maandag 20 februari 2006
Annie, hou jij me tassie effe vast
Het oudste kind gaat trouwen en dus moeten er allerlei dingen gekocht, gemaakt en geregeld worden. Voor haar droomjurk is ze heel goed geslaagd en zelfs moeder heeft een vervanger voor haar geliefde spijkerbroek kunnen vinden. De ringen zijn gekocht en wachten - met inscriptie- op een tijdelijk onderkomen op het ringenkussentje. Dankzij mijn zus en haar oudste kind is nu definitief besloten hoe ik het kussentje ga afmaken. Een dezer dagen ga ik aan de afwerking beginnen. Het jongste kind van zus mag straks de ringen op het kussentje dragen, een hele eer waarbij uiteraard ook een feestelijke jurk past. Zus heeft het nog druk met winkelen.Het tasje voor de bruid is inmiddels ook klaar. Vanavond heb ik er de laatste hand aan gelegd. Het is precies groot genoeg voor een zakdoekje, een lippenstiftje en de sleutel van de linnenkast
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
14 opmerkingen:
Dit zal je dochter ongetwijfeld jaren liefdevol bewaren, wat knap dat je zoiets kunt maken!
Wat is het mooi geworden maar eeehhhh past er ook een mobieltje in???? In deze moderne tijd heb je daar volgens mij meer aan dan de sleutel van de linnenkast, maar ik weet daarentegen niets van het verhaal over die bewuste sleutel.
Hoi Yvon,
Er past een mobieltje in, maar zou je dat nodig hebben op je trouwdag? Ze heeft een ceremoniejuffrouw ( of zou het meesteres zijn ? )
de sleutel van de linnenkast is een oud gebruik, daarmee was duidelijk dat de vrouw getrouwd was en verantwoordelijk was voor de huishouding. Je ziet ze vaak aan chatelaines hangen. Deze sleutel krijgt Elise zeker niet mee, hij is van mijn lapjeskast ;-)
Ik heb er aan de bovenkant een ritsje ingezet, dat kwam beter uit met de zijden stof.
Wat een prachtig tasje!!
Over de verantwoording voor de huishouding: mijn man en ik zijn in 1973 in Genève getrouwd, dus kregen een Zwitsers trouwboekje. Hier in Nederland was plaats om 12 kinderen in te schrijven, in Zwitserland "slechts" 9.
Verder staan er in ons boekje een serie regels, waaraan de gehuwden zich te houden hadden. De man is de "chef de famille", de vrouw "dirige le ménage". Over emancipatie gesproken.... We kibbelen nog wel eens over zaken, die toch "typisch ménage" danwel "zuiver famille" zijn; lekker afschuiven!
Mag ik het jonge stel (alvast) een lang en goed leven samen toewensen?!
wat een prachtig tasje De bruid boft met zo´n handige mamma en inventieve tante
Wat een chique tasje!! Moet natuurlijk ook bij zo'n belangrijke dag!
Groetjes, Berthi
prachtig tasje! wat heerlijk toch als je zulke dingen uit je handen kunt krijgen... het aftellen is nu zeker echt begonnen?
spannend hoor, maar zo te zien is het niet je eerste die trouwt.
groetjes
Anneke, nou ben ik toch héél benieuwd waaraan jij denkt te zien dat het niet mijn eerste is die trouwt. Het is toch echt wel de eerste die trouwt. Het tasje is uit het boek Omiyage, een japans boek waarin een heleboel stoffen cadeauverpakkingen, zakjes en tasjes dus, staan. Ik heb het een beetje aangepast voor het doel en behalve het gepruts omdat ik halverwege pas het patroon heb aangepast is het eigenlijk heel eenvoudig te maken.
@ineke, wat een leuk verhaal, vooral het Chef de famille maakte indruk hier ;-)
Nu is het tijd voor mij om te zeggen: "Mea Maxima Culpa", ik heb niet snel genoeg gereageerd werd mij gisteravond laat in het oor gefluisterd door moeder lief. Een goed kind leest braaf moeders log en reageert met regelmaat op de verhalen aldaar. Maar een goed kind is ook trots op moeders prachtige werken en laat regelmatig per telefoon weten dat alles goed gaat en bezoekt regelmatig de ouders. Op de laatste drie punten scoor ik uitmuntend, het eerste punt lukt ook goed, alleen op het punt reageren laat ik het soms afweten. Vandaar: Mea Maxima Culpa.
@ineke: dank voor de gelukwensen, ik zal ze ook laten lezen aan mijn aanstaande
@ yvon: ik geloof niet dat ik op die dag een mobieltje bij me ga houden, lipstick en zakdoek zijn denk ik voldoende....
@liesje,
;-)
geef mij dan maar een extra groot stukje bruidstaart
vanavond ga ik aan je kussentje beginnen.
xje
hoi marcella, te snel gelezen zie ik... 'jongste kind van zus' ging over jouw nichtje, ik dacht dat het over de zus van de bruid ging...
en je kunt nu wel zeggen dat het eigenlijk heel eenvoudig is om te maken, maar voor de een eenvoudig is voor de ander nog veel te moeilijk. denk ik.
maar spannend is het dus vast ook wel voor iedereen: dus sterkte ermee, maar geniet ook van de voor'pret', de plannen en voorbereidingen.
groetjes
@Anneke, ik zal je het patroon geven, kun je zelf bepalen hoe moeilijk of makkelijk het is. Het ritsje zou ik je niet aanraden, dat was inderdaad een gepriegel maar het oorspronkelijke model is eigenlijk een luxe knikkerzak. moet lukken toch? :D
@ elise, ik ben aan je kussentje begonnen, maar het was weer eens bel-avond. ( om 21.00 pas tijd voor 't eten) .'t is dus niet af :? maar 't wordt wèl erreg mooi. nog even geduld.
ja, dat is een prachtig tasje voor lipstick, een zakdoekje met een kanten randje (dan hoef je het niet zoals Maxima in de mouw van je jurk te proppen - wel aandoenlijk) en misschien een klein flesje eau de toilette?
O Yvonne, het tasje komt wel vol hoor ;-)
Ik zal mijn zakdoekje uitlenen, ik heb een echte van katoen met een borduurtje....als er bruidstranen opwellen tijdens het optreden van de bandoneonspeler ;-) kan ze tenminste in stijl snikken en deppen. ( het blijft een ontroerend fragment van Máxima)
Een reactie posten