Helaas het was rond het middaguur en dan zijn winkeltjes in Frankrijk dicht. We besloten om te wachten tot het winkeltje open zou gaan, dat zou zo'n drie kwartier later zijn en we hadden tenslotte alle tijd.
Het was winter en koud, koud. Al gauw liepen we daar te kleumen, we hadden al gegeten dus ergens iets eten was niet aan de orde. Uiteindelijk vonden we een bakkerij waar we binnen konden zitten en waar we warme chocolademelk konden bestellen. We genoten heel langzaam van de warme choco die niet alleen onze buiken maar ook onze handen een beetje opwarmde. Met de blik op de winkel gericht wachten we tot het twee uur zou zijn en de winkel haar deur zou openen. Het werd twee uur, kwart over twee en de luiken bleven dicht. Een tweede chocolademelk bestellen was nauwelijks een optie want zo'n volle beker warme melk neemt behoorlijk wat plaats in in je buik. Om half drie zei ik tegen mijn lief dat we de operatie schaar maar zouden afblazen, maar hij vond dat we nog even geduld zouden hebben, we hadden immers nu al zo lang gewacht. Nog eens tien minuten later slofte er een dame over de straat richting de winkel, deed het rolluik van de deur omhoog en opende haar winkel.Zoeken was uitgesloten in de winkel. Het lijkt of er een vrachtwagen met naaigoederen door de open deur naar binnen is gesmeten en dus vroeg ik in mijn mooiste Frans naar het schaartje.
De mevrouw knikte begrijpend, ze wist welke ik bedoelde en ze had er twee zei ze.
Tot mijn verrassing bleek het mooie schaartje nog een beeldige zuster te hebben. Ik kocht ze beide
Geen opmerkingen:
Een reactie posten