik heb de lapjes jaren geleden gekocht in Spakenburg, in het museum en in een winkel. Ik ga er van uit dat je die oude lapjes nog steeds daar zult kunnen kopen
Marcella

Truus zei

Rouw is niet aan tijd gebonden en je kunt niet zeggen na een jaar dat het klaar is en je een tijd ingaat waarin het verdriet minder wordt.
Mijn ouders mis ik nog steeds en vooral bij hoogtepunten in het leven,en ook na 20 jaar kan mijn keel dichtknijpen bij het zien van een auto die hij zo mooi vond,of 'ons' lied, een reiger enz. De ene keer is 'het' verdwenen naar de achtergrond en kan dan onverwachts weer in alle hevigheid toeslaan.
En dat is niet erg zolang je er niet in gaat zwelgen en vooral de mooie momenten koestert.
Niemand kan bepalen hoelang je 'moet' rouwen,dat bepaal alleen jij.
Dikke knuffel, Truus uit Drenthe

Anoniem zei

He Marcella, wat een ontzettend leuk en goed idee zeg! Best wensen voor het nieuwe jaar, X

Anoniem zei

Ps, groet, Josephine Gaaf

Anoniem zei

Bedankt voor het antwoord ,ik ga zeker naar Spakenburg om te zoeken naar de mooie lapjes .

Gr Femke.