Ik schreef al eerder over mijn vlinder in Richelieu hier. Jullie weten misschien nog dat het lapje naar Antwerpen ging voor de tentoonstelling van het Vingerhoedskruid in het Zilvermuseum. Inmiddels heb ik mijn lapje weer terug, de tentoonstelling is afgelopen en ook de andere werkstukken zijn weer bij hun eigenaars terug.
Omdat we deze week toch met de Souvenir-dames bijeen waren vroeg ik om het originele lapje wat model stond voor het mijne nog eens te laten zien.
Een tijd geleden kreeg een van mijn Souvenirgroep-leden een verzameling oude handwerkjes ooit behorend aan E. Moorrees ( Elsa Moorrees) in handen met de opdracht om wat orde te scheppen in de bonte verzameling handwerkjes van Elsa. Een daarvan was het vlindertje in Richelieu.
Dit is het origineel dat Elsa Moorrees ooit voor haar opleiding nuttige en fraaie handwerken maakte en wat zoals gebruikelijk in die tijd "op een kartonneke" is bevestigd. In keurig handschrift schreef ze haar naam in witte letters op het karton en bovenaan het woord Richelieu. Ik maakte een foto van de vlinder en daarvan tekende ik nu mijn eigen patroon.
Ik had de beide werkstukjes nooit samen gezien en toen mij gevraagd werd om ook mijn vlindertje in bruikleen te geven was ik erg benieuwd hoe mijn werkje zou zijn ten opzichte van dat van Elsa.
Die van mij blijkt een stuk kleiner te zijn en ook wat breder in verhouding. Dat komt door de vertekening van de foto. Ook is de mijne niet bedoeld voor op een kartonneke dus ik heb de buitenste rand niet los geknipt van het lapje maar afgewerkt met onder en boven een zoompje zodat hij straks met een kantje aan mijn Souvenir de ma Vie genaaid kan worden.
Waar ik nu pas achter kwam, was dat Elsa tekeningen gemaakt had als patroon voor haar handwerkje en dat die eveneens bewaard zijn gebleven:
Eerst tekende ze de vorm en het motief op een stukje patroonpapier:
en daarna vulde ze de details in die voor het Richelieu-werk nodig waren:
Die laatste tekening maakte ze maar voor een helft. Ik vind het bijzonder leuk dat er zoveel bewaard is gebleven van de handwerken van Elsa Moorrees en hoop dat de eigenaar- dat is dus niet mijn vriendin- de "waarde" kent van zo’n unieke verzameling werkstukjes met de originele ontwerpen en tekeningen.
Met mijn souvenir-vlindertje geef ik het verhaal van Elsa Moorrees weer door aan de volgende generatie
19 Reacties
Geen opmerkingen:
Een reactie posten