Melkboer, ik ben op vakantie

Ik was een paar weken op vakantie. Mijn vertrek heb ik  hier natuurlijk niet groots aangekondigd, ik beschouw dat als een virtuele sleutel onder de mat en dus ongewenst.
Het was fantastisch! Een paar weken in een gîte de France in de Elzas, bij de boer waar we al zoveel jaren komen. Alle seizoenen hebben we daar inmiddels gezien en beleefd. Zeker als je zulk prachtig weer hebt als het  de afgelopen weken was is het leven daar heerlijk: er wordt geoogst. Veel fruit: appels, peren,  quetsen en  mirabellen en overal in de winkels liggen verse paddenstoelen: eekhoorntjesbrood en cantharellen en soms morilles.
De wijnoogst is inmiddels begonnen; in de tijd dat wij daar waren werd de Crémant d'Alsace geplukt, overal zag je een soort kliko's vol met druiven op mini wagentjes op de weg rijden. Bij de grote wijnboeren is het een enorme drukte: vrachtwagens rijden af en aan, de  kliko's worden aan de lopende band geleegd, de druiventrossen worden via een transportband naar de persen vervoerd en aan de achterkant van het gebouw rolt een droge pulp van stelen, pitten en velletjes via een transportband in een grote container. De most mag je proeven, het is nog troebel, erg zoet en zeer alcoholisch. "Onze" boer koopt altijd een fles bij de coöperatie en proeft iedere dag een glaasje om te keuren hoe de wijn zal worden.
Uiteraard hebben wij voldoende van de oogst van eerdere jaren mee naar huis genomen.
Ook bij onze boer werd geoogst: hij is onderhand een kleine boer geworden, door de  EU regels was het echte "boeren" voor hem niet meer lonend, er moest teveel geïnvesteerd worden in bijvoorbeeld  koelmachines en nu is hij alleen nog self-supporting: hij heeft wat koeien voor de melk en het vlees, er is een moestuin, fruitbomen ( hij stookt zelfs Eau de Vie voor eigen gebruik) er zijn konijnen en kippen. Bij onze aankomst liep er een prachtig koppel jonge hanen rond: een paar dagen later zat de diepvries vol met vijftig hanen van zo'n drie kilo per stuk. Een paar hennetjes blijven over voor de eieren en volgend jaar begint het weer opnieuw.
We waren daar natuurlijk niet om de oogst te bekijken: in de Elzas wordt ieder jaar een enorm leuke quilttentoonstelling georganiseerd: in Ste Marie aux Mines en omliggende dorpen zijn op diverse locaties tentoonstellingen te zien van zeer uiteenlopende aard: dit jaar was dat een prachtige toptentoonstelling uit Japan, antieke quilts uit Australië, quilts van gastgildes waaronder die uit Oostenrijk, Antieke Amish quilts, het locale patchwork en nog veel meer. Ook  is er een enorm winkelparadijs.
Op die laatste locatie zag ik de stand van haar gezellig naast de stand van haar. Behalve deze tentoonstelling was er ook nog een bezoek aan het Musée d'impression d'etoffes in Mulhouse gepland en kwamen we bij toeval (toeval?)  ook nog hier en daar andere voor mij interessante winkeltjes tegen. Er is dus buit en hoe ;) De foto's en de verhalen komen nog, ook van de vele quilts die ik heb kunnen fotograferen.
Ook voor mijn lief waren er hobby-hoogtepuntjes: een bezoek aan het  muziekautomaten museum in Seewen, Zwitserland en een bezoek aan diverse bekenden in museum en werkplaats in het Zwarte Woud. Wat dat betreft is de Elzas voor ons lekker centraal als uitvalsbasis.
We hebben het druk gehad, zijn veel weg geweest, hebben lekker gekookt en buiten de deur gegeten,  zijn voor "une verre" bij de boer uitgenodigd, dat is goed voor ons Frans en de zelfgemaakte tarte au Quetsches van de boerin was heerlijk. Dat ik ook nog tijd had voor mijn breiwerkje zo nu en dan mag een wonder heten.  Ik heb mijn wanten af, een paar reuzensokken gebreid, mijn eerste!  (ik zag bij Marianne nog veel kleinere exemplaren ;)  en ik heb De Sjaal uit HzG gebreid, hij is af en klaar om nat opgeprikt te worden voor de finishing touch.
hieronder nog een fotootje van mijn maaksels met daarbij een nagekomen deel van "de buit", een boek over de geschiedenis van de Franse textiel, ik vond het op onze laatste dag; de rest van de buit volgt later.