Ik weet het, ik ben niet zo sociaal op het moment en niet zo "gezellig". Waar ik de restanten van mijn tijd mee doorbreng hebben jullie in het vorige log kunnen lezen. Alhoewel ik in september wel wat bedenkingen had over de grootte van het ding en de nodige twijfels had of het allemaal wel mooi zou worden zijn deze met het mooie weer geheel verdwenen. Met de noorderzon vertrokken. Naarmate er meer dingen in- en aangevuld zijn op mijn lap stijgt mijn zelfvertrouwen in witwerk met sprongen. Om met zoonlief te spreken: "ik kan Dingen" ;)
Maar het belangrijkste is toch dat ik er zo van geniet, wat vínd ik dit LEUK
Volgende keer zal ik een aantal nieuwe foto’s laten zien, ik heb ze al gemaakt maar eerst even wat "oude" dingen ter show and tell (of ter lering ende vermaeck)
Nog voor de vakantie in september maakte ik dit:
Mijn eerste "proeve van bekwaamheid" op het gebied van de Renaissance kant. Hier vind je wat informatie over deze kant techniek die ook wel Lintjeskant of Lacetkant genoemd wordt. Het is een vrij eenvoudige techniek. Op een kartonnetje rijg je het lint volgens patroon op, daarna ga je alle raakvlakken waar het ene stuk lint het andere stuk raakt met kleine steekjes vastzetten. Vervolgens frummel je de open ruimtes vol met leuke steekjes in naaldkant. Daarna mag het werkstukje van het kartonnetje af en klaar is Kees. (of Bep of Marcella, dat hangt af van de naaister natuurlijk) Nadat ik even met het strijkijzer in de weer was geweest werd het weer keurig stevig. Ik ga dit in een lapje naaien en dan kan het aan de rol. Het was niet eens zoveel werk :)
Van een heel andere orde is dit:
Hiermee ben ik een paar dagen voor de septembervakantie begonnen en het viel me nog niet mee: een patroon borduren in vierkantjes is heel wat anders dan het borduren in zeshoekjes. Ik vond het vrij lastig om het "ritme" van het patroon in mijn hoofd te krijgen. Dat is nodig om met enige snelheid te kunnen borduren. Bij het borduren van een kruissteek patroon lukt het de meesten wel om telkens een stukje van het patroon te onthouden, zodat je niet na elk kruisje op je patroon hoeft te kijken. Je onthoudt dan bijvoorbeeld: twee kruisjes naar boven, dan drie naar links en zo verder. Bij zeshoekjes moet je zes richtingen in je hoofd prenten en dat werkt niet echt prettig in het begin. Gewapend met een stapel rand-patroontjes in tule doorstop -want zo heet deze techniek- en het nodige tule en garen ging ik op weg. Ik ben er in Frankrijk niet meer aan toe gekomen want inmiddels was ik met de witwerk lap begonnen.
Wat ik nog wel daar maakte is dit hartje:
Annie uit mijn souvenirgroep maakte het voor Berthi’s harten project en leende mij het patroontje. Ook deze komt in mijn souvenir rol, want een haakwerkje mag daarin natuurlijk niet ontbreken. Eerst ga ik het even wassen en daarna naai ik het op een lapje. Het is maar een erg klein hartje niet groter dan 8×9 cm dus ik zal er nog iets bij moeten verzinnen.
Zo, ik kan nog net een paar draadjes borduren voor ik ga koken ;) Fijne zondag allemaal!
26 Reacties
Geen opmerkingen:
Een reactie posten