Het is bijna een week geleden sinds mijn laatste logje. Er was dan ook van alles wat mijn aandacht nodig had. Zo wilde ik op (goede) vrijdag een leuk logje schrijven over haar verhuizing die dag. Ze schreef "the livingroom has a wall of boxes now" en onmiddellijk drong zich een computerspelletje aan me op wat we in onze beginjaren op de pc regelmatig speelden. Dozen schuiven, even googelen of er nog iets van te vinden was en jawel, hier bijvoorbeeld heb je er eentje.
Ik heb zelf een andere maar die moet je eerst downloaden. Ik wilde echt alleen maar een spelletje laten zien ter aankleding van mijn log. Ik probeerde een spelletje uit en nog een en nog een... het was net jarig Jetje die zou trakteren ;)
Het duurde niet lang of Marcella was verslaafd. Heen en weer schuivend tussen mijn
Passies (‘s morgens de Matthäus op Ned 2, ‘s avonds de Johannes op Mezzo) en mijn kisten kwam ik de dag door. Ondertussen wilde de man ook verhuizen dus riepen wij beiden vanuit onze kamers zo nu en dan de tussenstand door. Het kwam er eigenlijk op neer dat er niet eens tijd was voor een logje.
Zaterdags ontdekte ik nog een Matthäus (Berliner Philharmoniker dit keer) en die kon prima dienst doen als muziekje bij het borduren, want dat gebeurde ook deze week.
Je kunt het op bovenstaande foto al een beetje zien, ik heb de afgelopen dagen hard aan Dijn’s vlinder gewerkt.
Ineens was het er het gevoel van "dit wordt ‘em' en dan moet ik aan de slag en weet van geen ophouden.
Het was een spannend project ook want ik had nog nooit een Richelieu-dingetje gemaakt. Natuurlijk was het beter geweest om eerst even te oefenen of desnoods eerst een wat groter patroontje proberen, maar je kent me inmiddels wel beter :) .
Met de digitale handwerkjuf op de achtergrond ging ik prutsend op de milimeter aan de slag.
Je ziet het al op bovenstaande foto: ‘t is maar een piepklein lapje. Vanwege Pasen heb ik mijn hazenschaartje tevoorschijn gehaald en dat heeft het formaat van een gemiddeld borduurschaartje
Hier zie je mijn vlinderbijdrage wat beter, dit keer met een ooievaartje ernaast.
In de buitenste rand moeten nog een heleboel piepkleine ovaaltjes geborduurd worden die ook allemaal op de een of andere manier opengeknipt moeten worden. Het ergste knipwerk is nu voorbij en dat is eigenlijk een pak van mijn hart ;)
Ik ben benieuwd wat Dijn er van vindt.
33 Reacties
Geen opmerkingen:
Een reactie posten