Het was dus niet echt een vakantie in het teken van handwerkjes. Ik had wel Dingen mee natuurlijk maar op de heenweg was ik iets te creatief met mijn couteau zodat mijn duim de rest van de week niet in de vingerhoed paste. De quilt van schoonzoon is dus niet veel verder gevorderd. Wel had vriendin van zoon op mijn verzoek haar breiwerk mee.
Dat was schrikken.
Haar shawl, opgezet met 40 steken, bleek inmiddels de 70 steken ruim gepasseerd, de teint was dweilkleurig beige en het geheel was gebreid in ribbels.
Need I say more?
Bij de eerste geluiden dat ik hem ook mocht uithalen als ik het niks vond stond zoonlief al aan de draad te trekken; terwijl hij trok, wond ik op.
Daarna ben ik opnieuw begonnen, ditmaal in een soort patentsteekje, het zag er een stuk beter uit. Ik heb haar geleerd hoe ze moet breien en nu kan ze het verder zelf.
Foto heb ik vergeten, maar ik zal af en toe nog eens navraag doen hoe het gaat.
Mijn enige eigen bijdrage is dus een speldenkussentje dat ergens op de foto van gisteren staat.
Wat ik jullie zeker niet wil onthouden zijn de kleedjes van Mimi. Onze gîte lag er vol mee en hoewel ik bij aankomst altijd onmiddellijk al die kleedjes in een la prop - ik ken mijn vlekkenmakers- heb ik een aantal daarvan de laatste avond even voor jullie vereeuwigd.
dit kleedje bijvoorbeeld bleek bij nadere bestudering een mooie combinatie van kloskant met naaldkant te zijn. Waar de draad moest "oversteken" waren boven het kloskant mooie bruggetjes gemaakt van naaldkant.
een kanten kleedje van geborduurde katoenen tule, ik vermoed Brodérie de Lunéville. Ik heb dit soort kantwerk wel zien maken in Val d'Argent, leuk om eens te proberen. Het tule wordt opgespannen en met een speciaal haaknaaldje wordt er dan een draad ingewerkt met een soort kettingsteekje.
Een gehaakt kleedje
En natuurlijk ontbrak ook het traditionele Redwork kleedje niet; twee meisjes in de dracht van de Elzas die een jongeman de Franse grens over duwen. Wie een beter verhaal heeft mag 't zeggen.
In de streek langs de Rijn werd vroeger veel meekrap ( garance) verbouwd en daar waren dan ook veel ververijen gevestigd. Het vuile water werd in de Rijn geloosd en kleurde het water rood. De kleur rood heet nu nog steeds Rouge du Rhin en komt overeen met kleur DMC 321.
Ook is er een merk borduurpatronen en-pakketten met die naam.
La couleur rougeapparait vers le XVII ° s. Fabriquée à partir de pigments naturelstirés de la racine de la garance, elle était facile à obtenir,résistait bien aux lessives et à l'usure du temps, et sera la couleurcaractéristique des marquoirs du XVIII° et XIX°s, brodés toujours enrouge sur du blanc, avec le célèbre fil Rouge du Rhin de DMC qui correspond aujourd'hui au coloris 321.
18 opmerkingen:
hoihoi
je terugbliklogje is eigenlijk heel slim: zo kun je heel goed zien dat je uiteindelijk nog heel wat gemaakt heb in een jaar. mij gaat het weleens te langzaam, maar op een rij gezet is het toch genoeg.
het allerbeste gewenst voor 2007 met allen die je lief zijn.
groetjes
indrukwekkende lijst van finished ibjects, wat een creatief jaar en dan in Frankrijk de verleiding om nog mweer te gaan maken Veel succes en ik reken op veel blogjes .
wat een verscheidenheid aan kleedjes !!!!! mooi hoor !!
O dat is ook wat, je kan beter met naalden werken :-)).
Och die vriendin, net zo'n 'Kunst' breiwerk als mijn dochter de eerste keer.
Goed dat ze zo'n goede 'juf' heeft!!
Leuk de kleedjes, herken de technieken. Het roodwerk vind ik heel leuk.
Ook leuk zo'n redwork-kleedje. Ik wist niet dat dat zo in Frankrijk gemaakt werd. Ik dacht dat het iets typisch Amerikaans was.
Weer iets van je geleerd!
Leuk weer die informatie! Ben daar dol op!
Hoe is het met je duim?
Ik vind het knap van die vriendin dat ze toch doorzet. Ze zal wel even flink gebaald hebben.
Het heeft toch wel wat dat Redwork. Ik heb vorige week net een boek daarover besteld :-)samen met nog 3 andere. Ik zit met spanning te wachten wanneer het bezorgd gaat worden.
Mooie blog zo aan het begin van het nieuwe jaar!!! En alweer iemand aan het breien gekrijgen. Als we allemaal dit jaar 5 over de streep trekken zou dat mooi zijn.
Inmiddels zijn mijn nichtjes van net 14, 8 en 6 ook aan het breien geslagen en kwamen me dat heel trots vertellen.
Ach... de bekende kleedjes. Helaas zijn ze niet aan mij besteed. Bij mij in de kast ligt een mooi stapeltje van dit soort sierkleedjes! Wie weet gaan ze me toch nog eens aanspreken!!
Knap gemaakt, de kleedjes in kanttechnieken.
Dat er ook redworkjes in uit de Elzas komen is ook nieuw voor mij. Leuk weetje!
oei, vergeet ik de vakjes in te vullen. Bovenstaand reaktie komt uit mijn pen.
ach, ach, ach, hadden we dat niet allemaal toen we net begonnen met breien? Dat breien eigenlijk meerderen was? En altijd alles groezelig werd? Hier alvast herkenning en medeleven.
Grappig dat jij nu ook al over kant begint, net als Berthi. Ik heb een boekje gekocht om me er in te verdiepen. De theorie van kant, om het zo te zeggen. Een filosofie op zich. :-)
@Marianne L, ik was natuurlijk wel zo sportief om alles wat uitgehaald was opnieuw te breien ;) en toen was het ding met overal 40 steken ineens een stuk langer ook nog.
ps het duimpje kan gespaard blijven ;)
@Tijm, ik heb dochterlief een setje haaknaaldjes gegeven, telt dat ook?
@Berthi, ik bezong de techniekjes hoor, in mijn huis hoeven ook geen kleedjes ;) Misschien is dat wel de reden waarom ik een souvenir maak, ik wil het wel leren maar ik heb vaak niks met de resultaten.
@yvonnep, ach, misschien is de theorie in dit geval wel aardiger dan de praktijk ;)
Daar kun je een leuk boompje over opzetten, uiteraard met voldoende besprenkeling.
hoi marcelle, zo'n redwork kleedje heb ik op een brocante, net onder de vogezen, gekocht voor 1 euro, ik was in de wolken en heb het verwerkt in een kleed met veel rode ruitjes en boeren zakdoeken(patchwork -achtig) In HzG ?? heeft er eens een artikel over gestaan.
Precies ja, de techniek van het resultaat van een kleedje is interessanter dan het kleedje zelf :-) Die liggen alleen nog maar bij de veel oudere generatie op tafeltjes, stoelen, bankleuningen enz.
@Betty, leuk dat je het kleedje hebt verwerkt in nieuw kleed. Van HzG kan ik me niets herinneren, wel van Marie Claire Idées waar een paar jaar geleden een aantal projecten stonden met Kelsch, de typische linnen ruitstoffen uit de Vogezen/Elzas. Ook stond er toen iets in over redwork.
@Marianne, vroeger stopte ik de kleedjes ongezien in een la, nu kijk ik eerst even hoe ze gemaakt zijn. Ga ik toch vooruit op textielgebied ;)
Ik lees tegenwoordig veel over vooral de geschiedenis en techniek. Iets wat ik vroeger altijd oversloeg. Kom tegenwoordig daarover steeds leuke artikeltjes tegen in oude Ariadnes, Handwerken/Steken, HzG e.d.
Het artikel over de "volendammertjes" stond in HzG van 2005 nr 129. Ik heb een foto van het kleed op mijn weblog gezet: http://www.prinsart.web-log.nl
Ik heb je gelinkt, Betty, straks eens zoeken naar HzG 129. Mooi kleed is dat geworden!
Een reactie posten