impressie

Natuurlijk kan ik niet alle mooie, ontroerende en bijzondere quilts die ik enkele weken geleden tijdens de carrefour in Ste Marie aux Mines zag in één blogje vatten. Ik kan het zelfs niet als ik er meerdere blogjes over schrijf. Daarvoor was er gewoonweg te veel te zien en te beleven. Ik ga me daarom beperken tot een enkel logje met wat ik absoluut de hoogtepuntjes vond uit de vele tentoonstellingen.

Geweldig en indrukwekkend was de inzending uit Australië met quilts van Kathy Doughty, Brigitte Giblin en Di Ford. Van de hand van deze laatste quiltster zag ik ook enkele in Nederland bekende quilts zoals onderstaande eindelijk eens in het echt:

Uit Japan kwam een zeer verfijnde serie quilts waarvan ik er eentje laat zien

Voor je nu begint te denken: het is mooi naar niet zo heel vernieuwend: deze quiltjes, gemaakt door Kumiko Frydl zijn op mini-formaat, niet meer dan 50 x 50 cm en soms nog kleiner. Wat een vakmanschap moet deze quiltster hebben om alles zo precies te patchen èn te quilten.

Mijn borduurhartje ging beslist sneller kloppen van de geborduurde lappen van Françoise Marchadier. Ik kende haar werk uit boeken maar in het echt is zoiets natuurlijk vele malen mooier.

De bekende stoffenfabrikant Moda had een heel bijzondere tentoonstelling in het Théâtre. Uit de collectie van Mark Dunn werden antieke quilts getoond uit de 19e eeuw. Moda heeft de daarin gebruikte stoffen opnieuw getekend en in produktie genomen. Het was soms erg moeilijk te zien welke quilt antiek was en welke een replica. Het proces van het maken van de replica stoffen was meegenomen in de tentoonstelling. Erg leuk om ook dat eens te zien. Ook van dit tweetal is er eentje antiek en eentje recent gemaakt:

Bij deze was het niet zo moeilijk om te dateren: de oude quilt is een vriendschapsquilt, op elk blokje is met heel fijne letters en (Oost-Indische?) inkt de naam van de maakster geschreven in een prachtig handschrift.

Nog meer Moda was te zien in deze rariteit: een quilt van bedrukt zijden lapjes die tussen 1911 en 1914 cadeau werden gegeven bij sigaretten van het merk Nebo, gemaakt door The American Tobacco Company. Ook dat zijn de pareltjes die je zomaar in Ste Marie kunt tegenkomen. Dan was er een kleine maar zeer bijzondere tentoonstelling uit het Joods Museum in Praag, schitterend antiek patchwork, goud- en ander borduurwerk. Super, maar... je mocht het niet fotograferen. In dezelfde tentoonstellingsruimte was een eveneens kleine maar zeer indrukwekkende tentoonstelling uit de collectie van Monique Alphand. Zij verzamelt 18e en 19e eeuwse Boutis uit de Provence. Behalve quilts was er ook een kleine vitrine met kledingstukjes voor kinderen. Daar zag ik dit baby jakje wat ook in het Zaans museum had kunnen liggen:

Net als bij ons Zaans stikwerk zie je dat de achterkant ( de binnenkant van het jakje) met een goedkopere en minder fijn geweven stof is gemaakt en dat de draadjes, nodig voor het reliëf hier en daar uit de stof steken. Tot slot neem ik jullie mee naar de wollen kleden uit de collectie van Michel Perrier, adembenemend mooi, vond ik

en daar was ik beslist niet de enige in. (klik,klik voor meer foto's van Michel Perrier)