De verborgen talenten van mevrouw Thijssen.

Eén schoolvak was er waarvan ras-schoolmeester Theo Thijssen geen benul had: handwerken! Maar zijn twee echtgenotes des te meer. Beiden waren handwerkonderwijzeres. Van zijn tweede vrouw, Geertje Thijssen-Dade (die les gaf tot haar huwelijk in 1909), bleven enkele proeven van bekwaamheid bewaard. Daarom wijdt het Theo Thijssen Museum nu een kleine maar oogverblindende expositie aan het vooroorlogse handwerkonderwijs.Het handwerkonderwijs was alleen voor meisjes bestemd; de jongens van dezelfde klassen hadden dan een extra uurtje gymnastiek, of deden aan 'handenarbeid' (knutselen, timmeren, zagen etcetera). Handwerken werd in 1878 als verplicht vak op het lesrooster van de openbare lagere scholen gezet. Doel was vooral er voor te zorgen dat schoolgaande meisjes later voor hun gezin kleren konden herstellen en liefst ook vervaardigen. De 'leerdoelen' waren ambitieus. In de tweede klas begonnen de meisjes (8-9 jaar) met breien en haken, te beginnen met een kous en een eenvoudige haaklap. In de derde klas werd een knie in de kous gebreid en een mutsje gehaakt. De kinderen leerden ook met kruissteekjes letters en allerlei randjes te maken, zodat zij later de kleren van hun kinderen konden 'merken'. In de vierde maakten ze een borstrok en leerden naaien, stikken en zomen. In de vijfde en zesde klas werd het pas echt moeilijk: mazen, knoopsgaten maken en allerlei verstelwerkzaamheden. De artistieke kant van het handwerk werd vooral uitgeleefd op de merklappen: lappen waarop allerlei kunstige figuren en patronen werden geborduurd. In 1975, toen nog maar weinig moeders zelf kleren verstelden, werd het leervak afgeschaft. Van donderdag 9 februari tot en met zondag 28 mei,Theo Thijssen Museum,  Eerste Leliedwarsstraat 161016 ST Amsterdam020-4027119 www.theothijssenmuseum.nl ik denk dat ik daar maar eens een kijkje ga nemen