Zoals ik al eerder schreef is er door Elma een merklapje ontworpen voor de Timmerwerf wat nu in het museum verkocht wordt.
Vorige week zaterdag was er een groep webloggers in het museum waaronder Ine, je hebt dat in diverse weblogs bij o.a Saskia, L’heurebleue en José kunnen lezen.
Ine was een van degenen die een pakketje kocht met daarin het patroon, een stramientje en garen; ze ging direct aan de slag.
Afgelopen donderdag mailde Ine dat haar lapje af was en ze stuurde een foto mee van het resustaat.
Ine heeft zo haar eigen draai gegeven aan het patroon van Elma en maakte daarmee een uniek herinnerings-lapje aan de gezellige dag in De Timmerwerf en de Bongaard waar we als groep lunchten.
Dit is wat Ine schreef:
"Mijn lapje is af.Ik heb,zoals ik al vertelde zaterdag, al onze namen vastgelegd.
Het is geen merklapje zoals Elma het oorspronkelijk heeft opgezet. Maar als herinneringslapje vind ik het ook heel geslaagd.
Ik heb alleen die mensen vermeld die samen de lunch hebben gebruikt in De Bongaard. Ik moest een keuze maken en anders hield ik geen ruimte meer over voor het museumhuisje. Ook "aan de Rol" wilde ik erop hebben. Twee randjes kwamen er bij. De Golfjes en een randje wat ik vond in het rode merklap boekje van Hennie Stevan. Allebei de randjes hebben iets van rollen, vooral het tweede lijkt wel een beetje op de rollen linnengoed in een pronkkast.
Het boompje is een verwijzing naar De Bongaard en het kopje spreekt voor zich. Tenslotte het motiefje komt ook uit het boekje van Hennie. Kopje en boompje heb ik zelf zo’n beetje ontworpen dus ieder is vrij om het op zijn eigen lapje te gebruiken. Ik heb een beetje doorgewerkt, wilde de eerste zijn ;) )
Ik heb het Anchor garen gebruikt wat bij het patroon zat. Dit geeft een veel mooier resultaat als gewoon DMC wat ik gebruikte voor mijn eerste lapje op dit soort stramien. Maar het stramien blijft lastig om op te werken, mijn naald was ik vaak "kwijt". Zo, nou kan ik achterover leunen,...nou ja, bij wijze van spreken dan. Ik heb nog veel onder handen, maar met dit lapje heb ik weer iets moois toegevoegd aan mijn verzameling en een mooie herinnering aan een prachtige dag"
Ik denk wel dat Ine hiermee het snelst was; van anderen heb ik nog niet gehoord dat het lapje af is. Er zijn inmiddels bijna 70 merklap-pakketjes verkocht en het eind van de hoeveelheid pakketjes is in zicht.
Behalve het pakketje met patroon, stramien en garen is er in het museum ook een boekje te koop en een zestal verschillende kaarten.
Ook daarvan gaat de verkoop gelukkig erg goed.
Inmiddels is er een tweede eigen Timmerwerf-merklapje ontstaan. Gisteren plaatste Saskia tot mijn grote verrassing haar merklapje op haar weblog. Jullie krijgen alvast een voorproefje van haar merklapje
maar voor detailfoto’s en het verhaal achter het lapje moeten jullie toch echt zelf een kijkje nemen op Saskia’s weblog
29 Reacties
zondag 28 maart 2010
vrijdag 26 maart 2010
Plof
Op donderdag komen hier altijd de foldertjes en de lokale krantjes dus toen ik gistermiddag een flinke plof hoorde op de mat was ik allerminst gealarmeerd. Ik verwachtte geen pakketjes en bleef zitten waar ik zat, boven, met een borduurwerkje (een theedoek) in de hand.
Toen ik later naar beneden ging keek ik even op de mat en zag dat het toch de postbode geweest was die de plof veroorzaakt had.
Er lag een grote dikke witte envelop en aangezien die meestal voor mijn lief bestemd zijn (ook al ontvang ik soms zelf ook dikke exemplaren die geheel van kleine humoristische tekeningetjes voorzien zijn en de postbode ongetwijfeld veel vreugd bezorgen ;) ging er nog steeds geen lampje branden.
Een blik op de envelop wees uit dat er toch echt mijn naam op stond.
De afzender bleek Handwerken zonder grenzen, uit de envelop haalde ik een prachtig boek:
Even was ik heel verbaasd, ik had toch niets besteld? Ik keek nogmaals in de envelop op zoek naar een rekening maar die zat er niet in. Toen zag ik op de adressering mijn voornaam staan en het kwartje viel:
Enige tijd geleden vulde ik bij de stand van Handwerken zonder grenzen een aanvraagformuliertje in om hun digitale nieuwsbrief te ontvangen. Onder de aanvragers zouden enkele boeken verloot worden.
Wat een verrassing! Ik had er helemaal geen rekening mee gehouden dat ik een van de gelukkige winnaars zou worden
Het boek is een plaatje!
zomaar wat willekeurige bladzijden :
Het quiltje eronder is gemaakt van stofjes van Kaffe Fasset en de favoriet van Sophie. Ik denk dat er met dit boek als prachtige kleurengids nog wel zo’n leuk quiltje uit voort kan kan komen.
De digitale nieuwsbrief kwam dezelfde dag en daaruit bleek dat het nieuwe nummer van Handwerken zonder grenzen ook in aantocht is. Er komt dus nog een klein plofje na ;)
35 Reacties
Toen ik later naar beneden ging keek ik even op de mat en zag dat het toch de postbode geweest was die de plof veroorzaakt had.
Er lag een grote dikke witte envelop en aangezien die meestal voor mijn lief bestemd zijn (ook al ontvang ik soms zelf ook dikke exemplaren die geheel van kleine humoristische tekeningetjes voorzien zijn en de postbode ongetwijfeld veel vreugd bezorgen ;) ging er nog steeds geen lampje branden.
Een blik op de envelop wees uit dat er toch echt mijn naam op stond.
De afzender bleek Handwerken zonder grenzen, uit de envelop haalde ik een prachtig boek:
Even was ik heel verbaasd, ik had toch niets besteld? Ik keek nogmaals in de envelop op zoek naar een rekening maar die zat er niet in. Toen zag ik op de adressering mijn voornaam staan en het kwartje viel:
Enige tijd geleden vulde ik bij de stand van Handwerken zonder grenzen een aanvraagformuliertje in om hun digitale nieuwsbrief te ontvangen. Onder de aanvragers zouden enkele boeken verloot worden.
Wat een verrassing! Ik had er helemaal geen rekening mee gehouden dat ik een van de gelukkige winnaars zou worden
Het boek is een plaatje!
zomaar wat willekeurige bladzijden :
Het quiltje eronder is gemaakt van stofjes van Kaffe Fasset en de favoriet van Sophie. Ik denk dat er met dit boek als prachtige kleurengids nog wel zo’n leuk quiltje uit voort kan kan komen.
De digitale nieuwsbrief kwam dezelfde dag en daaruit bleek dat het nieuwe nummer van Handwerken zonder grenzen ook in aantocht is. Er komt dus nog een klein plofje na ;)
35 Reacties
donderdag 25 maart 2010
Feestelijk
Het is alweer een tijd geleden dat ik jarig was, ruim vijf maanden alweer, maar vandaag mocht ik van het verjaarscadeautje van onze kinderen en Sophietje genieten, samen met mijn lief want die mocht mee.
Eerst was er nog een rondleiding in de Timmerwerf; vandaag was dat een groep dames met rode hoed die onze lapjes kwamen bekijken en na afloop nog lang napraatten onder het genot van de inmiddels beroemde High tea in de Bongaard. Mieke van onze souvenirgroep is een van de Rode Hoeden-dames en zij had het uitje naar De Timmerwerf zeer goed voorbereid. Na afloop waren er bloemen voor de drie rondleisters, rode natuurlijk met hier en daar een vleugje paars en werden alle gasten verblijd met een zelf ontworpen merklap pakketje. Wat zijn we weer verwend!
Daarna was het snel naar huis, een boterhammetje eten, even verkleden en toen naar het theater.
Het oorspronkelijke plan was om ons naar The last night of the Proms te sturen, in Londen dus, maar dat bleek geen haalbaar project. Om daar kaarten voor te kopen moet je eerst het afgelopen seizoen een concert-serie bezocht hebben en dan nog is het maar de vraag of er voor jou alsnog een plaatsje is bij the last night. Wel ontzettend lief dat je kroost zo iets voor je bedenkt.
Plan twee was om mams en paps te trakteren op een avondje opera.
Wij waren daarom vanavond in het Lucent Danstheater in den Haag waar La Traviata gespeeld werd.
In de pauze dronken we gezellig een glaasje en al met al hadden we een zeer memorabele avond.
Wat een lief en zeer geslaagd verjaarscadeau!
omdat ik jullie evenmin het wel en wee van Violetta en haar Alfredo wil onthouden volgt hier een zeer, zeer korte samenvatting, opgenomen op een overdekte markt in Valencia, La Traviata in 6 minuten
18 Reacties
Eerst was er nog een rondleiding in de Timmerwerf; vandaag was dat een groep dames met rode hoed die onze lapjes kwamen bekijken en na afloop nog lang napraatten onder het genot van de inmiddels beroemde High tea in de Bongaard. Mieke van onze souvenirgroep is een van de Rode Hoeden-dames en zij had het uitje naar De Timmerwerf zeer goed voorbereid. Na afloop waren er bloemen voor de drie rondleisters, rode natuurlijk met hier en daar een vleugje paars en werden alle gasten verblijd met een zelf ontworpen merklap pakketje. Wat zijn we weer verwend!
Daarna was het snel naar huis, een boterhammetje eten, even verkleden en toen naar het theater.
Het oorspronkelijke plan was om ons naar The last night of the Proms te sturen, in Londen dus, maar dat bleek geen haalbaar project. Om daar kaarten voor te kopen moet je eerst het afgelopen seizoen een concert-serie bezocht hebben en dan nog is het maar de vraag of er voor jou alsnog een plaatsje is bij the last night. Wel ontzettend lief dat je kroost zo iets voor je bedenkt.
Plan twee was om mams en paps te trakteren op een avondje opera.
Wij waren daarom vanavond in het Lucent Danstheater in den Haag waar La Traviata gespeeld werd.
In de pauze dronken we gezellig een glaasje en al met al hadden we een zeer memorabele avond.
Wat een lief en zeer geslaagd verjaarscadeau!
omdat ik jullie evenmin het wel en wee van Violetta en haar Alfredo wil onthouden volgt hier een zeer, zeer korte samenvatting, opgenomen op een overdekte markt in Valencia, La Traviata in 6 minuten
18 Reacties
dinsdag 23 maart 2010
Sjaan
De trouwe weblog bezoekers zal het niet ontgaan zijn dat er afgelopen zaterdag opnieuw een groep bloggers in museum De Timmerwerf was om de tentoonstelling 'Aan de Rol' te bezoeken.
Het was alweer erg gezellig. Halverwege de ochtend kwamen Corrie en Ineke uit het noordwesten, Saskia met Mien, Wil en Ine uit het zuiden, Betty en Barbara min of meer hier uit de buurt en José en Sjaan van ietsje verder. Ook Elisabeth, l’heurebleue voor de kenners, was er ondanks de butsen en builen van haar valpartij eerder die week.
Later kwam daar nog hoog bezoek uit het Noorden bij, want ook Hennie Stevan, de schrijfster van het prachtige pronkrollenboek liet de kans om nog meer rollen te zien niet aan zich voorbij gaan.
Omdat er door Saskia maar liefst drie logjes over deze gezellige dag zijn geschreven en er ook bij Elisabeth en José over alle bijzonderheden van onze gezellige ontmoetingsdag is geschreven inclusief een kijkje op de borden tijdens de lunch en een blik op de prachtige cadeautjes die zo lief en ruimhartig werden uitgedeeld laat ik jullie met bovenstaande linkjes meegenieten.
Onder de lunch werd er ook nog een kleine show and tell gehouden van meegebrachte werkjes. Sjaan spande de kroon want niet alleen had ze een enorme hoeveelheid miniatuur-fijne merklapjes bij zich maar ze waren nog eens te koop ook.
Zelfs de mevrouw van De Bongaard waar we lunchten was niet weg te slaan bij deze fijne merklapjes. Ik geloof dat ook zij er nog een aantal gekocht heeft.
Ik kocht deze twee lapjes van Sjaan:
Ik heb er een schaartje naast gelegd zodat je kunt zien hoe klein ze in werkelijkheid zijn. Het rechter lapje koos ik omdat we een kronen-project doen met onze borduurgroep en ik denk dat mijn groepsgenoten dit ook wel een bijzonder mooi lapje zullen vinden.
Het linker lapje sprak me aan om de traditionele motiefjes, de fijnheid van borduren en de prachtige kleuren.
Hier zie je hoe mooi gelijkmatig er geborduurd is:
Sjaan borduurt voor een goed doel, een weeshuis en ik geloof dat er na zaterdag weer een mooi bedrag naar het weeshuis kan gaan.
Sjaan, ik was zeer onder de indruk van jouw prachtige handwerk en ik ben heel blij dat ik nu twee echte "Sjanen" in mijn collectie heb. Dank je wel
Aan het vorige blog heb ik nog een foto toegevoegd die ik van Elma kreeg. Het is een foto van de prachtige doos waar de rol van Jettie een mooi plaatsje in heeft.
17 Reacties
Het was alweer erg gezellig. Halverwege de ochtend kwamen Corrie en Ineke uit het noordwesten, Saskia met Mien, Wil en Ine uit het zuiden, Betty en Barbara min of meer hier uit de buurt en José en Sjaan van ietsje verder. Ook Elisabeth, l’heurebleue voor de kenners, was er ondanks de butsen en builen van haar valpartij eerder die week.
Later kwam daar nog hoog bezoek uit het Noorden bij, want ook Hennie Stevan, de schrijfster van het prachtige pronkrollenboek liet de kans om nog meer rollen te zien niet aan zich voorbij gaan.
Omdat er door Saskia maar liefst drie logjes over deze gezellige dag zijn geschreven en er ook bij Elisabeth en José over alle bijzonderheden van onze gezellige ontmoetingsdag is geschreven inclusief een kijkje op de borden tijdens de lunch en een blik op de prachtige cadeautjes die zo lief en ruimhartig werden uitgedeeld laat ik jullie met bovenstaande linkjes meegenieten.
Onder de lunch werd er ook nog een kleine show and tell gehouden van meegebrachte werkjes. Sjaan spande de kroon want niet alleen had ze een enorme hoeveelheid miniatuur-fijne merklapjes bij zich maar ze waren nog eens te koop ook.
Zelfs de mevrouw van De Bongaard waar we lunchten was niet weg te slaan bij deze fijne merklapjes. Ik geloof dat ook zij er nog een aantal gekocht heeft.
Ik kocht deze twee lapjes van Sjaan:
Ik heb er een schaartje naast gelegd zodat je kunt zien hoe klein ze in werkelijkheid zijn. Het rechter lapje koos ik omdat we een kronen-project doen met onze borduurgroep en ik denk dat mijn groepsgenoten dit ook wel een bijzonder mooi lapje zullen vinden.
Het linker lapje sprak me aan om de traditionele motiefjes, de fijnheid van borduren en de prachtige kleuren.
Hier zie je hoe mooi gelijkmatig er geborduurd is:
Sjaan borduurt voor een goed doel, een weeshuis en ik geloof dat er na zaterdag weer een mooi bedrag naar het weeshuis kan gaan.
Sjaan, ik was zeer onder de indruk van jouw prachtige handwerk en ik ben heel blij dat ik nu twee echte "Sjanen" in mijn collectie heb. Dank je wel
Aan het vorige blog heb ik nog een foto toegevoegd die ik van Elma kreeg. Het is een foto van de prachtige doos waar de rol van Jettie een mooi plaatsje in heeft.
17 Reacties
donderdag 18 maart 2010
Dubbelrol
Vorige week zaterdag was het druk in De Timmerwerf. Omdat er bijzondere bezoekers zouden komen was ik er ook die dag. Voor dag en dauw stapten er in het Noorden handwerksters in auto en trein om naar De Lier te gaan.
Een van die "noorderlingen" was Elma die met een aantal van haar Souvenir-cursisten de lange reis naar het westen ondernam.
Elma heeft een bijzondere rol in onze tentoonstelling omdat ze speciaal voor ons een merklapje heeft ontworpen dat de komende tijd in het museum te koop is.
Hier zie je een klein stukje van het patroon
Het is een traditioneel merklapje dat volgens de "Groninger methode" is opgebouwd: alle letters van het alfabet die overblijven als de woonplaats, geboortemaand en de naam zijn ingevuld staan bovenaan op de merklap, hetzelfde geldt voor de cijfers die overblijven van geboortedag en jaartal.
In dit geval zijn de woorden Timmerwerf en De Lier gebruikt en de data waarbinnen de tentoonstelling valt.
Het stramientje en het garen zijn bijgeleverd in de koker samen met het telpatroon en een beschrijving.
Ook de woning van de timmerman – het museum – staat op dit herinneringslapje afgebeeld. Een leuk aandenken zowel voor ons als de museum-gasten!
Elma, nogmaals hartelijk dank voor het ontwerpen van dit unieke lapje.
Nog meer leuks van uit het hoge Noorden op deze zaterdag was de ontmoeting van twee rollen.
Een Groninger rol (eigenlijk waren het er twee) kwam in een prachtig geborduurde doos mee en werd natuurlijk in contact gebracht met mijn nieuwe- en Trijnie’s oude rol.
Hier zie je de Groninger rol liefdevol op de vitrine met daaronder haar Westerse zuster gedrapeerd:
onnodig te vertellen dat de dames Rol het reuze naar hun zin hadden en veel succes oogsten met hun prachtige handwerkjes.
Hier zie je de Groninger rol nog wat beter:
wat een beauty!
Natuurlijk werd de rol helemaal uitgespreid op een mooi licht plekje in het museum zodat wij en de aanwezige bezoekrs ook deze mooie rol goed konden bekijken.
Andere gasten vorige week waren weblogster Bertie met vriendin die ook een flinke rit hadden gemaakt om naar De Lier te komen, twee van mijn web-loglezers uit Utrecht, Souvenirgroep vriendin Annie met haar zussen en tientallen anderen van ver en uit de buurt.
Heerlijk voor het museum dat de tentoonstelling zoveel belangstelling geniet!
Komende zaterdag komen er weer vanuit het hele land web-loggers naar De Timmerwerf. Een kleine greep:
Betty, Corrie ,José en Saskia en die dames nemen ieder weer een paar vriendinnen mee. Het belooft een gezellige boel te worden.
Van Elma kreeg ik een foto van de doos toegestuurd die Jettie voor haar rol gemaakt heeft. Is hij niet prachtig?
31 Reacties
Een van die "noorderlingen" was Elma die met een aantal van haar Souvenir-cursisten de lange reis naar het westen ondernam.
Elma heeft een bijzondere rol in onze tentoonstelling omdat ze speciaal voor ons een merklapje heeft ontworpen dat de komende tijd in het museum te koop is.
Hier zie je een klein stukje van het patroon
Het is een traditioneel merklapje dat volgens de "Groninger methode" is opgebouwd: alle letters van het alfabet die overblijven als de woonplaats, geboortemaand en de naam zijn ingevuld staan bovenaan op de merklap, hetzelfde geldt voor de cijfers die overblijven van geboortedag en jaartal.
In dit geval zijn de woorden Timmerwerf en De Lier gebruikt en de data waarbinnen de tentoonstelling valt.
Het stramientje en het garen zijn bijgeleverd in de koker samen met het telpatroon en een beschrijving.
Ook de woning van de timmerman – het museum – staat op dit herinneringslapje afgebeeld. Een leuk aandenken zowel voor ons als de museum-gasten!
Elma, nogmaals hartelijk dank voor het ontwerpen van dit unieke lapje.
Nog meer leuks van uit het hoge Noorden op deze zaterdag was de ontmoeting van twee rollen.
Een Groninger rol (eigenlijk waren het er twee) kwam in een prachtig geborduurde doos mee en werd natuurlijk in contact gebracht met mijn nieuwe- en Trijnie’s oude rol.
Hier zie je de Groninger rol liefdevol op de vitrine met daaronder haar Westerse zuster gedrapeerd:
onnodig te vertellen dat de dames Rol het reuze naar hun zin hadden en veel succes oogsten met hun prachtige handwerkjes.
Hier zie je de Groninger rol nog wat beter:
wat een beauty!
Natuurlijk werd de rol helemaal uitgespreid op een mooi licht plekje in het museum zodat wij en de aanwezige bezoekrs ook deze mooie rol goed konden bekijken.
Andere gasten vorige week waren weblogster Bertie met vriendin die ook een flinke rit hadden gemaakt om naar De Lier te komen, twee van mijn web-loglezers uit Utrecht, Souvenirgroep vriendin Annie met haar zussen en tientallen anderen van ver en uit de buurt.
Heerlijk voor het museum dat de tentoonstelling zoveel belangstelling geniet!
Komende zaterdag komen er weer vanuit het hele land web-loggers naar De Timmerwerf. Een kleine greep:
Betty, Corrie ,José en Saskia en die dames nemen ieder weer een paar vriendinnen mee. Het belooft een gezellige boel te worden.
Van Elma kreeg ik een foto van de doos toegestuurd die Jettie voor haar rol gemaakt heeft. Is hij niet prachtig?
31 Reacties
dinsdag 16 maart 2010
Burenhulp
Strikt genomen zijn we niet echt buren, Tineke en ik maar we wonen wel in buurgemeenten.
Tineke is druk bezig op het moment om haar werkkamer te re-stylen en ik besloot haar ongevraagd een handje te helpen.
Dat is waar buren en goede vrienden voor zijn toch?
Ik lette goed op wat er zo al in de smaak viel bij haar en haar lief, want lief "mag" zo nu en dan ook in het dameskamertje plaatsnemen om Dingen te doen.
Er viel veel in de smaak zag ik, erg veel.
Ik pakte mijn dozen met DMC voorraad en koos een mooi palet uit voor een nieuw behangetje.
Ik legde er wat lapjes onder voor misschien een klein damesachtig kussentje zo hier en daar en ging aan de slag.
Gisteravond was mijn behangetje klaar. Tata...
Volgens mij wordt dit ‘m, dit behangpatroontje. Het past prima bij de klassieke uitstraling van hun heerlijk huis. Een zakelijk streepje voor F afgewisseld met roze rode ballen voor Tineke die vrolijk door zijn streepje heen lijken stuiteren. De tere ecru linten die ballen en streepjes verbinden zijn een symbool voor hun eeuwige liefde. Ik weet het bijna zeker, na dit logje gaat Tineke op zoek naar een drukker die een dergelijk behangetje voor haar wil gaan maken ;)
Borduren kan ze het natuurlijk ook :)
Ik heb natuurlijk een beetje gejokt: het patroontje is afkomstig van de Tapisserie-rol van Rosina Luger en is bonheur nummer twaalf in de originele kleuren van het patroon, maar dat vertellen we natuurlijk niet aan Tineke.
Stttttt....
20 Reacties
Tineke is druk bezig op het moment om haar werkkamer te re-stylen en ik besloot haar ongevraagd een handje te helpen.
Dat is waar buren en goede vrienden voor zijn toch?
Ik lette goed op wat er zo al in de smaak viel bij haar en haar lief, want lief "mag" zo nu en dan ook in het dameskamertje plaatsnemen om Dingen te doen.
Er viel veel in de smaak zag ik, erg veel.
Ik pakte mijn dozen met DMC voorraad en koos een mooi palet uit voor een nieuw behangetje.
Ik legde er wat lapjes onder voor misschien een klein damesachtig kussentje zo hier en daar en ging aan de slag.
Gisteravond was mijn behangetje klaar. Tata...
Volgens mij wordt dit ‘m, dit behangpatroontje. Het past prima bij de klassieke uitstraling van hun heerlijk huis. Een zakelijk streepje voor F afgewisseld met roze rode ballen voor Tineke die vrolijk door zijn streepje heen lijken stuiteren. De tere ecru linten die ballen en streepjes verbinden zijn een symbool voor hun eeuwige liefde. Ik weet het bijna zeker, na dit logje gaat Tineke op zoek naar een drukker die een dergelijk behangetje voor haar wil gaan maken ;)
Borduren kan ze het natuurlijk ook :)
Ik heb natuurlijk een beetje gejokt: het patroontje is afkomstig van de Tapisserie-rol van Rosina Luger en is bonheur nummer twaalf in de originele kleuren van het patroon, maar dat vertellen we natuurlijk niet aan Tineke.
Stttttt....
20 Reacties
zondag 14 maart 2010
Klinken, Clocks und Zwickel
Ik beloofde het in mijn vorige log en ook al veel eerder aan Bertie zelf dat ik op zoek zou gaan naar de Duitse klinken in mijn boekenkast.
Voor wie niet weet wat klinken zijn verwijs ik – gemakshalve – naar een van de vele logs die Bertie daar zelf over schreef, goed onderzoek hoef je tenslotte niet over te doen.
Heel in het kort is een klink de ingebreide versiering van een dames- of herenkous (of sok) ter hoogte van de enkel met als doel de aandacht daar op te vestigen.
Onlangs kwam Bertie terug op haar eerdere klinkende verhalen met een logje over Clocks, de Engelse variant op de klink.
Speciaal voor Bertie wil ik daar nu de Duitse Zwickel aan toevoegen.
Het Boekje Millionen van stichen hab ich wohl gemacht deel II staat vol met allerhande brei-zaken.
Ik kocht ooit alle drie de deeltjes uit de serie, verzameld in een band en daar heb ik nog geen spijt van gehad.
In het Breiboekje komt onder andere het breien met glaskraaltjes aan bod die in de Dracht van de streek Mittelfranken tot uiting kwamen in oonder andere kralenbeursjes en op gebreide kledingstukken zoals kousen en polswarmers. Soms ook werden de kraaltjes ingebreid in de vaak prachtige boorden van de fijne gebreide dameskousen maar ook de klinken, hier Zwickel genoemd werden met kraaltjes ingebreid.
Een prachtig voorbeeld van zowel zo’n kousenboord als een ingebreide Zwickel vind je hierboven.
In het boekje vind je een schat aan patronen om zelf aan de slag te kunnen zodat iedereen die het boekje in bezit heeft straks niet meer Zwickel-loos over de straat hoeft.
Het boekje is via bovenstaande link los te bestellen voor € 12 en ook samen met de twee andere deeltjes in een mooie omslag voor € 33. De twee andere delen gaan over witborduurwerk (deel 1) en allerhande naaiwerk (deel 3)
14 Reacties
Voor wie niet weet wat klinken zijn verwijs ik – gemakshalve – naar een van de vele logs die Bertie daar zelf over schreef, goed onderzoek hoef je tenslotte niet over te doen.
Heel in het kort is een klink de ingebreide versiering van een dames- of herenkous (of sok) ter hoogte van de enkel met als doel de aandacht daar op te vestigen.
Onlangs kwam Bertie terug op haar eerdere klinkende verhalen met een logje over Clocks, de Engelse variant op de klink.
Speciaal voor Bertie wil ik daar nu de Duitse Zwickel aan toevoegen.
Het Boekje Millionen van stichen hab ich wohl gemacht deel II staat vol met allerhande brei-zaken.
Ik kocht ooit alle drie de deeltjes uit de serie, verzameld in een band en daar heb ik nog geen spijt van gehad.
In het Breiboekje komt onder andere het breien met glaskraaltjes aan bod die in de Dracht van de streek Mittelfranken tot uiting kwamen in oonder andere kralenbeursjes en op gebreide kledingstukken zoals kousen en polswarmers. Soms ook werden de kraaltjes ingebreid in de vaak prachtige boorden van de fijne gebreide dameskousen maar ook de klinken, hier Zwickel genoemd werden met kraaltjes ingebreid.
Een prachtig voorbeeld van zowel zo’n kousenboord als een ingebreide Zwickel vind je hierboven.
In het boekje vind je een schat aan patronen om zelf aan de slag te kunnen zodat iedereen die het boekje in bezit heeft straks niet meer Zwickel-loos over de straat hoeft.
Het boekje is via bovenstaande link los te bestellen voor € 12 en ook samen met de twee andere deeltjes in een mooie omslag voor € 33. De twee andere delen gaan over witborduurwerk (deel 1) en allerhande naaiwerk (deel 3)
14 Reacties
vrijdag 12 maart 2010
De nieuwe kronen van de keizer
Een logje over een lap met kronen, een heerlijke high tea na afloop van een rondje museum met de borduurgroep en een klinkend logje in het vooruitzicht, maar laten we bij het begin beginnen.
Een jaar of zeven geleden zijn we met twaalf borduursters een groep gestart met het idee om wat meer zelf tot het ontwerp van een merklap te komen. Sommige van onze Opmerkelijke (onze groep heet Opmerkelijk) borduursters komen hier regelmatig ter sprake zoals ons aller Basje en Trijnie met wie ik de tentoonstelling Aan de Rol geef op dit moment.
Ons eerste "echte" project begonnen we met een internet merklapje van Isabelle Vautier, genaamd Marquoir Story. Het betrof een serie van negen mini merklapjes die te samen een grote merklap vormden. Onze opdracht was, behalve het uitkiezen van drie kleuren zijde en het linnen om zoveel te veranderen in de motiefjes dat de lap uiteindelijk "eigen" werd. Tot ieders genoegen waren er na ongeveer achttien maanden maar liefst alle twaalf lappen af! Hier zie je hoe het project begon.
Daarna volgde er al snel een nieuw project, ditmaal deed niet iedereen mee en dat hoeft ook niet. We kozen allemaal een onderwerp, twaalf in totaal en ieder borduurde op het zelfde moment aan een boom, een spinnende aap of een roos. Ook dit zijn heel verschillende lappen geworden. Nog niet alle lappen zijn helemaal klaar maar een aantal zijn zelfs al ingelijst. In dit log lees en zie je er meer over.
Tegen de tijd dat alle onderwerpen de revue waren gepasseerd kwam er van enkele Opmerkelijke borduursters de roep om een vervolg. Deze keer "doen" we dus kronen. Ik heb al erg leuke ideeën zien langskomen. Een maakt er een geweldig leuke stamboom van met de initialen van de hele familietak. Een ander maakt er een Groningse doek van met spreuken die over kronen gaan. Ik zie spannende kleurencombinaties en ieder is druk bezig met patronen uitzoeken en om die rond te delen aan de overige opmerkelijke leden. Er moet tenslotte iets te kiezen zijn.
Mijn keuze voor een kronenlap viel op een oud replica-lapje wat ik in Handwerken zonder grenzen vond. Ik heb al een klein beginnetje gemaakt en dat ziet er zo uit (niet lachen)
wacht, ik hoor een klein meisje roepen: "maar ik zie helemaal geen kronen?" Je hebt helemaal gelijk mijn kind, die komen nog. Het lapje is oorspronkelijk helemaal in rood geborduurd maar ik heb er voor gekozen de stersteekjes in wit te doen. Boven de symmetrische rand met hondjes hertjes en bomen met aan weerskanten een opengewerkte mand met bloemen komen een aantal kronen en initialen. Ook is er boven de hertjes het stadswapen van Amsterdam geborduurd. Dat gedeelte van de lap ga ik straks zelf invullen met eigen motieven.
Het aardige van juist dit lapje is dat het er aan twee zijden bijna hetzelfde uitziet. Door een speciaal kruissteekje en een erg dunne zijden draad ontstaan er aan de achterkant eveneens kruissteekjes.
Ik moet het nog beter leren. Net als bij de Holbeinsteek moet je steeds nadenken welke kant je uitgaat en daar maak ik nog regelmatig foutjes mee. Geeft niets, ik haal ze niet uit, ook dit lapje is een leerproject en de achterkant is wat mij betreft minder belangrijk dan de voorkant.
Voor de scherpe tuurders doe ik er nog een groter plaatje bij van het mandje in stersteek. De bloemen moeten nog geborduurd worden, maar voor een eerste mandjes update is het toch een aardig begin.
Met dezelfde borduurgroep gingen we woensdag naar de expositie Aan de Rol. Een aantal van hen had bij de openingsavond al een flinke blik kunnen werpen op de lappen in de vitrines maar zo’n avond is toch altijd te kort en te druk om alles goed te kunnen zien.
Omdat we zo nu en dan ook echt UIT gaan met de groep besloten we ook dit uitstapje in de buurt maar direct goed af te sluiten met een high tea in de Bongaard, de theeschenkerij bij het museum. We waren met dertien dames want onze trouwe steun en toeverlaat van De Timmerwerf was onze gast.
We hadden met de lunch al rekening gehouden dat er nog een plekje over moest blijven in de maag voor alle heerlijkheden maar dit overtrof onze stoutste verwachtingen:
en nog een
Ik moet er eerlijkheidshalve bij vertellen dat deze foto’s gemaakt zijn voor de heerlijk warme scones met clotted cream en jam op tafel kwamen, gevolgd door kleine warme hartige hapjes uit de oven. Er kwamen nog schijfjes meloen en de theepotten werden voortdurend bijgevuld.
Ik hoef jullie niet te vertellen dat wij zeer voldaan en tevreden naar huis gingen.
Het volgende log wil ik een oude belofte aan Bertie inlossen.
19 Reacties
Een jaar of zeven geleden zijn we met twaalf borduursters een groep gestart met het idee om wat meer zelf tot het ontwerp van een merklap te komen. Sommige van onze Opmerkelijke (onze groep heet Opmerkelijk) borduursters komen hier regelmatig ter sprake zoals ons aller Basje en Trijnie met wie ik de tentoonstelling Aan de Rol geef op dit moment.
Ons eerste "echte" project begonnen we met een internet merklapje van Isabelle Vautier, genaamd Marquoir Story. Het betrof een serie van negen mini merklapjes die te samen een grote merklap vormden. Onze opdracht was, behalve het uitkiezen van drie kleuren zijde en het linnen om zoveel te veranderen in de motiefjes dat de lap uiteindelijk "eigen" werd. Tot ieders genoegen waren er na ongeveer achttien maanden maar liefst alle twaalf lappen af! Hier zie je hoe het project begon.
Daarna volgde er al snel een nieuw project, ditmaal deed niet iedereen mee en dat hoeft ook niet. We kozen allemaal een onderwerp, twaalf in totaal en ieder borduurde op het zelfde moment aan een boom, een spinnende aap of een roos. Ook dit zijn heel verschillende lappen geworden. Nog niet alle lappen zijn helemaal klaar maar een aantal zijn zelfs al ingelijst. In dit log lees en zie je er meer over.
Tegen de tijd dat alle onderwerpen de revue waren gepasseerd kwam er van enkele Opmerkelijke borduursters de roep om een vervolg. Deze keer "doen" we dus kronen. Ik heb al erg leuke ideeën zien langskomen. Een maakt er een geweldig leuke stamboom van met de initialen van de hele familietak. Een ander maakt er een Groningse doek van met spreuken die over kronen gaan. Ik zie spannende kleurencombinaties en ieder is druk bezig met patronen uitzoeken en om die rond te delen aan de overige opmerkelijke leden. Er moet tenslotte iets te kiezen zijn.
Mijn keuze voor een kronenlap viel op een oud replica-lapje wat ik in Handwerken zonder grenzen vond. Ik heb al een klein beginnetje gemaakt en dat ziet er zo uit (niet lachen)
wacht, ik hoor een klein meisje roepen: "maar ik zie helemaal geen kronen?" Je hebt helemaal gelijk mijn kind, die komen nog. Het lapje is oorspronkelijk helemaal in rood geborduurd maar ik heb er voor gekozen de stersteekjes in wit te doen. Boven de symmetrische rand met hondjes hertjes en bomen met aan weerskanten een opengewerkte mand met bloemen komen een aantal kronen en initialen. Ook is er boven de hertjes het stadswapen van Amsterdam geborduurd. Dat gedeelte van de lap ga ik straks zelf invullen met eigen motieven.
Het aardige van juist dit lapje is dat het er aan twee zijden bijna hetzelfde uitziet. Door een speciaal kruissteekje en een erg dunne zijden draad ontstaan er aan de achterkant eveneens kruissteekjes.
Ik moet het nog beter leren. Net als bij de Holbeinsteek moet je steeds nadenken welke kant je uitgaat en daar maak ik nog regelmatig foutjes mee. Geeft niets, ik haal ze niet uit, ook dit lapje is een leerproject en de achterkant is wat mij betreft minder belangrijk dan de voorkant.
Voor de scherpe tuurders doe ik er nog een groter plaatje bij van het mandje in stersteek. De bloemen moeten nog geborduurd worden, maar voor een eerste mandjes update is het toch een aardig begin.
Met dezelfde borduurgroep gingen we woensdag naar de expositie Aan de Rol. Een aantal van hen had bij de openingsavond al een flinke blik kunnen werpen op de lappen in de vitrines maar zo’n avond is toch altijd te kort en te druk om alles goed te kunnen zien.
Omdat we zo nu en dan ook echt UIT gaan met de groep besloten we ook dit uitstapje in de buurt maar direct goed af te sluiten met een high tea in de Bongaard, de theeschenkerij bij het museum. We waren met dertien dames want onze trouwe steun en toeverlaat van De Timmerwerf was onze gast.
We hadden met de lunch al rekening gehouden dat er nog een plekje over moest blijven in de maag voor alle heerlijkheden maar dit overtrof onze stoutste verwachtingen:
en nog een
Ik moet er eerlijkheidshalve bij vertellen dat deze foto’s gemaakt zijn voor de heerlijk warme scones met clotted cream en jam op tafel kwamen, gevolgd door kleine warme hartige hapjes uit de oven. Er kwamen nog schijfjes meloen en de theepotten werden voortdurend bijgevuld.
Ik hoef jullie niet te vertellen dat wij zeer voldaan en tevreden naar huis gingen.
Het volgende log wil ik een oude belofte aan Bertie inlossen.
19 Reacties
woensdag 3 maart 2010
Marcella's Barokke Brokken
Een gewaarschuwd mens telt voor twee.
Nu onze Zuid-westlijn een tijdje in de ijskast ligt: mijn lapje ligt vrolijk in een vitrine in De Lier, moest er hoognodig een nieuw projectje gestart door het Zuid-west duo.
Allereerst kregen we gezinsuitbreiding in de persoon van Maria zodat het zuiden nu dubbel vertegenwoordigd is. Er kwam een patroon, een prachtige Barokke lap en we prikten een datum.
Daarna werd het tijd om een "lapje" uit te zoeken om op te borduren.
Kijk, ik had het natuurlijk kunnen weten. Dijn bevolkt altijd hele tafellakens met prachtig borduurwerk in schitterende kleuren en toen ik het patroon eens goed bestudeerde omwille van het erbij te zoeken lapje ontdekte ik dat ook dit weer zo’n megalomaan jaren-project gaat worden.
Dit is mijn laken en dit is mijn Barokke beginnetje ;)
bepaald indrukwekkend hè? (de afmeting van de lap)
Daar zijn we nog wel even mee zoet. Niet nodig te vertellen dat het angstzweet me bijna uitbrak ;)
Ik heb al bij Dijn gekeken en ze heeft alweer een prachtige kleurencombinatie bij elkaar gezocht.
Ik ben duidelijk in een andere hoek begonnen, ik heb een mandje en geen kronen. In de afgelopen week heb ik dit kleine beginnetje gemaakt:
Wacht, we vergeten de rest van de grote lap even en zoomen in, dan lijkt het al wat te worden ;)
Dit zijn min of meer de originele kleuren, maar daar kan nog verandering in komen ;)
Het wachten is nu op de schepping van Maria. Waar zal zij begonnen zijn en welke kleuren gaat zij gebruiken? Ik ben reuze benieuwd!
25 Reacties
Nu onze Zuid-westlijn een tijdje in de ijskast ligt: mijn lapje ligt vrolijk in een vitrine in De Lier, moest er hoognodig een nieuw projectje gestart door het Zuid-west duo.
Allereerst kregen we gezinsuitbreiding in de persoon van Maria zodat het zuiden nu dubbel vertegenwoordigd is. Er kwam een patroon, een prachtige Barokke lap en we prikten een datum.
Daarna werd het tijd om een "lapje" uit te zoeken om op te borduren.
Kijk, ik had het natuurlijk kunnen weten. Dijn bevolkt altijd hele tafellakens met prachtig borduurwerk in schitterende kleuren en toen ik het patroon eens goed bestudeerde omwille van het erbij te zoeken lapje ontdekte ik dat ook dit weer zo’n megalomaan jaren-project gaat worden.
Dit is mijn laken en dit is mijn Barokke beginnetje ;)
bepaald indrukwekkend hè? (de afmeting van de lap)
Daar zijn we nog wel even mee zoet. Niet nodig te vertellen dat het angstzweet me bijna uitbrak ;)
Ik heb al bij Dijn gekeken en ze heeft alweer een prachtige kleurencombinatie bij elkaar gezocht.
Ik ben duidelijk in een andere hoek begonnen, ik heb een mandje en geen kronen. In de afgelopen week heb ik dit kleine beginnetje gemaakt:
Wacht, we vergeten de rest van de grote lap even en zoomen in, dan lijkt het al wat te worden ;)
Dit zijn min of meer de originele kleuren, maar daar kan nog verandering in komen ;)
Het wachten is nu op de schepping van Maria. Waar zal zij begonnen zijn en welke kleuren gaat zij gebruiken? Ik ben reuze benieuwd!
25 Reacties
maandag 1 maart 2010
En wat nu ?
Dit wordt een gemakkelijk logje.
Ik laat wat zien, stuur jullie door naar een ander en dat is het dan zo’n beetje:)
Vorige week was ik op bezoek bij een collega weblogster en daar zag ik een kaartje met wat draden en de vraag of iemand wist wat het was.
Ik wist het niet en ging aan de slag: kaartje gemaakt, draadjes gezocht en daarna een minuut of vijf gepriegel. Poging een mislukte maar poging twee bleek succesvol, er verscheen een min of meer keurig koordje. Ik moet nog even oefenen.
Vandaag onthulde zij hoe het nou zit met die draadjes en dat kaartje.
wil je ook een koordje weven dan legt MariecusBruyn je dat haarfijn uit.
Eerder liet ik hier een gevlochten koordje zien. We kunnen nu dus variëren welke techniek we gebruiken als we een koordje nodig hebben.
21 Reacties
Ik laat wat zien, stuur jullie door naar een ander en dat is het dan zo’n beetje:)
Vorige week was ik op bezoek bij een collega weblogster en daar zag ik een kaartje met wat draden en de vraag of iemand wist wat het was.
Ik wist het niet en ging aan de slag: kaartje gemaakt, draadjes gezocht en daarna een minuut of vijf gepriegel. Poging een mislukte maar poging twee bleek succesvol, er verscheen een min of meer keurig koordje. Ik moet nog even oefenen.
Vandaag onthulde zij hoe het nou zit met die draadjes en dat kaartje.
wil je ook een koordje weven dan legt MariecusBruyn je dat haarfijn uit.
Eerder liet ik hier een gevlochten koordje zien. We kunnen nu dus variëren welke techniek we gebruiken als we een koordje nodig hebben.
21 Reacties
Abonneren op:
Posts (Atom)