Er werd wat afgezwaaid met zakdoekjes door verliefde jongelingen. Schreef ik al eerder over Friese jongemannen die hun liefde verklaarden met de overhandiging van een knottedoek aan het meisje van hun keuze, dit keer waren het de meisjes die de jongens vroegen. De plaats van handeling was opnieuw Maassluis en de tijd waarin het zich afspeelde was het 17e eeuwse Portugal.
Lenços dos Namorados; de zakdoekjes in kwestie bestaan al sinds de 17e eeuw en worden nog steeds gemaakt. Aanvankelijk in een groter formaat en dan werd de doek bij de rok aan de kleding bevestigd; later werden de zakdoekjes veel kleiner van formaat. Het meisje borduurde de zakdoek voor de jongen waar haar oog op was gevallen om hem te laten zien dat ze wel wat zag in zijn mooie blauwe ogen. Gebruikte de jongen de zakdoek in het openbaar dan wist niet alleen het meisje dat haar liefde beantwoord werd, maar ook andere meisjes wisten dat deze jongen al "besproken" was. De zakdoekjes werden geborduurd met allerlei symbolen die op de liefde en trouw betrekking hadden en verder borduurde het meisje ook een mooi versje of een mooie spreuk op haar doekje.
Was de jongen niet geïnteresseerd dan zag het meisje de zakdoek niet meer terug en kon ze opnieuw gaan borduren.
Was de liefde nog pril dan borduurde ze haar naam of initialen niet op het zakdoekje, was ze er wat zekerder van dat haar liefde beantwoord zou worden dan prijkten ook haar naam of haar initialen op de zakdoek.
Ons werkje kregen we niet af. Wat dat betreft volgen de werkjes van de drie stitch-ins tot nu toe gevolgd een stijgende lijn in aantal uren die je er mee bezig bent ;) Het zal dus wel even duren voor ik mijn Lenços hier kan laten zien.
Gelukkig mocht ik die van Margreet (Beemsterboer) fotograferen en hier laten zien.
Bovenstaand exemplaar is nieuw gemaakt in Portugal: er is tegenwoordig weer belangstelling voor deze oude volkscultuur en de zakdoekjes worden opnieuw volgens de oude traditie gemaakt. Ook liet Margreet haar eigen Lenços zien die ze naar haar eigen "Hollandse" idee had gemaakt.
Het cursuspakketje was ook deze keer weer mooi verzorgd
Wie goed kijkt ziet dat ik mijn tekening inmiddels af heb en het zoompje is ook al geborduurd.Het leuke Oilily doosje hoorde natuurlijk niet bij de cursus ;)
Tot zover mijn verslag van het middagprogramma van de stitch in. In de ochtend was er weer ruim de tijd om onze werkjes te laten zien en advies te vragen. Dit keer waren er een aantal stoplapjes te zien, een prachtig goudborduurwerk en een schitterend tafelkleed in een open naai-techniek. Het is leuk andermans werk te zien en daarvan te leren. Op stopjesgebied heb ik weer wat nieuws gehoord en dat ga ik natuurlijk een keer proberen. Ook wat betreft mijn eigen handwerkjes heb ik een aantal nuttige opmerkingen en tips gekregen: ik ben er nu uit hoe ik mijn drie kleine rode merklapjes in mijn Souvenir ga inpassen. Voor mijn Hongaarse hartje heb ik nu een oplossing voor de afwerking en zo zijn er nog wat tips en trucs die net het verschil kunnen maken.
Tussen de ochtend en de middag was er nog een heerlijk Portugees (vis-)soepje om alvast in Portugese stemming te komen.
Het was weer een mooi dagje uit.
16 Reacties
Geen opmerkingen:
Een reactie posten