Val d'Argent

Het heeft even geduurd voor ik tijd heb kunnen vinden voor een verslagje van de quilttentoonstelling in Val d'Argent,  de afgelopen week had ik het erg druk en ook dit weekend was ik niet thuis: op stap met een groep internetters.
Voor wie deze  quilt-tentoonstelling niet kent even een korte inleiding: In een voormalig zilvermijn gebied in de Elzas wordt ieder jaar in september een aantal  tentoonstellingen georganiseerd in vier dorpjes en ook kun je in twee nabijgelegen steden in textielmusea een extra tentoonstelling bezoeken. Vier dagen lang wordt het gebied bevolkt door "dames met rugzakjes", af en aan rijdende pendelbussen en hoor je overal een enorm geroezemoes. Wat de tentoonstelling in Val d'Argent zo bijzonder maakt is de enorme diversiteit aan quiltwerk: Er zijn gastgildes die zich mogen  presenteren, er zijn top-tentoonstellingen, verschillende quiltsters worden uitgenodigd voor een overzichttentoonstelling van hun werk, er zijn  antieke quilts (vaak zijn ze ook te koop), er is een presentatie over  de Amishcultuur en -geloof, er zijn lezingen, workshops, er is een winkelparadijs, kortom er is  te veel om op te noemen. Vier dagen lang zijn de straten vol met wandelende quiltsters, zie je overal mensen aan de lunch, zowel op de diverse terrasjes, bij de eetgelegenheden  op de tentoonstelling zelf en op diverse zelf gezochte picnic-plekjes. De gekochte lapjes komen uit de tassen en worden bewonderd, mensen ontmoeten elkaar, je hoort allerlei talen door elkaar; kortom het is een groot feest.
Dit jaar begon onze tour in het theater van Ste Marie aux Mines waar een werkelijk schitterende tentoonstelling was van twee Japanse quiltsters: Yoko Saïto en Suzuko Koseki; een enorm verschil tussen beide quiltsters, de eerste met "traditioneel" werk in de bekende gedekte kleuren, prachtig geborduurd en met veel detail, de ander veel uitbundiger in kleur, op het eerste gezicht veel "westerser" maar toch ook zo Japans. Een schitterende tentoonstelling was het ook dit jaar weer en gelukkig heb ik veel foto's kunnen maken. 
Boven in het theater was een overzichtstentoonstelling van het werk van  Mieke Duyck uit België. Ook erg mooi, maar wel jammer dat haar plaatsje vlak bij de perfectie van de Japanse dames was.
van Mieke Duyck was deze Jane:


Daarna naar  de Eglise de Chaïnes waar de AFHAM, de Association Française d'Histoire Anabaptiste en Mennonite een tentoonstelling had met Amish- en Mennonieten quilts en een videopresentatie over de geschiedenis en het leven van de Amish. Tussen de vele quilts zagen wij deze:

een klassiek Amish patroon op de gebruikelijke manier gemaakt in de typische Amish kleuren, prachtig handwerk.

Even daarvoor hadden wij deze gefotografeerd op de tentoonstelling van Japanse quilts:

een heel opmerkelijke quilt bij de Amish tentoonstelling vind ik deze:

het symboliseert de manier waarop de Amish landbouw bedrijven: kleine stukjes grond, elk met zijn eigen teelt. De quilt heeft een zon- en een schaduwkant, typisch voor Amish quilts maar in een dergelijk patroon had ik dit niet eerder gezien.
In de Chapelle st Joseph werk van Ursula Mehler en Satu Itápáa. Te modern voor mijn smaak maar ook dat hoort bij Val d' Argent. Van het Finse  werk heb ik geen foto's gemaakt, van de Duitse Ursula een paar, waaronder deze:

In de Eglise Madeleine exposeerdehet Oostenrijkse gilde: eerlijk gezegd viel me dat niet mee. Er was voor een thema gekozen en het resultaat was een verzameling statements op gebied van emancipatie en vrouwenrechten die nogal deprimerend aandeed.
Onderstaande quilt sprong er wat mij betreft dan ook uit:
de naam van de quilt is: Mutter, warum kochst du soviele Knödeln?
met name de verzameling gebreide en gehaakte "knödeltjes" had mijn belangstelling.

Door naar wat vrolijkers: de quilts van Panama. Morgen daarover meer.