De eer is gered en eeuwige roem voor de winnaar plus……
we lopen nog even het tafereeltje na: er was een lapje
een beeldje vind ik zelf en helaas Basje…niet door mijn gedaen maar door een Hongaars meisje lang geleden. Ik kocht het van een in Duitsland wonende Hongaarse op een brocante in Nederland. Omdat het een schoolletterlapje betreft is de afwerking van de rand en dus ook op de hoeken steeds verschillend. Zo kon het meisje oefenen op meerdere randafwerkingen en had ze later een mooi voorbeeldlapje voor als ze zelf aan de slag zou gaan. Het lapje heeft verschillend geborduurde monogram letters in wit en in rood-wit, de "ronde" letters zijn halfrond gerangschikt rond een bloemetje, de hoekige letters naast elkaar. Aan de onderrand zie je de cijfers 1 tot en met 9 en 0 in Frans borduurwerk. Een prachtig lapje maar er is natuurlijk niets vreemds aan.
Wat hadden we nog meer?
oh ja, een vingerhoedje... Dat bracht velen op het verkeerde been in verband met de afmeting
Hier zie je hem nogmaals en dan rechts in beeld, de linker is een klein "dames-maatje" prima geschikt voor mijn kleine vingertjes en de rechter is een kindermaatje. Natuurlijk weten we allemaal dat er vroeger op vaak zeer jeugdige leeftijd al gehandwerkt werd op de scholen, soms al met zes, zeven jaar maar we realiseren ons dan niet dat daar ook piepkleine vingerhoedjes bij horen.
Ik verzamel op beperkte schaal vingerhoedjes, niet de hoedjes die voor de sier verkocht worden maar wel de nuttige en het liefst degenen die ook daadwerkelijk gebruikt zijn. Dit kindervingerhoedje past daarom goed in mijn verzamelingetje.
Dan hadden we nog het fijne haaknaaldje wat door velen werd aangezien voor een priem.
Priem of haaknaald, dat was op de foto niet te zien maar het maakt niet uit voor de uitkomst: het zijn en waren heel gewone voorwerpjes die in menige naaidoos te vinden zijn:
en om dit haaknaaldje de schande te besparen om nogmaals voor priem te worden uitgemaakt zet ik op haar verzoek haar uiterst fijne puntje op de foto:
en dan rest ons nog het garenkaartje waarover Tineke terecht opmerkte: "zou het het garen kunnen zijn?"
Maar uiteindelijk kwam Annette met de enige echt goede oplossing: "Pip garen, dat heb ik nog niet in de winkel gezien tussen alle andere leuke Pip spullen". Wat jullie hier zien bestaat inderdaad niet, Pip maakt veel maar Pip garen is er echt (nog?) niet.
Hoe zit het dan wel?
In het tijdschrift Flow was een tijdje geleden een vel Pip cadeau papier bij verpakt en daar stond o.a. dit leuke garenkaartje op afgebeeld:
Dit leent zich natuurlijk uitstekend voor een beetje knutselwerk. Een dun kartonnetje erachter, uitknippen met een botte schaar zodat de kniprandjes netjes worden afgerond en tenslotte omwikkelen met een strengetje DMC in een bijpassende kleur en klaar is kees Pip.
* op de foto staat rechts mijn eigen knutselwerkje plus een strengetje garen
Behalve eeuwige roem stuur ik Annette ook een kaartje garen, uit mijn "eigen" collectie :)
35 reacties
Geen opmerkingen:
Een reactie posten