maandag 9 juni 2008

Met Liefde op Linnen

Gisteren waren wij in het NOM, het Nederlands Openlucht Museum in Arnhem voor de jaarlijkse contactdag van de Kring van draaiorgelvrienden die net als de jaren daarvoor in het NOM gehouden werd. Dit jaar hadden we zelf ook een orgeltje mee. Omdat wij vroeg van huis gingen en de weg praktisch leeg was waren we al erg vroeg in het museum. Via de dienstingang reden wij om even over negen door een nog bijna slapend museum. Dat is een heel aparte gewaarwording: de "bewoners" van de huisjes waren nog in diepe rust maar gaandeweg kwam er steeds meer leven in de brouwerij. Toen het museum om tien uur open ging voor publiek zocht mijn lief met orgel een plekje in de tram en ik ging op zoek naar de Biedermeier merklapjes, de speciale tentoonstelling in samenwerking met merkwaardig. De tentoonstelling is niet erg groot maar wel mooi. In vier grote vitrines zijn diverse oude en nieuwe lapjes te bewonderen en daarnaast ook ander Biedermeier borduurwerk zoals een brillenkoker, een tas en zelfs een met borduurwerk bekleed stoeltje. Later kocht ik in de museumwinkel ook de catalogus van de tentoonstelling om thuis nog eens op mijn gemak al dat moois te kunnen bekijken.

Het thema in het NOM dit jaar is "relaties" en er was dus veel te doen over de liefde. Afgelopen zaterdag las ik toevallig bij haar over haar uitstapje in het Fries museum waar ze een oude knottedoek had gezien. Groot was mijn verrassing toen ik gisteren maar liefst vier oude knottedoeken mocht bekijken. Ik kende een aantal ervan al van foto’s maar zo in het echt is het toch heel bijzonder.

Het spreukje op deze knottedoek is als volgt:
schoen liefcken ient
ontvanc die gaven die ick iu sent
al is die gaven clin
ghi vet vel vat ick mien

Deze doek is ooit door Ian Dircks aan zijn geliefde gegeven.

In dezelfde vitrine zag ik ook een knottekistje en een knottepong: een prachtig geborduurd zakje om de godspenning of huwelijkspenning in te doen. Ook die kende ik wel van foto’s maar tot mijn verrassing was het kistje veel kleiner dan ik in gedachten had.

Gelukkig zijn mijn foto’s redelijk gelukt. In dit gedeelte van het museum is het vrij donker in verband met het behoud van het textiel. Behalve het gebrek aan licht moest ik ook nog door glas fotograferen en dat is bepaald niet ideaal.

Inmiddels was ook Sophietje met haar paps en mams gearriveerd en met zijn vieren hebben we een mooie wandeling door het museum gemaakt.
Zo waren we op Marken en zagen deze mooi beschilderde kistjes:

eerder fotografeerde ik al een verzameling mutsjes uit Marken; kijk eens wat een prachtige sitsen:

Uiteindelijk zagen we dit mooie wiegje. Het huisje was leeg en even bedachten we hoe leuk het zou zijn om Sophie even, heel even maar, in dat prachtige wiegje te leggen. Maar ja, zo iets doe je natuurlijk niet ;)

Het was een mooie en warme dag en aan het eind van de middag hebben we nog een tijdje met ons orgeltje op een van de terrassen gedraaid. Om vijf uur gingen de bezoekers naar huis en zagen we hoe de rust letterlijk stukje bij beetje weer in het museum terugkeerde. Met een hapje en drankje sloten we daar in alle rust een geslaagde dag af.

meer over de knottedoek

23 Reacties

Geen opmerkingen: