Zoon ging met zijn meisje naar Hongarije en ik had graag mee gewild. Eerlijk gezegd was ik best een heel klein beetje jaloers. Hongarije lijkt me het summum van textielgenot en ik was dan ook erg benieuwd naar hun reisverhalen. Voor ze op reis gingen hebben zijn vader en ik nog een heerlijke Hongaarse maaltijd gemaakt want zoon had zijn meisje wijsgemaakt dat wij dat konden. Met een kookboekje erbij hebben we ons prima vermaakt in de keuken.
Deze week kwamen ze terug, met foto’s en verhalen en nog twee dingen die ik hier wil laten zien.
Bij binnenkomst viel me direct de prachtige ketting van vilten balletjes om haar hals op. Bij Tijm zag ik hem in rood-tinten, zij heeft hem in blauw. Ze vertelde dat er een demonstratie was waarbij je zelf mocht proberen om de vilten balletjes te maken maar de kant en klare kettingen waren er ook te koop. Natuurlijk mocht ik de ketting fotograferen.
Nadat mijn lief zijn cadeautjes had uitgepakt, hij was tenslotte jarig, bleek er ook voor mij een cadeautje te zijn:
dit boekje uit Hongarije. Ik kan het niet lezen maar wel de plaatjes bekijken en die zijn mooi: een bonte collectie met vingerhoedjes. Erg mooi en apart vind ik een viertal vingerhoedjes die beschilderd zijn met Hongaarse blauwdruk motieven, drie met blauwe ondergrond en de vierde met een heel lichtblauw- bijna witte ondergrond en de motieven in donkerder blauw. Een superlief cadeautje!
Ooit was ik in Hongarije, dat was in 1975 en ik zou graag nog eens terug willen. Voor nu kijk ik uit naar een workshop Hongaars borduren eind september van het NCH op deze mooie locatie.
27 Reacties
Geen opmerkingen:
Een reactie posten