oude nieuwe dingetjes

Soms blijven Dingen een tijdje liggen omdat je het even niet meer weet. Dat overkwam me met deze letterlap.

Het was een internet projectje in delen die uiteindelijk erg l a n g z a a m deeltje voor deeltje verschenen. Het was wel erg leuk om al die verschillende lettertjes te maken mat al die verschillende steekjes, op zich dus een erg geslaagd project via en van de hand van Marie Suarez.

Zodra er weer wat nieuws was maakte ik met veel plezier mijn net verschenen lettertjes.

en zo vorderde langzaam maar gestaag mijn letterlap.

Maar toen alle lettertjes 'op' waren verscheen in het laatste deel de afwerking, vier vakjes groot, twee linksboven en twee rechtsonder. Ik vond ze niet mooi en zon op een beter plan. Dat laatste heeft soms tijd nodig maar deze week floepten deze lege vakjes ineens uit mijn brein en werden ze opgetekend en daarna geborduurd. Helemaal tevreden nu en de afgelopen twee avonden zwoegde ik op 't zoompje. Het is klaar en ik ben er blij mee.

Wat ik er mee moet? vraag je je misschien af. Niets eigenlijk, gewoon op de stapel met andere letterlapjes.

Een tijdje geleden was ik 'ergens' onder borduursters en andere handwerksters en ik had mijn Pronkrol Marken mee die ik aan iemand liet zien. Wij beiden hadden er veel plezier aan, zij met kijken en ik met vertellen.

Totdat er iemand aan ons tafeltje kwam zitten en meteen maar met de deur in huis viel: "wat moet je er mee, straks als je er niet meer bent wordt het allemaal weggegooid". Wij waren letterlijk sprakeloos.

Tot op zekere hoogte klopt dat, niet al je werk zal straks zo gewaardeerd worden dat het 'voor de eeuwigheid bewaard wordt' door je nabestaanden, maar is dat zo erg? Ik heb zoveel plezier in het bedenken, het maken, het vertellen over en het laten zien van het geen ik voortbreng.....dat is toch al zoveel meer plezier en waardering dan je je kunt wensen?