Er was natuurlijk een blog beloofd over de pakdoeken die ik op 4 april op Marken liet zien aan de grote groep e-cursisten die op het gezellig dagje waren afgekomen. Wat er tussen kwam, was ondermeer een vakantie in Bretagne en Normandië waar mijn lief en ik samen "Pour l'amour du fil" bezochten in Nantes en een heleboel WOII beton en musea in de overige dagen. Het eerste was natuurlijk wat meer ( en dat is een understatement ;)) mijn liefde en het andere reisdoel meer het zijne. Al met al hebben we heerlijke weken gehad. Eenmaal thuis waren er 'de dagelijkse Dingen' en nog wat extraatjes die ook 'gedaan' moesten. Tussendoor was ik hard aan het werk want het werk 'op Marken' moet natuurlijk ook gedaan. Ik was op vijf april gebleven bij de bovenste foto van dit logje en we gaan snel verder met het uitpakken van de doeken.
Er was een verloren zoon en ook daar was op Marken een vernaaid lint over te vinden. Heel toepasselijk voor ons, want alhoewel onze zoon niet verloren was zat hij toch voor enkele maanden heel ver weg, in Taiwan. Voor mij dus een mooie herinnering aan die tijd en 'zijn' letter prijkt dan ook naast het keurig ingerolde bandje van de pakdoek.
Welke naam geef je zo'n doek dan?
Natuurlijk: 'De verloren zoon' in keurige oude lettertjes uit een van de alfabetten die op Marken gebruikt worden.
Snel door naar pakdoek nummer 2. Een oefening in witwerk. Zelfs op een gewoon theedoekje van AH wordt het een fraai geheel.
Ik koos een andere bevestiging voor het bandje en gaf ook deze doek een eigen naam:
In het verleden werd borduren naaien of ook wel vernaaien genoemd. Het vervoegen van het werkwoord en de wijze van schrijven kende vele varianten.
Pakdoek 3, en dat is de laatste van dit blogje laat weer een andere techniek zien: het stoppen.
Ook op katoen bleek het mogelijk om weefseldraden te verwijderen. Eerlijk gezegd borduurt het heerlijk, deze theedoekstof.
Weer een nieuwe variatie op de bevestiging van het strikbandje. Dan nu de vraag hoe je een gestopte theedoek noemt? ;)
"Gestopt, maar niet versleten', want het is natuurlijk een groot verschil of je stopt of doorstopt omdat het goed versleten is of dat je bezig bent met een versierende techniek.
Theedoek 4 en 5 gaan nog even 'in de wacht' die komen een volgende keer aan de beurt. Ik ga eerst zelf nog een paar steekjes maken.
Er was natuurlijk een blog beloofd over de pakdoeken die ik op 4 april op Marken liet zien aan de grote groep e-cursisten die op het gezellig dagje waren afgekomen. Wat er tussen kwam, was ondermeer een vakantie in Bretagne en Normandië waar mijn lief en ik samen "Pour l'amour du fil" bezochten in Nantes en een heleboel WOII beton en musea in de overige dagen. Het eerste was natuurlijk wat meer ( en dat is een understatement ;)) mijn liefde en het andere reisdoel meer het zijne. Al met al hebben we heerlijke weken gehad. Eenmaal thuis waren er 'de dagelijkse Dingen' en nog wat extraatjes die ook 'gedaan' moesten. Tussendoor was ik hard aan het werk want het werk 'op Marken' moet natuurlijk ook gedaan. Ik was op vijf april gebleven bij de bovenste foto van dit logje en we gaan snel verder met het uitpakken van de doeken.
Er was een verloren zoon en ook daar was op Marken een vernaaid lint over te vinden. Heel toepasselijk voor ons, want alhoewel onze zoon niet verloren was zat hij toch voor enkele maanden heel ver weg, in Taiwan. Voor mij dus een mooie herinnering aan die tijd en 'zijn' letter prijkt dan ook naast het keurig ingerolde bandje van de pakdoek.
Welke naam geef je zo'n doek dan? 
Natuurlijk: 'De verloren zoon' in keurige oude lettertjes uit een van de alfabetten die op Marken gebruikt worden.
Snel door naar pakdoek nummer 2. Een oefening in witwerk. Zelfs op een gewoon theedoekje van AH wordt het een fraai geheel.
Ik koos een andere bevestiging voor het bandje en gaf ook deze doek een eigen naam:
In het verleden werd borduren naaien of ook wel vernaaien genoemd. Het vervoegen van het werkwoord en de wijze van schrijven kende vele varianten.
Pakdoek 3, en dat is de laatste van dit blogje laat weer een andere techniek zien: het stoppen.
Ook op katoen bleek het mogelijk om weefseldraden te verwijderen. Eerlijk gezegd borduurt het heerlijk, deze theedoekstof. 
Weer een nieuwe variatie op de bevestiging van het strikbandje. Dan nu de vraag hoe je een gestopte theedoek noemt? ;)
"Gestopt, maar niet versleten', want het is natuurlijk een groot verschil of je stopt of doorstopt omdat het goed versleten is of dat je bezig bent met een versierende techniek.
Theedoek 4 en 5 gaan nog even 'in de wacht' die komen een volgende keer aan de beurt. Ik ga eerst zelf nog een paar steekjes maken.
15 opmerkingen:
wat een mooie werkjes. Ik wil ook zo graag ermee verder, maar komt tijd komt borduren.
Groetjes van Joke
Het zijn weer mooie fraaie werkstukken!!
Super gemaakt Marcella, een echte verzameling!
Mooi blogje Marcella en inderdaad een mooie herinnering aan de periode dat je zoon ver weg was...
Met veel plezier gelezen!
Ik heb hiervan genoten! Dank je wel, Marcella!
Mooi deze doeken en zo leuk hoe je het een naam hebt gegeven.
Zijn deze theedoeken nog bij Appie te koop? Heb ze nl niet gezien hier.
Succes met je steekjes.
groetjes,Truus uit Drenthe
In Marken zag ik je prachtige pakdoeken.Ik kon mijn ogen er niet vanaf houden. Nu kan ik er weer opnieuw van genieten!!
Groet Grethilde
Om even stil van te worden: indrukwekkend mooi. Anny van rafels en rozen
Wat een prachtige doeken zijn het geworden. Moet er ook ooit nog eens aan beginnen. Heb nog wat theedoeken liggen.
Deze zijn wel heel erg mooi.
Wat een prachtige doeken! Oh, als ik toch eens meer tijd had....
Groetjes,
Marian
Wat leuk dat je er theedoeken voor hebt gebruikt. Nuttig en fraai is hier echt op z'n plaats. Ik vind ze prachtig.
Prachtig!! Wat ontzettend mooi, mijn complimenten voor deze juwelen van borduurwerk!! Ik bewonder je zeer..!!
Wat een prachtige pakdoeken zijn dit. Een bron van inspiratie.
Mooi Marcella. Op de huishoudschool moesten we ook een pakdoek maken. die haalt het niet bij die van jou!
Wat een mooie Pakdoeken! En wat een geweldig idee om de theedoeken van AH te gebruiken, ik heb er nog 6 liggen en die zullen zeker niet gebruikt worden als theedoek!
Een reactie posten