In le Presbyt1ere de ASCLV, de patchworkafdeling van de plaatselijke Sport en cultuur vereniging: een bonte verzameling "gepunnikte" paneeltjes en ander plaatselijk knutselwerk. Ook daar gaan we ieder jaar uit SPORTiviteit heen en het bevestigt ieder jaar wat we eigenlijk al wisten: "daar hebben ze een hoop werk aan gehad", maar ook dat is Val d' Argent. (Ik heb er geen foto's van ;)
In de naastgelegen kerk een presentatie van drie quiltsters: Aána Muze uit Letland, Mariana Frühauf uit Italië en Line Muzard uit Frankrijk. Op voorhand het vermoeden dat het allemaal erg modern zal zijn. Ons vooroordeel wordt bevestigd.
Wat mij telkens opvalt aan dit soort textielwerk is dat het verhaal achter de quilts kennelijk een hoop moet "goedmaken" van wat het textiel aan uitdrukking ontbreekt. Er moet veel uitgelegd worden voor men het begrijpt.
Hieronder een foto van een onduidelijke olievlek van stofsnippers rechts op de foto en een "kindergarten" aan propjeswerk van textiel met onderhangende potloden links daarvan.
Terug in de auto bleek mijn lief zo hevig geïnspireerd te zijn geworden door dit moderne textiellawaai dat hij onderweg fantaseerde hoe hij te werk zou gaan: hij zou wat willekeurige resten stof met flink wat rafels op een lap jute leggen en daar lekker met mijn naaimachine over heen en weer stikken. Daarna zou hij een oud Barbiepopje uit elkaar trekken, de armpjes en beentjes zou hij eerst in de modder vies maken en her en der op zijn quilt plakken. Hij verzekerde me dat zijn quilt succes zou hebben.
In het volgende zaaltje aangekomen stonden wij minuten later te gieren van het lachen: mijn lief was bepaald niet origineel geweest in zijn ideeèn; zijn quilt was al ontworpen en erger nog: uitgevoerd!
kijk en huiver:
In de categorie "creatief met broekspijpen" fotografeerde ik dit juweeltje van expressie:
Omdat we ooit besloten nooit in het openbaar iets lelijks te zeggen over andermans of -vrouws werk hebben wij lang en diep gesproken over de innerlijke rijping, sobere diepgang en ingetogen passie die uit de werken sprak.
Werd het toch nog leuk.
In het zelfde zaaltje een expo van Lea Stansal. Ik heb eerder prachtig werk van haar gezien, ook in Val d'Argent en in publicaties in o.a. Quiltmania+ toen was ze bezig met lintborduurwerk op haar quilts: mooi traditioneel werk in sobere kleuren dat uitbundig en stijlvol versierd werd met (lint)borduurwerk.
Op dit moment is ze bezig met het creëren van een soort sprookjeswereld: alles was uitvergroot en kinderlijk.
dit is wat ze nu maakt:
best wel jammer eigenlijk.
Tenslotte op dezelfde locatie de tentoonstelling van de Bernina wedstrijd met het thema Mode.
Geen prijswinnaar maar wij vonden hem erg leuk, zowel wat betreft uitvoering als idee:
Ook dit drieluik sprak ons aan:
Dit was gedeeltelijk "het zuur" van de tentoonstelling maar dan wel met een knipoog, de volgende keer opnieuw veel zoet ( lees: moois) dus blijf kijken!
17 opmerkingen:
Nou, nou nou het kan niet op.
Jeeeek, dat pootje viel het eerste op, brrr dat vind ik niks. Wat jou manlief kan bedenken zeg :-)))).
Het corsetje is mooi en de broekspijpen vind ik wel origineel.
Ja, ik zeg altijd ; "Hoe of wat je maakt geeft niet, als het je maar de voldoening geeft van het scheppen/creeren" !!
Heel mooi logje, dank je wel!!. En ik kijk weer uit naar de rest hoor !!!
@ Marianne'm, "Wat jou manlief kan bedenken zeg :-))))" ik vind het erger dat iemand zoiets maakt LOL. We waren wel een beetje melig op dat moment, bedenk wel dat ik de "mooiste" dingen van de collectie hier laat zien ;)
Ik kan me voorstellen dat jullie beiden daar onbedaarlijke lachbuien hebben gehad en dat de omstanders van de weeromstuit mee zijn gaan lachen Ik heb ook moeite met zoiets, geen fantasie genoeg voor zoiets ook niet voor de broekspijpen, mar ja daarwordt toch anders over gedacht, blijkt in de practijk ,
Die helemaal rechts bovenaan is net King Kong's arm,....en die met dat armpje,...dat was waarschijnlijk zijn avondeten,...Hmmm, Marcella ik denk dat je je er dapper doorheen hebt geslagen,..als dit het mooiste is,....dan moet er nog heel veel innerlijke rijping komen,....
Maar wel leuk dat je het laat zien, het corsetje vind ik weer wel mooi.
Ach alles is natuurlijk zeer persoonlijk, het gaat waarschijnlijk niet om het resultaat maar om het proces daar naar toe.
Met een dochter op de Kunstacademie wordt het je toch een beetje bijgebracht,....
Zoveel zoets ¦o{ .......kijk uit naar je volgende logje!!!
LOL
Ingrid, ik had het niet mooier kunnen zeggen. Vooral die "innerlijke rijping", en "het proces daarnaartoe". Als je zulke zingen debiteert bij het aanschouwen van die medische windsels en juten zakken kijkt de omgeving je aan met blikken van "Die hebben er verstand van". Wij zeiden ook vaak "Daar heeft ze vast een heleboel werk aan gehad", maar dat klinkt al een beetje kritisch. En kritiek is bij die lieden niet gewenst.....
Klopt, als je kritiek hebt, ben je degene die het artistieke proces niet begrijpt, en dan is er duidelijk iets mis met je,...ahum,...
Prachtige foto's en ik vind die nieuwerwetse producten wel erg spannend en leuk.
Op kostschool (MMS) werd ons vroeger geleerd, dat je nóóóóit om "kunst" mocht lachen. Als je het ècht te erg voor woorden vond, moest je zeggen "IK BEGRIJP HET NIET".
Jeemig, wat begrijp ik toch weer weinig!!
Dat corselet (heet dat niet zo?) vind ik wel grappig en ja, het heeft met patchwork van doen. Wel lekker vrij geïnterpreteerd. Maar die dingen blijven toch een soort harnas!
En die modeblad-pagina's uit de twintiger/dertiger jaren vind ik wel leuk, hoewel ik mij afvraag of dit op een patchwork tentoonstelling thuishoort. Meer categorie "textiele werkvormen, wandkleden".
Of begrijp ik het alweer niet?
ik ben ook van de soort BEGRIJPHETNIET
wat ik zie en wel begrijp van al wat marcella laat zien, is in mijn ogen prachtig te begrijpen
hoihoi
leuk die verhalen van jou erbij! die maken de quilts nog specialer. en wat een prima afspraak om in het openbaar niets negatiefs te zeggen!
maar wat een heerlijke toevalstreffer, die quilt met uitstékende armen en benen...
groetjes
Anneke
dat HARNAS was wel leuk ik ken er minderleuke uitvoeringen van
Hoe kan ik nog naar deze quilts kijken zonder er King Kong's arm in te zien, hoe kan ik ze ooit nog bezien zonder een innerlijke rijping te voelen en zonder begrip te veinzen ;)
Ik heb genoten, met een big smile, van jullie reacties, fantastisch!
Ik vind beslist dat je man kunstenaar moet worden. Hij heeft de denkwijze al, de uitvoering komt toch op het tweede plan. Zegtie toch gewoon dat hij conceptuele kunst maakt?!
Corsetje en modedrieluik vond ik erg grappig.
Wat moet ik hier nog op zeggen....!:))
Het corset vind ik het alleraardigst!!
om eerlijk te zijn, zijn ook de corsetjes niet mijn smaak:p
maar goed, er zal wel een bepaalde gedachte achter zitten.
ik kijk rijkhalzend uit naar de echte quilten die daar ongetwijfeld ook gehangen zullen hebben.:)
Een reactie posten