We waren al een tijdje in Frankrijk voor de Carrefour begon. Zaterdag halverwege de middag kwamen we aan en werden in de ons bekende gîte voorgegaan door de lapjespoes die in het vorige logje binnenkwam via een bovenraampje. Ze was niet bijzonder mooi, erg klein en bijzonder eigenwijs. Voordat we ook maar een koffer hadden uitgepakt stond ze al voor de koelkastdeur aanwijzingen te geven over hoe laat ze meestal at en waar ze graag haar middagdut en avondslaap genoot. Even later werden we door de boerin uitgenodigd voor 'un verre' begeleid door grote stukken tarte au quetsches; dat krijg je als je zolang vaste gast bent
Tijdens het bijpraten werd ons verteld dat poes een nest had, vijf stuks en die mochten we allemaal hebben als we wilden. Ook was mijn laatste e-bay aankoopje per post gearriveerd; het kwam uit Frankrijk dus ik had het daar maar laten bezorgen ;) Onze mededeling dat we komend jaar papi en mami worden werd met grote instemming begroet en we voelden ons weer helemaal "thuis".
Op zondag waren er in diverse dorpen en stadjes puces en/of brocantes en daar kwamen we de eerste dag wel mee door. Het verschil tussen een puce (een vlooienmarkt) en een brocante is me nog steeds niet duidelijk: op de puce die we bezochten waren naar verhouding leukere dingetjes te koop dan op de beide brocantes. Ik zag erg veel geborduurde lelijkheid: naakte juffers in kruissteek en Maria’s die devoot naar boven gluurden, wol op stramien en dacht aan de tassen van Betty. Ik heb ze toch maar laten liggen, deze waren echt tè erg.
Wel vond ik een leuk setje koperen sjablonen voor textiel met daarbij een schattig klein boekje met kruissteekpatroontjes en een blokje textielverf. Andere aankoopjes waren een flink stuk oud linnen voor € 0,50 en voor ongeveer evenveel een enorm stuk stramien. Ik heb het nu niet nodig maar dat kan toch nog komen?
Daarna vond ik nog een super mooi boek met kruissteek patronen uit de Elzas, was ik in een gezellige borduurwinkel in Colmar: le Fil de Caro en ging ik op pad voor een tangetje omdat ik mijn eigen tangetje vergeten had en niet zonder hulpstukje wilde quilten. Ik had kort voor de vakantie de 'quilt voor hem' gesandwiched (duur woord voor de drie lagen op elkaar rijgen) en had me voorgenomen iedere dag wat te quilten. In het boek zag ik iets wat ik graag wilde hebben en in le Fil de Caro wist men te vertellen dat dit alleen in Strassbourg te koop was. Op naar Straatsburg dus en daar kwam ik in deze fantastische winkel terecht: Fils du Temps. Het zal wel komen omdat ik zo klein ben, maar de mevrouw dacht wel dat ik enorm goed Frans sprak want ze barstte onmiddellijk in rad Frans los. Toen bleek dat ik haar ken en dat mijn grandpère in de Elzas eboren is liet ze me zo ongeveer de hele winkel zien, kreeg ik een lief hartje van zilverdraad cadeau en een zelfgebakken koekje:
Het is een poppetje in Elzasser dracht en ik heb de hele dag in Straatsburg geprobeerd haar heel te houden. Dat is aardig gelukt nietwaar? Ik was heel blij met mijn aankoopjes en vooral met de bijzonder leuke ontmoeting.
Ik was dus h e l e m a a l in the mood toen het quiltfeest dan eindelijk losbarstte. In de rij voor de locatie waar wij wilden starten belandden wij bij toeval naast een (mij) bekende quiltster uit Nederland die ook met haar man gekomen was; reuze gezellig en we kwamen hen de dagen er na nog regelmatig tegen en liepen met elkaar op.
Al verhalend ben ik nog steeds niet bij de Elzasser rood- en witwerkjes aangekomen. Ingrid, nog heel even geduld alsjeblieft :)
13 Reacties
Geen opmerkingen:
Een reactie posten