Rustdag

Vorige week, net terug van vakantie schreef ik dat het een drukke week zou worden. Er zijn van die momenten dat alle workshops, ontmoetingen, feesten en leuke dagen met elkaar een geheim verbond sluiten om net in die éne week in de agenda te willen samenkomen.
Afgelopen week leek een extra vakantie week, maar wel een tussen mijn eigen lakens. Met de Elzasser zon nog op mijn wangen fietste ik maandagochtend naar het tuincentrum waar onze quiltgroep-in-ruste haar eerste reünie zou vieren. Er waren werkstukken, lekkere hapjes en drankjes, er werd heerlijk bijgepraat en de dag vloog om.
In de avond pakte ik gauw de tas in voor de souvenirgroep die toevallig deze keer op een verre locatie was. Dinsdag was dus souvenirdag en ook daar was veel om van te genieten. Woensdag was ik druk, druk, druk want donderdag was er overdag en een deel van de avond een feest. Een van de borduur- en quiltvriendinnen vierde haar verjaardag met een vriendinnenfeest. Met zo'n vijfenveertig vriendinnen waren we op stap langs bijzonder en leuke plekjes. Een dag met een gouden randje natuurlijk.
De Vrijdag stapte ik al heel vroeg de deur uit om naar Eemnes te gaan. Ook al zo'n mijl op zeven. Daar had ik een zeer nuttige en ook gezellige dag met mijn nieuwe "collega's".
Na zo'n hectische week kan het bijna niet anders dan dat de workshop tuleborduren die maanden geleden al geboekt is precies op die ene vrije (zater)dag valt.
Voor de zesde dag op rij de wekker op een zeer vroeg tijdstip gezet (er moesten ook nog boodschappen gedaan ;) maar wat heb ik genoten!
De cursus werd gegeven door Ina Blaas-Dhont via Needles4all. In twee lessen gaat Ina ons de kneepjes van het fijne tuleborduren uitleggen.
Oplettende lezers vragen zich waarom ik lessen tuleborduren ga volgen terwijl ik in mijn Souvenir al zoveel tuleborduurwerk heb laten zien. Ik zal proberen om dat uit te leggen. Wat ik tot nu toe heb gedaan is tule doorstoppen, in dit logje zie je daar een voorbeeld van. Deze manier zoals beschreven in o.a. de oude DMC boekjes is nogal statisch, alles wordt uitgeteld en er is weinig variatie in de steken. Ook al staat het prachtig als tussenzetseltjes in de Souvenir, het werk zelf vond ik niet heel spannend om te doen.
Het tule borduurwerk waar Ina zich mee bezig houdt is van een heel andere aard zoals onderstaande foto's laten zien.

zwierige, vaak ronde patronen op mutsenbollen, onderdeel van de kanten mutsen die we kennen uit de streekdracht. Deze patronen zijn zoveel verfijnder en gevarieerder dan de ietwat stijve randjes in mijn souvenir.

Hierboven nog wat andere werkstukken die Ina meebracht en die direct al zo'n prachtig idee geven hoeveel mogelijkheden deze manier van tuleborduren heeft. De brede randen aan beide mutsen onderaan zijn gemaakt van kloskant. In veel mutsen zijn alleen de bollen van de muts voorzien van het - goedkopere - tuleborduurwerk.
Iedereen ging, na grondige bestudering van bovenstaande zowel oude - als nieuwe werkstukken aan de slag. We hadden een ijverig clubje

en ook de andere tafel zat zeer geconcentreerd te werken. "Het is een goep met allemaal priegelmensen" merkte mijn buurvrouw op en daar had ze gelijk in. Toevallig was dit een groep cursisten die gewend was om kleine steekjes te maken op fijn materiaal. We begonnen met een klein stekenlapje om de verschillende steekjes te proberen.
Mijn lapje zag er zo uit aan het eind van de dag:

Er hoort ook nog een flinke hoeveelheid huiswerk bij de cursus. Behalve dit stekenlapje mogen we een patroon met bloemen en een vogeltje borduren en we maken ook een begin met een schattig zijden tasje wat bekleedt wordt met geborduurde tule. Gelukkig krijgen we een maand de tijd om ons voor te bereiden op les II.
Ina heeft een prachtig boekje geschreven over het tuleborduren. Het heet Omoogjes en Cornelenpootjes.
Ook maandag volg ik een workshop, in Amsterdam dit keer. Nieuwsgierig wat ik dan ga leren? Kijk even op de website van Needles, dan zie je het meteen ;)