En hoe hard ze gewerkt had....

Ik schreef het eerder: "De eerste dagen hebben we gewoon vakantie gehad" ......

De eigenlijke reden van onze vakantie was dit: een uitnodiging om met een van onze orgeltjes deel te nemen aan het festival Musique Mécanique in Les Gets.

Omdat het een flink eind rijden is (vliegen is geen optie met een antiek orgeltje) plakken we altijd een kleine vakantie aan het festival vast; het is een prachtige omgeving en er is veel te doen en te beleven.

Eens in de twee jaar wordt  hier in de Franse Alpen een groot en erg leuk festival met mechanische muziek gehouden.

Om een indruk te geven: dagelijks 10.000 bezoekers die in de straten en op diverse locaties waaronder het Musée Musique Mecánique Les Gets, het festival bezoeken, 10 grote draaiorgels en meer dan 120 kleinere orgels,straatpiano's  en andere mechanische muziekinstrumenten die in de straten en op de terrassen spelen, zang- en dansgroepjes, straattheater en zo meer,  in totaal zo'n 45 km draaiorgelboeken,geperforeerd papier en cylinders. Een festival met  ruim 400 festivaliers waarvan wij er twee waren.

Festivaliers uit verschillende Europese landen zoals Frankrijk, Duitsland, België, Zweden,Denemarken, Nederland (2!) Italië en Groot Brittannië.

Drie dagen hard gewerkt en lange dagen gemaakt, oude vrienden ontmoet en nieuwe vrienden gemaakt, enorm gewaardeerd door het publiek en in de watten gelegd door de organisatoren van het festival.

Voor een impressie van het festival kun je  hier een klein filmpje downloaden. Het mooist is het filmpje als je voor de optie: video haut débit kiest

In de loop van de week druppelden de festivaliers binnen. Veel vrienden weer terug gezien, samen gegeten en plezier gemaakt. Ook waren er tussentijds hier en daar activiteiten die bij  het festival hoorden.

Er waren speciale missen in de kerk waar- hoe kan het anders- een enorm orgel staat dat ook mechanisch bespeeld kan worden. Een heel aparte ervaring. Er waren concerten, bijvoorbeeld in dit  kleine kapelletje.

Buiten het dorp,via een smal bergweggetje kon je er komen, bij La Chapelle de Moudon,  met een speciaal treintje of met de auto.Binnen in is het niet groter dan een flinke woonkamer.  Het thema van dit festival was Images (beeld), op het programma stond  een concertje met  muziekstukken  die ooit in films een rol hadden gespeeld, van Mozart en Beethoven tot West-side story, alles gespeeld op een klein draaiorgel.

Bij een nog kleiner Kapelletje, La Chapelle de Mouilles, andere kant van de berg, ander weggetje was op een andere dag een Concert champêtre met apéritief  en aansluitend een Pique-nique, een cassecroute noemen ze dat, een eenvoudig (?) maal. Er was een groot draaiorgel de berg opgereden en er waren enkele kleinere draaiorgeltjes, iemand speelde op een accordeon en er was een zanggroep. Een programma leek het niet te hebben maar het was reuze gezellig en ongedwongen. Er werd iets opgevoerd door een mevrouw in streekdracht die in een  boom plaatsnam (via een  laddertje)  en terwijl zij zong, huppelde een boer met een bochel eveneens zingend rondom die boom. Met een klein sikkeltje nam zij de bochel weg die even later weer op geheimzinnige wijze opnieuw aanwezig was. Er was ook nog iets met een appel. Begrepen hebben wij het niet, het was in een soort raar streekdialect, maar leuk was het ook zonder begrip wel.
Ergens midden in dit spektakel werden er ergens tafels vandaan gehaald en banken;  ik zag zelfs een koelkast staan, buiten, naast het kapelletje. In korte tijd werden er tafels gedekt, we kregen Kir,  er verschenen onophoudelijk  flessen wijn en gekoeld water, enorme plateau's met  hammen  en droge worst, stukken meloen, augurkjes en grote  hompen lekker vers boeren brood. Heerlijk! Daarna kwam er kaas uit de streek, vervolgens fruit: grote dozen vol met pruimen, kersen,perziken, appels. Er verscheen een fles Evian "bronwater" waar wel  erg zuinige  glaasjes van geschonken werden: de fles bleek een lokaal stooksel te bevatten, erg alcoholisch maar vreselijk lekker. Het verhaal deed de ronde dat "men" regelmatig een fles Evian voor de deur van het Kapelletje zette; de volgende dag was de fles dan gevuld met Eau de Vie..een wonder, zo riep men. Hierna kregen we nog koffie en dat was de Franse opvatting van een  eenvoudige maal.

Boven op dit kleine, eenvoudige kapelletje stond een enorm verguld beeld te schitteren