Dat zei men in mijn jeugd om aan te geven dat je te groot was voor de kleuterschool maar te klein voor... een vriendje, een brommer, alleen op vakantie...ach vul zelf maar aan, jullie hebben het allemaal zelf meegemaakt.
Bij mijn nieuwste handwerkje of beter gezegd HANDWERK moest ik steeds aan die uitdrukking denken.
Vlak voor we in september op vakantie gingen pakte ik mijn handwerk-koffer in(en alweer bleek dat er meer handwerkspul dan kleding meeging ;).
Omdat ik van te voren niet weet hoe
a) het licht is,
b) de stoelen zijn en
c) hoe het met mijn handwerk-zin gesteld is
neem ik van alles wat mee. Omdat mijn quilt (die voor Hem) net af was mocht ik ook iets nieuws. Ik nam dus een lap van een halve meter breedte mee en een patroon. Dat zou vast wel genoeg zijn dacht ik en de rest zou ik er dan daar wel afknippen.
Alsof de rolcentimeter nog niet uitgevonden was ging ik aan ‘t werk om na een paar randjes te ontdekken dat het wel een erg grote lap ging worden.
Help!
Genoeg stof had ik zeker maar wilde ik wel zo’n enorme lap? Uiteindelijk besloot ik om toch maar door te gaan, het was zulk leuk werk tenslotte. Verder was mijn kleine haakwerkje af en het licht was inderdaad niet geschikt om ‘s avonds tule te gaan zitten doorstoppen. Ik moest dus wel.
De afgelopen weken heb ik vrijwel dagelijks doorgebracht met het uittrekken van draden uit mijn lap, er op lettend dat er geen *"biemeltjes" uit zouden steken want dat zou onherroepelijk leiden tot beknorring van 'let-vooral-niet-op-mij' Dijn.
Eigenlijk wel gek, je koopt een dure lap waar je vervolgens een groot gedeelte weer van uittrekt en weggooit en na uren draadjes knippen ga je opnieuw uren- en dagenlang die gaten weer opvullen met nog duurdere draadjes.
Rare mensen, die handwerksters.
Fotograferen bleek niet makkelijk, de lap is nogal kreukelig en strijken is geen optie omdat ik hier en daar iets op moest tekenen. Om toch een idee te geven hierbij wat fotootjes.
Zover was ik twee dagen geleden – ik had natuurlijk geen tijd om eerder een logje te plaatsen, ik moest draden uittrekken. Onder het open-gefrummelde ding aan de onderkant komt nog een brede rand – dat wordt opnieuw uittrekken en dichtmaken en daarna nog een kleiner randje en dan kan ik eindelijk het overtollige linnen eraf knippen.
Een gedeelte van de bovenkant: het vierkant rechtsonder moet ik natuurlijk nog verder opvullen en op de rest van de lap ontbreekt nog het een en ander. Ja, daar kom ik de winter wel mee door ;)
Een gedeelte van het middenstuk. Ik werk een beetje van de hak op de tak. Dat vind ik bij deze lap wel prettig. Bij daglicht doe ik de moeilijkere stukjes en ‘s avonds werk ik de uitgetrokken draadjes om of ik borduur een eenvoudig randje. Dit is werk waar ik nog weinig ervaring mee heb en dat maakt het reuze spannend. Ik geniet!
*Dijn noemt de kleine draadeindjes die uitsteken als je de draadjes niet diep genoeg wegknipt biemeltjes. Bij Hardanger borduurwerk en ander opennaaiwerk zie je dat vaak, het staat niet zo mooi en het is jammer van je werk.
mijn tip voor deze week is: luister naar Dijn ;)
40 Reacties
Geen opmerkingen:
Een reactie posten