zondag 13 februari 2022

het leven is een feest, maar je moet zelf de slingers ophangen

 Veertien werd ze, afgelopen vrijdag. De week ervoor zat ze noodgedwingen thuis. Eerst vanwege covid bij klasgenootjes waardoor de gehele klas naar huis moest.  Enkele dagen later,  toen iedereen weer naar school mocht,  bleek ze het zelf te hebben. Ze versierde haar eigen kamer met papieren vlaggetjes...hoera, covid.  Niet omdat ze niet liever naar school was gegaan, maar omdat ze nu en dan humor heeft....en dat moet gevierd natuurlijk. 


Het bleef voor haar een beetje onduidelijk dit jaar of ik een vlaggetje zou maken. Ze weet dat ik op dit moment heel erg bezig ben met veertig jaar wonen in dozen te doen om ze binnenkort ergens anders weer uit te pakken. Andere jaren vraag ik haar ook wat zij graag op haar vlaggetje zou willen....en dat deed ik dit jaar niet. Ik moest ook erg zoeken naar lapjes, want inderdaad, alles zat veilig in karton verpakt te wachten op betere dagen. Een quiltende vriendin bood al hulp aan mocht het niet lukken met draadjes en stof maar ineens vond ik toch het een en ander en kon ik aan de slag. 


Het werden veertien mini vlaggetjes aan een slinger die ik op een normaal formaat vlaggetje naaide. Het malletje voor de grote vlag was uiteraard ook al ingepakt, maar gelukkig wist dochter Elise raad door een van de oude vlaggetjes op te meten. Een nieuw malletje was zo getekend en in de korte avonduurtjes ( nog zoveel te doen) naaide ik met de hand 14 vlaggetjes om in festonsteek. Ik haakte ze aan elkaar met een mooi haakrandje en mijn slinger was klaar. Op de achterkant schreef ik alle thema's op van de vorige 13 vlaggetjes, zoals je hieronder kunt zien. 


en omdat er nog een stukje lege stof over was kwamen er ook nog wat andere steekwoorden bij,

woorden die in het afgelopen jaar vaak naar boven kwamen. En om de feestelijkheid te verhogen veranderde ik tijdelijk mijn emailadres in....


verhuisoma@allelapjeszijnalingepakt.nl

Sophie was er een beetje zenuwachtig over of er dit jaar een vlaggetje zou zijn.....Gelukkig had ik er een en ze was er enorm blij mee....


8 opmerkingen:

Annelies zei

Wat lief dat ze er toch een nieuwe bij heeft !

Anoniem zei

Ook al word je veertien ,zo’n traditie moet in ere worden gehouden ,een herinnering voor jaren !

Gr Ellie.

Truus zei

Geweldig om op deze manier een vlaggetje te maken voor de jarige. Daar was ze vast heel blij mee.
Sterkte met de verhuizing-- het is een hele rollercoaster om dit alleen te moeten doen.
groetjes, Truus uit Drenthe

Marlien zei

Ik vind dat zo'n leuke traditie.
Fijn dat zij het ook nog steeds waardeert.

Succes met verhuizen.

Polders & Pins zei

Wat een lieve creatieve oma ben je!
Heel leuk, die vlaggetjes!

ireneinhetatelier zei

Wat een feest is dit vlaggetje, zó vrolijk en die tekst achterop maakt het heel actueel. En dan lijk je wel heel groot met je veertiende verjaardag: je bent ook nog een beetje een kind wat uitkijkt naar haar vlaggetje.

Maaike zei

Heel erg leuk weer, ik kan me voorstellen dat het maken ervan je zelf ook veel goed heeft gedaan. En de lapjes zijn nu ingepakt maar er komt ook weer een tijd om ze uit te pakken, nu eerst succes met doorpakken!

quiltlodge gerda zei

Wat een geweldig leuk idee!