Ik had dit logje ook 'Het gelijk van Elisabeth' kunnen noemen want zij was het, die als eerste het hele verhaal bij elkaar googelde.
Ik was inderdaad in Delft waar ik onder het pand Oude Delft 137-139 de opnieuw ingemetselde gevelsteen ontdekte. Hier kun je het hele verhaal lezen. Een eerdere bewoner, Paulus van Beresteyn (1548-1625) was naamgever van het pand. Hij noemde het 'In de gulden Mee.bael', hij was namelijk een zeer succesvol handelaar in meekrap, de rode verfstof die in de lakenindustrie gebruikt werd.
Ook Delft had indertijd een bloeiende lakenindustrie. Veel straatnamen en dergelijke herinneren nog aan die tijd zoals de Voldersgracht, de Verwersdijk, Het Raam en de Drapeniersbrug.
Ik stel me zo voor dat aan de Voldergracht de volders van Delft hun werkplaatsen hadden waar de wollen weefsels gereinigd en gevilt werden. Dat vilten werd gedaan om het laken dichter te maken zodat het steviger en warmer was. Op de Verwersdijk woonden en werkten de ververs. Misschien kochten zij hun verfstoffen bij Paulus van Beresteyn? Op grote, schuin geplaatste rekken liet men het laken drogen na het verf-proces en dat rook kennelijk niet al te fris. Om die reden kun je het raam altijd buiten de stad vinden. Bij uitbreiding van de stad werd het raam dan verplaatst en werd een nieuwe naam gekozen om de plek van het raam aan te duiden. In Amsterdam vind je na de diverse uitbreidingen de Raamgracht, de Raampoort, de Raamstraat en het Raamplein.
De naam Drapeniersbrug herinnert aan het beroep van drapenier, (de lakenreder, de inkoper van de wol) Ik vond een erg leuke link met beschrijvingen van oude beroepen. Daar vond ik onder andere het beroep van drapenier. Een erg leuke site om eens heerlijk te snuffelen naar al die soms lang vergeten beroepen. Op de pagina waar ik de drapenier vond zag ik een verklaring van de uitdrukking 'rijke stinkers'. Ben je nieuwsgierig waar dat vandaan komt dan is een kijkje op de site aanbevolen ;)
Naast de gevelsteen vonden we bovenstaand bordje. Voor de volledigheid een linkje van een site over meekrap.
Mijn tochtje door Delft betrof een rondje langs de grachten waar op zaterdag een brocante-markt is. We kwamen bij toeval Sophietje tegen die zeer blij was om haar opa en oma te zien. Ze wilde 'op kansie' want zulk mooi terasjes-weer èn je opa en oma zien is voor een tweejarige bijna vakantie.
Natuurlijk was ik bij Sanny de Zoete om haar schitterende quilt te bewonderen. Ik maakte een schat aan foto's maar die laat ik in het volgende logje zien
Geen opmerkingen:
Een reactie posten