Oud Goed

ik beloofde jullie gisteravond foto's, extra veel foto's en vanmorgen heb ik Betty's idee om alles op een laken te 'prikken' uitgevoerd. Ik heb gewoon opgepakt wat ik zag en alles zo opgespeld als op dat moment goed leek zonder daarin te veranderen. Het resultaat wordt direct leuk:

Toch kan ik me voorstellen dat - als ik de opstelling met laken en lat zo een tijdje laat hangen ik gaandeweg steeds iets zal veranderen aan het geheel zoals je dat nu ziet.

Dit is het merklapje wat ik in Delft vond en waarover ik gisteren schreef dat het later omgezoomd is waarbij de kruissteken mee om de hoek zijn verdwenen. De meneer die het verkocht was er niet heel enthousiast over vanwege die zoom. Hij vroeg er dan ook niet veel voor. Ik heb hem uitgelegd dat het juist daarom voor mij bruikbaar was om in mijn quilt te verwerken..ik denk dat hij dat wel een mooi idee vond.

onder dit merklapje speldde ik een klein verstellapje, het is linksboven met rood gemerkt. Leuk, die kleine rode accentjes zo her en der verspreid

het letterlapje in platsteken heeft inmiddels gezelschap van een mouwtje gekregen. Dit vind ik wel een mooi stukje zo bij elkaar.

Het inmiddels bekende zelfgemaakte lapje van M. Allard, nu in combinatie van wat kantjes in broderie Anglaise

Twee ronde vormen, de een van fijn geklost kant en oud, de ander nieuw in Boutis en door mij ooit gemaakt als proefje voor een projectje. Zo zie je maar weer dat het goed is ook de minkukeltjes te bewaren in een doosje.

de lapjes zitten gespeld op een deel van deze lap met prachtig monogram, ik denk afkomstig van een laken:

Het is goed om pas stukken stof weg te knippen als het definitieve plan klaar is. Eigenlijk is het lege stuk links uitstekend geschikt als drager voor andere onderdeeltjes. Ik voegde er ook nog een oud proefje in nuttige knoopsgat-oefeningen aan toe. ook hier weer zo'n klein rood-accentje!

Ook dit is een proefje van nuttige handwerken uit vroeger tijden: er zitten een heleboel naaitechnieken in verwerkt. Ik ga zoeken naar een manier om dergelijke stukjes zo 'los' mogelijk te verwerken in de quilt.

Tot slot het zeer oude kleedje waar ik gisteren over schreef. Ik kocht het bij Sanny de Zoete en het komt uit de 19e eeuw. Het is zeer fijn geborduurd met zeer gedetailleerde bloemetjes. Ik ben van plan om dit met heel kleine steekjes in de spijltjes van het open naaiwerk op te naaien op een mooie ondergrond. Zo kan ik dit lapje met behoud van originaliteit toch gebruiken.
Veel plezier met het bekijken van de vele foto's en tot de volgende Oud Goed!

Oud Goed

Hoe leuk ik ook van alles probeer te plannen, het wil nog steeds niet helemaal lukken.Vandaag had ik bezoek, mijn moeder en zus en we zaten heerlijk in de tuin, aten aardbeientaart en genoten van het weer en elkaar. Daarna had ik een aantal uren de tijd om bij daglicht foto's te kunnen maken bij mijn blogje over Oud Goed. Een aantal nogal intensieve telefoongesprekken gooiden roet in het eten.
Ik maak vast een beginnetje met het verhaal en maak morgen de foto's. Ik hoop dat jullie morgen dan nog even terug komen voor het complete verhaal.
De afgelopen maand stond vooral in het teken van 'sparen' ik kocht en kreeg weer nieuwe lapjes, bandjes en fragmentjes oud goed en inmiddels heb ik een ruime voorraad om me eens heerlijk op uit te leven.
Ik was in Delft op zaterdag waar ik e.e.a. bij Sanny vond, ik kocht nog wat op de brocante-markt en was gelukkig met de buit. Ook vond ik in een doosje nog een 'oud' proefje van mezelf voor een boutis-tasje wat ik jaren geleden maakte. Het is maar een klein stukje boutis maar het kan prima dienst doen in mijn quilt.
Ik vond een oud merklapje wat rondom na het borduren met een zoompje is afgewerkt, daarmee een deel van de letters mee omzomend. Als merklapje daarom niet bijster interessant, maar als 'decor-stukje- op de quilt wel degelijk. Ik vond een prachtige website vol inspiratie waar ik zeker mijn voordeel mee wil doen en zo was ik op allerlei manier in mijn hoofd bezig, detailtje hier, dingetje daar voor het grote geheel.
Morgen komen de foto's, ik zal er wat meer maken ter troost vanwege het ontbreken daarvan op dit moment. Nog even geduld voor nu en ondertussen....
kijk ook even bij Betty en Joke voor meer Oud Goed

Marken

Ik ben al even bezig met net borduren van vernaaide linten op een grote lap. Het patroon is van Margreet Beemsterboer en alhoewel het patroon al enkele jaren in mijn la lag, trok Willy me onbedoeld over de streep om er aan te beginnen. Garens en linnen had ik ook al tijden in huis. Op 14 februari begon ik en op 28 maart liet ik hier op nuttig en fraai al een eerste beginnetje zien.
Inmiddels ben ik een flink eind verder en dus is het tijd om weer eens wat te showen.

Waar de initialen staan is de onderkant van de lap. Rondom ben ik ook al voorzichtig aan een open zoompje begonnen.

De vaas met bloemen vulde ik gisteravond onder deel I van de Mathheus,

dit stuk borduurde ik vanmorgen onder vroege vogels.
Vanmiddag bleef ik op Marken: herinneren jullie je nog dat ik vorige week allerlei mooie bolletjes garen liet zien? Ik vertelde er en passant hier iets over.

Later vertel ik wel wat meer over de achtergronden en over de workshop, maar wat ik ga maken wil ik nu alvast verklappen: een Marker bruidsrijglijf.
Op dit moment werk ik aan een proeflapje wat - héél toevallig - precies op de breedte van mijn souvenir is. Ik er ga dus flink mijn best op doen en goed oefenen op de steekjes, spelen met de kleuren en hopen dat het resultaat straks prachtig wordt. Daarna ga ik voor het echte werk: het bruidslijf

Een heerlijk werkje voor de zondag! Ik heb dan ook een heel fijne middag gehad mijn 'zijdje'.

Iets nieuws

Eigenlijk heb ik niets nieuws te melden behalve dan dat ik 'm ook heb:

De Quiltmania. Her en der zag ik op diverse blogs al lovende berichten over het laatste nummer en met name twee quilts zag ik daar vaak de revue passeren: de quilt "Tante Sarah" gemaakt door Kristel Salgarollo (kijk maar eens onder 'pakketten' op haar website) een prachtige quilt vind ik en de quilt "De zandlopertuin" gemaakt door Cosabeth Pariaud. Ik zou niet weten welk van de twee ik het mooist vind, het liefst zou ik ze allebei maken.
Jarenlang had ik een abonnement op dit blad tot het moment dat ik een flinke stapel had en inmiddels niet zo heel veel meer aan het quilten was en meer aan het handwerken. Had ik zo nu en dan een quiltmanie dan las ik met veel genoegen mijn oude nummers en vermaakte me daar ook urenlang prima mee.
Nu ik zoveel keer deze beide quilts te zien kreeg als ik weer eens een blogmomentje had was het zaadje "koop dit nummer" in mijn hoofd geplant. Gisteren nam ik hem mee (tegen betaling ;) en sindsdien heb ik er al diverse malen met veel genoegen in gebladerd en gekeken en gelezen.
Heel leuk vond ik het artikel over Baltimore quilts (* memo aan mezelf: wanneer maak je de jouwe eens af?) en ook genoot ik van de mooi reportage over Amish schatten uit het Indiana State museum.
Ik heb ook een paar 'Amish' schatten- van eigen hand, maar daarom voor mij niet minder waardevol.
Zien?

Mijn Amish popje, volgens traditie gemaakt zonder 'gezichtje' en door haar leeftijd (een jaar of 15) en standplaats ( bovenop een kast) inmiddels met een oude look. Ik zal haar eens aan Sophie voorstellen.
Popje zit hier op een Amish quiltje. Ook een echt Amish patroon: trip around the world. Het wordt gemaakt met stroken die allemaal even breed zijn. Deze worden aan elkaar genaaid en dan op een speciale manier versneden. De stroken verkreeg ik door ruilen met onze quiltgroep.

Door dit ruilproject heeft de quilt ook een speciale betekenis. De kleuren zijn hier en daar fel, ook dat zie je vaak bij oude Amish quilts. Dit is overigens de enige quilt die ik machinaal heb doorgequilt, een experimentje, tamelijk geslaagd, maar toch blijf ik een handquilter ;)
op de achterkant zie je dit:

een quiltje van restjes effen stof die ik overhield van een grotere Amish quilt is onderstaand minidekentje:

niet zo'n goede foto, maar je snapt de bedoeling ;) Dit patroon heet 'square in a square' en is ook een Amish klassieker.
Ook op deze achterkant een legend-block in stijl:

Deze heet 'Gelassenheit II', een Amish term die aangeeft dat je het leven neemt zoals het komt. (Gelassenheit I is de 'grote zus' van deze quilt)
Het artikel in quiltmania ziet er prachtig uit:

Veel te kijken en veel te lezen,

Mijn laatste Amish schat, een prachtige Lonestar die mijn lief in zijn kleuren ontwierp en die ik voor hem naaide en met de hand quiltte mag komende maand exposeren in Kasteel Cannenburch, heb ik tòch nog een nieuwtje :)

Afscheid van Handwerken zonder Grenzen

Wie de nieuwsbrief van HZG ontvangt of onlangs op hun website heeft gekeken heeft daarop kunnen lezen dat een nieuwe hoofdredacteur zich daar voorstelt.
In het bericht is niet te lezen dat een groot deel van de redactie mèt Margreet Beemsterboer is opgestapt. In de reacties bij het bericht proef ik een zeker ongenoegen bij lezers die niet begrijpen waarom er geen woord (van dank) aan het vertrek van Margreet is gewijd. Ook wordt de vraag gesteld waarom Margreet weg is als hoofdredacteur.
Ook privé krijg ik vragen naar aanleiding van dit bericht. Omdat ik niet ieder persoonlijk kan en wil antwoorden volsta ik met een korte uitleg hier op Nuttig en Fraai.
Er zijn jaren geweest dat Margreet het (bijna) enige redactielid was van handwerken zonder Grenzen. Margreet deed dit werk met veel enthousiasme en met een enorme kennis van wat er leeft op handwerkgebied. Toch zocht ze achter de schermen al geruime tijd naar versterking want een 'echt redactie-team' stond al lang hoog op haar wensenlijstje. Margreet was dan ook erg blij dat ze mij een jaar geleden bereid vond om werkzaamheden voor zowel de redactie (het blad) als voor de website te doen.
Ik heb het afgelopen jaar de eindredactie voor HZG gedaan en daarnaast een bijdrage geleverd aan de website,met name in de vorm van een toegevoegd weblog.
Bij toeval zagen Margreet en ik kans om 'ons' team verder te versterken met een goede (en traditionele) handwerkster die bovendien over uitstekende organisatorische kwaliteiten èn een prima handwerk-netwerk beschikte: Petra Pereira.
Het team van HZG, inmiddels vier 'man' groot beschikte nu over een hoofdredacteur, een eindredacteur, een coördinator en iemand die de correcties verzorgde. Een ongekende luxe! Een paar maanden geleden kwam daar nog een vijfde redactielid bij die voor het laatste door dit team gemaakte nummer de controle van de werkbeschrijvingen heeft gedaan.

Tijdens het maken van het laatste nummer van Handwerken zonder Grenzen ( HZG 164) is door de uitgever besloten om met onmiddellijke ingang de opmaak van het blad naar India uit te besteden. Zonder erg inhoudelijk te worden kan ik jullie vertellen dat dat voor ons, en met name voor Margreet, Petra en mij bijzonder veel extra werk en zeer vele onzekerheden over de kwaliteit opleverde. Juist wij drieën hadden met name te maken met de overstap naar India.
Margreet heeft besloten dat zij hiervoor niet langer de verantwoordlijkheid kon en wilde dragen en heeft haar functie als hoofdredacteur neergelegd. Na een gesprek met de drukker heeft ook Petra laten weten dat zij geen toekomst meer zag in haar werkzaamheden voor HZG.
Zonder hoofdredacteur en zonder coördinerende functie van Petra zat er voor mij niet veel anders op dan de uitgever te laten weten dat ook ik geen mogelijkheid meer zag om de voortgang van HZG zoals ik die zelf voorsta (en dat is mijn persoonlijke mening) nog te kunnen waarborgen.
Is er reden voor droefheid? Natuurlijk is het moeilijk om afscheid te nemen van iets wat je met zoveel plezier mag doen. Voor mij persoonlijk wàs Margreet Handwerken zonder Grenzen. Het zal moeilijk zijn - velen merkten dat al op - om haar kennis en kunde op gebied van handwerken te evenaren. Haar netwerk met handwerksters over de gehele wereld is uniek!
Ik heb met zoveel plezier dit afgelopen jaar met Margreet samengewerkt, zo veel geleerd ( Margreet is een uitstekende 'coach') en er is ook zo veel gelachen. Dat gevoel blijft en dat gevoel wil ik nog lang koesteren. Ik denk dat onze wegen - al zijn ze niet meer redactioneel - niet zullen scheiden. Ik kijk met tevredenheid terug op een erg mooi jaar en ook vooruit naar ongetwijfeld weer even mooie, nieuwe en spannende Dingen die zullen komen.
Vanaf deze plaats een welgemeend en hartelijk: Dank je wel, Margreet ;)

Hallo Josephine

Behalve de merkwaardig dag in Nijkerk was er zaterdag ook de verzamelaarsbeurs in Utrecht. Ik koos voor het laatste.
Ik was heerlijk aan het neuzen bij de vele honderden kraampjes. Behalve de dingen die je zoekt zijn er ook nog allerlei andere dingen waar je even bij stil wilt staan: je hebt ze zelf nog ergens thuis en bent nieuwsgierig wat de prijs is, je kent het nog van vroeger en het brengt herinneringen naar boven. Heerlijk is het, zo'n dag rondsnuffelen tussen de oude dingen.
Ik vond drie nuttige en ook nog fraaie lapjes:

D.B. maakte ze en dat deed ze erg netjes. De manier waarop de lapjes zijn afgewerkt en opgebouwd vond ik wel bijzonder en dus mochten ze na afdingen, ook dat leer je daar, mee naar huis.
de beide 'losse' lapjes zijn gemerkt met cijfers. Op die manier werd vroeger aangegeven hoeveel stuks van het desbetreffende linnen er aanwezig waren. Ook zie je twee maal de letters D.B. een keer eenvoudig voor het merken, de andere letters als fraaie versiering voor bijvoorbeeld servetten of kussenslopen.
Lapje twee ziet er zo uit:

hierop twee verschillende splitjes, een inzetje van een aangerimpeld lapje en wat fraaie steekjes op een stekenlapje.
Lapje drie laat verschillende open randjes zien:

en verschillende soorten naadverbindingen. Het drietal is mooi afgewerkt met een geborduurd sierrandje in blauw rondom over de zoom. Een mooie aanvulling op mijn kleine verzameling nuttige lapjes.
Voor het Oud Goed Project zag ik ook e.e.a. voor erg leuke prijsjes:

Voor een euro mocht dit fragment linnen met een prachtig monogram mee. Een grote, al zal ik midden onder wel een klein stopje moeten maken, maar ook dat past in het plan van Oud Goed.
Voor de helft (dus voor 0.50 cent) mocht dit kleinere monogram op damast mee:

Voor beiden zal ik een mooi plekje reserveren in mijn oud goed project.
Midden in dit alles had ik opeens ook oog voor mijn levende omgeving en spotte ik bij toeval een 'bekende'. Nou ja, ik kende haar niet echt en zij mij al helemaal niet maar haar foto had ik beslist al eens ergens gezien. Omdat ik ervan uitging dat ze wel een grapje kon waarderen zei ik zo langs mijn neus weg: Hallo Josephine.
haar reactie was geweldig en natuurlijk kon ze er om lachen. Dat zij het toevallig net over mij gehad had tegen haar vriendin lees je op haar blog. Het was een gezellige ontmoeting.
Verdere aankoopjes waren voor mijn verzameling gereedschapjes:

zoals dit mooie oude schaartje en de drie knopenhaakjes, nog meer kantjes en bandjes voor het oud Goed project:

en mooie oude klosjes garen, naaldjes e.d.
en ook vond ik nog wat oude bolletjes Perlé o.a. in een prachtige kleur oud blauw die mooi bij mijn nieuwe project past:

(de blauwe in het midden) deze kleur had ik nou net 'nodig'.
Het was een heerlijke dag in Utrecht.

Op pad

Gisteren kwam mijn borduurgroep bijeen dus ik stapte tegen tienen de deur uit op weg naar mijn fiets. Op het straatje naast mijn huis kwam ik deze dikkerd tegen:

Ik weet niet wie harder van de ander schrok, de pad of ik ;) Terwijl ik mijn fiets pakte zag ik hem langzaam en voorzichtig richting het fietspad bewegen. Ik denk dat hij wel zin had in een vrouwtje uit de sloot aan de overkant van de weg. Ik hoop dat hij veilig is gearriveerd.
Mooie werkstukjes zag ik langskomen. Basje maakte een mooie top van Den Haan en Wagemaker-stoffen met een oude randstof, ook van den H & W en volgens mij al lang niet meer te koop.

Mooi hè? De foto is in zijn geheel nog leuker maar de 'hoofdjes' heb ik er voor hier even afgeknipt, die bewaar ik voor de dames zelf :)
Ondertussen kwamen er nog twee quilt vriendinnen toevallig langs dus het was zeer gezellig allemaal.

er was gehaakt en nog meer gehaakt:

er werd overlegd:

en gewerkt en bijgepraat en met een heerlijk zonnetje in de rug fietste ik aan het eind van de middag heel tevreden naar huis.
Daar lag de nieuwe HZG op de mat, maar ik was eigenlijk nog lang niet uitgeborduurd.
Ik pakte mijn lap met vernaaide linten en borduurde nog een uurtje of wat met nog steeds dat heerlijke zonnetje in mijn rug.

Geen schoonheden

geen schoonheden
Ik beloofde Annelies om twee lapjes te laten zien. Ik moet eerlijk bekennen dat het geen schoonheden zijn.
Het eerste lapje is een merklapje uit Frankrijk. Ik wilde het niet kopen, laat dat duidelijk zijn ;)
Op een van de vele brocantes afgelopen september in de Elzas was een verkoopster die naar verhouding redelijk wat 'handwerk' had. Als eerste zag ik het lapje maar legde het snel weer weg. Mijn oog viel op oude klosjes, kaartjes met garens, een enkel handwerkgereedschapje...ik keek mijn ogen uit.
"Six euro" zei de vrouw en ze duwde het lapje weer in mijn handen. Ik legde het lapje weer neer en bekeek de klosjes en strengetjes en begon te sorteren wat ik eventueel - als de prijs me beviel- zou willen kopen.
"cinq euro" zei de vrouw en weer stond ik met het lapje in mijn handen.
Uiteindelijk heb ik het maar meegenomen voor een euro of vier en dankbaar gaf de mevrouw op mijn gehele aankoop ook nog een flinke korting.

Het lapje is geborduurd op dun grofmazige borduurstof met perlé nr 5 in groen en paars. Het is gedateerd 1924 en gemaakt door M.L.K.
Opmerkelijk is de geborduurde Maria die het lapje in o.a. bruine wol "siert". Ik heb dat eerder gezien bij een naailap in Delft waar onderaan een kleine afbeelding van een machinaal geborduurde zeer fijne Maria was vastgezet. Die verkoper vertelde mij dat hij dacht dat - als het naaiwerk de goedkeuring van de juffrouw had, een geborduurde Maria aan het werk toegevoegd mocht worden.

Niet mooi, maar wel bijzonder!

Een deel van de overige buit vond ik nog op deze 'oude' foto.
Evenmin een toonbeeld van grote schoonheid is onderstaande lap: een voorbedrukt patroon om letters en monogrammen op te leren borduren in platsteek en andere versierende steken. Een aantal exemplaren die mooi geborduurd zijn en wel àf liet ik eerder al eens zien. Dit exemplaar is nog in de maak en daarna jarenlang ergens niet zo heel goed opgeborgen geweest.

Het borduurwerk is niet mooi. Verder is de lap ernstig vervuild ( ik heb de foto wat opgebleekt zodat het minder erg lijkt, maar in het echt is de lap hier en daar bruin) en ik durf hem niet te wassen want dan gaat de tekening er mogelijk ook uit. Ik heb ook voor deze niet heel veel voor betaald. Wat mij toch in de lap aantrekt is het patroon. Dat is gelukkig nog in zeer goede staat en kan opnieuw gebruikt worden.
Door mij :)
Ik ga de lap (ooit) opnieuw optekenen op een mooie lap linnen of katoen en daarna ga ik zelf aan de slag, een mooie oefening in geduld :)
Vanmorgen bracht de post een pakje: mijn bestelde garens die door Nelly's Hardanger atelier met enige spoed waren opgestuurd.

Mooie kleuren! Morgen heb ik een workshop met mijn souvenirgroep. Ik vertel later wel eens wat we daar gaan maken.

Gereedschapjes

Ik had beloofd nog wat van de meest recente aankoopjes te laten zien.

Een paar weken geleden kocht ik drie voorwerpjes van been. Ze waren niet zo groot en toch was ik er heel blij mee.
Soms is het handig om wat spanning op je handwerk te zetten. Dat kan bijvoorbeeld in een borduurring om mooie borduursteekjes je krijgen. Voor het zomen is zo'n ring niet erg geschikt. Om toch spanning op je werk te houden zijn daarvoor allerlei hulpmiddeltjes bedacht zoals de naaisteen of plombe waar ik eerder over schreef. Ook kun je een tafelklem gebruiken waar je je werk aan vast maakt waardoor je met de hand waarmee je het handwerk vasthoudt voorzichtig wat aan het werk kunt trekken. De rechter tafelklem had ik al eerder gekocht. Linksonder zie je een staafje wat je in kunt drukken. Het bolletje linksboven gaat dan open en daar kun je dan je werk aan vastklemmen. Het hele gereedschapje is niet zo groot, een centimeter of veertien ( schat ik ).
Het benen tafelklemmetje kocht ik pas. Ik was verrast hoe klein en sierlijk deze is. Hij klemt erg stevig om de tafelrand en lijkt erg stabiel. Hij is helemaal gaaf en in prachtige staat. Het kleine 'vaasje' linksboven is niet groter dan een halve centimeter en daar kun je de draad die je aan je werk hebt vastgemaakt tussen klemmen.

geweldig hè, zo'n prachtig en gaaf bewaard gereedschapje uit ongeveer 1840.

Verder schafte ik ook twee draadwindertjes van been aan. De een met in het midden een bloem gegraveerd, de ander en die zie je hierboven, met een monogram. Hij is niet zo fotogeniek want het kostte aardig wat moeite om er nog iets van in beeld te krijgen.
Nu heb je je vast afgevraagd wat het attribuutje met de twee ringen is wat onderaan op de bovenste foto prijkt.
Je kunt hem een beetje langer maken en dan ziet het er zo uit:

Als je er vervolgens een beetje aan draait floept er een schaartje uit. Deze is goed scherp en heel bruikbaar. Een mooi design ontwerpje van weleer.

In het volgende log laat ik twee lapjes zien. Een daarvan heb ik Annelies beloofd te showen, de andere vindt ze vast ook wel mooi. Voor het zover is ga ik eerst lekker lang genieten van mijn borduurwerk:

tot dan!